ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ.Λόγω συνταξιοδότησης:Νόμιμη η εφάπαξ αποζημίωση λόγω συνταξιοδότησης, σύμφωνα με το άρθρο 204 του ν. 3584/2007 (ΦΕΚ Α' 143/2007) σε πρώην υπάλληλο Δήμου με σχέση εργασίας ι.δ.α.χ, διότι νομίμως ελήφθη υπ' όψιν το χρονικό διάστημα κατά το οποίο η ανωτέρω δημοτική υπάλληλος απείχε από τα καθήκοντά της και λάμβανε προσωρινή σύνταξη αναπηρίας από το Ι.Κ.Α., καθόσον και κατά το χρόνο αυτό η υπηρεσιακή της σχέση με το Δήμο ήταν ενεργός και δεν είχε λυθεί, δεδομένου ότι δεν είχε μεσολαβήσει απόλυσή της (άρθρο 8 του ν. 3801/2009, ΦΕΚ Α' 163/2009).

Καταβολή αποζημίωσης απόλυσης σε υπαλλήλους Δημοτικού Βρεφονηπιακού σταθμού...Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά ανωτέρω στην σκέψη ΙΙ Β, οι ανωτέρω πρώην μόνιμες υπάλληλοι του εν λόγω δημοτικού βρεφονηπιακού σταθμού, που έλαβαν μειωμένη σύνταξη από το Ι.Κ.Α. –Ε.Τ.Α.Μ., δικαιούνται να λάβουν αποζημίωση κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 204 παρ. 3 του Κ.Κ.Δ.Κ.Υ. Περαιτέρω, η ασφάλιση των ανωτέρω συνταξιούχων στο πρώην Τ.Α.Δ.Κ.Υ. ή άλλο ταμείο επικουρικής ασφάλισης δεν αποτελεί αρνητική προϋπόθεση που αποκλείει την καταβολή σ΄ αυτές της αποζημίωσης βάσει των άρθρων  204 και 225 του Κ.Κ.Δ.Κ.Υ. Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, η εντελλόμενη με τα ελεγχόμενα χρηματικά εντάλματα πληρωμής δαπάνη είναι νόμιμη και, συνεπώς, αυτά πρέπει να θεωρηθούν.

ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΗΣΗΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 55 ΠΔ 410/1988 ΚΑΙ ΑΡΘΡΟΥ 204 Ν.3584/2007

Σύμφωνα με το άρθρο 204 του ν. 3584/2007, το προσωπικό των Ο.Τ.Α. με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, που έχει συμπληρώσει τις προϋποθέσεις για τη λήψη σύνταξης και δεν υπάγεται για τη χορήγησή της στην ασφάλιση του Δημοσίου, καθώς και το μόνιμο προσωπικό που επέλεξε ως κύριο ασφαλιστικό φορέα το Ι.Κ.Α.-Ε.Τ.Α.Μ., λαμβάνει κατά την αποχώρησή του από την υπηρεσία αποζημίωση, η οποία υπολογίζεται με βάση τις τακτικές αποδοχές του τελευταίου μήνα πλήρους απασχόλησής του. Η εν λόγω αποζημίωση, το ύψος της οποίας συναρτάται με τα έτη υπηρεσίας του δικαιούχου υπαλλήλου στον οικείο Ο.Τ.Α., βαρύνει τον προϋπολογισμό αυτού και είναι σαφώς διακριτή από την προβλεπόμενη στο άρθρο 56 παρ. 1 περ. α΄ του ν. 3518/2006 αποζημίωση, την οποία λαμβάνουν κατά το χρόνο συνταξιοδότησής τους οι υπάλληλοι του πρώην Ε.Ο.Π. που μεταφέρθηκαν σε οργανικές ή προσωποπαγείς θέσεις των αναφερόμενων στο ν. 3106/2003 υπηρεσιών, στις οποίες περιλαμβάνονται και οι υπηρεσίες των Δήμων που υποδέχθηκαν τους υπαλλήλους των Κ.Ε.Φ.Ο.. Η τελευταία αυτή αποζημίωση, που αναλογεί στα έτη υπηρεσίας των ως άνω υπαλλήλων στον καταργηθέντα Ε.Ο.Π., είναι ίση κατά ποσό με το εφάπαξ βοήθημα του ν. 103/1975, όπως αυτό είχε διαμορφωθεί κατά το χρόνο της μεταφοράς τους, ενώ η δαπάνη για την καταβολή της καλύπτεται αποκλειστικά από τον προϋπολογισμό του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, το οποίο επιχορηγεί με το ποσό της σχετικής αποζημίωσης τους φορείς, όπου υπηρετούσαν οι προαναφερόμενοι υπάλληλοι κατά το χρόνο αποχώρησής τους από την υπηρεσία, σύμφωνα με τα οριζόμενα στη σχετική Φ.80000/26268/1488/19.2.2008 Κ.Υ.Α. (ΦΕΚ Β΄ 326). Ενόψει των ανωτέρω, η αποζημίωση του άρθρου 204 του ν. 3584/2007 δεν σχετίζεται κατά οποιονδήποτε τρόπο και ειδικότερα όσον αφορά στο χρόνο υπηρεσίας που λαμβάνεται υπόψη για τον καθορισμό της με την αποζημίωση του άρθρου 56 παρ. 1 περ. α΄ του ν. 3518/2006, καθόσον εκάστη εκ των προαναφερόμενων χρηματικών παροχών καθορίζεται αυτοτελώς με βάση τα διανυθέντα σε διαφορετικούς φορείς και κατά διάφορα χρονικά διαστήματα έτη υπηρεσίας του δικαιούχου υπαλλήλου.

Η προϋπηρεσία σε Ν.Π.Ι.Δ. του απασχολούμενου στα προγράμματα «Βοήθεια στο Σπίτι». «ΑΜΕΑ» και «Μονάδες Κοινωνικής Μέριμνας» προσωπικού, που εντάχθηκε σε ΟΤΑ με το άρθρο 16 του ν. 3491/2006 και την παρ. 2 του άρθρου 27 του ν. 3613/2007, δεν λαμβάνεται υπόψη για μισθολογική εξέλιξη.Επισυνάπτεται η αριθμ.465/2008 Γνωμ. του ΝΣΚ

Α. Νόμιμη η καταβολή αποζημίωσης λόγω συνταξιοδότησης σε πρώην εργαζόμενη του ΕΙΝ, η οποία μεταφέρθηκε σε Δήμο, καθόσον η συντελεσθείσα με την ΚΥΑ 127176/Η/4.11.2011 μεταβίβαση της εκμετάλλευσης (Μαθητικής Εστίας  στο Δήμο) εμπίπτει στο πεδίο του π.δ/τος 178/2002 περί διατηρήσεως των δικαιωμάτων των μεταφερομένων μισθωτών και ως εκ τούτου, εφόσον η υπηρεσία που είχε συμπληρώσει η ανωτέρω στον προηγούμενο εργοδότη της  (Ε.Ι.Ν) λαμβανόταν υπόψη για τον καθορισμό της προβλεπόμενης στο άρθρο 8 του ν. 3198/1955 αποζημίωσης, η προϋπηρεσία της αυτή θα πρέπει να ληφθεί υπόψη για τον υπολογισμό της αντίστοιχης αποζημίωσης που προβλέπεται στο άρθρο 204 του ν. 3584/2007 για τους υπαλλήλους με σχέση εργασίας ι.δ.α.χ. του προς ον η μεταβίβαση (Ο.Τ.Α).
Β. Μη νόμιμη η καταβολή αποζημίωσης λόγω συνταξιοδότησης σε πρώην εργαζόμενο του ΟΣΕ, ο οποίος μεταφέρθηκε σε Δήμο, καθόσον μη νομίμως συνυπολογίστηκε στο χρόνο συνεχούς υπηρεσίας του με σχέση εργασίας ι.δ.α.χ. στο Δήμο αυτό,  ο χρόνος προϋπηρεσίας του στον Ο.Σ.Ε. Α.Ε., υπό το ίδιο ασφαλιστικό καθεστώς, έστω κι αν η προϋπηρεσία του αυτή έχει αναγνωριστεί, ενόψει της μετάταξής του, για τη μισθολογική και βαθμολογική κατάταξή του, στην συσταθείσα στο Δήμο προσωποπαγή θέση (άρθρο 204 του ΚΚΔΥ ν. 3584/2007, ΦΕΚ Α΄ 143/2007). 

Μη νόμιμη η καταβολή ποσού σε πρώην μόνιμο υπάλληλο Δήμου με σχέση δημοσίου δικαίου, ως αποζημίωση λόγω συνταξιοδότησης, καθόσον μη νομίμως συνυπολογίσθηκε για τον υπολογισμό της αποζημίωσης, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 32 του ν. 2508/1997, προγενέστερη της κατάταξης του ανωτέρω υπαλλήλου σε θέση με σχέση ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου στο Δήμο, προϋπηρεσία του με σχέση ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου στον ίδιο Δήμο (άρθρα 204, 207, 209 και 225 του ν. 3584/2007, ΦΕΚ Α΄ 143/2007).(Όμοιες οι 51 και 78/2015 Πράξεις του ιδίου ως άνω Κλιμακίου)

Αποζημίωση λόγω συνταξιοδότησης:Σύμφωνα, ωστόσο, με τις διατάξεις της παραγράφου 2 του άρθρου 197 του Κώδικα Κατάστασης Δημοτικών και Κοινοτικών Υπαλλήλων και της παραγράφου 2 του άρθρου 49 του π.δ. 410/1988, η παραμονή της ως άνω υπαλλήλου στην υπηρεσία ήταν επιτρεπτή μετά και τη συμπλήρωση του 65 έτους της ηλικίας της, δοθέντος ότι δεν συμπλήρωνε τον απαιτούμενο ελάχιστο αριθμό ενσήμων (4.500) για τη λήψη έστω μειωμένης σύνταξης. Ωστόσο, και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη νομική σκέψη που προηγήθηκε, η παραμονή της αυτή στην υπηρεσία ήταν επιτρεπτή μόνο μέχρι τη θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος, που, όπως προκύπτει από την 785/12.5.2017 απόφαση απονομής σύνταξης του ΕΦΚΑ, συντελέστηκε στις 28.7.2015, και όχι μέχρι τη συμπλήρωση του 70ου έτους της ηλικίας της. Ως εκ τούτου, μετά την άνω ημερομηνία η εργασιακή της σχέση θα έπρεπε να λυθεί αυτοδικαίως με την έκδοση σχετικής διαπιστωτικής πράξης του αρμόδιου για την πρόσληψη οργάνου. Το γεγονός αυτό, πέραν των τυχόν άλλων  συνεπειών, επηρεάζει και τη νομιμότητα της ελεγχόμενης δαπάνης, αφού το ύψος της οφειλόμενης αποζημίωσης απόλυσης προσδιορίζεται με βάση τις καταβαλλόμενες τακτικές αποδοχές, κατά τον τελευταίο μήνα απασχόλησης, και συναρτάται επίσης με τους συνολικούς μήνες νόμιμης απασχόλησης. Κατά συνέπεια και για το λόγο αυτό, μη νομίμως εκκαθαρίζεται στην υπάλληλο αποζημίωση απόλυσης, η οποία υπολογίζεται με βάση τις τακτικές αποδοχές του τελευταίου μήνα απασχόλησής της (Δεκέμβριος 2016) και για χρόνο υπηρεσίας δεκαπέντε (15) ετών, εννέα (9) μηνών και είκοσι πέντε (25) ημερών. Ωστόσο, αβάσιμος και απορριπτέος τυγχάνει ο δεύτερος προβαλλόμενος από την Επίτροπο λόγος διαφωνίας, σύμφωνα με τον οποίο η καταβαλλόμενη αποζημίωση απόλυσης θα πρέπει να συμψηφιστεί με τις αποδοχές που έλαβε η πρώην υπάλληλος κατά το χρονικό διάστημα από 23.7.2013 έως 17.7.2014, κατά το οποίο τελούσε υπό καθεστώς διαθεσιμότητας. Και τούτο δοθέντος ότι αυτό δεν προβλέπεται από καμία διάταξη νόμου, αφού με την περίπτωση 4.α.ι της υποπαραγράφου Ζ2 του ν. 4093/2012, όπως τροποποιήθηκε, εισάγεται ειδική ρύθμιση και θεσπίζεται ειδική περίπτωση αποζημίωσης απόλυσης, λόγω κατάργησης θέσης, στην περίπτωση μη μεταφοράς του υπαλλήλου που τέθηκε σε καθεστώς διαθεσιμότητας σε άλλη θέση και λύσης της εργασιακής του σχέσης, που αποδίδεται και τους μόνιμους υπαλλήλους, για τον υπολογισμό του ύψους της οποίας γίνεται κατά τα λοιπά παραπομπή στις ρυθμίσεις του άρθρου 55 του π.δ. 410/1988 και ως προς την οποία αποκλειστικά επιβλήθηκε η υποχρέωση συμψηφισμού με τις ληφθείσες αποδοχές διαθεσιμότητας. Αν δε ο νομοθέτης επιθυμούσε τον συμψηφισμό των αποδοχών διαθεσιμότητας, ο χρόνος της οποίας θεωρείται, άλλωστε, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 39 του ν. 4369/2016, όπως τροποποιήθηκε, ως χρόνος πραγματικής υπηρεσίας και λαμβάνεται υπόψη για τη βαθμολογική και μισθολογική εξέλιξη του υπαλλήλου, με την αποζημίωση απόλυσης, κατά το χρόνο οριστικής αποχώρησης του υπαλλήλου από την υπηρεσία λόγω συνταξιοδότησης, θα έπρεπε να το θεσπίσει ρητά.

Από τις διατάξεις αυτές προκύπτει, ότι η αποζημίωση του άρθρου 19 του ν. 993/1979 δεν είναι μέρος των αποδοχών των υπαλλήλων ούτε "απολαβή", υπό την έννοια της παροχής που δίδεται ως αντάλλαγμα για την προσφερόμενη εργασία, ούτε αποτελεί αποζημίωση λόγω αδικαιολογήτου πλουτισμού, αλλά έχει χαρακτήρα έκτακτης κατά την αποχώρηση ή απόλυση του υπαλλήλου οικονομικής ενίσχυσης του. Επομένως, η αξίωση καταβολής της ως άνω αποζημιώσεως δεν υπόκειται στη διετή παραγραφή που προβλέπεται από τη διάταξη του άρθρου 48 παρ. 3 του Ν.Δ. 496/1974 αλλά στην πενταετή παραγραφή που προβλέπεται από την παρ. 1 του ίδιου άρθρου (Ολ ΑΠ 4/2001, ΑΠ 1726/05, 556/11, 1065/2002). Στην προκειμένη περίπτωση το Εφετείο έκρινε ότι η αξίωση της ενάγουσας - αναιρεσίβλητης για την καταβολή της ως άνω αποζημίωσης, την οποία εδικαιούτο να λάβει κατά την αποχώρησή της από το εναγόμενο - αναιρεσείον ΝΠΔΔ, στο οποίο υπηρετούσε με σύμβαση εργασίας, ιδιωτικού δικαίου, αορίστου χρόνου, υπάγεται στην πενταετή και όχι στη διετή παραγραφή και συνεπώς, δεν παραγράφηκε η αξίωσή της. Και τούτο γιατί δέχθηκε ότι από την ημερομηνία αποχώρησής της από την υπηρεσία (30-4-2010) έως την άσκηση της αγωγής της (41-2013) δεν παρήλθε πενταετία.

ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ ΜΕ ΣΥΜΒΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ Ι.Δ.Ο.Χ.: Μη νόμιμη η καταβολή δαπάνης πρώτης μισθοδοσίας σε υπαλλήλους, που προσελήφθησαν από Δημοτική Κοινωφελή Επιχείρηση με σύμβαση εργασίας ι.δ.ο.χ. δίμηνης διάρκειας, με απόφαση του Προέδρου του Δ.Σ. της επιχείρησης, καθόσον η πρόσληψή τους διενεργήθηκε χωρίς να συντρέχουν οι όροι που τάσσονται, από το άρθρο 206 παρ. 1 του Κώδικα Δημοτικών Υπαλλήλων (ν.3584/2007, ΦΕΚ 143 Α΄), για την προσφυγή στην εξαιρετική αυτή διαδικασία πρόσληψης προσωπικού, δεδομένου ότι δεν αποδεικνύεται από την Επιχείρηση, ότι οι προσλήψεις έγιναν για την αντιμετώπιση κατεπείγουσων εποχικών ή πρόσκαιρων αναγκών, που οφείλονται όλως έκτακτες και απρόβλεπτες περιστάσεις που εκφεύγουν της αναμενόμενης εξέλιξης της προγραμματισμένης λειτουργίας της επιχείρησης. Η φύση των αναγκών αυτών, πρέπει να εξειδικεύεται στην απόφαση του αρμοδίου οργάνου και να αποδεικνύεται και από τα στοιχεία του φακέλου της υπόθεσης.