Λιμενικό Σώμα. Μισθολογική προαγωγή αξιωματικού. Χρόνος πραγματικής υπηρεσίας.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Δια την κατ άρθρο 6 παρ.1 Ν 2838/2000 μισθολογική προαγωγή αξιωματικού ΛΣ ως χρόνος πραγματικής υπηρεσίας θεωρείται και ο διανυθείς υπ αυτού εις την Πολεμική Αεροπορία.

Ανάκληση διοικητικών πράξεων περί αποστρατείας αξιωματικού της ΕΛ.ΑΣ., λόγω ουσιώδους πλάνης αυτού κατά την υποβολή της σχετικής περί τούτου αιτήσεως.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Είναι δυνατή, κατά νόμο, η ακύρωση της αιτήσεως αποστρατείας αξιωματικού της ΕΛ.ΑΣ., λόγω ουσιώδους πλάνης αυτού και η ανάκληση από τη Διοίκηση των σχετικών περί αποστρατείας του διοικητικών πράξεων, εφόσον αυτός με αίτησή του, υποβληθείσα εντός ευλόγου χρόνου, επιδιώκει τούτο και δεν παραβλάπτεται ουσιωδώς το δημόσιο συμφέρον και η εύρυθμη λειτουργία της υπηρεσίας. Με την έκδοση των σχετικών πράξεων ανακλήσεως θα καταστεί δυνατό ο αιτών να επανέλθει στην ενεργό υπηρεσία και στην κατάσταση που βρισκόταν κατά το χρόνο αποχωρήσεως από αυτήν. Περαιτέρω, εφόσον στο πρόσωπο του αιτούντος δεν συντρέχει λόγος αυτεπάγγελτης αποστρατείας, η διαδικασία για την εκ νέου αποστρατεία του δύναται να κινηθεί μόνο κατόπιν σχετικής αιτήσεως αυτού.

Αν υφίσταται δυνατότητα καταβολής από το ΥΠ.ΕΘ.Α. των αποδοχών και των αντίστοιχων ασφαλιστικών εισφορών των εργαζομένων σε ανώνυμη εταιρεία (εργολάβο), με την οποία η Πολεμική Αεροπορία έχει συμβληθεί, δεδομένου ότι το εργολαβικό αντάλλαγμα έχει κατασχεθεί στα χέρια του Δημοσίου ως τρίτου και ενεχυριασθεί από Τράπεζα.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
Υφίσταται δυνατότητα καταβολής, απευθείας από την Πολεμική Αεροπορία, στο πλαίσιο υλοποίησης σχετικής εκτελεστικής σύμβασης και της τροποποίησής της με ανώνυμη εταιρεία (εργολάβο), των αποδοχών και των αντίστοιχων ασφαλιστικών εισφορών των εργαζομένων στην εταιρεία αυτή και απασχολουμένων με την καθαριότητα του 251 ΓΝΑ, σε εφαρμογή του άρθρου 68 παρ. 5 του ν. 3863/2010, όπως ισχύει, λαμβάνοντας υπόψη την ύπαρξη αναγκαστικής κατάσχεσης στα χέρια του ΥΠ.ΕΘ.Α. ως τρίτου, η οποία επιβλήθηκε από τη ΔΟΥ Κέντρου Ελέγχου Μεγάλων Επιχειρήσεων για λογαριασμό της παραπάνω εταιρείας, λόγω οφειλών της προς το Δημόσιο, καθώς και (την ύπαρξη) σύμβασης ενεχυρίασης Τράπεζας, για το σύνολο του τιμήματος της εκτελεστικής σύμβασης (πλειοψ.). Παραπέμφθηκε στην Ολομέλεια του ΝΣΚ. Εκδόθηκε η υπ' αριθ. 64/2020 γνωμοδότηση της Β΄ Τακτικής Ολομέλειας ΝΣΚ.

Αν υφίσταται δυνατότητα καταβολής από το ΥΠ.ΕΘ.Α. των αποδοχών και των αντίστοιχων ασφαλιστικών εισφορών των εργαζομένων σε ανώνυμη εταιρεία (εργολάβο), με την οποία η Πολεμική Αεροπορία έχει συμβληθεί, δεδομένου ότι το εργολαβικό αντάλλαγμα έχει κατασχεθεί στα χέρια του Δημοσίου ως τρίτου και ενεχυριασθεί από Τράπεζα.(...)Υφίσταται υποχρέωση της Πολεμικής Αεροπορίας, σε εφαρμογή του άρθρου 68 παρ. 5 του ν. 3863/2010 και στο πλαίσιο υλοποίησης σχετικής εκτελεστικής σύμβασης με ανώνυμη εταιρεία, να καταβάλει απευθείας στους εργαζόμενους στην εταιρεία αυτή και απασχολούμενους με την καθαριότητα του 251 ΓΝΑ, τις αποδοχές τους και να αποδώσει τις ασφαλιστικές τους εισφορές στον ασφαλιστικό τους φορέα (κατά πλειοψηφία). Παραπέμφθηκε στην Ολομέλεια του ΝΣΚ, κατόπιν της υπ’ αριθ. 261/2019 γνωμοδότησης του Δ΄ Τμήματος.

Πυροσβεστικό Σώμα – Αναστολή εκτελεστότητας Π. Δ/τος αποστρατείας αξιωματικού – Συμμόρφωση της Διοίκησης σε απόφαση της Επιτροπής Αναστολών του ΣτΕ – Ανενεργός απόφαση του Αρχηγού Π.Σ. – Επάνοδος στην ενεργό υπηρεσία.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
Η Διοίκηση, σε συμμόρφωση με το διατακτικό απόφασης της Επιτροπής Αναστολών του ΣτΕ, οφείλει να επαναφέρει αποστρατευθέντα αξιωματικό του Πυροσβεστικού Σώματος στην ενεργό υπηρεσία και στον βαθμό στον οποίο κρίθηκε, δηλαδή του Αρχιπυράρχου, αντιμετωπίζοντάς τον ως μηδέποτε αποστρατευθέντα. Η ισχύς της απόφασης του Αρχηγού του Π.Σ., με την οποία ετέθη στην διάθεση της Υπηρεσίας αριθμός αξιωματικών του Σώματος, οι οποίοι εκρίθησαν ως ευδοκίμως τερματίσαντες την σταδιοδρομία τους, έχει καταστεί ανενεργός, όσον αφορά στον αιτούντα, μετά την έκδοση της σχετικής απόφασης του ΣτΕ ακολουθώντας αυτονοήτως και κατά λογική αναγκαιότητα την νομική πορεία του οικείου αποστρατευτικού Π.Δ., η δε ύπαρξή της ουδόλως παρεμποδίζει την επάνοδο στην ενεργό υπηρεσία του ενδιαφερομένου.

Μεταφορά προσωπικού και θέσεων στο νεοσυσταθέν Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
α) Η δυνάμει της διατάξεως του άρθρου 1 παρ.1 του ΠΔ 184/2009 μεταφορά θέσεων και προσωπικού της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας, στο νεοσυσταθέν Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη δεν συνιστά μετάταξη και δη αναγκαστική, κατά την έννοια των διατάξεων των άρθρων 69 επομ. του Ν 3528/2007 και συνεπώς δεν τίθεται θέμα ανακλήσεως διοικητικών πράξεων. β) Δεν νοείται η έκδοση σχετικής διαπιστωτικής πράξης που θα διαπιστώνει την «μεταφορά» των υπαλλήλων αυτών, καθόσον αυτό δεν προβλέπεται στην ως άνω κρίσιμη διάταξη, ούτε και σαφώς συνάγεται απ αυτήν.

Υπολογισμός της κατ’ άρθρο 155 Υ.Κ. τριακονταπενταετίας Ιατροδικαστού Α’ τάξεως – α) Προσμέτρηση, ως πραγματικής και συντάξιμης δημόσιας υπηρεσίας, χρονικού διαστήματος υπηρεσίας του στο Πολεμικό Ναυτικό ως έφεδρος σημαιοφόρος ιατρός, κατόπιν ανακλήσεως εκ της εφεδρείας στην ενέργεια, μετά την εκπλήρωση της κατά νόμον υποχρεωτικής θητείας και β) αναγνώριση του χρόνου αυτού αυτοδικαίως, ή κατόπιν αιτήσεως του ενδιαφερομένου, κατ’ άρθρο 37 παρ.8 εδ.3 του π.δ. 169/2007.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
α) Το χρονικό διάστημα κατά το οποίο Ιατροδικαστής Α’ τάξεως, μετά την απόλυσή του εκ του στρατεύματος, ως εκ της εκπληρώσεως της κατά νόμον υποχρεωτικής θητείας ως έφεδρος αξιωματικός, υπηρέτησε στο Πολεμικό Ναυτικό, ανακληθείς εκ της εφεδρείας στην ενέργεια, αποτελεί πραγματική και συντάξιμη δημόσια υπηρεσία προσμετρούμενη κατά τον υπολογισμό της κατ’ άρθρο 155 Υ.Κ. τριακονταπενταετίας, εφόσον από ουδέν δε στοιχείο του φακέλου προκύπτει ότι πράγματι σε αυτόν καταβλήθηκε η προβλεπόμενη από το άρθρο 19 του α.ν. 1502/1950 αποζημίωση και β) προς τούτο δεν τυγχάνει εφαρμογής η διάταξη του άρθρου 37 παρ.8 εδ. 3 του π.δ. 169/2007, μη απαιτουμένης ως εκ τούτου σχετικής αιτήσεως του υπαλλήλου. (ομόφ.)

Φορολογικό απόρρητο – Εισαγγελική παραγγελία για χορήγηση φορολογικών στοιχείων σε ιδιώτες δεσμευτική ή μη για τη Διοίκηση – Έννομο συμφέρον – Προϋποθέσεις.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
α) Η εντολή του Εισαγγελέα για τη χορήγηση στοιχείων προς ιδιώτες, από τις Δ.Ο.Υ., απορρήτων, κατά το άρθρο 85 του Κ.Φ.Ε., δεν είναι δεσμευτική για τη φορολογική αρχή, εφόσον η εισαγγελική εντολή δεν περιέχει ρητή έκφραση γνώμης περί του απορρήτου των χορηγουμένων στοιχείων και περαιτέρω παραγγελία του εισαγγελικού λειτουργού προς την αρμόδια διοικητική αρχή για τη γνωστοποίηση στον αιτούντα των αιτουμένων στοιχείων, αλλά αποτελεί απλώς διαβίβαση προς αυτήν της σχετικής αιτήσεως προς αξιολόγηση του περιεχομένου της και για τις περαιτέρω νόμιμες ενέργειες της αρμοδιότητάς της. Ως εκ τούτου δεν γεννάται υποχρέωση της Διοικήσεως προς παροχή των αιτουμένων στοιχείων. Κατόπιν δε των ανωτέρω δεν τίθεται ζήτημα ανακλήσεως των σχετικών γνωμοδοτήσεων του Ν.Σ.Κ. επ’ αυτού του θέματος. (ομοφ.) β) Τα στοιχεία που δημοσιεύονται στους καταλόγους φορολογουμένων (άρθρο 85 παρ. 3 Κ.Φ.Ε.), τα οποία δεν είναι απόρρητα, χορηγούνται από τις αρμόδιες Δ.Ο.Υ. στους αιτούντες, που έχουν και αποδεικνύουν έννομο συμφέρον, μετά από προηγούμενη ενημέρωση των προσώπων στα οποία αφορούν. (ομοφ.) γ) Έννομο συμφέρον για τη χρήση προσωπικών δεδομένων υπάρχει όχι μόνο όταν έχει ασκηθεί αγωγή στο Δικαστήριο αλλά και όταν υπάρχει πρόθεση προς άσκηση αγωγής για διεκδίκηση δικαιώματος, το οποίο αποδεικνύεται με άλλα στοιχεία. (ομοφ.) δ) Η υπ’ αριθμ. πρωτ. 5007/28-11-2009 εγκύκλιος του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου δεν είναι δεσμευτική για τη Διοίκηση. (ομοφ.)

Νομιμότητα σχεδίου σύμβασης έργου. (..) «Συντήρηση οδικού δικτύου έτους 2016-2017 της Δημοτικής Ενότητας ... Δήμου ...»Με τα δεδομένα αυτά, το Κλιμάκιο κρίνει ότι μη νομίμως έλαβε χώρα ο αποκλεισμός των εταιρειών «….» και «….» από τη συνέχεια της διαγωνιστικής διαδικασίας, με την εσφαλμένη αιτιολογία ότι αυτές δεν είχαν προσκομίσει πρακτικό του διοικητικού συμβουλίου τους περί εξουσιοδότησης εκπροσώπου για την υποβολή προσφοράς στον ελεγχόμενο διαγωνισμό, δεδομένου ότι η διάταξη του άρθρου 23.8 της οικείας διακήρυξης – κατ’ εσφαλμένη ερμηνεία της οποίας η αναθέτουσα αρχή προέβη στον ως άνω αποκλεισμό – προβλέπει ρητώς ότι η προσκόμιση του επίμαχου πρακτικού εκπροσώπησης ζητείται κατά το μεταγενέστερο στάδιο ελέγχου της νομιμοποίησης του προσωρινού αναδόχου, στο πλαίσιο ελέγχου των δικαιολογητικών κατακύρωσης αυτού. Ούτε από την ως άνω διακήρυξη ούτε από άλλη διάταξη ιδρύεται υποχρέωση του διαγωνιζόμενου να προσκομίσει το εν λόγω αποδεικτικό νομιμοποίησης (πρακτικό εκπροσώπησης) κατά το χρόνο υποβολής της προσφοράς του, αντιθέτως δε, σύμφωνα με τη ρητή διάταξη του άρθρου 24 της οικείας διακήρυξης, κατά την υποβολή της προσφοράς κατατίθεται φάκελος του διαγωνιζόμενου, που περιλαμβάνει μόνον τον υποφάκελο με τα αποκλειστικώς ζητούμενα δικαιολογητικά συμμετοχής, δηλαδή το Τ.Ε.Υ.Δ. και την εγγύηση συμμετοχής, και τον υποφάκελο με το έντυπο οικονομικής προσφοράς(..)Περαιτέρω δε, η κατά τα ανωτέρω μη νόμιμη απόρριψη της προσφοράς της εταιρείας «….» είχε ως συνέπεια τον αποκλεισμό αυτής από το επόμενο στάδιο του διαγωνισμού, το οποίο αφορούσε στην αιτιολόγηση των προσφορών που φαίνονταν ως ασυνήθιστα χαμηλές, επειδή υπερέβαιναν το μέσο όρο (55,00%) των προσφερθέντων ποσοστών έκπτωσης. Κατά το στάδιο δε αυτό, στο οποίο ορθώς καταρχήν προχώρησε η αναθέτουσα αρχή κάνοντας  χρήση της σχετικής δυνατότητας που παρέχει ο νόμος (άρθρο 88 του ν. 4412/2016) και η διακήρυξη του διαγωνισμού (βλ. υποσημείωση xv στο άρθρο 4.1.ζ της διακήρυξης), ορίζοντας ως αφετηρία για την αιτιολόγηση των ασυνήθιστα χαμηλών προσφορών το ως άνω αντικειμενικό κριτήριο του μέσου όρου των προσφερθέντων ποσοστών έκπτωσης, θα έπρεπε να είχε προσκληθεί να συμμετάσχει – εάν δεν είχε παρανόμως αποκλειστεί προηγουμένως, κατά τα ανωτέρω – και η εταιρεία «….», ως εκ του προσφερθέντος από αυτήν ποσοστού έκπτωσης (61,52%) βάσει του οποίου είχε καταταχθεί στην 3η θέση του αρχικού πίνακα μειοδοσίας, ήτοι σε ευνοϊκότερη θέση από τον τελικό ανάδοχο, πλην όμως, λόγω του παράνομου αποκλεισμού της, δεν της δόθηκε η δυνατότητα να αιτιολογήσει την προσφορά της, γεγονός που επηρέασε το αποτέλεσμα του ελεγχόμενου διαγωνισμού. Λόγω των παραπάνω πλημμελειών η ελεγχόμενη διαγωνιστική διαδικασία καθίσταται μη σύννομη, με συνέπεια να κωλύεται η υπογραφή του υποβληθέντος σχεδίου σύμβασης.

Παροχή ταχυδρομικών υπηρεσιών...Επειδή, οι προθεσμίες που προβλέπονται στο άρθρο 2.2.2.2 της διακήρυξης είναι προφανώς ενδεικτικές (άρθρ. 10 παρ. 5 του ν.2690/1999 περί Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας) και εμπεριέχουν υπόδειξη προς τη Διοίκηση για ολοκλήρωση της σχετικής διαδικασίας σε σύντομο χρονικό διάστημα (βλ. κατ’ αναλογία ΣΤΕ 4876/2012), ενόψει του γεγονότος ότι δεν χαρακτηρίζονται ρητά ως αποκλειστικές (βλ. μεταξύ άλλων ΔΕΦΑθ 827/2016). Περαιτέρω, στο δεύτερο εδάφιο της ως άνω διάταξης ορίζεται ότι οι προθεσμίες για την έκδοση ατομικών διοικητικών πράξεων δυσμενών για το πρόσωπο το οποίο αφορούν αμέσως είναι αποκλειστικές. Η διάταξη αυτή, κατά την αληθή έννοιά της, αναφέρεται σε προθεσμίες που καθιερώνονται από ειδικές διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας για την έκδοση ατομικών διοικητικών πράξεων, δεν είναι δε δυνατόν να εφαρμοστεί σε συνδυασμό με Αριθμός απόφασης: 99/2020 40 το άρθρο 2 εδάφιο δεύτερο του ίδιου Κώδικα, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 5 παρ. 1 του ν. 3242/2004 (Α΄ 102), το οποίο επιβάλλει στην Διοίκηση την υποχρέωση να προβαίνει στις εν γένει αυτεπάγγελτες, κατά νόμο, ενέργειές της μέσα σε εύλογο χρόνο, ο οποίος δεν πρέπει να υπερβαίνει το τρίμηνο. Και τούτο, διότι η τελευταία αυτή διάταξη, στοχεύοντας στην επιτάχυνση των διοικητικών ενεργειών και όχι στη ματαίωσή τους σε περίπτωση παρέλευσης του ως άνω εύλογου χρόνου, δεν θεσπίζει γενικώς ισχύουσα αποκλειστική προθεσμία τριών μηνών, η άπρακτη παρέλευση της οποίας (εφόσον δεν προβλέπεται άλλη προθεσμία από ειδικότερη διάταξη) θα οδηγούσε σε απαγόρευση έκδοσης δυσμενών διοικητικών πράξεων από την αρμόδια αρχή, αλλά έντονη υπόδειξη προς την Διοίκηση για την μέσα σε εύλογο χρόνο ολοκλήρωση των αυτεπάγγελτων εν γένει ενεργειών της (ΣτΕ 2579/2015). Αυτό, άλλωστε, προκύπτει και από τις διατάξεις του άρθρου 6 παρ. 1 και παρ. 2, εδάφιο τελευταίο, του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας, σύμφωνα με τις οποίες οι διοικητικές αρχές υποχρεούνται να λαμβάνουν τα επιβαλλόμενα δυσμενή μέτρα μέσα σε εύλογο χρονικό διάστημα από την διεξαχθείσα ακρόαση του ενδιαφερομένου και όχι μέσα σε ορισμένη (και μάλιστα αποκλειστική) προθεσμία από αυτήν (Σ.τ.Ε 1967/2011 7μ.). Επομένως, οι σχετικοί ισχυρισμοί του προσφεύγοντος, ως εκτέθηκαν στην προηγούμενη σκέψη, απορρίπτονται ως αβάσιμοι. Σημειώνεται δε, ότι και βάσιμοι υποτιθέμενοι οι ισχυρισμοί του προσφεύγοντος, θα προβάλλονταν αλυσιτελώς, εν προκειμένω, διότι καίτοι ο ίδιος ρητά αναφέρεται στην οικεία «υποχρέωση» της αναθέτουσας αρχής, ουδόλως στράφηκε εμπροθέσμως, κατά της παράλειψης της αναθέτουσας αρχής να του επιστρέψει την εγγυητική επιστολή συμμετοχής του, σύμφωνα με τα άρθρα 360 και 361 του ν. 4412/2016. Αναφορικά με τον επάλληλο ισχυρισμό του προσφεύγοντος περί λήξεως του χρόνου ισχύος της προσφοράς του και υποχρέωσης της αναθέτουσας αρχής προς επιστροφή της εγγυητικής επιστολής συμμετοχής του κατ’ άρθρο 72 παρ. 1 α του ν. 4412/2016, ομοίως κρίνεται απορριπτέος, προεχόντως ως αλυσιτελώς προσβαλλόμενος, σε συνέχεια των αναφερθέντων στο προηγούμενο εδάφιο της παρούσας. Συνεπώς, οι οικείοι ισχυρισμοί του προσφεύγοντος είναι απορριπτέοι, ως και το αίτημα του περί ακύρωσης συναφών παραλείψεων της αναθέτουσας αρχής.