Με την υπό κρίση έφεση, όπως οι λόγοι αυτής αναπτύσσονται με τα από 5.10.2015, 12.10.2015 και 3.2.2023 νομίμως κατατεθέντα υπομνήματα και αντικρούονται με το από 10.6.2023 υπόμνημα του Ελληνικού Δημοσίου, ζητείται η ακύρωση της ΕΜΠ 568/3.6.2013 απόφασης καταλογισμού του Οικονομικού Επιθεωρητή της Οικονομικής Επιθεώρησης Θεσσαλονίκης του Υπουργείου Οικονομικών, κατά το μέρος που με αυτή ο εκκαλών, πρώην Προϊστάμενος της Εφορείας Παλαιοανθρωπολογίας - Σπηλαιολογίας Βορείου Ελλάδος (Ε.Π.Σ.Β.Ε.) του Υπουργείου Πολιτισμού, καταλογίστηκε αλληλεγγύως και εις ολόκληρον με τη Στυλιανή Παπαδημητροπούλου, πρώην ωρομίσθια υπάλληλο της ΕΠΣΒΕ, με το συνολικό ποσό των 200.691,17 ευρώ, επιμεριζόμενο σε: α) 194.946,78 ευρώ υπέρ του Δημοσίου, ήτοι κεφάλαιο 163.978,43 ευρώ πλέον προστίμων του Ι.Κ.Α. ύψους 30.968,35 ευρώ και β) 5.744,39 ευρώ υπέρ του νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου με την επωνυμία «Ταμείο Αρχαιολογικών Πόρων και Απαλλοτριώσεων», το οποίο (ποσό) φερόταν ότι αντιστοιχούσε σε έλλειμμα στη διαχείριση των λογαριασμών της Εφορείας αυτής, κατά το χρονικό διάστημα από τον Ιανουάριο του έτους 2007 έως τις 18.6.2008.

Με την ένδικη αίτηση, όπως οι λόγοι αυτής αναπτύσσονται με το από 8.3.2021 νομίμως κατατεθέν υπόμνημα, ζητείται η αναίρεση της 579/2019 απόφασης του VIΙ Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Με την προσβαλλόμενη απόφαση έγινε εν μέρει δεκτή η από ...του αναιρεσείοντος κατά της 339/27.4.2015 απόφασης του Οικονομικού Επιθεωρητή της Διεύθυνσης Εκτάκτων και Ειδικών Ελέγχων - Περιφερειακό Γραφείο Θεσσαλονίκης της Γενικής Γραμματείας Δημοσιονομικής Πολιτικής του Υπουργείου Οικονομικών, με την οποία αυτός καταλογίστηκε ως υπόλογος, υπό την ιδιότητα του Προϊσταμένου του Τμήματος Εξόδων της Διεύθυνσης Ταμειακής Υπηρεσίας του Δήμου Θεσσαλονίκης, αλληλεγγύως και εις ολόκληρον με τα λοιπά αναφερόμενα στην απόφαση αυτή πρόσωπα, με το συνολικό ποσό των 586.767,78 ευρώ (κεφάλαιο 195.589,26 ευρώ και προσαυξήσεις 391.178,52 ευρώ), το οποίο φέρεται ότι αντιστοιχεί σε έλλειμμα στη διαχείριση του ανωτέρω Δήμου, κατά το οικονομικό έτος 1998. Με την προσβαλλόμενη απόφαση η ανωτέρω απόφαση καταλογισμού μεταρρυθμίστηκε και περιορίστηκε το καταλογισθέν με αυτήν σε βάρος του αναιρεσείοντος ποσό στο ύψος των 24.808,25 ευρώ.(...)	Με τα δεδομένα αυτά, εν προκειμένω δεν ανακύπτει ζήτημα παραβίασης της αρχής της αναλογικότητας ούτε διατάραξης της δίκαιης ισορροπίας μεταξύ της αποκατάστασης της δημόσιας διαχείρισης και των περιουσιακών δικαιωμάτων του καταλογιζομένου, καθώς η επελθούσα με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση μείωση του καταλογιζόμενου ποσού τελεί σε εύλογη σχέση αναλογίας τόσο προς την βαρύτητα των ως άνω δημοσιονομικών παραβάσεων, οι οποίες συνιστούν σοβαρή και αδικαιολόγητη απόκλιση από τη συμπεριφορά του μέσου επιμελούς Προϊσταμένου Τμήματος Εξόδων (παράκαμψη από τον αναιρεσείοντα των νόμιμων διαδικασιών και ανάμειξη στην εξωταμειακή διαχείριση των χρηματικών διαθεσίμων του Δήμου) και τις συνθήκες τέλεσης των παραβάσεων αυτών όσο και προς την συνακόλουθη βλάβη της περιουσίας του αναιρεσείοντος εξαιτίας αυτών. Συνεπώς, οι περί του αντιθέτου ισχυρισμού του αναιρεσείοντος πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμοι.

ΚΑΤΑΛΟΓΙΣΜΟΙ (...) καταλογίστηκε, ως Προϊσταμένη του Τμήματος Εμμέσων και Ειδικών Φόρων της ΔΟΥ ΦΑΕ Θεσσαλονίκης, εις ολόκληρον, ως συνευθυνόμενη με τον …, υπάλληλο του εν λόγω Τμήματος, με το ποσό των 67.272,19 ευρώ, που αντιστοιχεί σε ισόποσο έλλειμμα που φέρεται ότι προκάλεσε στην ως άνω ΔΟΥ κατά το έτος 1994.Κατά τα αναιρετικώς ανέλεγκτα γενόμενα δεκτά από το δικάσαν Τμήμα, το ποσό του ελλείμματος που καταλογίστηκε σε βάρος της ήδη αναιρεσείουσας προέρχεται από την αχρεώστητη πέμπτη επιστροφή ΦΠΑ, κατά το έτος 1994, στην εταιρεία με την επωνυμία «… ΑΕ», ποσού 22.923.000 δραχμών, για αγορές επενδυτικών και εμπορεύσιμων αγαθών, οι οποίες, όπως προέκυψε μεταγενεστέρως, ήταν ανύπαρκτες και εικονικές και για τις οποίες δεν υποβλήθηκε το σύνολο των απαιτούμενων από τον νόμο δικαιολογητικών για την επιστροφή του ΦΠΑ.(...)Με βάση τα ανωτέρω, το Δικαστήριο κρίνει ότι το δικάσαν Τμήμα όφειλε στο πλαίσιο της έρευνας των προβαλλόμενων λόγων έφεσης σχετικά με τη νομιμότητα του επιβληθέντος σε βάρος της ήδη αναιρεσείουσας καταλογισμού, να προβεί ειδικώς και σε έλεγχο, με βάση την αρχή της αναλογικότητας, αν ο επιβληθείς καταλογισμός, τελεί σε εύλογη σχέση αναλογίας με τις κατά τα ανωτέρω κρίσιμες για τον προσδιορισμό του ύψους του παραμέτρους και είτε να διαλάβει ειδική κρίση για τον σεβασμό της αρχής αυτής, κατά την επιβολή του επίδικου καταλογισμού, είτε, στην αντίθετη περίπτωση, να προβεί σε επιμέτρηση του καταλογισθέντος ποσού στο αναγκαίο κατά την κρίση του μέτρο, λαμβάνοντας υπόψη πρόσφορα προς τούτο κριτήρια, όπως η βαρύτητα της δημοσιονομικής παράβασης και οι συνέπειές της στη δημόσια διαχείριση, το εύρος της απόκλισης της συμπεριφοράς του υπαιτίου από τη δημοσιονομική νομιμότητα, ο βαθμός υπαιτιότητάς του και η επερχόμενη εξαιτίας του καταλογισμού βλάβη της περιουσίας του καταλογιζόμενου. Επομένως, η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, με την οποία κρίθηκε νόμιμος ο σε βάρος της καταλογισμός, χωρίς περαιτέρω έρευνα της τήρησης της δίκαιης ισορροπίας μεταξύ των περιουσιακών δικαιωμάτων της αναιρεσείουσας και της αποκατάστασης του προκληθέντος, μεταξύ άλλων, διά των πλημμελών ενεργειών της, ελλείμματος, πρέπει, κατά παραδοχή του κατ’ εκτίμηση εκτιμώμενου σχετικού λόγου αναιρέσεως, να αναιρεθεί για εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή της αρχής της αναλογικότητας (άρθρο 25 παρ. 1 Συντάγματος).(...)Υπό τις ειδικές περιστάσεις της υπόθεσης το Δικαστήριο κρίνει ότι ο καταλογισμός σε βάρος της εκκαλούσας ποσού που υπερβαίνει το 10% του καταλογισθέντος ποσού ελλείμματος, διαρρηγνύει τη δίκαιη ισορροπία μεταξύ του σκοπού που επιδιώκεται με τον καταλογισμό και των περιουσιακών δικαιωμάτων της καταλογιζομένης. Τούτο δε ύστερα από στάθμιση: (α) της βαρύτητας και των συνθηκών τέλεσης της αποδοθείσας στην εκκαλούσα δημοσιονομικής παράβασης, η οποία δεν προκύπτει ότι παρέλειψε εντελώς τον έλεγχο, αλλά μόνο ότι αρκέστηκε σε τυπικό έλεγχο της υποβληθείσας αίτησης χωρίς να διαγνώσει την ανάγκη μελέτης επέκτασής του και σε άλλα, πλην αυτών, στοιχεία, (β) του τρόπου συμμετοχής της στην παράνομη διαχειριστική διαδικασία και ιδίως του γεγονότος ότι για την παράνομη άσκηση του επίδικου δικαιώματος έκπτωσης το μεν προηγήθηκαν παράνομες και παραπλανητικές πράξεις τρίτων προσώπων που κατέστησαν δυσχερή την ανακάλυψη της απάτης, τα οποία μάλιστα ωφελήθηκαν από τα παρανόμως εκταμιευθέντα ποσά, το δε η ίδια δεν επέδειξε απατηλή συμπεριφορά ούτε πλήρη και κακόπιστη αδιαφορία κατά την άσκηση των καθηκόντων της, ούτε προκύπτει ότι αποκόμισε οποιοδήποτε όφελος από αυτήν, γεγονός που ενισχύεται άλλωστε και από το ότι, σύμφωνα με τα διαλαμβανόμενα στην υπάρχουσα στον φάκελο από 25.1.1995 έκθεση ελέγχου Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων της ΔΟΥ ΦΑΕ Θεσσαλονίκης, μετά την ως άνω κρίσιμη πέμπτη επιστροφή του ΦΠΑ στην εταιρεία … ΑΕ με δικές της ενέργειες κινήθηκε η διενέργεια ελέγχου στα βιβλία και στοιχεία της εν λόγω επιχείρησης κατά τον οποίο διαπιστώθηκε η εικονικότητα των συναλλαγών της και καταλογίστηκαν σε βάρος της επιχείρησης αυτής τα αχρεωστήτως καταβληθέντα ποσά ΦΠΑ που αφορούσαν μεταξύ άλλων και την επίδικη αίτηση επιστροφής, (γ) του γεγονότος ότι η εκκαλούσα απηλλάγη με το 31/2009 βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών Θεσσαλονίκης από το αδίκημα της απιστίας, (δ) του γεγονότος ότι, ναι μεν όσα εκτίθενται στις σκέψεις 14, 15 και 18 αποτελούν εγγενείς αρχές κάθε ελέγχου και συνεπώς η όλη ελεγκτική διαδικασία στη ΔΟΥ ΦΑΕ έπρεπε να είχε οργανωθεί βάσει αυτών, όμως, όπως προκύπτει από τη σχετική 5/0014/ΠΟΛ. 1089/18.4.1991 εγκύκλιο που διείπε τις εργασίες της ανωτέρω υπηρεσίας και που παρατίθεται στην αναιρεσιβαλλομένη (σκέψη ΙV. Α. αυτής), οι εν λόγω αρχές δεν αποτυπώνονταν σαφώς και πλήρως σε αυτήν, (ε) του ποσού του καταλογισμού, που ανέρχεται συνολικά σε 67.272,19 ευρώ και επιφέρει ιδιαίτερη βλάβη στην περιουσία της εκκαλούσας, λαμβανομένου υπόψη ότι κατά τα γνωστά στο Δικαστήριο από άλλες ενέργειές του, πέραν του επίμαχου καταλογισμού, η ανωτέρω βαρύνεται επιπλέον και με καταλογισμό συνολικού ποσού 1.214.409,41 ευρώ και (στ) του μεγάλου χρονικού διαστήματος που παρήλθε από τη δημιουργία του ελλείμματος το έτος 1994 μέχρι τον καταλογισμό της, το έτος 2013. Για τους λόγους αυτούς Αναιρεί την 1456/2018 απόφαση του Ι Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Δέχεται εν μέρει την από  29.4.2013 (ΑΒΔ 138/2013) έφεση και τους από 18.9.2015 πρόσθετους λόγους έφεσης (ΑΒΔ 2635/2015). Μεταρρυθμίζει την ΕΜΠ 294/20.3.2013 καταλογιστική απόφαση των Οικονομικών Επιθεωρητών της Οικονομικής Επιθεώρησης Θεσσαλονίκης και Υπολοίπου Κεντρικής Μακεδονίας. Μειώνει το καταλογισθέν σε βάρος της ποσό σε 6.727,21 ευρώ.

Με την υπό κρίση έφεση, όπως οι λόγοι αυτής αναπτύσσονται με το από 20.4.2018 νομίμως κατατεθέν υπόμνημα, ζητείται η ακύρωση της .... απόφασης καταλογισμού του Οικονομικού Επιθεωρητή της Διεύθυνσης Εκτάκτων και Ειδικών Ελέγχων της Γενικής Διεύθυνσης Δημοσιονομικών Ελέγχων - Περιφερειακό Γραφείο Θεσσαλονίκης - της Γενικής Γραμματείας Δημοσιονομικής Πολιτικής του Υπουργείου Οικονομικών .., κατά το μέρος που με αυτήν καταλογίστηκε υπέρ του Δήμου Θεσσαλονίκης και εις βάρος του εκκαλούντος, Διαχειριστή Πληρωμών του ίδιου Δήμου, αλληλεγγύως και εις ολόκληρον με άλλα πρόσωπα, το συνολικό ποσό των 402.019,32 ευρώ Περαιτέρω, όμως, το Τμήμα, λαμβάνοντας υπόψη, κατ’ εφαρμογή της ως άνω διάταξης του άρθρου 37 παρ. 1 του ν. 3801/2009, ότι η πραγματοποίηση των επίμαχων δαπανών αφορά σε χρονικό διάστημα μέχρι 1.7.2005 και συνεκτιμώντας: α) τις συνθήκες, υπό τις οποίες δημιουργήθηκε το επίδικο έλλειμμα, ιδίως δε την ακολουθούμενη επί σειρά ετών στον Δήμο Θεσσαλονίκης πρακτική των εκταμιεύσεων δημοτικού χρήματος χωρίς την έκδοση χρηματικών ενταλμάτων, αλλά κατόπιν Ε.Ε.Π. και της λογιστικής τακτοποίησης του μεγαλύτερου μέρους αυτών στο επόμενο έτος με την ανοχή ή και καθ’ υπόδειξη της ηγεσίας του Δήμου, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι ο εκκαλών εκτελούσε   τις επίμαχες εκταμιεύσεις κατόπιν σχετικών εντολών του άμεσα Προϊσταμένου του Διευθυντή της Ταμειακής Υπηρεσίας του Δήμου, με συνέπεια να τελεί υπό καθεστώς ψυχολογικής πίεσης ως προς την εφαρμογή της ανωτέρω πρακτικής (Ε.Σ. VΙΙ Τμ. 496/2018, 1091/2017), β) ότι από κανένα στοιχείο του φακέλου δεν προκύπτει προσπορισμός ιδίου οικονομικού οφέλους από τον εκκαλούντα και γ) το ύψος του καταλογισθέντος ποσού, σε συνδυασμό με την οικονομική κατάσταση του εκκαλούντος, όπως αυτή προκύπτει από στοιχεία γνωστά στο Δικαστήριο από προηγούμενες ενέργειές του (βλ. την 7489/2015 απόφαση  του Τμήματος τούτου) και ιδίως από τα εκκαθαριστικά σημειώματα φόρου εισοδήματος ετών 2012, 2013 και 2014, σύμφωνα με τα οποία τα εισοδήματά του ανήλθαν σε 19.635,27, 18.397,82 και 18.633,78 ευρώ, αντίστοιχα, ενώ, παράλληλα, η κατάσταση της υγείας του είναι επιβαρυμένη λόγω διαφόρων παθήσεων (σχετ. η 21697/17.11.2009 γνωμάτευση της Πρωτοβάθμιας Υγειονομικής Επιτροπής Ν. Θεσσαλονίκης, με την οποία πιστοποιείται ότι φέρει ποσοστό αναπηρίας μεγαλύτερο του 67%), το Τμήμα κρίνει ότι συντρέχει περίπτωση μείωσης του καταλογισθέντος εις βάρος του εκκαλούντος ποσού έως το ένα δέκατο (1/10) και απαλλαγής του από το σύνολο των εις βάρος του καταλογισθεισών προσαυξήσεων εκπρόθεσμης καταβολής.Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή η υπό κρίση έφεση, να μεταρρυθμιστεί η προσβαλλομένη κατά το μέρος που αφορά στον εκκαλούντα, να περιοριστεί, με βάση τα προαναφερθέντα, το ποσό του εις βάρος του καταλογισμού σε 13.400,64 ευρώ

Καταλογισμός - θετική ζημία. Διαδικασία διοικητικής επίλυσης διαφορών.(..)Κατάσταση :  Μη αποδεκτή 
α) Σε βάρος του εκπροσώπου του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου, ο οποίος συμμετείχε ως μέλος στην Επιτροπή του άρθρου 70 παρ.5 του Ν.2238/94, η οποία επελήφθη της διοικητικής επίλυσης φορολογικής διαφοράς, που αφορούσε την επιχείρηση "Κ. ΚΑΨΑΛΗΣ και ΣΙΑ ΕΕ - Οδικά - Οικοδομικά Εργα", διαγράψασα το ανωτέρω πρόστιμο ΚΒΣ δεν δύναται να γίνει λόγος περί καταλογισμού κατ άρθρο 46 ΠΔ 774/1980, διότι προϋπόθεση της νομιμότητος του καταλογισμού είναι η ιδιότης του καταλογιζομένου ως δημοσίου υπαλλήλου, ιδιότης όμως που ελλείπει ρητώς κατ άρθρο 70 παρ.5 εδ.4 Ν 2238/94, όσον αφορά τους εκπροσώπους των ανωτέρω φορέων, που συμμετέχουν ως μέλη στην ανωτέρω Επιτροπή της παρ.5 του άρθρου 70 Ν 2238/94. β) Δεν δύναται να γίνει καταλογισμός κατ άρθρο 46 ΠΔ 774/80 σε βάρος των μελών της Επιτροπής του άρθρου 70 παρ.5 Ν 2238/94, καθώς και κατά του Προϊσταμένου της ΣΤ ΔΟΥ Θεσσαλονίκης, οι οποίοι στο πλαίσιο της αρμοδιότητός των (άρθρο 70 παρ.4 και 5 Ν 2238/94), διέγραψαν τα ανωτέρω πρόστιμα ΚΒΣ, διότι, εφ όσον οι αξιώσεις του Δημοσίου εκ των ως άνω διαγραφέντων προστίμων ΚΒΣ δεν απορρέουν από εν ευρεία εννοία βεβαίωση, δηλ. νόμιμο τίτλο οριστικό, η διαγραφή τους, δηλ. η απόσβεσή τους δεν αποτελεί μείωση της υφισταμένης περιουσίας του Δημοσίου, δηλ. θετική ζημία, αλλά ματαίωση της επαύξησης της περιουσίας του Δημοσίου, έστω και αν τούτο αναμενόταν (αποθετική ζημία).