Μη καταβολή δεδουλευμένων σε υπαλλήλους με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου, των οποίων η υπαλληλική σχέση λύθηκε λόγω πλαστών τίτλων σπουδών.(...)Συμβασιούχοι προσληφθέντες βάσει αναληθών πιστοποιητικών περί των τίτλων εκπαίδευσής τους, απασχολήθηκαν υπό άκυρη σύμβαση εργασίας, λόγω παράβασης των σχετικών με τα προσόντα όρων της προκήρυξης. Για το διάστημα απασχόλησης η υπηρεσία α) δεν έχει συμβατική υποχρέωση να καταβάλει μισθούς και β) δεν έχει υποχρέωση να καταβάλει δεδουλευμένες αποδοχές ούτε από τις διατάξεις του αδικαιολόγητου πλουτισμού, εάν εκτιμήσει ως καταχρηστική τη σχετική αξίωσή τους (ομοφ.)

Αποδοχή εργασίας επί συμβάσει ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου υπαλλήλου Δήμου και καταβολή σε αυτήν των δεδουλευμένων αποδοχών της, δυνάμει αμετακλήτων δικαστικών αποφάσεων.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Η αποδοχή από Δήμο της εργασίας επί συμβάσει ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου υπαλλήλου του και η καταβολή σε αυτήν των δεδουλευμένων αποδοχών της, δυνάμει αμετακλήτων δικαστικών αποφάσεων των Πολιτικών Δικαστηρίων είναι υποχρεωτική, παρά τις αντίθετες κρίσεις, με άλλους διαδίκους και επί άλλων διαφορών, της Ολομελείας του Αρείου Πάγου και της Ολομελείας του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Οι ανωτέρω αποδοχές, πλην των αποδοχών του πρώτου μηνός και των προσθέτων αμοιβών, δεν υπόκεινται στον έλεγχο του Επιτρόπου του Ελεγκτικού Συνεδρίου.

Νόμιμη η καταβολή αποδοχών από ΑΕΙ σε πανεπιστημιακούς υποτρόφους με σχέση εργασίας ι.δ.ο.χ, , από τον Ειδικό Λογαριασμό Κονδυλίων Ερευνας, καθόσον οι απαιτούμενοι πόροι για την καταβολή των ανωτέρω αποδοχών, προήλθαν από μείωση των προβλεπομένων δαπανών του προϋπολογισμού έτους 2014 του Πανεπιστημίου και όχι από αύξηση της κρατικής επιχορήγησης προς αυτό (άρθρο 29 παρ. 6 του ν. 4009/2011, ΦΕΚ Α΄ 195).

Κοινοπραξίες. Διάλυση. Υπάλληλοι. Καταβολή δεδουλευμένων αποδοχών.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
(Τριμελούς Επιτροπής) Το Ελλ.Δημόσιο (Υπ.Γεωργίας) οφείλει κατά νόμο να καταβάλει σε τέως εργαζόμενο της "Κοινοπραξίας Ενώσεων Γεωργικών Συνεταιρισμών Διαχείρισης Νωπών Προϊόντων" (Σ.Κ.Ο.Π.) αποδοχές για το, από την ημερομηνία δημοσίευσης του Ν.2538/97 (1-12-97) έως την ημερομηνία ένταξης (2-7-99) στο Υπουργείο Γεωργίας, εφ όσον οι αιτούμενες αποδοχές δεν καταβλήθηκαν λόγω αδυναμίας της οφειλέτριας Σ.Κ.Ο.Π.

Μη νόμιμη η καταβολή αποδοχών σε Ειδικές Συνεργάτιδες Δημάρχου, καθόσον οι συμβάσεις εργασίας των ανωτέρω Ειδικών Συνεργάτιδων δεν παράγουν έννομα αποτελέσματα και, κατά συνέπεια, δεν αποτελούν νόμιμο έρεισμα για την καταβολή μισθού σε αυτές, πριν από την ολοκλήρωση της έκδοσης των αποφάσεων πρόσληψης βάσει των οποίων συνήφθησαν και, ειδικότερα, πριν από τη δημοσίευση των αποφάσεων αυτών στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (άρθρο 163 του ν. 3584/2007, ΦΕΚ Α΄ 143/2007)..

Μη νόμιμη η καταβολή αποδοχών σε οκτώ (8) εργαζομένους με σχέση εργασίας ι.δ.ο.χ. οκτάμηνης διάρκειας, οι οποίοι προσελήφθησαν κατ’ εφαρμογή του άρθρου 205 του Κώδικα Κατάστασης Δημοτικών και Κοινοτικών Υπαλλήλων, καθόσον δεν προκύπτει με ειδική, πλήρη και επαρκή αιτιολογία, ότι οι ανάγκες για τις οποίες οι ανωτέρω εργαζόμενοι προσελήφθησαν (η αποκομιδή απορριμμάτων, ο καθαρισμός των κοινοχρήστων χώρων και η καθαριότητα και συντήρηση των δημοτικών κοιμητηρίων) είναι εποχικές ή περιοδικές ή πρόσκαιρες σε συνάρτηση με το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα στο οποίο αυτές δημιουργήθηκαν. Αντίθετα δε, το γεγονός ότι ο Δήμος είχε προβεί στην πρόσληψη έκτακτου προσωπικού, με συμβάσεις οκτάμηνης διάρκειας, για την κάλυψη των αναγκών αυτών και σε προηγούμενο χρονικό διάστημα, καταδεικνύει ότι οι εξυπηρετούμενες αυτές είναι πάγιες και διαρκείς. 

Επίσχεση εργασίας υπαλλήλου Υπουργείου Πολιτισμού, με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου – Καταχρηστικότητα της συνέχισης άσκησης του δικαιώματος αυτού.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Υπάλληλος του Δημοσίου, με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου, συνεχίζει την επίσχεση εργασίας παρά την καταβολή τμήματος των οφειλομένων δεδουλευμένων αποδοχών. Υπό προϋποθέσεις, η αρμόδια υπηρεσία δύναται να κρίνει ως καταχρηστική την άσκηση του εν λόγω δικαιώματος, ώστε να μην οφείλονται οι αποδοχές του σχετικού διαστήματος

Καταβολή προπληρωμής μισθοδοσίας μηνός Ιανουαρίου έτους 2024 και δεδουλευμένων αποδοχών του προσωπικού των καταργούμενων νομικών προσώπων (αρ. 27 και 29 ν.5056/2023)

Κοινοπραξίες. Διάλυση. Υπάλληλοι. Καταβολή δεδουλευμένων αποδοχών.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
(Τριμελούς Επιτροπής) Το Ελλ.Δημόσιο (Υπ.Γεωργίας) οφείλει κατά νόμο να καταβάλει σε τέως εργαζόμενο της "Κοινοπραξίας Ενώσεων Γεωργικών Συνεταιρισμών Διαχείρισης Νωπών Προϊόντων" (Σ.Κ.Ο.Π.) μόνο τα αιτούμενα κονδύλια, που προέρχονται από μισθούς και ημερομίσθια, που δεν του έχουν καταβληθεί και όχι από δικαστική δαπάνη, έξοδα απογράφου, επιταγής κλπ και αυτά νομιμοτόκως μέχρι της 1-12-1997 (κατά τα γενόμενα δεκτά και με την υπ αριθ.382/98 Γνωμ.ΝΣΚ), εφ όσον ταυτόχρονα αποδεικνύεται, ότι τα κονδύλια αυτά δεν καταβλήθηκαν λόγω αδυναμίας της οφειλέτριας Σ.Κ.Ο.Π.

Αναδρομική καταβολή διαφορών αποδοχών.(...) α) Aπό τελεσίδικη αναγνωριστική απόφαση πολιτικού δικαστηρίου, με την οποία διαγιγνώσκεται αυθεντικώς η ύπαρξη σύμβασης εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, παρεμπιπτόντως δε και η παρανομία της διοίκησης να κατατάξει τον εργαζόμενο σε προσωρινή θέση αορίστου χρόνου αναδρομικά από το χρόνο κατά τον οποία συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις εφαρμογής του άρθρου 17 του ν.2839/2000, παράγεται υποχρέωση συμμόρφωσης της Διοίκησης, η οποία εξικνείται μέχρι της αναδρομικής κατάταξης του ενάγοντος στη συσταθείσα προσωρινή θέση από το χρόνο που ορίζει το ίδιο το Δικαστήριο στην απόφασή του, καθώς και του υπολογισμού του χρόνου αυτού, κατά πλάσμα δικαίου, ως διανυθέντος με σχέση εξαρτημένης εργασίας ιδιωτικού δικαίου για όλες τις έννομες συνέπειες. Ωστόσο, σε αντίθεση με τις ακυρωτικές αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας και των Διοικητικών Δικαστηρίων, με τις οποίες η προσβαλλόμενη διοικητική πράξη εξαφανίζεται έναντι πάντων και αναδρομικώς, οι ως άνω αναφερόμενες αναγνωριστικές αποφάσεις των πολιτικών δικαστηρίων δεν προβαίνουν σε διάπλαση της έννομης σχέσης που συνδέει τον εργαζόμενο με το Δημόσιο ούτε και σε μεταβολή της νομικής κατάστασης αυτών, αλλά αντικείμενό τους αποτελεί απλώς η αυθεντική διάγνωση της ύπαρξης ή της συγκεκριμένης έννομης σχέσης. Ενόψει αυτού, η καταβολή αναδρομικών αποδοχών στον εργαζόμενο εκείνο, του οποίου η εργασιακή σχέση αναγνωρίστηκε τελεσιδίκως με δύναμη δεδικασμένου ως αορίστου χρόνου, δεν αποτελεί άμεση και ευθεία απόρροια του δεδικασμένου αυτού, αλλά, αντιθέτως, έμμεση αντανακλαστική συνέπειά του διότι η καταδίκη του εναγομένου εργοδότη στην καταβολή αποδοχών δεν αποτέλεσε αντικείμενο δικαστικής κρίσης και, ως εκ τούτου, δεν κατελήφθη από την περί δεδικασμένου δέσμευση κατά τα ως άνω. β) Υπό το πρίσμα αυτό, η καταβολή αναδρομικών αποδοχών δεν συνιστά την αναγκαία πράξη προσήκουσας συμμόρφωσης της Διοίκησης προς το περιεχόμενο της εν λόγω δικαστικής απόφασης και, ως εκ τούτου, η τελευταία δεν δύναται να αποτελέσει νόμιμο και πλήρες δικαιολογητικό της απαίτησης του φερόμενου ως δικαιούχου σε βάρος του οικείου φορέα. Η καταβολή αποδοχών για το χρονικό διάστημα της αναδρομής αποτελεί έμμεση αντανακλαστική συνέπεια της αναγνωριστικής απόφασης, υπό την έννοια ότι εφόσον η φερόμενη ως δικαιούχος δεν απασχολήθηκε από το Δημόσιο ως εργαζόμενη αορίστου χρόνου, το τελευταίο κατέστη υπερήμερο ως προς την αποδοχή της εργασίας της και οφείλει να της καταβάλει αποδοχές καθ’ όλο το χρονικό διάστημα της υπερημερίας, σύμφωνα με το άρθρο 656 του Α.Κ., η τελευταία έχει εκ της συμβάσεως πλέον αξίωση για την καταβολή των αναδρομικών διαφορών αποδοχών, συμπεριλαμβανομένων δώρων εορτών και επιδομάτων αδείας, υπό την αναγκαία προϋπόθεση ότι η σύμβασή της δεν έχει καταγγελθεί. Και ναι μεν η αξίωσή της δύναται να ικανοποιηθεί από τον αρμόδιο φορέα κατόπιν αίτησης της φερόμενης ως δικαιούχου προς την αρμόδια αρχή πληρωμής, χωρίς να απαιτείται να μεσολαβήσει προηγούμενη δικαστική κρίση κατόπιν άσκησης αγωγής από αυτήν, πλην όμως η ικανοποίησή της υπόκειται στην προβλεπόμενη από το άρθρο το άρθρο 90 παρ. 3 του Κώδικα Δημοσίου Λογιστικού διετή παραγραφή, που εκκινεί από το χρόνο γένεση εκάστης αξίωσης και όχι από τη δημοσίευση της απόφασης του Εφετείου, με την οποία αναγνωρίστηκε η φύση της εργασιακής της σχέσης με το Δημόσιο ως αορίστου χρόνου.