×
register
Συνδρομητική Υπηρεσία. Για να έχετε πλήρη πρόσβαση στο mydocman.gr πρέπει να συνδεθείτε: Είσοδος

ΕλΣυν.Τμ.4(ΚΠΕ)/22/2016

Τύπος: Νομολογία Ελεγκ. Συνεδρίου

ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ: 4254/2014, 4332/2015

ΕΡΓΑΣΙΕΣ – ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ:Μη νόμιμη η καταβολή αμοιβής από Νοσοκομείου σε εταιρεία για την παροχή υπηρεσιών φύλαξης – ασφαλείας, για τους εξής λόγους: α) η σύμβαση δεν συνιστά νόμιμη παράταση της αρχικής β) η παράταση συνιστά αυτοτελή και ανεξάρτητη απευθείας ανάθεση υπηρεσιών, (όμως, υπερβαίνει το όριο των 20.000 ευρώ χωρίς Φ.Π.Α, δεν προκύπτει η συνδρομή έκτακτων γεγονότων,  αόριστη η επίκληση της επανειλημμένης ματαίωσης και επαναπροκήρυξης του διαγωνισμού, χωρίς την ιδιαίτερη αναφορά σπουδαίου λόγου), γ) μη νομίμως προσδόθηκε αναδρομική ισχύς δ) μη τήρηση των διατάξεων του άρθρου 1 της Π.Υ.Σ. 6/2012, που εκδόθηκε κατ’ εξουσιοδότηση του άρθρου 6 παρ. 1 του ν. 4046/2012 (μείωση  εργολαβικού ανταλλάγματος), ε) συντρέχει κατάτμηση της συνολικής δαπάνης και είναι αυτοδικαίως άκυρη λόγω της μη υποβολής της σε προσυμβατικό έλεγχο (άρθρο πρώτο υποπαραγρ. Γ1 περ. 1 του ν. 4254/2014) και δεν δύνανται να νομιμοποιηθεί, ούτε με το άρθρο 37 του ν. 4238/2014, όπως παρατάθηκε,  ούτε με το άρθρο 17 παρ. 1 του ν. 4332/2015.


Ιστορικό Αναθεωρήσεων (Πιλοτική Εφαρμογή)

Σχετικά Έγγραφα

Φ.80000/οικ.12347/576/2014

Γνωστοποίηση των διατάξεων της περ. 3 της Υποπαραγρ. ΙΑ.1, της Παραγράφου ΙΑ του Ν.4254/2014 σχετικά με την ασφάλιση των ορκωτών ελεγκτών-λογιστών που είναι μέλη του ΣΟΕΛ. (ΑΔΑ 6ΞΣΦΛ-ΧΧΓ) 

ΕλΣυν.Τμ.4(ΚΠΕ)185/2015

ΠΡΟΣΥΜΒΑΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑΣ ΓΕΝΙΚΑ. ΠΑΡΑΛΕΙΨΗ ΥΠΟΒΟΛΗΣ ΠΡΟΣ ΕΛΕΓΧΟ: Μη νόμιμη η καταβολή αμοιβής από Νοσοκομείο σε Ειδικό Διαβαθμιδικό Σύνδεσμο για την παροχή υπηρεσιών αποκομιδής επικίνδυνων ιατρικών αποβλήτων του Νοσοκομείου, για τον Νοέμβριο του έτους 2014, καθόσον η σύμβαση υπερβαίνει το όριο των 500.000 ευρώ, άνω του οποίου προβλέπεται από 7.4.2014 –επί ποινή ακυρότητας της οικείας σύμβασης- η υπαγωγή της σύμβασης σε προσυμβατικό έλεγχο από το Ελεγκτικό Συνέδριο και ειδικότερα, σύμφωνα με τις διατάξεις άρθρου πρώτου υποπαραγρ. Γ1 περ. 1 του ν. 4254/2014, από τον αρμόδιο και για τον προληπτικό έλεγχο των δαπανών του οικείου φορέα Επίτροπο. Συνεπώς, η σύμβαση αυτή είναι αυτοδικαίως άκυρη, δεν δύναται δε να νομιμοποιηθεί ούτε σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 37 του ν. 4238/2014, η ισχύς των οποίων παρατάθηκε με τη διάταξη του άρθρου δέκατου τρίτου παρ. Β2 του ν. 4286/2014 (ΦΕΚ 194) έως τις 19.9.2014 και, τέλος, με τη διάταξη του άρθρου 17 παρ. 1 του ν. 4332/2015 (ΦΕΚ Α΄ 76) έως 6.7.2015.


ΕλΣυν.Τμ.4(ΚΠΕ)/216/2015

ΠΑΡΟΧΗ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑΣ(...)Με τα δεδομένα αυτά και όσα ήδη εκτέθηκαν στις νομικές σκέψεις που προηγήθηκαν, το Κλιμάκιο κρίνει τα ακόλουθα: 1. Κατά τα βασίμως προβαλλόμενα από την Επίτροπο, η επίμαχη από 5.8.2015 σύμβαση μεταξύ του Νοσοκομείου και της φερόμενης ως δικαιούχου του χρηματικού εντάλματος εταιρείας δεν συνιστά νόμιμη παράταση της αρχικής από 31.12.2009 σύμβασης μεταξύ των ιδίων μερών 2. Περαιτέρω, ομοίως, κατά τα βασίμως προβαλλόμενα από την Επίτροπο, η εντελλόμενη δαπάνη είναι μη νόμιμη και υπό την εκδοχή ότι η επίμαχη παράταση συνιστά αυτοτελή και ανεξάρτητη της προηγούμενης συμβατικής σχέσης των μερών, απευθείας ανάθεση των επίμαχων υπηρεσιών, το μεν διότι η ετήσια δαπάνη για την κάλυψη των αναγκών του Νοσοκομείου σε υπηρεσίες διανομής γευμάτων υπερβαίνει κατά πολύ το όριο των 20.000 ευρώ χωρίς Φ.Π.Α., μέχρι του οποίου επιτρέπεται η, άνευ ειδικών λόγων, προσφυγή στην εξαιρετική αυτή διαδικασία, το δε διότι από τα στοιχεία του φακέλου δεν προκύπτει η συνδρομή έκτακτων γεγονότων οφειλομένων σε απρόβλεπτες περιστάσεις για τα οποία δεν φέρει υπαιτιότητα το Νοσοκομείο τα οποία κατέστησαν αδύνατη τη διενέργεια και την ολοκλήρωση διαγωνιστικής διαδικασίας λαμβανομένου υπόψη και του χρονικού διαστήματος τεσσερισήμισι ετών που παρήλθε από τη λήξη της τελευταίας σύμβασης (31.12.2010) που συνήφθη, κατόπιν διεξαγωγής ανοικτού διαγωνισμού. Άλλωστε, το Νοσοκομείο δεν επικαλείται ότι συνέτρεξαν τέτοιες απρόβλεπτες περιστάσεις που εμπόδισαν τα αρμόδια όργανά του να διενεργήσουν διαγωνισμό, ιδίως ενόψει του ότι στο πλαίσιο υλοποίησης του ΠΠΥΥ 2010 φορέας διενέργειας του διαγωνισμού είχε οριστεί το ίδιο το Νοσοκομείο. Δεν αρκεί εξάλλου η αόριστη επίκληση της επανειλημμένης ματαίωσης και επαναπροκήρυξης του διαγωνισμού, χωρίς την ιδιαίτερη αναφορά σπουδαίου λόγου, που κατέστησε επιτακτική τη ματαίωση αυτή για να δικαιολογήσει την αδυναμία ολοκλήρωσης του διαγωνισμού αυτού. 3. Περαιτέρω, βασίμως προβάλλει η Επίτροπος ότι μη νομίμως προσδόθηκε αναδρομική ισχύς, ήτοι από 1.7.2015, στη σύμβαση, η οποία εν προκειμένω συνήφθη με το από 4.8.2015 έγγραφο του Διοικητή του Νοσοκομείου, με το οποίο ανακοινώθηκε η ανάθεση αυτή στη φερόμενη ως δικαιούχο του εντάλματος εταιρεία. 4. Επίσης, βασίμως προβάλλει η Επίτροπος ότι δεν αποδεικνύεται η τήρηση των διατάξεων του άρθρου 1 της Π.Υ.Σ. 6/2012, η οποία εκδόθηκε κατ’ εξουσιοδότηση του άρθρου 6 παρ. 1 του ν. 4046/2012, ενόψει του ότι α) δεν προσκομίζεται από την εταιρεία πίνακας με τις αποδοχές των εξήντα έξι συγκεκριμένων ατόμων που απασχολούνται για τη διανομή γευμάτων στο Νοσοκομείο, ώστε να αποδειχθεί η συμμόρφωση αυτή β) σύμφωνα με τα μνημονευόμενα στο σημείο 28 της 2/9.7.2015 απόφασης του Διοικητικού Συμβουλίου η παροχή έκπτωσης ανέρχεται μόλις σε ποσοστό 5,34%, η μείωση δε αυτή ποσοστιαία δεν προσεγγίζει ούτε κατ’ ελάχιστο τις μειώσεις της Π.Υ.Σ. (22% ή 32% κατά περίπτωση). 5. Τέλος, ομοίως βασίμως προβάλλει η Επίτροπος ότι, εν προκειμένω, συντρέχει και περίπτωση κατάτμησης της συνολικής δαπάνης, ποσού 943.994,16 ευρώ, που απαιτείται για την κάλυψη των ετήσιων αναγκών του Νοσοκομείου με τη σύναψη επιμέρους συμβάσεων, με σκοπό την αποφυγή του –επί ποινή ακυρότητας της οικείας σύμβασης επιβαλλόμενου από τις διατάξεις του άρθρου πρώτου υποπαραγρ. Γ1 περ. 1 του ν. 4254/2014- προσυμβατικού ελέγχου του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Συνεπώς, η επίμαχη σύμβαση βάσει της οποίας παρασχέθηκαν οι υπηρεσίες, για το μήνα Ιούλιο 2015, είναι αυτοδικαίως άκυρη λόγω της μη υποβολής αυτής σε προσυμβατικό έλεγχο.


Δ.ΠΡΩΤ.ΑΘ/15755/2019

Φορολογία εισοδήματος..Επειδή, το δικαίωμα του Δημοσίου για την έκδοση και κοινοποίηση των επίδικων πράξεων, οικονομικών ετών 2002 έως 2006, έχει υποπέσει στην προβλεπόμενη από το άρθρο 84 του ΚΦΕ (γενική) πενταετή παραγραφή, η οποία άρχισε στις 31.12.2002, 31.12.2003, 31.12.2004, 31.12.2005 και 31.12.2006 και συμπληρώθηκε στις 31.12.2007, 31.12.2008, 31.12.2009, 31.12. 2010 κ α ι 31.12.2011 αντιστοίχως, δοθέντος ότι : α. εν προκειμένω, δεν τυγχάνει εφαρμογής η δεκαπενταετής παραγραφή που επικαλείται η φορολογική αρχή. Και τούτο, διότι προϋπόθεση εφαρμογής της εν λόγω παραγραφής αποτελεί η μη υποβολή, παρά την ύπαρξη σχετικής υποχρέωσης, φορολογικής δηλώσεως, ενώ στην προκειμένη περίπτωση, ακόμη και αν ήθελε υποτεθεί ότι μεταξύ των προσφευγόντων συστήθηκε πράγματι αφανής εταιρεία, η εταιρεία αυτή δεν είχε υποχρέωση, σύμφωνα με όσα έγιναν ερμηνευτικά ανωτέρω, για την υποβολή Φορολογικής δηλώσεως. Β οι διατάξεις των άρθρων 11 ν. 3513/2006, 29 ν. 3697/2008, 10 ν. 3790/2009, 82 ν. 3842/2010, όπως τροποποιήθηκε από το άρθρο 92 παρ. 3 περ. β του ν. 3862/2010, 18 παρ. 2 τ ου ν. 4002/2011 και δεύτερου παρ. 1 ν. 4098/2012, 22 ν. 4203/2013, 87 ν. 4316/2014 και 22 ν. 4337/2015, με τις οποίες παρατάθηκε διαδοχικά ο χρόνος παραγραφής φορολογικών αξιώσεων του Δημοσίου αναγόμενων σε χρήσεις προγενέστερες του προηγούμενου της δημοσιεύσεως των εν λόγω νόμων ημερολογιακού έτους, όπως είναι οι ένδικες, πέραν του ότι δεν τυγχάνουν εφαρμογής επί επιβολής κυρώσεων, επιπροσθέτως είναι ανίσχυρες και μη εφαρμοστέες, ως αντιβαίνουσες, σύμφωνα με τα ήδη εκτεθέντα στο άρθρο 78 παρ. 1 και 2 του Συντάγματος, γ. εν προκειμένω, δεν τυγχάνει εφαρμογής η δεκαετής παραγραφή. Κ α ι τούτο διότι τα στοιχεία στα οποία βασίσθηκε η φορολογική αρχή, και δη οι δηλώσεις φορολογίας εισοδήματος, στις οποίες, ανεξάρτητα από τον κωδικό στον οποίο δηλώθηκαν, συμπεριελήφθησαν, πάντως, τα τιμήματα από τις μεταβιβάσεις των ακινήτων που θεωρήθηκαν από τη φορολογική αρχή ως άσκηση εμπορικής δραστηριότητας, δεν αποτελούν συμπληρωματικά στοιχεία κατά την έννοια του άρθρου 68 παρ. 2 περ. α του ΚΦΕ ικανά να δικαιολογήσουν την επιμήκυνση της κατ άρθρο 84 παρ. 1 του ΚΦΕ πενταετούς προθεσμίας παραγραφής, διότι οι δηλώσεις αυτές, είχαν περιέλθει σε γνώση της φορολογικής αρχής, εντός της ως άνω πενταετούς προθεσμίας. (...)Επειδή, κατ ακολουθία των ανωτέρω, πρέπει να γίνει δεκτή η υπό κρίση προσφυγή και να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη πράξη με την οποία απερρίφθη η κατά των καταλογιστικών πράξεων ασκηθείσα ενδικοφανής προσφυγή. Περαιτέρω, πρέπει να διαταχθεί η απόδοση του καταβληθέντος παραβόλου στους προσφεύγοντες (άρθρο 277 παρ. 9 Κ.Δ.Δ.), ενώ, κατ εκτίμηση των περιστάσεων, πρέπει να μην καταλογισθούν δικαστικά έξοδα σε βάρος του Ελληνικού Δημοσίου (άρθρο 275 παρ. 1 Κ.Δ.Δ).


ΚΥΑ Δ28.23075/1806/2014

Παράταση της προβλεπόμενης προθεσμίας του κεφαλαίου Α, άρθρου 1 Παράγραφος Α, Υποπαράγραφος Α2 περ. 12 του Ν.4254/2014 (ΦΕΚ 85 τ.Α΄) «Μέτρα στήριξης και ανάπτυξης της Ελληνικής οικονομίας στο πλαίσιο εφαρμογής του Ν.4046/2012 και άλλες διατάξεις

ΝΣΚ/477/2000

Δήμοι. Υπάλληλοι. Διορισμός. Καταδίκη για παράβαση του Ν.1193/1981.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
Η καταδίκη για παράβαση του Ν.1193/1981 περί "Προστασίας εξ αφροδισίων νόσων" δεν συνιστά κώλυμα διορισμού κατ άρθρο 16 παρ.1 ε του Ν.1188/1981. Στην κυρίαρχη ουσιαστική εκτίμηση του διορίζοντος οργάνου εναπόκειται να σταθμίσει, εάν η φύση των καταδικών συνιστά έλλειψη προσήκοντος ήθους, κατ άρθρο 16 παρ.1 η του Ν.1188/1981.


ΣΤΕ/841/2019

Φορολογία εισοδήματος. Παραγραφή του δικαιώματος του Δημοσίου για επιβολή φόρων και κυρώσεων. Τα άρθρα 12 παρ. 7 του ν. 3888/2010, 18 παρ. 2 του ν. 4002/2011 και δεύτερο παρ. 1 του ν. 4098/2012 αντίκεινται στο άρθρο 78 του Συντάγματος διότι παρατείνουν την προθεσμία παραγραφής φορολογικών αξιώσεων αναγομένων σε ημερολογιακά έτη προγενέστερα του προηγουμένου της δημοσιεύσεως των σχετικών νόμων ετών. Εσφαλμένη αντίθετη κρίση της προσβαλλόμενης απόφασης. Ο σχετικός λόγος αναίρεσης προβάλλεται παραδεκτά κατά το άρθρο 12 παρ. 1 του ν.3900/2010 και είναι βάσιμος. Πότε προβάλλεται βασίμως ισχυρισμός περί αντίθεσης της αναιρεσιβαλλόμενης απόφασης προς προδικαστική απόφαση του ΣτΕ για την άρση του απαραδέκτου λόγου αναίρεσης. Υπολογισμός του ποσού της διαφοράς για το παραδεκτό της αίτησης αναίρεσης όταν αιτήσεις περί διοικητικής επίλυσης της διαφοράς από φύλλα ελέγχου φόρου εισοδήματος περισσότερων οικονομικών ετών απορρίπτονται με μία απόφαση της φορολογικής Διοίκησης καθώς και όταν με μία προσφυγή προσβάλλεται η σιωπηρή απόρριψη αιτήσεων διοικητικής επίλυσης της διαφοράς. Η πράξη ακυρώνεται για παράβαση του τύπου ή της διαδικασίας έκδοσης της πράξης, μόνον αν ο προσφεύγων επικαλείται και αποδεικνύει βλάβη, η οποία δεν μπορεί να αποκατασταθεί διαφορετικά. Ο αναιρεσείων δεν προέβαλε με την προσφυγή του, κατά τρόπο ορισμένο και αρκούντως τεκμηριωμένο, βλάβη από την μη δημοσίευση της υα ΔΕΛ 1059085/2011. Μερικά δεκτή η αναίρεση (αναιρεί εν μέρει την αριθμ. 519/2015 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Λάρισας). 


13033/2015

Κατάργηση της υποχρέωσης υποβολής πρωτοτύπων ή επικυρωμένων αντιγράφων των εγγράφων που υποβάλλονται στο Δημόσιο (άρθρο 1 του Ν. 4250/2014) – Διενέργεια Δειγματοληπτικού Ελέγχου (ΑΔΑ:ΨΡ6Φ465ΦΘΕ-ΥΚΨ ))ΟΡΘΗ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ)


ΕλΣυν.Τμ.4(ΚΠΕ)14/2016

ΕΡΓΑΣΙΕΣ – ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ:Μη νόμιμη η καταβολή αμοιβής από ΑΕΙ σε φυσικά πρόσωπα - από Κέντρο Επανένταξης - ως αμοιβή τους για την παροχή υπηρεσιών καθαριότητας, βάσει τρίμηνων  ατομικών  συμβάσεων μίσθωσης έργου, διότι οι ανωτέρω συμβάσεις δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της διάταξης του άρθρου 49 του ν. 4325/2015, δεν προκύπτει ανάρτησή τους στη ΔΙΑΥΓΕΙΑ και μη νομίμως προσδόθηκε αναδρομική ισχύς, είναι αόριστες ως προς τον τρόπο καθορισμού  αμοιβής των δικαιούχων και δεν έχει εκδοθεί σχετικό παραστατικό προς τεκμηρίωση και αναγνώριση της συναλλαγής (άρθρο 8 παρ. 10 του ν. 4308/2014) (ΣΥΓΓΝΩΣΤΗ ΠΛΑΝΗ)


ΠΡΑΚΤΙΚΑ/17Η/ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ/2015

Αντίθεση ή μη του άρθρου 17 παρ. 2 του ν. 4332/2015 στις διατάξεις του άρθρου 98 παρ. 1 περ. α΄, β΄ και γ΄ του Συντάγματος,(...) Από την επίμαχη διάταξη του άρθρου 17 παρ. 2 του ν. 4332/2015, προκύπτει ότι η βούληση του νομοθέτη δεν ήταν να υπερκεράσει – θέσει εκποδών το θεσμό του Παρατηρητηρίου Τιμών της Ε.Π.Υ.- αλλά να ρυθμίσει το ζήτημα της εξόφλησης υλικών και υπηρεσιών που οι τιμές τους δεν περιλαμβάνονται στο εν λόγω Παρατηρητήριο και δεν υφίστανται παρόμοιες προηγούμενες συμβάσεις. Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω και δεδομένου ότι η τιμή των μεταφορικών του υγρού οξυγόνου είναι καταγεγραμμένη στο Παρατηρητήριο Τιμών, η επίμαχη διάταξη (17 παρ. 2 του ν. 4332/2015) δεν χρήζει εφαρμογής στην υπό κρίση περίπτωση και συνεπώς παρέλκει η κρίση περί του εάν αυτή είναι αντίθετη προς τις διατάξεις του άρθρου 98 του Συντάγματος.