Εκτέλεση δικαστικών αποφάσεων.:Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη νομική σκέψη που προηγήθηκε, ο προβαλλόμενος λόγος διαφωνίας ότι η απόφαση του Διοικητικού Εφετείου … ως προς το αναγνωριστικό της μέρος δεν είναι εξοπλισμένη με δύναμη εκτελεστότητας και, επομένως, το Νοσοκομείο δεν ήταν υποχρεωμένο να συμμορφωθεί ως προς το αναγνωριστικό αυτό μέρος, διότι κατά τις διατάξεις του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας ή από άλλη ειδική διάταξη δεν προβλέπεται υποχρέωση συμμόρφωσης προς αναγνωριστική απόφαση διοικητικού δικαστηρίου πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος. Και τούτο, διότι κατά τις ρητές διατάξεις του άρθρου 95 παρ. 5 του Συντάγματος και του σε εκτέλεση της διάταξης αυτής εκδοθέντος ν. 3068/2002, υποχρέωση της Διοίκησης προς συμμόρφωση γεννάται όχι μόνο σε περίπτωση δικαστικών αποφάσεων που συνιστούν εκτελεστούς τίτλους, αλλά και στην περίπτωση τελεσίδικων αναγνωριστικών αποφάσεων..(..)Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω οι εντελλόμενες δαπάνες είναι νόμιμες και τα ελεγχόμενα χρηματικά εντάλματα πρέπει να θεωρηθούν

Κατόπιν των ανωτέρω, και ενόψει της αδράνειας του ΓΛΚ για χρονικό διάστημα μείζονος του τριμήνου από την κοινοποίηση σε αυτό των ως άνω δικαστικών αποφάσεων, διαπιστώνεται ότι η παράλειψη του ΓΛΚ (Διεύθυνσης Κανονισμού και Εντολής Πληρωμής Στρατιωτικών και Πολεμικών Συντάξεων) να συμμορφωθεί προς τις προαναφερόμενες τελεσίδικες δικαστικές αποφάσεις του ΙΙΙ Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου είναι αδικαιολόγητη. Για το λόγο αυτό το ΓΛΚ πρέπει, σύμφωνα με τα άρθρα 3 παρ. 1 του ν. 3068/2002 και 3 παρ. 2 του π.δ/τος 61/2004, να κληθεί να συμμορφωθεί προς τις ως άνω αποφάσεις, μέσα σε τρεις μήνες από τότε που θα του κοινοποιηθεί το παρόν Πρακτικό.

Υποχρέωση Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας να συμμορφωθεί προς ακυρωτική δικαστική απόφαση σε σχέση με την προθεσμία του άρθρου 8 παρ.3 του Ν 3200/1955.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Ο Γενικός Γραμματέας Περιφέρειας υποχρεούται να συμμορφωθεί χωρίς καθυστέρηση προς νομίμως εκτελεστή ακυρωτική απόφαση Διοικητικού Εφετείου, ανεξάρτητα από την εξηκονθήμερη αποκλειστική προθεσμία του άρθρου 8 παρ.3 του Ν 3200/1955.

Συμμόρφωση της Διοίκησης σε απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, που απορρίπτει έφεση του Ελληνικού Δημοσίου κατά ακυρωτικής απόφασης του Διοικητικού Εφετείου.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Μετά την έκδοση της υπ΄ αριθμ. 1458/2015 απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας, που απέρριψε έφεση κατά της 1638/2004 ακυρωτικής απόφασης του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, δεν γεννιέται νέα υποχρέωση συμμόρφωσης της διοίκησης, καθ’ όσον αυτή ήδη έχει συμμορφωθεί προς την ως άνω ακυρωτική απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, με την υπ’ αριθμ. πρωτ.11636/1055/04-04-2005 απόφαση διορισμού του Γενικού Γραμματέα του Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών, όπως κρίθηκε με την 31/2011 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών σε Συμβούλιο, επί αιτήσεως ελέγχου συμμόρφωσης του ενδιαφερομένου υπαλλήλου. Παραλλήλως η ως άνω απόφαση διορισμού δεν προσβλήθηκε με αίτηση ακύρωσης από τον ενδιαφερόμενο και άρα καλύπτεται από το τεκμήριο νομιμότητας των διοικητικών πράξεων. (ομοφ.)

Αναστολή εκτέλεσης.(...) Υπό τα δεδομένα αυτά και συμφώνως προς τα γενόμενα δεκτά στις προηγούμενες νομικές σκέψεις, το Κλιμάκιο κρίνει ότι τα αρμόδια όργανα του ΟΤΕΚ, όφειλαν να συμμορφωθούν προς το περιεχόμενο τόσο της από 3.5.2012 προσωρινής διαταγής όσο και προς εκείνο της 610/2012 αποφάσεως του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, διά των οποίων διετάχθη η αναστολή εκτελέσεως της 94/26.3.2012 αποφάσεως του Δ.Σ. του Ο.Τ.Ε.Κ., περί λύσεως της υπαλληλικής σχέσεως, μεταξύ του φερομένου ως δικαιούχου και του ως άνω Οργανισμού. Στο πλαίσιο δε αυτό, μετά την έκδοση και κοινοποίηση της από 3.5.2012 προσωρινής διαταγής τα εν λόγω όργανα είχαν υποχρέωση να επαναφέρουν τα πράγματα στην κατάσταση στην οποία ευρίσκοντο προ της λύσεως της υπαλληλικής σχέσεως, διά της επανόδου του φερομένου ως δικαιούχου στην θέση του και της καταβολής των αναλογουσών σ’ αυτόν αποδοχών (πρβλ. απόφ. Τριμ. Συμβ. Συμμ. ΣτΕ 28/2010), μετά δε την έκδοση της 610/2012 αποφάσεως του Διοικητικού Εφετείου να διατηρήσουν τον φερόμενο ως δικαιούχο στην ενεργό υπηρεσία μέχρις εκδόσεως αποφάσεως επί της αιτήσεως ακυρώσεως.

Συμμόρφωση Διοικήσεως – Αναδρομικός διορισμός υπαλλήλων μετά την έκδοση αμετακλήτων δικαστικών αποφάσεων.

Η Διοίκηση οφείλει σε συμμόρφωση προς το διατακτικό των σχετικών ακυρωτικών αποφάσεων του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, να διορίσει αναδρομικά τους τρεις υπαλλήλους της και συγκεκριμένα από του χρονικού σημείου που έχουν διοριστεί οι λοιποί επιτυχόντες των αρχικών πινάκων διοριστέων των σχετικών διαγωνισμών του ΑΣΕΠ. Περαιτέρω, να τους κατατάξει στο βαθμό και στο μισθολογικό κλιμάκιο που αντιστοιχεί στον αναδρομικό διορισμό τους. Να τους καταβάλει αναδρομικά, αλλά άτοκα, τις αποδοχές συμπεριλαμβανομένων και των κάθε φύσεως επιδομάτων, που αυτοί θα ελάμβαναν εάν είχαν διοριστεί με τους λοιπούς επιτυχόντες των αρχικών πινάκων μέχρι την ημερομηνία ανάληψης των καθηκόντων των, κατόπιν των προσφάτων διορισμών των στο Υπουργείο. Τέλος, να αναγνωριστεί ο χρόνος που διανύθηκε εκτός υπηρεσίας ως εντός αυτής και να προσμετρηθεί σε κάθε περίπτωση που χρειάζεται για την υπηρεσιακή εξέλιξη και σταδιοδρομία των. (ομοφ.)

Ζητήματα σχετιζόμενα με τη συμμόρφωση της Διοίκησης προς τελεσίδικη απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Πειραιά και εφαρμογή ή μη της διατάξεως της παρ.1 του άρθρου 4 του ν. 3068/2002 περί αναγκαστικής εγγυοδοσίας εκ μέρους της προμηθεύτριας εταιρείας. Η γνωμοδότηση πραγματεύεται, υπό συγκεκριμένο πραγματικό, ζητήματα σχετιζόμενα με τον τρόπο συμμόρφωσης της Διοίκησης προς την ακυρωτικού χαρακτήρα υπ’ αριθμ. 160/2013 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Πειραιά, την καταβολή ή μη τόκων στην προμηθεύτρια εταιρεία και την εφαρμογή ή μη της διατάξεως της παρ.1 του άρθρου 4 του ν. 3068/2002 περί αναγκαστικής εγγυοδοσίας εκ μέρους αυτής, στα πλαίσια εκτέλεσης της ως άνω αποφάσεως. Το τρίτο ερώτημα, κατά την ομόφωνη γνώμη του Τμήματος, πρέπει να παραπεμφθεί, λόγω της μείζονος σπουδαιότητας, στην Ολομέλεια του ΝΣΚ, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 6 παρ.3 του Οργανισμού του ΝΣΚ (ν. 3086/2002, Α΄ 324). 

Αγωγή αναγνωριστική. Ως προς την εκτέλεση δικαστικών αποφάσεων που εκδόθηκαν επί αναγνωριστικών αγωγών και έχουν καταστεί αμετάκλητες. Άσκηση στη συνέχεια καταψηφιστικών αγωγών. Από πότε οφείλεται τόκος.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Οι αμετάκλητες αποφάσεις των διοικητικών και πολιτικών δικαστηρίων, που δέχονται εν όλω ή εν μέρει αναγνωριστικές αγωγές των τακτικών και με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου υπαλλήλων του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, δεν αποτελούν μεν τίτλους εκτελεστούς, δύνανται, όμως, να εκτελεσθούν, αφού, από της τελεσιδικίας των ήδη, έχει παραχθεί δεδικασμένο ως προς τις αναγνωρισθείσες απαιτήσεις σε βάρος του Ιδρύματος. Ως αγωγή, η επίδοση της οποίας επάγεται την παραγωγή δικονομικών τόκων, νοείται μόνον η περιέχουσα καταψηφιστικό αίτημα και όχι η αναγνωριστική τοιαύτη. Επομένως, αν ο ενάγων περιορίσει το καταψηφιστικό αίτημα της αγωγής σε αναγνωριστικό, η αγωγή θεωρείται ότι δεν ασκήθηκε όσον αφορά το καταψηφιστικό αίτημα και δεν οφείλονται τόκοι από την επίδοσή της.

Υποχρέωση καταβολής αγροτικών ενισχύσεων που επιδικάσθηκαν με απόφαση διοικητικού εφετείου, η οποία κατέστη αμετάκλητη, όταν έχει εκδοθεί μεταγενέστερη απόφαση του Δ.Ε.Ε. αντιθέτου περιεχομένου(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Η Διοίκηση, σε συμμόρφωση προς ήδη αμετάκλητες αποφάσεις Διοικητικού Εφετείου, υποχρεούται να προβεί στην καταβολή των επιδικαζόμενων με αυτές αγροτικών ενισχύσεων πολυετούς προγράμματος, ακόμη και αν μετά την έκδοση των αποφάσεων αυτών εκδόθηκε απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, επί προδικαστικού ερωτήματος, η οποία ερμηνεύει τους επίμαχους κανόνες του ενωσιακού δικαίου κατά τρόπο αντίθετο προς την ερμηνεία του Διοικητικού Εφετείου (ομόφ).

α) Αν, σε περίπτωση ακύρωσης από το διοικητικό εφετείο αποφάσεων απορριπτικών αιτήσεων πολιτογράφησης ομογενών αλλοδαπών για έλλειψη αιτιολογίας, οι οποίες είχαν ως αφετηρία τη διενέργεια εξέτασης των αιτούντων ενώπιον του Έλληνα Πρόξενου ως προς την ύπαρξη ελληνικής συνείδησης, επιβάλλεται η αναπομπή των υποθέσεων σ’ αυτόν, για να αιτιολογήσει επαρκώς την κρίση του και β) αν η Διοίκηση οφείλει να εκδώσει νέες απορριπτικές αποφάσεις των αιτημάτων πολιτογράφησης με επαρκή αιτιολογία στο σώμα της πράξης.(...)Προς τον σκοπό συμμόρφωσης της Διοίκησης με την απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών με αριθμό 1391/2020 και με άλλες, ίδιες αποφάσεις με τις οποίες ακυρώθηκαν από το διοικητικό εφετείο αποφάσεις απορριπτικές αιτήσεων πολιτογράφησης ομογενών αλλοδαπών για έλλειψη αιτιολογίας, οι οποίες είχαν ως αφετηρία τη διενέργεια εξέτασης των αιτούντων ενώπιον του Έλληνα Πρόξενου, ως προς την ύπαρξη ελληνικής συνείδησης, α) δεν επιβάλλεται η αναπομπή των υποθέσεων στον Έλληνα Πρόξενο, για να αιτιολογήσει επαρκώς την κρίση του και β) εν προκειμένω, πρέπει, μετά από εισήγηση της αρμόδιας υπηρεσίας, να εκδοθεί νέα απόφαση του Υπουργού, με την οποία, είτε να γίνεται δεκτό το αίτημα πολιτογράφησης είτε να αιτιολογείται, πλήρως, ειδικά και εμπεριστατωμένα, η απόκλιση της κρίσης του από την, κατά την παραδοχή της παραπάνω ακυρωτικής απόφασης, θετική εισήγηση του Έλληνα Πρόξενου της οικείας προξενικής αρχής για την αποδοχή του αιτήματος πολιτογράφησης (ομόφωνα).