Η απόφαση 680/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και επιβολής προστίμου φορολογικού έτους 2019 (€91.181,52) για λυθείσα ετερόρρυθμη εταιρεία. Ο προσφεύγων είχε καταλογιστεί ως αλληλεγγύως υπεύθυνος υπό την ιδιότητα του κληρονόμου του θανόντος διαχειριστή. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι τελούσε σε άγνοια των διαδοχικών αποποιήσεων κληρονόμων προηγούμενης τάξης και αποποιήθηκε εντός της τετράμηνης προθεσμίας από τη στιγμή που έλαβε γνώση της επαγωγής. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ο φορολογικός έλεγχος δεν είχε θεμελιώσει τη θετική γνώση του προσφεύγοντος για τον λόγο της επαγωγής, ούτε την ανάμειξή του στην κληρονομιά, όπως απαιτείται από τον Αστικό Κώδικα και τη νομολογία (Ε.2059/2024 ΑΑΔΕ). Ως εκ τούτου, η πράξη τροποποιείται και ο προσφεύγων εξαιρείται από την αναγραφή του ως υπευθύνου.

Η απόφαση αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού ΦΠΑ και Πράξης Επιβολής Προστίμου (φορολογικού έτους 2019). Η προσφεύγουσα, ως φερόμενη κληρονόμος τρίτης τάξης του θανόντος (23/04/2020) διαχειριστή λυθείσας εταιρείας, ισχυρίστηκε ότι υπέβαλε εμπρόθεσμα δήλωση αποποίησης κληρονομίας. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) δέχεται τον ισχυρισμό, καθώς δεν προέκυψε θετική γνώση εκ μέρους της προσφεύγουσας, τόσο του θανάτου όσο και του λόγου της επαγωγής (δηλαδή των αποποιήσεων των προηγούμενων τάξεων), πριν από την κοινοποίηση των οριστικών πράξεων τον Οκτώβριο του 2024. Σύμφωνα με τη νομολογία του Αρείου Πάγου και τη σχετική εγκύκλιο της ΑΑΔΕ (Ε.2059/2024), η 4μηνη προθεσμία για αποποίηση αρχίζει μόνο από τη θετική γνώση του κληρονόμου. Ως εκ τούτου, η ΔΕΔ τροποποιεί την προσβαλλόμενη πράξη.

Η απόφαση 614 του 2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής που υποβλήθηκε από τη φερόμενη κληρονόμο του διαχειριστή λυθείσας ετερόρρυθμης επιχείρησης. Η προσφεύγουσα αμφισβήτησε πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, ΦΠΑ και επιβολής προστίμων για τα έτη 2018, 2019 και 2024, με τις οποίες θεωρήθηκε αλληλεγγύως υπεύθυνη. Η ΔΕΔ δέχτηκε τον ισχυρισμό της προσφεύγουσας ότι δεν είχε αποκτήσει θετική γνώση (κατά τον Αστικό Κώδικα) της επαγωγής της κληρονομίας, λόγω των προηγούμενων αποποιήσεων συγγενών Α' και Β' τάξης, και ότι προέβη σε εμπρόθεσμη αποποίηση. Καθώς ο έλεγχος δεν θεμελίωσε τη θετική γνώση στον απαιτούμενο χρόνο, αποφασίστηκε η τροποποίηση των προσβαλλόμενων πράξεων και η απαλοιφή της προσφεύγουσας ως αλληλεγγύως υπεύθυνου προσώπου.

Η απόφαση 642/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή κληρονόμου κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος του φορολογικού έτους 2019, η οποία αφορούσε τον αποβιώσαντα διαχειριστή λυθείσας ετερόρρυθμης εταιρείας. Η προσφεύγουσα υποστήριξε ότι αποποιήθηκε εμπρόθεσμα την κληρονομιά (την 05-09-2024), καθώς έλαβε θετική γνώση της επαγωγής της κληρονομίας (λόγω διαδοχικών αποποιήσεων προηγούμενων τάξεων) μόλις την ημερομηνία αυτή, ισχυρισμός που δεν αναιρέθηκε από τον έλεγχο. Η Δ.Ε.Δ., βασιζόμενη στη νομολογία του Αρείου Πάγου και στην εγκύκλιο Ε.2059/2024 περί θετικής γνώσης της επαγωγής ως απαραίτητη προϋπόθεση για την έναρξη της προθεσμίας αποποίησης, δέχτηκε τον ισχυρισμό. Ως εκ τούτου, η προσφυγή έγινε μερικώς δεκτή, επικυρώνοντας την πράξη προσδιορισμού φόρου αλλά αφαιρώντας την προσφεύγουσα από το σώμα της πράξης ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο.

Η απόφαση 644/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φ.Π.Α. για την περίοδο 01/01/2018 έως 31/12/2018. Η πράξη είχε εκδοθεί επ' ονόματι λυθείσας εταιρείας, της οποίας ο διαχειριστής είχε αποβιώσει, και η προσφεύγουσα αναφερόταν ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο ως κληρονόμος του θανόντος. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι αγνοούσε την επαγωγή της κληρονομιάς και προέβη σε δήλωση αποποίησης εμπρόθεσμα, μόλις έλαβε θετική γνώση (στις 05/09/2024). Η ΔΕΔ, βασιζόμενη στη σχετική νομολογία και την εγκύκλιο Ε.2059/2024, έκρινε ότι η τετράμηνη προθεσμία για αποποίηση αρχίζει μόνο από τη θετική γνώση του κληρονόμου τόσο του θανάτου όσο και του λόγου της επαγωγής (συμπεριλαμβανομένων των προηγούμενων αποποιήσεων). Επειδή ο έλεγχος δεν θεμελίωσε τη θετική γνώση της προσφεύγουσας, ο ισχυρισμός της έγινε δεκτός. Κατά συνέπεια, αποφασίστηκε η τροποποίηση της πράξης ώστε η προσφεύγουσα να μη φέρεται πλέον ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο.

Η απόφαση (Αριθμός 656/12.3.2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος (φορολογικό έτος 2019) που εκδόθηκε σε βάρος λυθείσας επιχείρησης, καταλογίζοντας φόρο και πρόστιμα συνολικού ποσού 91.181,52 €, λόγω μη προσκόμισης λογιστικών αρχείων. Η προσφεύγουσα αναφερόταν στην πράξη ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο υπό την ιδιότητα της κληρονόμου του θανόντος (23.04.2020) διαχειριστή της εταιρείας. Η ΔΕΔ δέχθηκε τον ισχυρισμό της προσφεύγουσας ότι αποποιήθηκε εμπρόθεσμα την κληρονομιά (29.10.2024) εντός του τετραμήνου από τη θετική γνώση της επαγωγής (5.9.2024), καθώς αγνοούσε τις προηγούμενες αποποιήσεις των άλλων κληρονόμων. Κρίθηκε ότι ο έλεγχος δεν θεμελίωσε τη θετική γνώση της προσφεύγουσας ως κληρονόμου. Ως εκ τούτου, η πράξη τροποποιείται ώστε να μην αναγραφεί η προσφεύγουσα ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο.

Η απόφαση 634 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά Πράξεων Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος, ΦΠΑ και επιβολής Προστίμων, φορολογικών ετών 2018 και 2019. Η προσφεύγουσα θεωρήθηκε αλληλεγγύως υπεύθυνη λόγω της ιδιότητάς της ως κληρονόμου τρίτης τάξης του θανόντος (23/04/2020) διαχειριστή της λυθείσας εταιρείας. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι δεν είχε θετική γνώση της επαγωγής της κληρονομίας και του λόγου της (των προγενέστερων αποποιήσεων) πριν την κοινοποίηση των προσβαλλόμενων πράξεων (23/10/2024), με αποτέλεσμα να έχει υποβάλει εμπρόθεσμα δήλωση αποποίησης. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ο ισχυρισμός της είναι νόμω βάσιμος, καθώς η Φορολογική Διοίκηση δεν είχε τεκμηριώσει τη θετική γνώση της προσφεύγουσας. Κατά συνέπεια, η ΔΕΔ δέχτηκε τον πρώτο λόγο της προσφυγής και τροποποίησε την Οριστική Πράξη του 4ου ΕΛΚΕ ΑΤΤΙΚΗΣ.

Η απόφαση 663/13.03.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή μιας φερόμενης κληρονόμου κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού ΦΠΑ (περιόδου 2019) και Πράξης Επιβολής Προστίμου, συνολικού ύψους €48.974,28, που καταλογίστηκε ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο για οφειλές λυθείσας ετερόρρυθμης επιχείρησης. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι αποποιήθηκε την κληρονομιά στις 29/10/2024 εμπροθέσμως, καθώς έλαβε θετική γνώση της επαγωγής της κληρονομίας (λόγω αποποίησης όλων των προηγούμενων τάξεων) μόλις στις 05/09/2024. Η ΔΕΔ δέχθηκε τον ισχυρισμό, κρίνοντας βάσει της νομολογίας του Αρείου Πάγου και της εγκυκλίου Ε.2059/2024 της ΑΑΔΕ, ότι ο έλεγχος δεν θεμελίωσε τη θετική γνώση της επαγωγής και ότι η αποποίηση ήταν έγκυρη και εμπρόθεσμη. Συνεπώς, η απόφαση τροποποιεί την προσβαλλόμενη πράξη ώστε να μη φέρεται η προσφεύγουσα ως κληρονόμος και αλληλέγγυα υπεύθυνη.

Η απόφαση 657/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής που υποβλήθηκε από τη φερόμενη κληρονόμο του διαχειριστή λυθείσας ετερόρρυθμης εταιρείας, κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού ΦΠΑ. Η καταλογιζόμενη διαφορά φόρου για τη φορολογική περίοδο 2018 ανέρχεται σε €49.629,98. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι αγνοούσε πλήρως την επαγωγή της κληρονομίας, λόγω προγενέστερων αποποιήσεων, και προέβη σε εμπρόθεσμη αποποίηση μόλις έλαβε θετική γνώση. Η ΔΕΔ δέχτηκε ότι ο έλεγχος δεν θεμελίωσε τη «θετική γνώση» της κληρονομικής επαγωγής και συνεπώς ο καταλογισμός είναι μη νόμιμος, αποφασίζοντας την τροποποίηση της πράξης ώστε η προσφεύγουσα να μην αναγραφεί ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο.

Η απόφαση 512/04.03.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή μιας φερόμενης κληρονόμου κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος Φυσικών Προσώπων (ΦΕφπ) και ΦΠΑ, καθώς και προστίμων, φορολογικών περιόδων 2018 και 2019, που είχε εκδώσει το 4ο ΕΛ.ΚΕ. Αττικής σε βάρος της αποβιωσάσης. Ο κύριος λόγος της προσφυγής ήταν ότι η προσφεύγουσα αποποιήθηκε νομίμως και εμπροθέσμως την κληρονομιά αμέσως μόλις πληροφορήθηκε την επαγωγή της, δηλαδή με την κοινοποίηση της εντολής ελέγχου στις 04.04.2023, καθώς δεν είχε προηγουμένως θετική γνώση των διαδοχικών αποποιήσεων των προηγούμενων συγγενών. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών έκρινε ότι ο ισχυρισμός της προσφεύγουσας είναι νόμιμος και βάσιμος, καθώς η Φορολογική Διοίκηση δεν απέδειξε τη θετική γνώση της επαγωγής πριν την επίδοση της εντολής. Συνεπώς, αποφασίζει τη μερική αποδοχή της προσφυγής και την τροποποίηση των πράξεων, ώστε να διαγραφεί η προσφεύγουσα από αυτές ως κληρονόμος.