ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ.Λόγω συνταξιοδότησης:Νόμιμη η εφάπαξ αποζημίωση λόγω συνταξιοδότησης, σύμφωνα με το άρθρο 204 του ν. 3584/2007 (ΦΕΚ Α' 143/2007) σε πρώην υπάλληλο Δήμου με σχέση εργασίας ι.δ.α.χ, διότι νομίμως ελήφθη υπ' όψιν το χρονικό διάστημα κατά το οποίο η ανωτέρω δημοτική υπάλληλος απείχε από τα καθήκοντά της και λάμβανε προσωρινή σύνταξη αναπηρίας από το Ι.Κ.Α., καθόσον και κατά το χρόνο αυτό η υπηρεσιακή της σχέση με το Δήμο ήταν ενεργός και δεν είχε λυθεί, δεδομένου ότι δεν είχε μεσολαβήσει απόλυσή της (άρθρο 8 του ν. 3801/2009, ΦΕΚ Α' 163/2009).

Καταβολή αποζημίωσης απόλυσης σε υπαλλήλους Δημοτικού Βρεφονηπιακού σταθμού...Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά ανωτέρω στην σκέψη ΙΙ Β, οι ανωτέρω πρώην μόνιμες υπάλληλοι του εν λόγω δημοτικού βρεφονηπιακού σταθμού, που έλαβαν μειωμένη σύνταξη από το Ι.Κ.Α. –Ε.Τ.Α.Μ., δικαιούνται να λάβουν αποζημίωση κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 204 παρ. 3 του Κ.Κ.Δ.Κ.Υ. Περαιτέρω, η ασφάλιση των ανωτέρω συνταξιούχων στο πρώην Τ.Α.Δ.Κ.Υ. ή άλλο ταμείο επικουρικής ασφάλισης δεν αποτελεί αρνητική προϋπόθεση που αποκλείει την καταβολή σ΄ αυτές της αποζημίωσης βάσει των άρθρων  204 και 225 του Κ.Κ.Δ.Κ.Υ. Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, η εντελλόμενη με τα ελεγχόμενα χρηματικά εντάλματα πληρωμής δαπάνη είναι νόμιμη και, συνεπώς, αυτά πρέπει να θεωρηθούν.

ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΗΣΗΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 55 ΠΔ 410/1988 ΚΑΙ ΑΡΘΡΟΥ 204 Ν.3584/2007

Σύμφωνα με το άρθρο 204 του ν. 3584/2007, το προσωπικό των Ο.Τ.Α. με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, που έχει συμπληρώσει τις προϋποθέσεις για τη λήψη σύνταξης και δεν υπάγεται για τη χορήγησή της στην ασφάλιση του Δημοσίου, καθώς και το μόνιμο προσωπικό που επέλεξε ως κύριο ασφαλιστικό φορέα το Ι.Κ.Α.-Ε.Τ.Α.Μ., λαμβάνει κατά την αποχώρησή του από την υπηρεσία αποζημίωση, η οποία υπολογίζεται με βάση τις τακτικές αποδοχές του τελευταίου μήνα πλήρους απασχόλησής του. Η εν λόγω αποζημίωση, το ύψος της οποίας συναρτάται με τα έτη υπηρεσίας του δικαιούχου υπαλλήλου στον οικείο Ο.Τ.Α., βαρύνει τον προϋπολογισμό αυτού και είναι σαφώς διακριτή από την προβλεπόμενη στο άρθρο 56 παρ. 1 περ. α΄ του ν. 3518/2006 αποζημίωση, την οποία λαμβάνουν κατά το χρόνο συνταξιοδότησής τους οι υπάλληλοι του πρώην Ε.Ο.Π. που μεταφέρθηκαν σε οργανικές ή προσωποπαγείς θέσεις των αναφερόμενων στο ν. 3106/2003 υπηρεσιών, στις οποίες περιλαμβάνονται και οι υπηρεσίες των Δήμων που υποδέχθηκαν τους υπαλλήλους των Κ.Ε.Φ.Ο.. Η τελευταία αυτή αποζημίωση, που αναλογεί στα έτη υπηρεσίας των ως άνω υπαλλήλων στον καταργηθέντα Ε.Ο.Π., είναι ίση κατά ποσό με το εφάπαξ βοήθημα του ν. 103/1975, όπως αυτό είχε διαμορφωθεί κατά το χρόνο της μεταφοράς τους, ενώ η δαπάνη για την καταβολή της καλύπτεται αποκλειστικά από τον προϋπολογισμό του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, το οποίο επιχορηγεί με το ποσό της σχετικής αποζημίωσης τους φορείς, όπου υπηρετούσαν οι προαναφερόμενοι υπάλληλοι κατά το χρόνο αποχώρησής τους από την υπηρεσία, σύμφωνα με τα οριζόμενα στη σχετική Φ.80000/26268/1488/19.2.2008 Κ.Υ.Α. (ΦΕΚ Β΄ 326). Ενόψει των ανωτέρω, η αποζημίωση του άρθρου 204 του ν. 3584/2007 δεν σχετίζεται κατά οποιονδήποτε τρόπο και ειδικότερα όσον αφορά στο χρόνο υπηρεσίας που λαμβάνεται υπόψη για τον καθορισμό της με την αποζημίωση του άρθρου 56 παρ. 1 περ. α΄ του ν. 3518/2006, καθόσον εκάστη εκ των προαναφερόμενων χρηματικών παροχών καθορίζεται αυτοτελώς με βάση τα διανυθέντα σε διαφορετικούς φορείς και κατά διάφορα χρονικά διαστήματα έτη υπηρεσίας του δικαιούχου υπαλλήλου.

Από τις διατάξεις αυτές προκύπτει, ότι η αποζημίωση του άρθρου 19 του ν. 993/1979 δεν είναι μέρος των αποδοχών των υπαλλήλων ούτε "απολαβή", υπό την έννοια της παροχής που δίδεται ως αντάλλαγμα για την προσφερόμενη εργασία, ούτε αποτελεί αποζημίωση λόγω αδικαιολογήτου πλουτισμού, αλλά έχει χαρακτήρα έκτακτης κατά την αποχώρηση ή απόλυση του υπαλλήλου οικονομικής ενίσχυσης του. Επομένως, η αξίωση καταβολής της ως άνω αποζημιώσεως δεν υπόκειται στη διετή παραγραφή που προβλέπεται από τη διάταξη του άρθρου 48 παρ. 3 του Ν.Δ. 496/1974 αλλά στην πενταετή παραγραφή που προβλέπεται από την παρ. 1 του ίδιου άρθρου (Ολ ΑΠ 4/2001, ΑΠ 1726/05, 556/11, 1065/2002). Στην προκειμένη περίπτωση το Εφετείο έκρινε ότι η αξίωση της ενάγουσας - αναιρεσίβλητης για την καταβολή της ως άνω αποζημίωσης, την οποία εδικαιούτο να λάβει κατά την αποχώρησή της από το εναγόμενο - αναιρεσείον ΝΠΔΔ, στο οποίο υπηρετούσε με σύμβαση εργασίας, ιδιωτικού δικαίου, αορίστου χρόνου, υπάγεται στην πενταετή και όχι στη διετή παραγραφή και συνεπώς, δεν παραγράφηκε η αξίωσή της. Και τούτο γιατί δέχθηκε ότι από την ημερομηνία αποχώρησής της από την υπηρεσία (30-4-2010) έως την άσκηση της αγωγής της (41-2013) δεν παρήλθε πενταετία.

Μη νόμιμη η καταβολή ποσού σε πρώην μόνιμο υπάλληλο Δήμου με σχέση δημοσίου δικαίου, ως αποζημίωση λόγω συνταξιοδότησης, καθόσον μη νομίμως συνυπολογίσθηκε για τον υπολογισμό της αποζημίωσης, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 32 του ν. 2508/1997, προγενέστερη της κατάταξης του ανωτέρω υπαλλήλου σε θέση με σχέση ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου στο Δήμο, προϋπηρεσία του με σχέση ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου στον ίδιο Δήμο (άρθρα 204, 207, 209 και 225 του ν. 3584/2007, ΦΕΚ Α΄ 143/2007).(Όμοιες οι 51 και 78/2015 Πράξεις του ιδίου ως άνω Κλιμακίου)

Καταβολή αποζημίωσης σε υπάλληλο με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου...Στην υπό κρίση περίπτωση από τα στοιχεία του φακέλου προκύπτει ότι με την 23822/1.7.2013 απόφαση του Δημάρχου ... εγκρίθηκε η καταβολή της επίμαχης αποζημίωσης, λόγω μη λήψης της κανονικής άδειας του έτους 2013 στην φερόμενη ως δικαιούχο, πρώην υπάλληλο ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου του ανωτέρω Δήμου, η οποία συνταξιοδοτήθηκε. Ακολούθως, το επίμαχο χρηματικό ένταλμα πληρωμής εκδόθηκε για την καταβολή της ανωτέρω αποζημίωσης, σύμφωνα με το άρ. 177 παρ. 3 του Κώδικα Κατάστασης Δημοτικών και Κοινοτικών Υπαλλήλων. Με βάση τα όσα έγιναν δεκτά στην προηγούμενη σκέψη ο προβαλλόμενος από την Επίτροπο λόγος διαφωνίας δεν ευσταθεί, αφού, όπως προελέχθη και οι μισθωτοί με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου δικαιούνται την ανωτέρω αποζημίωση, η οποία προβλέπεται στο άρθρο 177 παρ. 3 του ν. ανωτέρω Κώδικα. Συνακόλουθα, η εντελλόμενη με το 168, οικονομικού έτους 2013, χρηματικό ένταλμα πληρωμής δαπάνη, ποσού 1.475,99 ευρώ, του Δήμου ... είναι νόμιμη και ως εκ τούτου το χρηματικό ένταλμα πρέπει να θεωρηθεί.

Νόμιμη η καταβολή αποζημίωσης λόγω συνταξιοδότησης σε πρώην εργαζόμενο Δήμου με σχέση εργασίας ι.δ.α.χ., ο οποίος είχε μεταφερθεί σ’ αυτόν από Δημοτική Επιχείρηση, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 269 του ΚΔΚ, καθόσον νομίμως προσμετράται για τον υπολογισμό της αποζημίωσης λόγω συνταξιοδότησης  του άρθρου 204 του Κ.Κ.Δ.Κ.Υ, και ο χρόνος προϋπηρεσίας του ανωτέρω στη δημοτική επιχείρηση , ως χρόνος συνεχούς υπηρεσίας, σύμφωνα με το άρθρο 29 του ν. 4257, ΦΕΚ Α΄ 93/2014. Η διάταξη του άρθρου αυτού καταλαμβάνει και υπαλλήλους που αποχώρησαν πριν την έναρξη ισχύος του.

ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ ΜΕ ΣΥΜΒΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ Ι.Δ.Ο.Χ.: Μη νόμιμη η καταβολή δαπάνης πρώτης μισθοδοσίας σε υπαλλήλους, που προσελήφθησαν από Δημοτική Κοινωφελή Επιχείρηση με σύμβαση εργασίας ι.δ.ο.χ. δίμηνης διάρκειας, με απόφαση του Προέδρου του Δ.Σ. της επιχείρησης, καθόσον η πρόσληψή τους διενεργήθηκε χωρίς να συντρέχουν οι όροι που τάσσονται, από το άρθρο 206 παρ. 1 του Κώδικα Δημοτικών Υπαλλήλων (ν.3584/2007, ΦΕΚ 143 Α΄), για την προσφυγή στην εξαιρετική αυτή διαδικασία πρόσληψης προσωπικού, δεδομένου ότι δεν αποδεικνύεται από την Επιχείρηση, ότι οι προσλήψεις έγιναν για την αντιμετώπιση κατεπείγουσων εποχικών ή πρόσκαιρων αναγκών, που οφείλονται όλως έκτακτες και απρόβλεπτες περιστάσεις που εκφεύγουν της αναμενόμενης εξέλιξης της προγραμματισμένης λειτουργίας της επιχείρησης. Η φύση των αναγκών αυτών, πρέπει να εξειδικεύεται στην απόφαση του αρμοδίου οργάνου και να αποδεικνύεται και από τα στοιχεία του φακέλου της υπόθεσης.

Αναστολή εκτέλεσης επιβληθείσας πειθαρχικής ποινής οριστικής παύσης σε υπάλληλο ΙΔΑΧ Δήμου με απόφαση των πειθαρχικών συμβουλίων του ν. 4057/2012 και θέση του σε κατάσταση αυτοδίκαιης αργίας. Υποχρεωτική η καταγγελία της σύμβασης εργασίας του ανωτέρω υπαλλήλου και του υπαλλήλου που υπηρετεί στο Δημόσιο και ν.π.δ.δ. με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου από την αμετάκλητη επιβολή σε αυτούς της πειθαρχικής ποινής της οριστικής παύσης.(...)A) Προκειμένου να ανασταλεί η εκτέλεση επιβληθείσας με πειθαρχική απόφαση σε υπάλληλο Δήμου, συνδεόμενο με αυτόν με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, πειθαρχικής ποινής της οριστικής παύσης, απαιτείται, η ευδοκίμηση αιτήματός του ενώπιον του Διοικητικού Εφετείου για χορήγηση αναστολής εκτελέσεως της απόφασης. Το γεγονός δε, της χορήγησης υπό του Δικαστηρίου αναστολής εκτελέσεως της πειθαρχικής απόφασης, με την οποία επιβλήθηκε η πειθαρχική ποινή της οριστικής παύσης στον ανωτέρω υπάλληλο, δεν εμποδίζει την υπό του αρμοδίου οργάνου έκδοση διοικητικής πράξης περί αυτοδίκαιης θέσης του σε κατάσταση αργίας. Β) Από την αμετάκλητη επιβολή στον υπάλληλο που υπηρετεί στο Δημόσιο και ν.π.δ.δ. με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου, καθώς και στον ανωτέρω υπάλληλο Δήμου της πειθαρχικής ποινής της οριστικής παύσης, καθίσταται υποχρεωτική για το αρμόδιο όργανο η καταγγελία της σύμβασης εργασίας τους. Στην περίπτωση αυτή, δεν υπάρχει δυνατότητα τήρησης της προβλεπόμενης από τις παρ. 2 του άρθρου 53 του π.δ. 410/1988 και παρ. 3 του άρθρου 202 του ν. 3584/2007 διαδικασίας της προηγούμενης σύμφωνης αιτιολογημένης γνωμοδότησης του οικείου πειθαρχικού συμβουλίου. Η λύση της σύμβασης εργασίας τους επέρχεται από την ανακοίνωση της απόφασης καταγγελίας σε αυτούς, μεταξύ δε του αμετακλήτου της ποινής της οριστικής παύσης και της ανακοίνωσης της απόφασης καταγγελίας, η αυτοδίκαιη αργία τους συνεχίζεται (ομόφωνα).