Η απόφαση 320/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή μιας εταιρίας χονδρικού εμπορίου φρούτων και λαχανικών κατά τριών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ και προστίμου για τις περιόδους 01.10.2021 έως 30.06.2023. Η εταιρία αμφισβήτησε την επιβολή ΦΠΑ σε ενδοκοινοτικές παραδόσεις, εξαγωγές και πωλήσεις υπηρεσιών, επικαλούμενη νέα αποδεικτικά στοιχεία (CMR, τραπεζικά έγγραφα, ΕΔΔΑ) τα οποία εξετάστηκαν με αναπομπή στη Δ.Ο.Υ. Η ΔΕΔ αποφασίζει τη μερική αποδοχή της προσφυγής. Ακυρώνει την πράξη της περιόδου 2021/4ο τρίμηνο (αναγνωρίζοντας έκπτωση ΦΠΑ 1.173,90€) και τροποποιεί ανάλογα την πράξη του 2022, μειώνοντας τον συνολικό φόρο καταβολής από 50.348,82€ σε 48.587,97€. Επικυρώνει ωστόσο την πράξη της περιόδου 01.01.2023 – 30.06.2023, καθώς έκρινε ότι δεν αποδείχθηκε η νόμιμη απαλλαγή των συναλλαγών από ΦΠΑ για τις εν λόγω περιόδους.

Η απόφαση υπ' αριθμόν 889/19.05.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή εταιρίας παροχής υπηρεσιών διαφήμισης κατά πράξης επιβολής προστίμου 500,00 € για το φορολογικό έτος 2024. Το πρόστιμο επιβλήθηκε από το 1ο ΕΛ.ΚΕ. Θεσσαλονίκης λόγω μη ανταπόκρισης της προσφεύγουσας σε αίτημα χορήγησης αντιγράφων λογιστικών βιβλίων και στοιχείων (Άρθρο 14 Κ.Φ.Δ.), στο πλαίσιο ελέγχου για λήψη εικονικών φορολογικών στοιχείων. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε ότι η εταιρεία δεν προσκόμισε τα αιτούμενα στοιχεία και απέρριψε τους ισχυρισμούς της περί πλημμελούς κοινοποίησης της εντολής ελέγχου. Η Δ.Ε.Δ. διόρθωσε επίσης τη νομική βάση επιβολής του προστίμου από το άρθρο 53 του ν. 5104/2024 στο ορθό άρθρο 54 του ν. 4987/2022.

Η απόφαση 1263 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης επιβολής προστίμου 100,00€, που επιβλήθηκε για εκπρόθεσμη υποβολή 2ης τροποποιητικής δήλωσης φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2021. Η δήλωση αφορούσε αναδρομικά μισθών και πάγιας αντιμισθίας ύψους 1.521,23€. Η προσφεύγουσα υποστήριξε ότι η καθυστέρηση οφειλόταν στον φορέα μισθοδοσίας της (ΕΚΑΒ) ο οποίος διόρθωσε τα στοιχεία ηλεκτρονικά στις 11/11/2024. Η ΔΕΔ έκρινε, βάσει της Α.1042/30-03-2023, ότι οι τροποποιητικές δηλώσεις που υποβάλλονται εκπρόθεσμα λόγω υπαιτιότητας τρίτου φορέα θεωρούνται εμπρόθεσμες εφόσον υποβληθούν εντός του φορολογικού έτους έκδοσης της βεβαίωσης. Καθώς η δήλωση υποβλήθηκε στις 24/12/2024, εντός του έτους 2024, η πράξη επιβολής προστίμου ακυρώθηκε.

Η απόφαση 1067/05.06.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αποδέχεται την ενδικοφανή προσφυγή του προσφεύγοντος, ενός επιχειρηματία με αντικείμενο την καλλιέργεια αραβοσίτου, και ακυρώνει την πράξη επιβολής προστίμου ύψους 100,00€ της Δ.Ο.Υ. Κοζάνης. Το πρόστιμο είχε επιβληθεί λόγω εκπρόθεσμης υποβολής τροποποιητικής δήλωσης ΦΠΑ για τη φορολογική περίοδο 01.04.2023 - 30.06.2023, η οποία υποβλήθηκε μετά την κοινοποίηση εντολής ελέγχου. Η ΔΕΔ έκρινε ότι, σύμφωνα με το άρθρο 53 παρ. 7 του ν. 5104/2024, το πρόστιμο δεν επιβάλλεται όταν η εκπρόθεσμη τροποποιητική δήλωση ΦΠΑ δεν προκύπτει φόρος για καταβολή (όπως συνέβη, καθώς προέκυψε πιστωτικό υπόλοιπο) και εφόσον η αρχική δήλωση είχε υποβληθεί εμπρόθεσμα. Ακολούθως, ακυρώνεται το πρόστιμο και διατάσσεται η έντοκη επιστροφή του αχρεωστήτως καταβληθέντος ποσού σύμφωνα με το άρθρο 52 παρ. 4 του ν.5104/2024.

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης επιβολής προστίμου 100,00€ από τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. Κοζάνης. Το πρόστιμο επιβλήθηκε σε ατομική επιχείρηση (καλλιέργεια αραβοσίτου) λόγω εκπρόθεσμης υποβολής τροποποιητικής δήλωσης ΦΠΑ για τη φορολογική περίοδο 01.10.2023-31.12.2023, η οποία υποβλήθηκε μετά την κοινοποίηση εντολής ελέγχου. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε ότι, εφόσον η αρχική δήλωση ΦΠΑ είχε υποβληθεί εμπρόθεσμα και η τροποποιητική δήλωση δεν προέκυψε φόρος προς καταβολή (αλλά πιστωτικό υπόλοιπο), σύμφωνα με το άρθρο 53 παρ. 7 του ν.5104/2024, δεν επιβάλλεται πρόστιμο εκπρόθεσμης υποβολής. Ως εκ τούτου, η Δ.Ε.Δ. ακύρωσε την πράξη επιβολής προστίμου και διέταξε την έντοκη επιστροφή του αχρεωστήτως καταβληθέντος ποσού.

Η απόφαση 1068 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών του 2025 αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης επιβολής προστίμου ύψους 100,00€ που εκδόθηκε από τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. Κοζάνης. Το πρόστιμο επιβλήθηκε σε ατομική επιχείρηση για εκπρόθεσμη υποβολή τροποποιητικής δήλωσης ΦΠΑ φορολογικής περιόδου 01.01.2024-31.03.2024, η οποία υποβλήθηκε μετά την κοινοποίηση εντολής ελέγχου. Η ΔΕΔ ακύρωσε το πρόστιμο, καθώς σύμφωνα με το άρθρο 53 παρ. 7 του ν.5104/2024, δεν επιβάλλεται πρόστιμο στην περίπτωση εκπρόθεσμης τροποποιητικής δήλωσης ΦΠΑ, εφόσον η αρχική δήλωση είχε υποβληθεί εμπρόθεσμα και δεν προέκυψε φόρος προς καταβολή. Τέλος, αποφασίστηκε η έντοκη επιστροφή του αχρεωστήτως καταβληθέντος ποσού προστίμου.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που υπέβαλε ένας δημοτικός εκλογικός συνδυασμός κατά πράξης επιβολής προστίμου 100,00€ από τη Δ.Ο.Υ. Ιωαννίνων για το φορολογικό έτος 2019. Το πρόστιμο επιβλήθηκε λόγω μη υποβολής κατάστασης φορολογικών στοιχείων (Μ.Υ.Φ.) εσόδων. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι, ως νομική οντότητα, δεν είναι υπόχρεος σε υποβολή ΜΥΦ. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τον ισχυρισμό, κρίνοντας ότι η προβλεπόμενη εξαίρεση αφορά μόνο τη δήλωση φορολογίας εισοδήματος και όχι την υποχρέωση υποβολής ΜΥΦ, η οποία παραμένει βάσει των ΠΟΛ 1022/2014 και ΠΟΛ 1078/2014. Η ΔΕΔ επίσης διόρθωσε τη νομική βάση του προστίμου στο άρθρο 54 του ν. 4987/2022, διατηρώντας το καταλογιζόμενο ποσό στα 100,00€.

Η απόφαση 500/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός φορολογούμενου (ατομική επιχείρηση ταξί) κατά της πράξης επιβολής προστίμου της Δ.Ο.Υ. Ζ’ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ για το φορολογικό έτος 2020, ύψους 132.824,90€. Το πρόστιμο επιβλήθηκε λόγω μη έκδοσης φορολογικών στοιχείων εσόδων, με διαπιστωθείσα αποκρυβείσα καθαρή αξία 441.901,26€. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ορθά επιβλήθηκε η κύρωση καθ’ υποτροπή (200% επί του ΦΠΑ), καθώς ο χρόνος διάπραξης των παραβάσεων (2020) ήταν μεταγενέστερος της κοινοποίησης δύο προηγούμενων όμοιων πράξεων επιβολής προστίμου (2019) για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Απορρίφθηκαν επίσης οι ισχυρισμοί περί ασαφούς αιτιολογίας και εσφαλμένης εφαρμογής του άρθρου 58Α παρ. 1 του Ν.4987/2022.

Πρατήρια υγρών καυσίμων – Πρόστιμα – Έννοια υποτροπής σύμφωνα με την διάταξη του άρθρου 17 του ν. 3054/2002 – Αναστολή εκτέλεσης απόφασης επιβολής προστίμου.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
α) Η επιχείρηση, στην οποία έχει επιβληθεί πρόστιμο σύμφωνα με το άρθρο 17 του ν. 3054/2002, υποπέσει σε νέα παράβαση της ίδιας διάταξης, εντός τριετίας από την έκδοση της απόφασης, με την οποία επιβάλλεται σε αυτήν πρόστιμο ή άλλη κύρωση, μπορεί να θεωρηθεί υπότροπος και να της επιβληθούν οι νόμιμες κυρώσεις, ανεξάρτητα αν η επιχείρηση αυτή έχει ασκήσει προσφυγή κατά της πρώτης απόφασης επιβολής προστίμου και εφόσον δεν έχει εκδοθεί δικαστική απόφαση, και β) η έκδοση απόφασης, με την οποία αναστέλλεται, εν όλω ή εν μέρει, η εκτέλεση απόφασης επιβολής προστίμου, δεν συνεπάγεται και την αναστολή των λοιπών συνεπειών της απόφασης αυτής. (ομοφ.)

Η απόφαση 868/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά δύο πράξεων επιβολής προστίμου του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Έδεσσας, συνολικού ύψους 5.000,00€ (2.500,00€ για κάθε έτος), για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Τα πρόστιμα επιβλήθηκαν στον προσφεύγοντα, ασκούντα ατομική επιχείρηση, λόγω μη τήρησης του λογιστικού αρχείου των ιδιόκτητων αποθεμάτων, με αποτέλεσμα την αδυναμία διενέργειας ελεγκτικών επαληθεύσεων. Ο προσφεύγων επικαλέστηκε ως λόγο ανωτέρα βία (πλημμύρα), αλλά η Δ.Ε.Δ. έκρινε ότι ο ισχυρισμός ήταν αβάσιμος, καθώς η σύνταξη των οικονομικών καταστάσεων είχε λάβει χώρα προ της θεομηνίας και τα αποδεικτικά στοιχεία δεν απέδειξαν την απώλεια των ορθών αρχείων. Η Δ.Ε.Δ. διόρθωσε εκ παραδρομής το εφαρμοστέο νομικό πλαίσιο, επιβάλλοντας τα πρόστιμα βάσει του άρθρου 54 του ν.4987/2022 αντί του 57 του ν.5104/2024, διατηρώντας το ποσό των 2.500,00€ ανά πράξη.