ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΦΕΚ

Εκσυγχρονισμός του δικαίου ανταγωνισμού για την ψηφιακή εποχή - Τροποποίηση του ν. 3959/2011 και ενσωμάτωση της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/1 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 11ης Δεκεμβρίου 2018 για την παροχή αρμοδιοτήτων στις αρχές ανταγωνισμού των κρατών μελών, ώστε να επιβάλλουν αποτελεσματικότερα τους κανόνες και για τη διασφάλιση της εύρυθμης λειτουργίας της εσωτερικής αγοράς και άλλες διατάξεις.

Ι) Ενσωμάτωση της Οδηγίας 2000/43/ΕΚ περί εφαρμογής της αρχής της ίσης μεταχείρισης προσώπων ασχέτως φυλετικής ή εθνοτικής τους καταγωγής, της Οδηγίας 2000/78/ΕΚ για τη διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία και της Οδηγίας 2014/54/ΕΕ περί μέτρων που διευκολύνουν την άσκηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων στο πλαίσιο της ελεύθερης κυκλοφορίας των εργαζομένων,

II) λήψη αναγκαίων μέτρων συμμόρφωσης με τα άρθρα 22, 23, 30, 31 παρ. 1, 32 και 34 του Κανονισμού 596/2014 για την κατάχρηση της αγοράς και την κατάργηση της Οδηγίας 2003/6/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και των Οδηγιών της Επιτροπής 2003/124/ΕΚ, 2003/125 ΕΚ και 2004/72/ΕΚ και ενσωμάτωση της Οδηγίας 2014/57/ΕΕ περί ποινικών κυρώσεων για την κατάχρηση αγοράς και της εκτελεστικής Οδηγίας 2015/2392, III) ενσωμάτωση της Οδηγίας 2014/62 σχετικά με την προστασία του ευρώ και άλλων νομισμάτων από την παραχάραξη και την κιβδηλεία μέσω του ποινικού δικαίου και για την αντικατάσταση της απόφασης - πλαισίου 2000/383/ΔΕΥ του Συμβουλίου και IV) Σύσταση Εθνικού Μηχανισμού Διερεύνησης Περιστατικών Αυθαιρεσίας στα σώματα ασφαλείας και τους υπαλλήλους των καταστημάτων κράτησης και άλλες διατάξεις.

Προϋποθέσεις, διαδικασίες, όροι, όργανα και ρύθμιση συναφών ζητημάτων, σχετικά με τη διαχείριση, τον έλεγχο και την υλοποίηση της Δράσης 1.6.2 «Αποζημίωση στα αλιευτικά σκάφη της παράκτιας αλιείας για την καταστροφή αλιευτικών εργαλείων και την απώλεια παραγωγής από θαλάσσια προστατευόμενα είδη», της Ενωσιακής Προτεραιότητας 1, «Προώθηση της βιώσιμης αλιείας και της αποκατάστασης και διατήρησης των υδάτινων βιολογικών πόρων» και του Ειδικού Στόχου 1.6 «Συμβολή στην προστασία και στην αποκατάσταση της υδρόβιας βιοποικιλότητας και των υδρόβιων οικοσυστημάτων», του Προγράμματος «Αλιεία, Υδατοκαλλιέργεια και Θάλασσα (ΠΑΛΥΘ) 2021-2027».

Υλοποίησης σύμβασης με αντικείμενο την υποστήριξη της λειτουργίας του Γεωπάρκου.(...) Με δεδομένα αυτά, η εντελλόμενη με το κρίσιμο χρηματικό ένταλμα δαπάνη είναι νόμιμη, δεδομένου ότι, κατά τα βασίμως προβαλλόμενα από τον «.....», αλλά και όπως προκύπτει από την τεχνική περιγραφή του έργου, το αντικείμενο των ανατεθεισών και εκτελεσθεισών εργασιών συνίστατο, κατά κύριο λόγο, στη συλλογή στοιχείων και δεδομένων, αποτύπωση των ήδη υφιστάμενων και των νέων διαδρομών του Γεωπάρκου στο διαδίκτυο, καθώς και στην εν γένει επανασχεδίαση και οργάνωση της ιστοσελίδας με διαθέσιμο και νέο υλικό, με στόχο τη βελτίωση και περαιτέρω προώθηση της επικοινωνίας του Γεωπάρκου με τα διεθνή και παγκόσμια δίκτυα, τη δημιουργία συγκεκριμένης και αναγνωρίσιμης διαδικτυακής ταυτότητας, μέσω της παροχής των αναγκαίων πληροφοριών και ανάπτυξης διαδραστικών χαρτών για τους επισκέπτες της ιστοσελίδας, αλλά και το άνοιγμα προς το ευρύ κοινό με την οργάνωση του κέντρου ενημέρωσης, προς όφελος της αποτελεσματικότερης οργάνωσης, διαχείρισης και διατήρησης της συγκεκριμένης δράσης και την προσέλκυση νέων επισκεπτών. Οι εργασίες αυτές, οι οποίες δεν συναρτώνται με οιαδήποτε διαδικασία παραγωγής τεχνικού έργου και, συνεπώς, δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της διάταξης των εδ. α΄ και β΄ της παρ. 2 του άρθρου 1 του ν. 3316/2005, παρά τα περί του αντιθέτου προβαλλόμενα από την αναπληρώτρια Επίτροπο, αποτελούν υπηρεσίες, οι οποίες ήταν δυνατό να ανατεθούν απευθείας, βάσει της προϋπολογισθείσας δαπάνης τους (20.000,00 ευρώ συμπεριλαμβανομένου του Φ.Π.Α.), κατ’ άρθρο 209 παρ. 9 του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων σε συνδυασμό με την ως άνω 35130/739/9.8.2010 υπουργική απόφαση.

Δαπάνες πολιτιστικής εκδήλωσης.(...)Στα πλαίσια της αρμοδιότητάς τους αυτής, οι δήμοι δύνανται, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, να διαθέτουν πιστώσεις για την πληρωμή δαπανών, που δεν προβλέπονται από διάταξη νόμου, αλλά αφορούν στην προώθηση και οργάνωση των δράσεων και εκδηλώσεων αυτών και, ως εκ τούτου, συνδέονται με την προαγωγή των κοινωνικών, πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων ή των πολιτιστικών και πνευματικών ενδιαφερόντων των δημοτών του, και έχουν λειτουργικό χαρακτήρα για τον οικείο Ο.Τ.Α.. Ως δαπάνες δε που αφορούν στην προώθηση και διοργάνωση των εκδηλώσεων αυτών νοούνται τόσο εκείνες που σκοπούν στην οργάνωσή τους αυτή καθεαυτή, με την έννοια της εξασφάλισης των απαραίτητων υλικοτεχνικών μέσων περαίωσής τους, όσο και εκείνες που τελούν σε λειτουργική σχέση με την εκάστοτε εκδήλωση, συμβάλλουν στην επιτυχή διοργάνωσή της και επιβάλλονται από τους κανόνες σύγχρονης εθιμοτυπίας(πρβλ. Ελ.Συν. VII Τμ. 75/2011, 314, 67/2009, 221/2008, 194/2007, 217/2006).(....) Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα ανωτέρω έγιναν δεκτά, η εντελλόμενη με το άνω χρηματικό ένταλμα πληρωμής δαπάνη, που αποσκοπεί στη δημιουργία εορταστικού κλίματος ενόψει της θρησκευτικής εορτής των Χριστουγέννων, συνδέεται με την προαγωγή των πολιτιστικών και πνευματικών ενδιαφερόντων των δημοτών και προάγει την ανάπτυξη της επικοινωνίας με τον πολίτη. Ως εκ τούτου δε, είναι λειτουργική για τον οικείο Δήμο.

Βεβαίωση, κατ’ άρθρο 6 παρ.2 Ν 2527/1997, ότι συμβάσεις που πρόκειται να συναφθούν για την απασχόληση πέντε νομικών, είναι συμβάσεις έργου.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Η απασχόληση πέντε νομικών, εξειδικευμένων στο ευρωπαϊκό δίκαιο και στις διατάξεις του οπτικοακουστικού τομέα, για να συνδράμουν τις αρμόδιες υπηρεσίες ώστε να εκπροσωπηθεί καλύτερα η χώρα κατά την επικύρωση της Σύμβασης για τη Διασυνοριακή Τηλεόραση, κατά τη συντελούμενη διαδικασία ριζικής αναθεώρησης της Τηλεόρασης χωρίς Σύνορα στο πλαίσιο των αρμοδίων οργάνων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, κατά τον έλεγχο της εφαρμογής των όρων του Συμφώνου για τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα στο χώρο των εθνικών οπτικοακουστικών μέσων και κατά τη διαπραγμάτευση ζητημάτων σχετικά με τις ραδιοτηλεοπτικές συχνότητες στο πλαίσιο της Περιφερειακής Διάσκεψης Ραδιοεπικοινωνιών στην Ελβετία καθώς και για την ενσωμάτωση στο εσωτερικό Δίκαιο των Οδηγιών 2002/21/ΕΚ και 2002/19/ΕΚ που θα καταστήσουν δυνατή τη μετάβαση από την αναλογική στην ψηφιακή τηλεόραση και ανάλυση της αγοράς για υπηρεσίες μετάδοσης ραδιοτηλεοπτικών εκπομπών και δίκτυα διανομής ραδιοτηλεοπτικού περιεχομένου σε τελικούς χρήστες (Αγορά 18), μπορεί ν’ αποτελέσει αντικείμενο συμβάσεων έργου υπό την προϋπόθεση ότι τα πρόσωπα που θα παράσχουν τις ως άνω υπηρεσίες δεν είναι δικηγόροι και συντρέχουν και οι λοιπές νόμιμες προϋποθέσεις, την πλήρωση των οποίων θα εξετάσει η αρμόδια υπηρεσία. (πλειοψ.)

Περίληψη της αποφάσεως 1.Προσφυγή λόγω παραβάσεως – Προ της ασκήσεως της προσφυγής διαδικασία – Όχληση (Άρθρο 226 ΕΚ) 2.Προσέγγιση των νομοθεσιών – Διαδικασίες συνάψεως συμβάσεων δημοσίων προμηθειών – Οδηγία 93/36 – Παρεκκλίσεις από τους κοινούς κανόνες – Συσταλτική ερμηνεία (Οδηγία 93/36 του Συμβουλίου, άρθρα 6 §§ 2 και 3) 3.Προσέγγιση των νομοθεσιών – Διαδικασίες συνάψεως συμβάσεων δημοσίων προμηθειών – Οδηγίες 77/62 και 93/36 – Σύναψη συμβάσεων (Οδηγίες 93/36 και 77/62 του Συμβουλίου) 1.Κατά την προ της ασκήσεως της προσφυγής λόγω παραβάσεως διαδικασίας, μολονότι η αιτιολογημένη γνώμη του άρθρου 226 ΕΚ πρέπει να εκθέτει με λογική πληρότητα και λεπτομερώς τους λόγους που οδήγησαν την Επιτροπή να σχηματίσει την πεποίθηση ότι το οικείο κράτος μέλος παρέβη υποχρέωση που υπέχει από τη Συνθήκη, προκειμένου περί του εγγράφου οχλήσεως δεν μπορεί να απαιτείται τόσο μεγάλη ακρίβεια, δεδομένου ότι το έγγραφο αυτό κατ’ ανάγκη συνίσταται σε μια πρώτη σύντομη περίληψη των αιτιάσεων. (βλ. σκέψη 23) 2.Όπως προκύπτει, μεταξύ άλλων, από τη δωδέκατη αιτιολογική σκέψη της οδηγίας 93/36, περί συντονισμού των διαδικασιών για τη σύναψη συμβάσεων δημοσίων προμηθειών, η διαδικασία με διαπραγμάτευση έχει εξαιρετικό χαρακτήρα και πρέπει να εφαρμόζεται μόνο στις περιοριστικώς απαριθμούμενες περιπτώσεις. Προς τούτο, το άρθρο 6, παράγραφοι 2 και 3, της οδηγίας αυτής απαριθμεί ρητώς και περιοριστικώς τις περιπτώσεις κατά τις οποίες και μόνον μπορεί να γίνει προσφυγή στη διαδικασία με διαπραγμάτευση. Συγκεκριμένα, οι αποκλίσεις από τους κανόνες που σκοπό έχουν να εξασφαλίσουν τη δυνατότητα άσκησης των δικαιωμάτων που αναγνωρίζονται από τη Συνθήκη στον τομέα των συμβάσεων δημοσίων έργων πρέπει να ερμηνεύονται στενά. Προκειμένου η οδηγία 93/36 να μην απολέσει την πρακτική αποτελεσματικότητά της, τα κράτη μέλη δεν μπορούν, επομένως, να προβλέπουν περιπτώσεις προσφυγής στη διαδικασία με διαπραγμάτευση που δεν προβλέπονται από την οδηγία αυτή ή να συνοδεύουν τις ρητώς προβλεπόμενες από την εν λόγω οδηγία περιπτώσεις με νέους όρους που έχουν ως αποτέλεσμα να καθιστούν ευκολότερη την προσφυγή στην εν λόγω διαδικασία. Εξάλλου, το βάρος αποδείξεως σχετικά με τη συνδρομή των έκτακτων περιστάσεων που δικαιολογούν την παρέκκλιση από τους εν λόγω κανόνες φέρει ο διάδικος που τις επικαλείται. (βλ. σκέψεις 56-58) 3.Ένα κράτος μέλος, έχοντας καθιερώσει από παλιά και εξακολουθώντας να εφαρμόζει την πρακτική της απευθείας σύναψης συμβάσεων αγοράς ελικοπτέρων ορισμένης εθνικής μάρκας για την κάλυψη των αναγκών πολλών στρατιωτικών και πολιτικών σωμάτων, χωρίς την προκήρυξη διαγωνισμού και, μεταξύ άλλων, χωρίς την τήρηση των διαδικασιών που προβλέπει η οδηγία 93/36 περί συντονισμού των διαδικασιών για τη σύναψη συμβάσεων δημοσίων προμηθειών, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 97/52 και προέβλεπε προηγουμένως η οδηγία 77/62 περί συντονισμού των διαδικασιών συνάψεως συμβάσεων κρατικών προμηθειών, όπως τροποποιήθηκε και συμπληρώθηκε με τις οδηγίες 80/767 και 88/295, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τις οδηγίες αυτές. Μια τέτοιου είδους πρακτική δεν δικαιολογείται από την ύπαρξη «εσωτερικής» σχέσης στην περίπτωση της, έστω και κατά μειοψηφία, συμμετοχής μιας ιδιωτικής επιχείρησης στο κεφάλαιο της εταιρίας που κατασκευάζει τα εν λόγω ελικόπτερα, στην οποία συμμετέχει και η οικεία αναθέτουσα αρχή κατά τρόπο που να μην έχει τη δυνατότητα να ασκεί επί της εταιρίας αυτής έλεγχο ανάλογο προς αυτόν που ασκεί στις δικές της υπηρεσίες. Εξάλλου, όσον αφορά τις θεμιτές επιταγές εθνικού συμφέροντος που προβλέπουν τα άρθρα 296 ΕΚ και 2, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, της οδηγίας 93/36, καθόσον τα ελικόπτερα αυτά είναι προϊόντα διπλής χρήσεως, κάθε κράτος μέλος δύναται, δυνάμει του άρθρου 296, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, ΕΚ, να λαμβάνει τα μέτρα που θεωρεί αναγκαία για την προστασία ουσιωδών συμφερόντων της ασφαλείας του, που αφορούν την παραγωγή ή εμπορία όπλων, πυρομαχικών και πολεμικού υλικού, υπό την προϋπόθεση, πάντως, ότι τα μέτρα αυτά δεν αλλοιώνουν τους όρους του ανταγωνισμού εντός της κοινής αγοράς σχετικά με τα προϊόντα που δεν προορίζονται για στρατιωτικούς ειδικά σκοπούς. Επομένως, κατά την αγορά εξοπλισμού, ο οποίος δεν προορίζεται με βεβαιότητα να χρησιμοποιηθεί για στρατιωτικούς σκοπούς, πρέπει απαραιτήτως να τηρούνται οι κανόνες περί συνάψεως δημοσίων συμβάσεων. Κατά την προμήθεια ελικοπτέρων από στρατιωτικά σώματα για πολιτική χρήση πρέπει να τηρούνται οι ίδιοι κανόνες. (βλ. σκέψεις 38-41, 46-49, 60 και διατακτ.) 

ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΡΓΑ: υποκατάσταση του αρχικού αναδόχου από τον νέο ανάδοχο (υποκαταστάτρια κοινοπραξία) στην εκτέλεση του έργου «Κατασκευή βιολογικού καθαρισμού Δ.Ε. (πρώην Δήμου) …»(...)Τα ως άνω υποβληθέντα από την προσφεύγουσα στοιχεία δεν στοιχειοθετούν συμμόρφωσή της στην επίμαχη κρίση της 1026/2019 πράξης του Κλιμακίου περί μη νόμιμης διαδοχής της αρχικής αναδόχου από την υποκαταστάτρια κοινοπραξία. Και τούτο, διότι η προσφεύγουσα δεν προσκόμισε κάποιο νέο στοιχείο που να αποδεικνύει ότι η εν λόγω μερική διαδοχή οφείλεται σε εταιρική αναδιάρθρωση της αρχικής αναδόχου (… Α.Ε.), ούτε αντίστοιχα στοιχεία σε σχέση με την επικαλούμενη αφερεγγυότητά της «στο πλαίσιο προπτωχευτικών ή πτωχευτικών διαδικασιών» (ή έστω ανάλογων καταστάσεων), αρκούμενη απλώς στην επανάληψη του γεγονότος του θανάτου του ιδρυτή της αρχικής αναδόχου, που την περιήγαγε σε καθεστώς αδράνειας, οικονομικής δυσπραγίας και αδυναμίας εκπλήρωσης των υποχρεώσεών της, παρά τη ρητή - και οριστική - κρίση της 1026/2019 πράξης του Ε΄ Κλιμακίου, σύμφωνα με την οποία η «φερόμενη αδυναμία της αναδόχου να ολοκληρώσει το έργο λόγω οικονομικής δυσπραγίας της (...) δεν συνιστά (...) αυτοτελή νόμιμο λόγο υποκατάστασής της». Αντίθετα, μέσω των υποβληθέντων στοιχείων (βλ. σκ. 13), σε συνδυασμό με την ερμηνεία που αποδίδει η προσφεύγουσα στις κατά την κρίση της εφαρμοστέες διατάξεις, επιχειρείται είτε ευθέως είτε εκ πλαγίου να επανεξεταστεί η ορθότητα των κρίσεων της 1026/2019 πράξης αναφορικά με το εφαρμοστέο νομικό καθεστώς (που η ίδια θεωρεί ότι είναι εκείνο του άρθρου 65 του ν. 3669/2008) και τις προϋποθέσεις νόμιμης υποκατάστασης (που κατ’ αυτήν πληρούνται σε περίπτωση επίκλησης απλής οικονομικής δυσπραγίας της αρχικής αναδόχου λόγω θανάτου του ιδρυτής της).(...)Δοθέντος ότι, παρά τις σαφείς διατυπώσεις της παραπάνω απόφασης της Ολομέλειας, τέτοια στοιχεία δεν υποβλήθηκαν, δεν τίθεται ζήτημα αναγνώρισης συγγνωστής πλάνης υπέρ της προσφεύγουσας, ενώ οι λόγοι δημοσίου συμφέροντος που αυτή επικαλείται - και αληθείς υποτιθέμενοι - δεν αναιρούν την υποχρέωσή της να τηρεί τους κανόνες ανάθεσης των δημοσίων συμβάσεων, οι οποίοι έχουν επίσης θεσπισθεί για την προστασία του δημοσίου συμφέροντος. Απορρίπτει την προσφυγή αναθεώρησης. 

Συμφωνία-πλαίσιο για την προμήθεια 100 φορητών ολκωτών κλιμάκων του Πυροσβεστικού Σώματος (...) Με τις διατάξεις που παρατέθηκαν στις προηγούμενες σκέψεις θεσπίζεται, μεταξύ άλλων, υποχρέωση τεκμηρίωσης του προϋπολογισμού δημόσιας σύμβασης, ήτοι αναφοράς των στοιχείων που ελήφθησαν υπόψη κατά το πρόδρομο στάδιο της ετοιμασίας της δημοπράτησής της για την κοστολόγηση του αντικειμένου της. Η τεκμηρίωση αυτή συνιστά τη χρηματοοικονομική αιτιολόγηση της σύμβασης, τελεί σε συνάρτηση με το αντικείμενό της, αποτελεί στοιχείο της ωριμότητάς της και προϋπόθεση της ορθής εκτέλεσής της. Εξυπηρετεί και εγγυάται με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο την τήρηση της αρχής της χρηστής και οικονομικής διαχείρισης των δημόσιων πόρων από τις Αναθέτουσες Αρχές, παρέχει τη δυνατότητα στους ενδιαφερόμενους οικονομικούς φορείς να διαμορφώσουν ρεαλιστικές προσφορές σε περιβάλλον υγιούς ανταγωνισμού και επιτρέπει, εκ παραλλήλου, στις Αναθέτουσες Αρχές να διασφαλίσουν με την κατακύρωση τη βέλτιστη σχέση ποιότητας/τιμής.(...)Επί του επί του δεύτερου ισχυρισμού των προσφευγόντων, ήτοι ότι η προϋπολογισθείσα τιμή παρίσταται επαρκώς αιτιολογημένη, τόσο από τα συμπληρωματικά στοιχεία που περιήλθαν στο Κλιμάκιο όσο και από την ίδια την εξέλιξη του διαγωνισμού, καθώς κανείς πλην της προσωρινής αναδόχου … ABEE δεν υπέβαλε προσφορά, το Δικαστήριο παρατηρεί εκ προοιμίου ότι στοιχεία τεκμηρίωσης του προϋπολογισμού είτε δεν προκύπτουν καθόλου ή αναφέρονται ανεπαρκώς και αναποδείκτως στη συνταχθείσα κατά τη διάρκεια του διαγωνισμού 623/8.6.2023 γνωμοδότηση της Διεύθυνσης Προμηθειών της Αναθέτουσας Αρχής, καθώς ούτε τα στοιχεία της επικαλούμενης «πρόσφατης προσφοράς» εξειδικεύονται, ούτε προκύπτει εάν έλαβε χώρα και με ποιο περιεχόμενο η αναγγελλόμενη διαβίβαση σε ψηφιακή μορφή ενδεικτικών τιμών από έρευνα αγοράς για τις ολκωτές κλίμακες.(...)Τέλος, ο ισχυρισμός των προσφευγόντων περί συνδρομής λόγων υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος υπό την έννοια ότι η σκοπούμενη προμήθεια κατατείνει στην προστασία της ζωής, της περιουσίας και του φυσικού πλούτου της χώρας που αποτελεί ζωτικής σημασίας προτεραιότητα για την ελληνική κοινωνία και καίρια αποστολή του Πυροσβεστικού Σώματος, πρέπει να απορριφθεί πρωτίστως ως απαράδεκτος, διότι υποβλήθηκε το πρώτον με το υπόμνημα, και περαιτέρω ως αλυσιτελής, διότι δεν μπορεί να οδηγήσει στην υπογραφή μίας μη νόμιμης σύμβασης, καθόσον η αιτίαση αυτή αναφέρεται στη σκοπιμότητα προγραμματισμού της ελεγχόμενης σύμβασης και δεν συνδέεται με τον τρόπο τεκμηρίωσης του προεκτιμώμενου κόστους της. Εξάλλου, ούτε στην προσβαλλόμενη απόφαση περιέχονται κρίσεις ως προς τη σπουδαιότητα ή τη σκοπιμότητα της εν λόγω προμήθειας. Τέλος, η συνδρομή τέτοιων λόγων δεν αναιρεί, κατ’ αρχήν, την υποχρέωση της αναθέτουσας αρχής να τηρεί τους κανόνες ανάθεσης των δημοσίων συμβάσεων, οι οποίοι έχουν επίσης θεσπιστεί για την προστασία του δημοσίου συμφέροντος. Απορρίπτει την προσφυγή αναθεώρησης κατά της 1642/2023 αποφάσεως του Εβδόμου Τμήματος.

Υλοποίηση δράσεων για την προώθηση αγροδιατροφικών προϊόντων...Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν παραπάνω (σκέψη 2) δεκτά το Τμήμα κρίνει ότι η επιλογή της αναθέτουσας αρχής να μην υποδιαιρέσει τη σύμβαση σε τμήματα, παρά το γεγονός ότι το αντικείμενο της σύμβασης περιλαμβάνει επτά (7) διεθνείς εκθέσεις του εξωτερικού, οι οποίες είναι αυτοτελείς και απολύτως διακριτές μεταξύ τους, τόσο από γεωγραφικής όσο και από χρονικής άποψης, η συμμετοχή σε κάθε μία από τις οποίες μπορεί να λάβει χώρα με βάση τους κανόνες της αγοράς αυτοτελώς, χωρίς να επηρεάζει τη συμμετοχή στις υπόλοιπες, τυγχάνει παντελώς αναιτιολόγητη, κατά παράβαση των διατάξεων του άρθρου 59 του ν.4412/2016, απορριπτομένων όλων των περί του αντιθέτου προβαλλόμενων λόγων ως αβασίμων. Ειδικότερα, όπως ορθώς κρίθηκε με την προσβαλλόμενη το αιτούν μη νομίμως, κατά παράβαση των ως άνω διατάξεων και των αρχών της διαφάνειας και του ανταγωνισμού, δεν ανέφερε τους βασικούς λόγους της ως άνω επιλογής του περί μη υποδιαίρεσης των επίμαχων υπηρεσιών σε τμήματα ούτε σε ειδική έκθεση του άρθρου 341 του ν. 4412/2016 ούτε στα έγγραφα της σύμβασης (άρθρο 53 του ν. 4412//2016). Περαιτέρω, το Τμήμα κρίνει ότι η αιτιολογία που περιλαμβάνεται το πρώτον στο 3476/7.11.2019 έγγραφο απόψεων του αιτούντος, το οποίο συντάχθηκε επ’ ευκαιρίας υποβολής προδικαστικής προσφυγής κατά της διακήρυξης από τρίτη μη συμμετέχουσα τελικώς στο διαγωνισμό εταιρεία, δεν δύναται να αναπληρώσει την απαιτούμενη από τις ως άνω διατάξεις του άρθρου 59 του ν. 4412/2016 αιτιολογία προεχόντως διότι το εν λόγω έγγραφο απόψεων δεν αποτελεί έγγραφο της σύμβασης κατ’ άρθρο 53 του ν. 4412/2016. Σε κάθε δε περίπτωση, η αόριστη επίκληση εκ μέρους του αιτούντος στο ως άνω έγγραφο α) της επίτευξης οικονομίας κλίμακας προς όφελός του, β) της ανάγκης ύπαρξης κοινής αισθητικής για το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα του έργου και γ) της διευκόλυνσης του ορθολογικού προγραμματισμού των αναγκών του δεν δύναται να αιτιολογήσει επαρκώς τον ενιαίο και αδιαίρετο χαρακτήρα των ελεγχόμενων υπηρεσιών. Τούτο δε, διότι δεν αιτιολογείται με συγκεκριμένα στοιχεία με ποιο τρόπο επιτυγχάνεται οικονομία κλίμακας προς όφελος της αναθέτουσας αρχής στην περίπτωση της μη υποδιαίρεσης της σύμβασης σε τμήματα, αφού τοιαύτη υποδιαίρεση θα καθιστούσε ευκολότερη τη συμμετοχή περισσότερων οικονομικών φορέων στο διαγωνισμό, οι οποίοι θα μπορούσαν να υποβάλλουν προσφορά για ένα ή για περισσότερα τμήματα της σύμβασης, αυξάνοντας με τον τρόπο αυτό τον ανταγωνισμό και την υποβολή βέλτιστων οικονομικών προσφορών. Περαιτέρω, δεν αιτιολογείται γιατί η ύπαρξη διαφορετικών αναδόχων θα οδηγούσε σε διάσπαση της κοινής αισθητικής του καλλιτεχνικού αποτελέσματος του έργου, αφού οι εν λόγω διεθνείς εκθέσεις του εξωτερικού είναι αυτοτελείς και απολύτως διακριτές μεταξύ τους, τόσο από γεωγραφικής όσο και από χρονικής άποψης, ενώ αφορούν και στην προώθηση διαφορετικών προϊόντων. Επίσης, δεν αιτιολογείται ούτε γιατί ο προγραμματισμός των αναγκών της αναθέτουσας αρχής, σε περίπτωση εκτέλεσης της προπεριγραφείσας σύμβασης από έναν μόνο ανάδοχο, γίνεται περισσότερο ορθολογικός. Συνεπώς, η μη υποδιαίρεση της επίμαχης σύμβασης σε τμήματα χωρίς επαρκή κατά τα ανωτέρω αιτιολογία και καθ’ υπέρβαση των άκρων ορίων της διακριτικής ευχέρειας της αναθέτουσας αρχής συνιστά ουσιώδη πλημμέλεια καθόσον αφενός εισήγαγε στην ελεγχόμενη διαδικασία αθέμιτο περιορισμό του ανταγωνισμού δια του αποκλεισμού εκείνων των οικονομικών φορέων που είτε θα επιθυμούσαν να υποβάλουν προσφορά μόνο για ένα από τα τμήματα της σύμβασης είτε δεν θα είχαν τη δυνατότητα να ανταπεξέλθουν στο σύνολο της σύμβασης, αφετέρου εν τοις πράγμασι δεν αναπτύχθηκε τελικώς ανταγωνισμός, αφού κατατέθηκε μόνο μία προσφορά. Τέλος, όπως ορθώς κρίθηκε από το Κλιμάκιο, μολονότι η απαίτηση της διακήρυξης οι υποψήφιοι να έχουν εξασφαλίσει κατάλληλο χώρο στις Διεθνείς Εκθέσεις του έτος 2020 δεν παρίσταται κατ’ αρχήν ασύνδετη και δυσανάλογη με το αντικείμενο της σύμβασης, εντούτοις, στην προκείμενη περίπτωση, όπου δεν υπήρχε η δυνατότητα υποβολής προσφοράς για τμήμα της σύμβασης, αλλά ο υποψήφιος ανάδοχος έπρεπε να υποβάλει προσφορά μόνο για το σύνολο των υπηρεσιών και άρα να προβεί στην εκ των προτέρων κράτηση χώρου στις έξι (6) διεθνείς εκθέσεις του έτους 2020 (Βερολίνου, Μόσχας, Ντίσελντορφ, Νέας Υόρκης, Σιγκαπούρης και Παρισίου), παρεμπόδισε εν τοις πράγμασι σε τέτοιο βαθμό την ανάπτυξη του ανταγωνισμού, ώστε, κατ’ ουσίαν, τον εκμηδένισε, αφού συμμετείχε στην υπό κρίση διαγωνιστική διαδικασία μία μόνον εταιρεία, η οποία μάλιστα είναι αυτή που, όπως συνομολογείται και από το αιτούν, παρείχε στο πλαίσιο προηγούμενων συμβάσεων τις σχετικές υπηρεσίες. Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, η κρινόμενη αίτηση ανάκλησης πρέπει να απορριφθεί, να μην ανακληθεί η 144/2020 Πράξη του Ζ΄ Κλιμακίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου και να καταπέσει υπέρ του Δημοσίου το καταβληθέν παράβολο.