Νομιμότητα απόσπασης στο εξωτερικό εκπαιδευτικού καταδικασθέντος πρωτοδίκως για τα αδικήματα της ψευδούς βεβαίωσης και της νόθευσης δημοσίου εγγράφου.(...)Η πρόβλεψη με απόφαση του Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων, κωλυμάτων απόσπασης εκπαιδευτικών στο εξωτερικό, πλέον των προβλεπόμενων στον νόμο, είναι νόμιμη, ως ερειδόμενη στην παρασχεθείσα προς τον Υπουργό νομοθετική εξουσιοδότηση. Στα κωλύματα αυτά δεν εμπίπτει η καταδίκη για το πλημμέλημα της ψευδούς βεβαίωσης (ομόφωνα), ενώ εμπίπτει η καταδίκη για το πλημμέλημα της νόθευσης δημοσίου εγγράφου (κατά πλειοψηφία).

ΙΚΑ-ΕΤΑΜ – Αυτοδίκαιη έκπτωση υπαλλήλου λόγω ποινικής καταδίκης.Ο υπάλληλος του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, ο οποίος καταδικάστηκε αμετάκλητα σε ποινή φυλάκισης δύο (2) ετών και τριών (3) μηνών για το αδίκημα, μεταξύ άλλων, της υπεξαίρεσης στην υπηρεσία, με τριετή αναστολή έκτισης αυτής, υπόκειται στην αυτοδίκαιη έκπτωση, κατ’ άρθρο 149 του Υπαλληλικού Κώδικα, για όσο χρονικό διάστημα διαρκεί η εν λόγω αναστολή, η οποία άρχισε από τις 26-3-2015, ημερομηνία κατά την οποία κατέστη αμετάκλητη η ποινική καταδικαστική απόφαση σε βάρος του, και λήγει στις 26-3-2018, ημερομηνία, μετά την πάροδο της οποίας δεν είναι δυνατή η έκδοση απόφασης έκπτωσής του από την αρμόδια υπηρεσία του Ιδρύματος. (ομοφ.)

Αμετάκλητη καταδίκη δημοσίου υπαλλήλου με τριετή αναστολή εκτέλεσης της ποινής για απόπειρα εκβίασης - Συνέπειες ως προς την αυτοδίκαιη έκπτωση.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Η αμετάκλητη καταδίκη δημοσίου υπαλλήλου με τριετή αναστολή εκτέλεσης της ποινής για απόπειρα εκβίασης κατ' εξακολούθηση επιφέρει κατ' άρθρο 149 του ΥΚ την αυτοδίκαιη έκπτωσή του. Ο υπολογισμός του χρονικού διαστήματος της αναστολής αρχίζει από την επέλευση του αμετάκλητου της σχετικής καταδικαστικής απόφασης, πλην όμως, για την επέλευση της αυτοδίκαιης έκπτωσης είναι νομικώς αδιάφορο το γεγονός της επί τριετία αναστολής εκτέλεσης της επιβληθείσας ποινής. (ομόφ).

Ικανοποίηση ή μη αιτήματος καθηγητή του Ε.Κ.Π.Α., με το οποίο ζητά την έκδοση διαπιστωτικής πράξης επαναφοράς του στην υπηρεσία, μετά την αμετάκλητη καταδίκη του για αδικήματα συνεπαγόμενα υποχρεωτική παύση.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Νομίμως εξακολουθεί να απέχει από την άσκηση των καθηκόντων του ο Α.Χ., καθηγητής του Ε.Κ.Π.Α., μετά την αμετάκλητη καταδίκη του για αδικήματα συνεπαγόμενα υποχρεωτική παύση του, μη εφαρμοζομένης επ’ αυτού της διάταξης του άρθρου 104 παρ.4 του Ν. 3528/2007. (ομοφ.) - ΑΠΟΔΕΚΤΗ

Αυτοδίκαιη έκπτωση υπαλλήλου με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, λόγω αμετάκλητης καταδικαστικής απόφασης ποινικού δικαστηρίου .(..)Η αρμόδια υπηρεσία εκδίδει και επιδίδει στην υπάλληλο διαπιστωτική πράξη για αυτοδίκαιη έκπτωση αυτής από την υπηρεσία, με ημερομηνία εκείνη της αυτοδίκαιης έκπτωσης, κατά την οποία η ποινική απόφαση κατέστη αμετάκλητη, κατ' εφαρμογή των διατάξεων του π.δ. 410/1988 και επιπλέον επειδή η υποβληθείσα από την υπάλληλο δήλωση παραιτήσεως δεν παρήγαγε οποιαδήποτε έννομη συνέπεια, εφόσον η καταδικαστική απόφαση του ποινικού δικαστηρίου για το αδίκημα της απάτης είχε γίνει αμετάκλητη πριν την υποβολή της παραίτησης και επομένως δεν υπήρχε πλέον ενεργή σύμβαση εργασίας (ομοφ.).

Αχρεωστήτως καταβληθείσες αποδοχές:Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις προηγούμενες νομικές σκέψεις (βλ. σκ. IV), το Δικαστήριο κρίνει ότι, εφόσον η αυτοδίκαιη έκπτωση του εκκαλούντος από την υπηρεσία επήλθε από την ημερομηνία δημοσίευσης, στις 7.7.2008, της 1764/2008 απόφασης του Αρείου Πάγου, με την οποία κατέστη αμετάκλητη η ποινική του καταδίκη για την τέλεση εγκλήματος στρεφόμενου κατά της γενετήσιας ελευθερίας, ο ένδικος καταλογισμός, κατά το μέρος που αφορά στα ποσά που εισέπραξε ο εκκαλών ως αποδοχές κατά το χρονικό διάστημα από 7.7.2008 έως 30.9.2011, παρίσταται νόμιμος, αφού κατά τον χρόνο αυτό είχε επέλθει η λύση της υπαλληλικής του σχέσης και δεν είχε πλέον νόμιμη αξίωση για καταβολή μισθούΕπομένως, είναι απορριπτέος ως αβάσιμος ο προβαλλόμενος με την έφεση ισχυρισμός ότι υφίστατο ενεργή σχέση εργασίας μεταξύ του εκκαλούντος και του Δημοσίου και, ως εκ τούτου, είχε αξίωση καταβολής μισθού για την προσφερόμενη εργασία του. Συναφώς, απορριπτέος ως αβάσιμος είναι ο ισχυρισμός ότι ο ένδικος καταλογισμός αντιβαίνει στο άρθρο 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της Ε.Σ.Δ.Α. για την προστασία της ιδιοκτησίας και στο άρθρο 4 του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη (ν. 1426/1984) περί του δικαιώματος σε δίκαιη αμοιβή, καθόσον ο ένδικος καταλογισμός αποτελεί άμεση συνέπεια των προαναφερόμενων διατάξεων περί αυτοδίκαιης έκπτωσης, που απορρέουν από την αρχή της αξιοκρατίας, η δε αναζήτηση των αποδοχών, που καταβλήθηκαν σε αυτοδικαίως εκπεσόντα υπάλληλο, ο οποίος συνέχισε να παρέχει τις υπηρεσίες του μετά την αμετάκλητη καταδίκη του, υπηρετεί θεμιτό σκοπό δημοσίου συμφέροντος, δηλαδή την αφαίρεση από τον υπάλληλο κάθε κινήτρου για την απόκρυψη από την υπηρεσία της σε βάρος του καταδίκης.(..)Κατ’ ακολουθίαν, η ένδικη έφεση πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή, να μεταρρυθμιστεί η προσβαλλόμενη απόφαση με μείωση του καταλογισθέντος ποσού στο ύψος των 65.333,85 ευρώ (78.664,77 - 13.330,92), να αποδοθεί στον εκκαλούντα ανάλογο της μειώσεως μέρος του παραβόλου που καταβλήθηκε για την άσκηση της έφεσής του, ύψους 133,31 ευρώ (άρθρο 73 παρ. 4 εδ. β΄ του κυρωθέντος με το άρθρο πρώτο του ν. 4129/2013 «Κώδικα Νόμων για το Ελεγκτικό Συνέδριο», Α΄ 52) και το υπόλοιπο ύψους 653,34 ευρώ να καταπέσει υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου και να συμψηφισθούν μεταξύ των διαδίκων, λόγω μερικής νίκης και μερικής ήττας αυτών, τα δικαστικά έξοδα, σύμφωνα με την αναλόγως εφαρμοστέα διάταξη του άρθρου 275 παρ. 1 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας.

Αν το αδίκημα της ενεργητικής δωροδοκίας, για το οποίο καταδικάσθηκε ο αιτών την κτήση της ελληνικής ιθαγένειας στην τέως Σοβιετική Ένωση, υπάγεται στην γενικότερη κατηγορία των αδικημάτων της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομη δραστηριότητα.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Η αμετάκλητη καταδίκη του αιτούντος την ελληνική ιθαγένεια Χ.Μ., για το αδίκημα της ενεργητικής δωροδοκίας στην τέως Σοβιετική Ένωση, βάσει του άρθρου 174 παρ. 2 του Ποινικού Κώδικα της (τέως) Ρωσικής Σοβιετικής Ομοσπονδιακής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας, δεν συνιστά, από μόνη της, κώλυμα για την πολιτογράφησή του, διότι αν και το αδίκημα της ενεργητικής δωροδοκίας αποτελεί ένα από τα βασικά αδικήματα, η διάπραξη των οποίων δύναται να στοιχειοθετήσει το αυτοτελές αδίκημα της νομιμοποιήσεως εσόδων από παράνομη δραστηριότητα, που θεωρείται, σήμερα, αξιόποινο, στην Ελλάδα, βάσει των άρθρων 236 ΠΚ, 2 (παρ. 2), 3 (περ. δ') και 45 του ν. 3631/2008 και στην Ρωσική Ομοσπονδία, βάσει του ισχύοντος σήμερα άρθρου 174 του Ποινικού Κώδικα αυτής, δεν ταυτίζεται, πάντως, με το αδίκημα της νομιμοποιήσεως εσόδων από παράνομη δραστηριότητα (ομοφ.)

Πανεπιστήμιο – Διορισμός μέλους Δ.Ε.Π. σε θέση Καθηγητή – Κώλυμα ή μη του διορισμού και της δημοσίευσης αυτού, η διενεργούμενη κατόπιν εισαγγελικής παραγγελίας προκαταρκτική εξέταση για αδικήματα βάσει σχετικού πορίσματος του Σ.Δ.Ο.Ε.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
α) Δεν υφίσταται νομικό κώλυμα διορισμού του Α.Μ. σε θέση Καθηγητή Ιατρικής του Πανεπιστημίου Κρήτης, που να εμποδίζει ταυτόχρονα τη δημοσίευση στο Φ.Ε.Κ., της σχετικής υπ’ αριθμ. 8866/7-9-2011, πράξης διορισμού του, που εξέδωσε προς τούτο ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου Κρήτης, εκ μόνης της ύπαρξης σε βάρος του πορίσματος του Σ.Δ.Ο.Ε. Ηρακλείου, για διάπραξη από αυτόν των εκεί περιγραφομένων αδικημάτων, που έχει διαβιβασθεί στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Ηρακλείου και βρίσκεται στο στάδιο διενέργειας προκαταρκτικής εξέτασης, δεν έχει, δε, ασκηθεί κατ’ αυτού, προς το παρόν, ποινική δίωξη, ούτε υφίσταται σε βάρος του τελεσίδικο παραπεμπτικό βούλευμα για τα αδικήματα που του καταλογίζονται, ως άνω, αλλά ούτε και πειθαρχική δίωξη, ως εκ της υφισταμένης ιδιότητάς του, του Επίκουρου Καθηγητή του ιδίου Πανεπιστημίου. (ομοφ.) β) Υπό αυτά τα δεδομένα δεν υφίστανται συνέπειες στην υπηρεσιακή κατάσταση του ιδίου, κατέχοντος ήδη, θέση Επίκουρου Καθηγητή στο ίδιο Πανεπιστήμιο, εφ’ όσον αυτές επέρχονται με την άσκηση πειθαρχικής διώξεως ή με ποινική καταδίκη, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις, που προαναφέρονται (άρθρο 26 του Π.Δ. 160/2008, άρθρα 1, 3 και 7 παρ. 2 του Ν. 249/1976). (ομοφ.)

α) Χρόνος επανόδου στην υπηρεσία προφυλακισθέντος και ευρισκόμενου σε καθεστώς αυτοδίκαιης αργίας υπαλλήλου του Ηλεκτρονικού Εθνικού Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (e-ΕΦΚΑ), κατά του οποίου εκδόθηκε καταδικαστική απόφαση σε ποινή φυλάκισης με αναστολή και β) Υποχρέωση ή μη της Υπηρεσίας προς καταβολή στον ανωτέρω υπάλληλο του μέρους των αποδοχών του, που παρακρατήθηκαν κατά το χρονικό διάστημα που αυτός τελούσε σε καθεστώς αυτοδίκαιης αργίας.(...)1.α) Η αποφυλάκιση του προφυλακισθέντος υπαλλήλου, εξαιτίας του ότι η εκδοθείσα εις βάρος του οριστική ποινική απόφαση όρισε ότι τυχόν ασκηθησόμενη κατ’ αυτής έφεση θα έχει ανασταλτικό χαρακτήρα, δεν συνεπάγεται ότι εξέλιπε ο λόγος για τον οποίο αυτός τέθηκε σε αυτοδίκαιη αργία. Η εκδοθείσα από τον Διοικητή του Ηλεκτρονικού Εθνικού Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (e-ΕΦΚΑ) διαπιστωτική πράξη περί αυτοδίκαιης επανόδου του υπαλλήλου στην υπηρεσία δεν έχει νόμιμο έρεισμα και συντρέχει λόγος ανάκλησής της, η οποία ανάκληση θα έχει αναδρομική ισχύ. Στην περίπτωση αυτή, ο χρόνος μετά την ημερομηνία έκδοσης του αποφυλακιστηρίου του υπαλλήλου αποτελεί χρόνο κατά τον οποίο συνεχίζει να βρίσκεται σε καθεστώς αυτοδίκαιης αργίας (κατά πλειοψηφία). β) Εάν δεν ανακληθεί η διαπιστωτική πράξη του Διοικητή του e-ΕΦΚΑ περί επανόδου του προφυλακισθέντος υπαλλήλου στην υπηρεσία μετά την αποφυλάκισή του, ως ημερομηνία επανόδου του υπαλλήλου στα καθήκοντά του λογίζεται η επομένη της αποφυλάκισής του (ομόφωνα). 2.α) Εάν λάβει χώρα ανάκληση της διαπιστωτικής πράξης του Διοικητή του e-ΕΦΚΑ περί επανόδου του προφυλακισθέντος υπαλλήλου στην υπηρεσία, αυτός θα περιέλθει αναδρομικά σε καθεστώς αυτοδίκαιης αργίας. Στην περίπτωση αυτή, η Υπηρεσία δεν οφείλει να του καταβάλει τις αποδοχές που παρακρατήθηκαν κατά το χρονικό διάστημα μετά την αποφυλάκιση (ομόφωνα). β) Εάν δε λάβει χώρα η ανωτέρω ανάκληση, γίνεται δεκτό ότι με την έκδοση και την κοινοποίηση στον εν λόγω υπάλληλο της ως άνω διαπιστωτικής πράξης, καθώς και της απόφασης του e-ΕΦΚΑ περί εκτέλεσης της επιβληθείσας σε αυτόν πειθαρχικής ποινής από το Δευτεροβάθμιο Πειθαρχικό Συμβούλιο, λογίζεται ότι τούτος είχε επανέλθει στην υπηρεσία και στα καθήκοντά του από την αποφυλάκισή του μέχρι και την έναρξη εκτέλεσης της επιβληθείσας σε αυτόν πειθαρχικής ποινής, χρονικό διάστημα για το οποίο η Υπηρεσία θα πρέπει αυτεπαγγέλτως και χωρίς να απαιτείται σχετική αίτηση του υπαλλήλου να επιστρέψει σε εκείνον το ήμισυ των αποδοχών του, το οποίο είχε παρακρατηθεί (ομόφωνα).

Εφαρμοστέο δίκαιο στις περιπτώσεις αυτοδίκαιης έκπτωσης ιατρών ΕΣΥ λόγω αμετάκλητης ποινικής καταδίκης και θέσης αυτών σε δυνητική αργία λόγω εκκρεμούς ποινικής δίωξης για ποινικά αδικήματα που δεν περιλαμβάνονταν στα κωλύματα διορισμού της παρ. 4 του άρθρου 27 ν.1397/1983, πριν την τροποποίησή της με το άρθρο 9 του ν.4999/2022.(..) Νομίμως εκδίδεται πράξη διαπιστωτική της αυτοδίκαιης έκπτωσης ιατρού που έχει καταδικαστεί για αδίκημα που προστέθηκε με τον ν. 4999/2022, ακόμη κι αν τελέστηκε πριν τη θέση σε ισχύ του νόμου (07-12-2022), υπό την προϋπόθεση ότι η καταδικαστική απόφαση κατέστη αμετάκλητη μετά τη θέση σε ισχύ του νόμου. Αντιθέτως δεν είναι νόμιμη η έκπτωση στις περιπτώσεις, που η καταδικαστική απόφαση κατέστη αμετάκλητη πριν τη θέση σε ισχύ του νόμου. Νομίμως εκδίδεται, μετά τη θέση σε ισχύ του ίδιου νόμου, απόφαση θέσης σε δυνητική αργία ιατρού, σε βάρος του οποίου εκκρεμεί ποινική δίωξη για αδίκημα που προστέθηκε με τον ν. 4999/2022 ή ο οποίος έχει παραπεμφθεί στο ακροατήριο στην περίπτωση της δίωξης για παράβαση καθήκοντος, ακόμη κι αν η ποινική δίωξη ή η παραπομπή ανάγεται σε χρόνο πριν την θέση σε ισχύ του νόμου αυτού, υπό την προϋπόθεση ότι υπάρχει αιτιολογημένη κρίση ως προς την συνδρομή ή μη λόγων δημοσίου συμφέροντος, οι οποίοι εξετάζονται, in concreto, αν δικαιολογούν ή μη την θέση του ιατρού σε αργία (ομόφωνα)