Η απόφαση αφορά την έφεση υπαλλήλου κατά πράξης καταλογισμού ποσού 38.028,58 ευρώ, το οποίο φέρεται να εισέπραξε αχρεωστήτως ως αποδοχές από 19.1.2016 έως 30.11.2018. Η υπάλληλος είχε εκπέσει αυτοδικαίως από την υπηρεσία λόγω αμετάκλητης ποινικής καταδίκης για παράβαση καθήκοντος και ψευδή βεβαίωση, καθώς και στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων. Το Δικαστήριο απέρριψε τις ενστάσεις της υπαλλήλου περί παράβασης του δικαιώματος προηγούμενης ακρόασης, χρηστής διοίκησης, δικαιολογημένης εμπιστοσύνης και αδικαιολόγητου πλουτισμού. Ωστόσο, κρίθηκε ότι ο καταλογισμός πρέπει να μειωθεί κατ’ εφαρμογή της αρχής της αναλογικότητας (άρθρα 150 και 164 του ν. 4700/2020), λόγω της καθυστέρησης έκδοσης της πράξης (σχεδόν τρία έτη) και της πραγματικής παροχής υπηρεσιών. Ως εκ τούτου, το ποσό του καταλογισμού περιορίστηκε από 38.028,58 ευρώ σε 15.000 ευρώ.

Η απόφαση 8/2025 του Πρώτου Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου αφορά την εξέταση αίτησης αναστολής εκτέλεσης κατά καταλογιστικής απόφασης του Διοικητή της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων. Με την εν λόγω απόφαση, είχε καταλογιστεί στον αιτούντα το ποσό των 39.461,89 ευρώ ως αχρεωστήτως καταβληθείσες αποδοχές αργίας. Το Δικαστήριο απέρριψε τον ισχυρισμό του αιτούντος ότι η ασκηθείσα έφεσή του ήταν προδήλως βάσιμη, κρίνοντας ότι απαιτείται ενδελεχής εκτίμηση των πραγματικών και νομικών δεδομένων. Ωστόσο, έκανε δεκτό τον ισχυρισμό περί δυσχερώς επανορθώσιμης οικονομικής βλάβης, λαμβάνοντας υπόψη το χαμηλό φορολογητέο εισόδημα του αιτούντος και την ανεργία της συζύγου του. Συνεπώς, το Τμήμα δέχθηκε την αίτηση, αναστέλλοντας την εκτέλεση της καταλογιστικής απόφασης μέχρι την οριστική απόφαση επί της εκκρεμούς έφεσης και διέταξε την απόδοση του κατατεθέντος παραβόλου, απορρίπτοντας το αίτημα για δικαστική δαπάνη.

Η απόφαση αφορά την εκδίκαση ανακοπής που υπέβαλε πρώην υπάλληλος κατά του Ελληνικού Δημοσίου, ζητώντας την ακύρωση πράξης ταμειακής βεβαίωσης (11246/15.7.2019) από τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. Α΄ Αθηνών, σχετικής με χρέος ύψους 142.368,10 ευρώ. Το χρέος προήλθε από καταλογισμό αχρεωστήτως καταβληθεισών καθαρών αποδοχών (2005-2014) λόγω ανάκλησης του διορισμού του. Το Δικαστήριο απέρριψε την ανακοπή ως προς την ατομική ειδοποίηση ληξιπρόθεσμων χρεών ως μη εκτελεστή πράξη. Ωστόσο, έκανε δεκτή την ανακοπή ως προς την πράξη ταμειακής βεβαίωσης. Διαπίστωσε ότι η υποκείμενη καταλογιστική απόφαση είχε ήδη ακυρωθεί εν όλω με προηγούμενη απόφαση (1447/2024) του ίδιου Τμήματος, λόγω αντίθεσης στην αρχή της αναλογικότητας. Κατά συνέπεια, η πράξη ταμειακής βεβαίωσης απώλεσε το νόμιμο έρεισμά της και ακυρώθηκε. Διατάχθηκε τέλος η απόδοση του κατατεθέντος παραβόλου στον ανακόπτοντα.

Η απόφαση του Δευτέρου Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου αφορά την έφεση ενός πρώην έμμισθου δικηγόρου του Δήμου Αγίας Βαρβάρας κατά του καταλογισμού ποσού 111.705,53 ευρώ για αχρεωστήτως καταβληθείσες αποδοχές λόγω μη εφαρμογής των μνημονιακών μισθολογικών περικοπών (ν. 4024/2011, 4093/2012, 4354/2015). Το Δικαστήριο δέχτηκε εν μέρει την έφεση, ακυρώνοντας τον καταλογισμό 15.430,40 ευρώ (που αφορούσε έξοδα κίνησης και χρονοεπίδομα) λόγω δεδικασμένου. Επίσης, εφάρμοσε την αρχή της χρηστής διοίκησης και της αναλογικότητας, απαλλάσσοντας πλήρως τον εκκαλούντα για το διάστημα 01.11.2011 έως 16.02.2016 (ποσό 71.012,22 ευρώ) λόγω καλοπιστίας και οικονομικής αδυναμίας. Το εναπομείναν νόμιμο ποσό καταλογισμού μειώθηκε τελικά, βάσει της αρχής της αναλογικότητας, από 25.262,91 ευρώ σε 4.000,00 ευρώ.

Η Απόφαση 1455/2022 του Ελεγκτικού Συνεδρίου (Μείζονα Ολομέλεια) αφορά την αίτηση αναίρεσης υπαλλήλου, μέλους επιτροπής παραλαβής του νομαρχιακού διαμερίσματος Καβάλας, ο οποίος είχε καταλογιστεί με 18.900 ευρώ (10.000 ευρώ έλλειμμα πλέον προσαυξήσεις) για έλλειμμα που προκλήθηκε από την πληρωμή για ανύπαρκτες υπηρεσίες. Η Ολομέλεια απέρριψε την εφαρμογή του άρθρου 67 του ν. 4735/2020, αλλά έκρινε ότι το δικάσαν Τμήμα εσφαλμένα υπήγαγε τα πραγματικά περιστατικά στην έννοια της βαρείας αμέλειας, δεχόμενη ελαφρά αμέλεια. Εφαρμόζοντας την αρχή της αναλογικότητας, το Δικαστήριο αναιρεί την προσβαλλόμενη απόφαση, απαλλάσσει τον αναιρεσείοντα από τις προσαυξήσεις ύψους 8.900 ευρώ και περιορίζει τον καταλογισμό στο ποσό των 1.000,00 ευρώ.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής των κληρονόμων θανόντος, κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2022, η οποία επέβαλε προσαύξηση φόρου 1.833,77€ λόγω έλλειψης αποδείξεων συναλλαγών με ηλεκτρονικό τρόπο. Οι προσφεύγοντες υποστήριξαν ότι, λόγω του θανάτου της κληρονομουμένης (16/10/2022), το σύστημα taxisnet είχε "κλειδώσει", με αποτέλεσμα να μην μπορούν να δηλώσουν τις δαπάνες ηλεκτρονικά. Ισχυρίστηκαν ότι είχαν πραγματοποιηθεί ιατρικές δαπάνες ύψους 45.023,55€ με ηλεκτρονικά μέσα, κυρίως μέσω κοινού τραπεζικού λογαριασμού με έναν από τους κληρονόμους. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή, καθώς τα προσκομιζόμενα στοιχεία δεν απέδειξαν ότι οι δαπάνες καταβλήθηκαν από ατομικό λογαριασμό της θανούσης ή από κοινό λογαριασμό στον οποίο συμμετείχε η ίδια, σύμφωνα με τις διατάξεις της Α.1163/2020.

Η απόφαση 0781/2025 του Δευτέρου Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου αφορά την έφεση ενός υπαλλήλου κατά της καταλογιστικής πράξης 37/21.6.2022, με την οποία χρεώθηκε ποσό 11.698,88 ευρώ ως αχρεωστήτως καταβληθέν. Το ποσό αντιστοιχούσε σε αποζημίωση οικειοθελούς αποχώρησης από τη Δημοτική Επιχείρηση Ραδιοφωνίας του Δήμου Αθηναίων (Δ.Ε.Ρ.Α.), καθώς υπερέβαινε το νόμιμο ανώτατο όριο των 15.000 ευρώ. Το Δικαστήριο δέχθηκε την έφεση και ακύρωσε τον καταλογισμό. Η απόφαση βασίστηκε στην αρχή της χρηστής διοίκησης (sound administration), κρίνοντας ότι ο εκκαλών εισέπραξε καλόπιστα το ποσό και ότι η επιστροφή του, μετά την πάροδο δέκα ετών, θα δημιουργούσε σοβαρές οικονομικές δυσχέρειες λόγω περιορισμένων εισοδημάτων από σύνταξη και σοβαρών προβλημάτων υγείας (νοσηλεία και κρίσιμες χειρουργικές επεμβάσεις το 2023).

Με το κρινόμενο ένδικο βοήθημα, που, κατ’ ορθό νομικό χαρακτηρισμό, συνιστά έφεση και για την άσκηση του οποίου έχει καταβληθεί το νόμιμο παράβολο (βλ. τα 5183196,6056443,3150578,3150579,3150580 και 3150519, σειράς Α, ειδικά έντυπα παράβολα και το με κωδικό 34186857195009140026 ηλεκτρονικό παράβολο), όπως οι λόγοι αυτού αναπτύσσονται με το από 20.7.2020 υπόμνημα, ζητείται, κατ’ εκτίμηση του περιεχομένου του, η ακύρωση, άλλως η τροποποίηση της με Κ.Α. 4213/2017 εγγραφής του εκκαλούντος στον χρηματικό- φορολογικό κατάλογο του Δήμου Πετρούπολης για το συνολικό ποσό των 5.087,63 ευρώ, που αντιστοιχεί σε αποδοχές που φέρεται να εισέπραξε αχρεώστητα λόγω ανάκλησης της απόφασης μετάταξής του στον άνω Δήμο.

Η απόφαση 567/2025 του Ελεγκτικού Συνεδρίου απέρριψε την αίτηση αναίρεσης πολιτικής κατά μεταβίβαση συνταξιούχου κατά της 1862/2021 απόφασης του Πρώτου Τμήματος. Η αναιρεσείουσα είχε καταλογιστεί με 79.024,51 ευρώ για αχρεωστήτως εισπραχθείσες συντάξεις (25.9.1988 έως 31.12.2001), καθώς είχε συνάψει γάμο, απολέσασα το συνταξιοδοτικό της δικαίωμα. Το Δικαστήριο απέρριψε τον ισχυρισμό περί καλής πίστης και εσφαλμένης εφαρμογής της αρχής της χρηστής διοίκησης, κρίνοντας ότι η παράλειψε ενημέρωσης της αρμόδιας υπηρεσίας για τη μεταβολή της συνταξιοδοτικής κατάστασης (γάμος) αποκλείει την καλόπιστη είσπραξη. Επιπλέον, απέρριψε τον ισχυρισμό περί έλλειψης νομίμου βάσεως λόγω παράλειψης αυτεπάγγελτης εξέτασης της παραγραφής της αξίωσης του Δημοσίου, καθώς η παραγραφή των αξιώσεων του Δημοσίου δεν λαμβάνεται αυτεπαγγέλτως υπόψη από τα δικαστήρια.

Η απόφαση 560/2025 του Ελεγκτικού Συνεδρίου απορρίπτει την αίτηση αναίρεσης υπαλλήλου του Δήμου Θεσσαλονίκης κατά της 840/2019 απόφασης του VII Τμήματος. Ο αναιρεσείων, ως αναπληρωτής Προϊστάμενος του Τμήματος Εξόδων, είχε καταλογιστεί για ελλείμματα στη διαχείριση των οικονομικών ετών 1999, 2001, 2002 και 2004 (αρχικό ποσό 222.294,16€), λόγω διενέργειας πληρωμών χωρίς χρηματικά εντάλματα, βάσει «Ειδικών Εντολών Πληρωμής». Το Τμήμα είχε περιορίσει τον τελικό καταλογισμό σε 22.179,42€, αναγνωρίζοντας ελαφρά αμέλεια. Η Ολομέλεια έκρινε νόμιμο τον καταλογισμό από τον Οικονομικό Επιθεωρητή για διεύρυνση του κύκλου των υπόχρεων και απέρριψε τους ισχυρισμούς του αναιρεσείοντος περί απαλλαγής, καθώς δεν συνέτρεχε συγγνωστή πλάνη, δεδομένου ότι γνώριζε τη μη νομιμότητα των εκταμιεύσεων. Απέρριψε επίσης την εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 67 του ν. 4735/2020.