Είσοδος - έξοδος, παραμονή, εργασία, απέλαση αλλοδαπών, διαδικασία αναγνώρισης αλλοδαπών προσφύγων και άλλες διατάξεις.

Κτήση ελληνικής ιθαγένειας λόγω φοίτησης σε σχολές μαθητείας του ΟΑΕΔ ή άλλες σχολές εκτός ΥΠΠΕΘ-Κρίσιμη η διαβάθμισή τους.(ΑΔΑ:7ΚΦΜ465ΧΘ7-93Ζ) ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 37/2017

ΘΕΜΑ: Υπ' αρ. 52 εγκύκλιος της Δ/νσης Ιθαγένειας του Υπ. Εσωτερικών (ΑΔΑ:Β4ΜΒΝ-ΖΜ1)  ΣΧΕΤ.: Η από 20-02-2013 εγκύκλιος της Δ/νσης Αλλοδαπών του Αρχηγείου της Ελληνικής Αστυνομίας σχετικά με την εφαρμογή της υπ' αριθμ. 4000/3/10-πβ'/14-11-2012 ΚΥΑ «Παραμονή και εργασία ομογενών από Αλβανία». 

Υποστατό ή μη των θρησκευτικών γάμων που τελέσθηκαν στην Αλβανία πριν το 1929 και έως το 1967, μεταξύ προσώπων από τα οποία το ένα τουλάχιστον είχε την ελληνική ιθαγένεια. Κτήση ή μη της ελληνικής ιθαγένειας από τα τέκνα.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Θρησκευτικοί γάμοι τελεσθέντες στην Αλβανία κατά το τυπικό και σύμφωνα με τους κανόνες της ανατολικής ορθόδοξης εκκλησίας, κατά τα ανωτέρω χρονικά διαστήματα, μεταξύ προσώπων από τα οποία το ένα τουλάχιστον είχε την ελληνική ιθαγένεια, θεωρούνται υποστατοί για την ελληνική έννομη τάξη, ανεξαρτήτως του εάν ο θρησκευτικός γάμος αναγνωριζόταν ή γινόταν ανεκτός στη χώρα αυτή. Απόδειξη τέλεσης τέτοιων γάμων, ενώπιον της διοίκησης, με ληξιαρχική πράξη συντεταγμένη κατά τις οικείες διατάξεις. Στο πλαίσιο του άρθρου 15 του Ν 344/1976, δυνατότητα σύνταξης ληξιαρχικής πράξης με βάση τελεσίδικη δικαστική απόφαση, η οποία δύναται να εκδοθεί, σε περίπτωση συνδρομής των αντιστοίχως απαιτουμένων προϋποθέσεων, και κατά τα άρθρα 782 και 70 ΚΠολΔ. Αποδεικτική ισχύς της ληξιαρχικής πράξης. Η διαπίστωση ελληνικής ιθαγένειας στο πρόσωπο τέκνων, προϋποθέτει την εκ μέρους της καθ’ ύλην αρμόδιας υπηρεσίας διαπίστωση της συνδρομής του συνόλου των προϋποθέσεων, οι οποίες απαιτούνται από τις οικείες διατάξεις, περιλαμβανομένης της ελληνικής ιθαγένειας του ή των γονέων από τους οποίους οι ενδιαφερόμενοι προβάλλουν ότι έλκουν το σχετικό δικαίωμα, καθώς η απόδειξη τέλεσης θρησκευτικού γάμου δεν συνιστά απόδειξη ή τεκμήριο ελληνικής ιθαγένειας.

Απόκτηση ελληνικής ιθαγένειας τέκνου αλλοδαπών κατ άρθρο 1Α παρ. 2 του Ν 3838/2010. Φοίτηση σε ελληνικό σχολείο. Προϋποθέσεις.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
Η φοίτηση τέκνου αλλοδαπών προκειμένου τούτο να αποκτήσει την ελληνική ιθαγένεια κατά την έννοια της παρ. 2 του άρθρου 1Α του Ν 3838/2010, είναι τουλάχιστον έξι συνεχή διδακτικά έτη, όπως προσδιορίζονται στις διατάξεις των ΠΔ 104/1979 και 201/1998, ανεξαρτήτως του γεγονότος ότι οι αλλοδαποί μαθητές δύνανται να εγγράφονται σε ελληνικά σχολεία χωρίς κατατακτήρια εξέταση, οποτεδήποτε κατά τη διάρκεια του διδακτικού έτους και μάλιστα χωρίς να έχει ρυθμισθεί η νόμιμη διαμονή τους στη χώρα. Η φοίτηση σε ελληνικό σχολείο αφορά ολόκληρο το διδακτικό έτος έξι τουλάχιστον τάξεων πρέπει δε να είναι επιτυχής και συνεχόμενη.

Εάν δύναται η αρμόδια Υπηρεσία να χορηγήσει τα έγγραφα που έχει στο διοικητικό φάκελο και σχετίζονται με υπόθεση του αιτούντος, ενώ εκκρεμεί η διοικητική διαδικασία της εκδόσεως αποφάσεως του Υπουργού Εσωτερικών, σχετικά με την ελληνική ή μη ιθαγένεια αποβιώσαντος προσώπου που εγκατέστησε τον αιτούντα κληρονόμο του εκ διαθήκης, η οποία (διαδικασία) κινήθηκε βάσει δικαστικής αποφάσεως και σχετικής αιτήσεως του αιτούντος. Εάν η χορήγηση των εγγράφων δύναται να λάβει χώρα: α) και πριν την συνεδρίαση του Συμβουλίου Ιθαγένειας, β) μόνο αφού εκδοθεί και η σχετική ως άνω γνωμοδότηση του Συμβουλίου Ιθαγένειας, ...(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
Βάσει της διατάξεως της παραγράφου 1 του άρθρου 1 του π.δ/τος 28/2015 ο αιτών θεμελιώνει εύλογο ενδιαφέρον να λάβει γνώση α) όλων των διοικητικών εγγράφων που διαθέτει η Υπηρεσία και τα οποία χρησιμοποιήθηκαν για την έκδοση της σύμφωνης γνώμης του Συμβουλίου Ιθαγενείας, β) της σχετικής γνωμοδοτήσεως του Συμβουλίου και γ) της εκτελεστής πράξεως του Υπουργού Εσωτερικών σχετικά με την κτήση ή μη της ελληνικής ιθαγένειας αποβιώσαντος, ο οποίος εγκατέστησε τον αιτούντα εκ διαθήκης κληρονόμο του. Το δικαίωμα του αιτούντος να λάβει γνώση των ανωτέρω διοικητικών εγγράφων, δεν εμπίπτει στην απαγόρευση της παραγράφου 3 του ίδιου ως άνω άρθρου 1 του π.δ/τος 28/2015. Το εν λόγω δικαίωμα μπορεί να ικανοποιηθεί σε κάθε στάδιο της διοικητικής διαδικασίας, ήτοι η αρμόδια Υπηρεσία δύναται να γνωστοποιήσει στον αιτούντα όλα εκείνα τα διοικητικά στοιχεία που σχετίζονται με την υπόθεσή του και τα οποία συγκέντρωσε, προκειμένου να εισαχθεί η υπόθεση στο Συμβούλιο Ιθαγένειας και πριν ακόμη τη συνεδρίαση του οικείου Συμβουλίου.

Διαπίστωση ή μη, κτήσης της ελληνικής ιθαγένειας λόγω υιοθεσίας που τελέσθηκε με αμετάκλητη απόφαση αλλοδαπής διοικητικής αρχής, η ισχύς της οποίας στην ελληνική επικράτεια έχει αναγνωρισθεί με δικαστική απόφαση της εκουσίας δικαιοδοσίας.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
Αναγνώριση ισχύος απόφασης αλλοδαπής διοικητικής αρχής περί υιοθεσίας κατά τη διαδικασία της εκουσίας δικαιοδοσίας. Μη δημιουργία δεδικασμένου έναντι τρίτων ως προς το κύρος της έννομης σχέσης. Η κατ’ αρχήν αναγνώριση απόφασης αλλοδαπής διοικητικής αρχής περί υιοθεσίας ανηλίκου από έλληνα, εφόσον κατά τη σχετική διαδικασία ελήφθησαν υπ’ όψιν ζητήματα τα οποία και κατά το ελληνικό δίκαιο αποτελούν προϋποθέσεις για την τέλεση υιοθεσίας, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι προσκρούει στην δημόσια τάξη, λαμβανομένου υπ’ όψιν και του παρόντος σταδίου εξελίξεως των σχετικών διατάξεων.

Αν το αδίκημα της ενεργητικής δωροδοκίας, για το οποίο καταδικάσθηκε ο αιτών την κτήση της ελληνικής ιθαγένειας στην τέως Σοβιετική Ένωση, υπάγεται στην γενικότερη κατηγορία των αδικημάτων της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομη δραστηριότητα.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Η αμετάκλητη καταδίκη του αιτούντος την ελληνική ιθαγένεια Χ.Μ., για το αδίκημα της ενεργητικής δωροδοκίας στην τέως Σοβιετική Ένωση, βάσει του άρθρου 174 παρ. 2 του Ποινικού Κώδικα της (τέως) Ρωσικής Σοβιετικής Ομοσπονδιακής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας, δεν συνιστά, από μόνη της, κώλυμα για την πολιτογράφησή του, διότι αν και το αδίκημα της ενεργητικής δωροδοκίας αποτελεί ένα από τα βασικά αδικήματα, η διάπραξη των οποίων δύναται να στοιχειοθετήσει το αυτοτελές αδίκημα της νομιμοποιήσεως εσόδων από παράνομη δραστηριότητα, που θεωρείται, σήμερα, αξιόποινο, στην Ελλάδα, βάσει των άρθρων 236 ΠΚ, 2 (παρ. 2), 3 (περ. δ') και 45 του ν. 3631/2008 και στην Ρωσική Ομοσπονδία, βάσει του ισχύοντος σήμερα άρθρου 174 του Ποινικού Κώδικα αυτής, δεν ταυτίζεται, πάντως, με το αδίκημα της νομιμοποιήσεως εσόδων από παράνομη δραστηριότητα (ομοφ.)

Περίληψη της αποφάσεως 1. Προσέγγιση των νομοθεσιών — Διαδικασίες συνάψεως δημόσιων συμβάσεων υπηρεσιών — Οδηγία 92/50 — Πεδίο εφαρμογής — Παραχώρηση δημόσιων υπηρεσιών διαχειρίσεως δημόσιου χώρου σταθμεύσεως επί πληρωμή — Δεν εμπίπτει (Οδηγία 92/50 του Συμβουλίου) 2. Κοινοτικό δίκαιο — Αρχές — Ίση μεταχείριση — Δυσμενής διάκριση λόγω ιθαγένειας — Ελευθερία εγκαταστάσεως — Ελεύθερη παροχή υπηρεσιών — Διατάξεις της Συνθήκης — Πεδίο εφαρμογής — Συμφωνίες παραχωρήσεως δημόσιων υπηρεσιών — Εμπίπτουν — Όρια — Εξέταση κατά περίπτωση (Άρθρα 12 ΕΚ, 43 ΕΚ και 49 ΕΚ) 1. Η ανάθεση από δημόσια αρχή της διαχειρίσεως δημόσιου χώρου σταθμεύσεως επί πληρωμή σε παρέχοντα υπηρεσίες, ο οποίος αμείβεται από τα τέλη που καταβάλλουν τρίτοι για τη χρήση του χώρου σταθμεύσεως, συνιστά παραχώρηση δημόσιας υπηρεσίας, επί της οποίας δεν εφαρμόζεται η οδηγία 92/50/ΕΟΚ για το συντονισμό των διαδικασιών συνάψεως δημόσιων συμβάσεων υπηρεσιών. (βλ. σκέψη 43, διατακτ. 1) 2. Οι δημόσιες αρχές που συνάπτουν συμφωνίες παραχωρήσεως δημόσιων υπηρεσιών υποχρεούνται να τηρούν τους θεμελιώδεις κανόνες της Συνθήκης ΕΚ εν γένει, ιδίως δε τα άρθρα 43 ΕΚ και 49 ΕΚ, και την αρχή του άρθρου 12 ΕΚ περί απαγορεύσεως των δυσμενών διακρίσεων λόγω ιθαγένειας ειδικότερα, που αποτελούν ειδικότερες εκφάνσεις της γενικής αρχής της ίσης μεταχειρίσεως. Οι αρχές της ίσης μεταχειρίσεως και της απαγορεύσεως των δυσμενών διακρίσεων λόγω ιθαγένειας συνεπάγονται, μεταξύ άλλων, υποχρέωση διαφάνειας η οποία συνίσταται στη διασφάλιση, υπέρ όλων των πιθανών αναδόχων, προσήκοντος βαθμού δημοσιότητας που να καθιστά δυνατό το άνοιγμα της αγοράς υπηρεσιών στον ανταγωνισμό, καθώς και τον έλεγχο του αμερόληπτου χαρακτήρα των διαδικασιών διαγωνισμού. Εντούτοις, η εφαρμογή των κανόνων των άρθρων 12 ΕΚ, 43 ΕΚ και 49 ΕΚ, καθώς και των γενικών αρχών των οποίων αποτελούν την ειδικότερη έκφραση, αποκλείεται αν ο οργανισμός τοπικής αυτοδιοικήσεως ασκεί επί του αναδόχου έλεγχο ανάλογο προς εκείνον που ασκεί επί των δικών του υπηρεσιών και αν, συγχρόνως, ο ανάδοχος πραγματοποιεί το κύριο μέρος της δραστηριότητάς του με τον ή τους οργανισμούς που τον ελέγχουν. Συναφώς, οι προαναφερθείσες διατάξεις και αρχές απαγορεύουν την παραχώρηση εκ μέρους δημόσιας αρχής, χωρίς προηγούμενο διαγωνισμό, δημόσιας υπηρεσίας σε ανώνυμη εταιρία η οποία προέκυψε από τη μετατροπή ειδικής επιχειρήσεως ανήκουσας στη δημόσια αυτή αρχή, της οποίας ο εταιρικός σκοπός επεκτάθηκε σε νέους και σημαντικούς τομείς, της οποίας το κεφάλαιο πρέπει υποχρεωτικώς, εντός σύντομου χρονικού διαστήματος από τη μετατροπή, να περιλάβει ξένες επενδύσεις, της οποίας το κατά τόπον πεδίο δραστηριοτήτων επεκτάθηκε σε όλη την ιταλική επικράτεια και στο εξωτερικό, και της οποίας το διοικητικό συμβούλιο διαθέτει ευρύτατες διαχειριστικές εξουσίες που μπορεί να ασκεί αυτόνομα. (βλ. σκέψεις 46-49, 62, 72, διατακτ. 2)

Προκειμένου περί αλλοδαπών μελετητών ή αλλοδαπών μελετητικών γραφείων, εφόσον η διέπουσα αυτούς αλλοδαπή νομοθεσία δεν προβλέπει, προς θεμελίωση τυπικού προσόντος, την κατάταξή τους σε τάξεις ανάλογα με την εμπειρία τους, δεν μπορεί μεν να γίνει αναγωγή της εμπειρίας που διαθέτουν σε κάποια από τις τάξεις πτυχίων που προβλέπει η ελληνική νομοθεσία για την κατάταξη των ελληνικών μελετητικών σχημάτων, η αναθέτουσα, όμως, αρχή υποχρεούται, κατά την έννοια των ανωτέρω διατάξεων, να ερευνήσει ποιές μελέτες μπορεί να αναλάβει ο αλλοδαπός μελετητής ή το αλλοδαπό μελετητικό γραφείο, σύμφωνα με τη νομοθεσία που τους διέπει, με βάση τα ουσιαστικά προσόντα που έχουν και, ενόψει τούτου, να εκφέρει κρίση αν η εμπειρία που διαθέτουν είναι ανάλογη τουλάχιστον με εκείνη που πρέπει να έχουν, κατά την ελληνική νομοθεσία, οι έλληνες μελετητές ή τα ελληνικά μελετητικά γραφεία για να αποκτήσουν πτυχία των τάξεων εκείνων, τις οποίες απαιτεί η επίμαχη πρόσκληση εκδηλώσεως ενδιαφέροντος για την ανάληψη των μελετών στις οποίες αυτή αφορά. Συνεπώς, δεν μπορούν να μετάσχουν στο διαγωνισμό αλλοδαπά μελετητικά σχήματα, τα οποία δεν διαθέτουν, για τις υδραυλικές μελέτες, εμπειρία ανάλογη τουλάχιστον, υπό την εκτεθείσα έννοια, με εκείνη που έχουν οι έλληνες μελετητές και τα ελληνικά μελετητικά γραφεία Γ΄ ή Δ΄ τάξεως, δεν αποκλείεται, όμως, από τις ανωτέρω διατάξεις η συμμετοχή αλλοδαπών μελετητικών σχημάτων που διαθέτουν εμπειρία μεγαλύτερη από εκείνη που απαιτείται για την κατοχή πτυχίου των τάξεων αυτών. Υπό την έννοια δε αυτή, οι ανωτέρω διατάξεις της προσκλήσεως εκδηλώσεως ενδιαφέροντος δεν θέτουν τους έλληνες μελετητές και τα ελληνικά μελετητικά γραφεία, που πρέπει να έχουν, για να μετάσχουν στο διαγωνισμό, πτυχίο Γ΄ ή Δ΄ τάξεως, στην κατηγορία των υδραυλικών μελετών, και όχι ανώτερης, σε δυσμενέστερη θέση σε σχέση με τους αλλοδαπούς μελετητές και τα αλλοδαπά μελετητικά γραφεία. Και τούτο διότι και οι έλληνες μελετητές και τα ελληνικά μελετητικά γραφεία κάτοχοι πτυχίων των ανωτέρω τάξεων μπορεί να διαθέτουν εν τοις πράγμασι εμπειρία μεγαλύτερη από εκείνη που αντιστοιχεί στα πτυχία των τάξεων αυτών, αφού η προαγωγή πτυχίου μελετητή σε ανώτερη τάξη δεν γίνεται αυτομάτως με την παρέλευση μόνον ορισμένου χρόνου από την κτήση του διπλώματος, αλλά απαιτείται, σύμφωνα με το άρθρα 2 παρ. 1 και 2 του Π.Δ. 840/1978 και 9 παρ. 1 του Ν. 716/1977, η υποβολή σχετικής αιτήσεως εκ μέρους του ενδιαφερομένου, συνοδευομένης από πιστοποιητικά, εκ των οποίων να προκύπτει η ουσιαστική πείρα του. Κατά την άποψη, όμως, του Συμβούλου Δημ. Πετρούλια, κατά την έννοια των ανωτέρω διατάξεων της προσκλήσεως εκδηλώσεως ενδιαφέροντος, προκειμένου να μετάσχουν στον επίμαχο διαγωνισμό, οι αλλοδαποί μελετητές ή τα αλλοδαπά μελετητικά γραφεία πρέπει να έχουν τα τυπικά προσόντα που προβλέπει το ελληνικό δίκαιο για την ανάληψη της εκπονήσεως μελέτης, δεν ασκεί δε επιρροή το γεγονός ότι ενδεχομένως το διέπον αυτούς αλλοδαπό δίκαιο, εν αντιθέσει με το ελληνικό, δεν προβλέπει την κατάταξη των μελετητών σε τάξεις ανάλογα με την εμπειρία τους. Εφόσον δε, σύμφωνα με την προαναφερθείσα πρόσκληση, δεν επιτρέπεται η συμμετοχή στο διαγωνισμό μελετητών ή μελετητικών γραφείων κατόχων πτυχίου ανώτερης τάξεως από εκείνη που προβλέπεται για κάθε μελέτη, η αναθέτουσα αρχή πρέπει να εξετάσει σε ποια τάξη πτυχίου θα κατατασσόταν το αλλοδαπό μελετητικό σχήμα ανάλογα με την εμπειρία των μελών του, της εμπειρίας εκτιμωμένης όπως και για την κατάταξη των ελλήνων μελετητών (δηλαδή, σύμφωνα με τα άρθρα 3 παρ. 4 και 8 παρ. 3 του Ν. 716/1977, προκειμένου περί πτυχίου ανωτέρας της Α΄ τάξεως, ενόψει του διαδραμόντος χρόνου από της κτήσεως του διπλώματος σε συνδυασμό με «αποδεδειγμένη ανάλογη ικανοποιητική πείρα»). Από της εξεταζομένης δε απόψεως δεν ασκεί επιρροή το γεγονός ότι, όπως προκύπτει από τα άρθρα 2 παρ. 1 και 2 του Π.Δ. 840/1978 και 9 παρ. 1 του Ν. 716/1977, η παρέλευση χρόνου και μόνον από της κτήσεως του διπλώματος δεν αποτελεί ικανή προϋπόθεση για την αυτόματη προαγωγή του πτυχίου και ότι για την προαγωγή αυτή απαιτείται η υποβολή σχετικής αιτήσεως εκ μέρους του ενδιαφερομένου μελετητή, συνοδευομένης από πιστοποιητικά, εκ των οποίων να προκύπτει η ουσιαστική πείρα του.