Η απόφαση 40 της 10/01/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή του προσφεύγοντα, η οποία στρέφεται κατά σειρά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. και πράξεων επιβολής προστίμου για τα φορολογικά έτη 2012, 2016, 2018, 2019, 2020 και 2021. Η απόρριψη βασίζεται στην αρχή του «μία φορά επιτρέπεται η δικαστική προστασία στον ίδιο βαθμό», καθώς ο προσφεύγων είχε ήδη υποβάλει δύο προηγούμενες ενδικοφανείς προσφυγές κατά των ίδιων πράξεων. Η τρίτη προσφυγή κρίθηκε απαράδεκτη σύμφωνα με το άρθρο 70 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας.

Απόφαση ΔΕΔ 374/Ενδικοφανείς Προσφυγές/Αθήνα/2025 - ΑΠΟΡΡΙΠΤΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΕΠΙ ΑΙΤΗΜΑΤΟΣ (περί διαγραφής του 40% του προστίμου του άρθρου 58Α)

Αυθαίρετες κατασκευές και αυθαίρετες αλλαγές χρήσεις εντός αιγιαλού και παλαιού αιγιαλού.  Αυθαίρετες κατασκευές ή χρήσεις, που βρίσκονται στον αιγιαλό ή στον παλαιό αιγιαλό, δεν δύναται να υπαχθούν, κατά κανόνα, στο πεδίο εφαρμογής του ν. 4178/2013 (και συγκεκριμένα στο άρθρο 2, παρ. 2, περ, ζ', εδ. πρώτο). Στον παλαιό αιγιαλό - και μόνο κατ' εξαίρεση του ως άνω κανόνα - επιτρέπεται η τακτοποίηση αυθαιρέτων σε δύο περιπτώσεις: Είτε να υφίστανται νομίμως, επί του ακινήτου, εμπράγματα δικαιώματα πολιτών, που προϋφίστανται της σχετικής οριοθέτησης του παλαιού αιγιαλού, είτε να εκκρεμεί η έκδοση δικαστικής απόφασης για την εξαίρεση των κτισμάτων, σύμφωνα με τη σχετική χάραξη (άρθρο 2, παρ. 2, περ, ζ', εδ. δεύτερο). Στον αιγιαλό δύνανται να τακτοποιηθούν αυθαίρετες κατασκευές υπό τις εξής προϋποθέσεις, που πρέπει να συντρέχουν σωρευτικώς: αα) να πρόκειται για λιθόκτιστο κτίσμα που κατασκευάστηκε πριν την έναρξη ισχύος του ν. 1337/1983, ββ) να υπήρχε παλαιότερη χάραξη της γραμμής αιγιαλού και γγ) το λιθόκτιστο κτίσμα να βρισκόταν εκτός ζώνης αιγιαλού, σύμφωνα με την παλαιότερη χάραξή του (άρθρο 23 παρ. 8).

Επιτρεπτό ή μη επιβολής διοικητικών κυρώσεων (λιμενικού προστίμου) κατ’ άρθρο 29 παρ.1 του Ν 2971/2001 σε αυτούς, που επιφέρουν αυθαίρετες μεταβολές στον παλαιό αιγιαλό.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Δεν είναι επιτρεπτή η κατ’ άρθρο 29 παρ.1 του Ν 2971/2001 επιβολή διοικητικών κυρώσεων (λιμενικού προστίμου) σε αυτούς, που επιφέρουν αυθαίρετες μεταβολές στον παλαιό αιγιαλό. Επιτρέπεται μόνον όταν οι ως άνω μεταβολές έγιναν σε τμήμα του παλαιού αιγιαλού, που έχει ήδη περιληφθεί στη ζώνη παραλίας.

ΘΕΜΑ: Χορήγηση άδειας τοποθέτησης καντίνας στον αιγιαλό-παραλία.

Τοποθέτηση πλωτών εξεδρών, επιφάνειας μέχρι εκατόν πενήντα (150) τετραγωνικών μέτρων, στη θάλασσα, χωρίς επέμβαση στον αιγιαλό, για εποχιακή χρήση.

Παρεμπόδιση της ελεύθερης πρόσβασης του κοινού στη θάλασσα, τον αιγιαλό και την παραλία, καθορισμός όρων, προϋποθέσεων, τεχνικών θεμάτων, αναγκαίων λεπτομερειών και διαδικασίας επιβολής διοικητικού προστίμου.

Τροποποίηση της 8220/131/14 υπουργικής απόφασης ΥΝΑ (ΦΕΚ 1651/Β΄) «Τοποθέτηση πλωτών εξέδρων, επιφάνειας μέχρι εκατόν πενήντα (150) τετραγωνικών μέτρων, στη θάλασσα, χωρίς επέμβαση στον αιγιαλό, για εποχιακή χρήση».

Τροποποίηση της υπ' αριθμ. 8220/131/14 υπουργικής απόφασης ΥΝΑ (ΦΕΚ 1651 Β') «Τοποθέτηση πλωτών εξέδρων, επιφάνειας μέχρι εκατόν πενήντα (150) τετραγωνικών μέτρων, στη θάλασσα, χωρίς επέμβαση στον αιγιαλό, για εποχιακή χρήση».

Η απόφαση 100/24.01.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή της λυθείσας και εκκαθαρισθείσας ομόρρυθμης εταιρείας «............... Ο.Ε.», που υποβλήθηκε στις 30/09/2024. Η εταιρεία ζητούσε την ακύρωση πέντε πράξεων επιβολής προστίμου (που αφορούσαν παραβάσεις Κ.Φ.Α.Σ./Ε.Λ.Π./Κ.Φ.Δ. για τις φορολογικές περιόδους 2013 έως 2016) του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Δ' ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ. Η ΔΕΔ έκρινε την προσφυγή απαράδεκτη διότι, βάσει του άρθρου 70 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, η εταιρεία είχε ήδη ασκήσει προηγούμενες ενδικοφανείς προσφυγές κατά των ίδιων πράξεων τον Ιούνιο του 2019, οι οποίες είχαν απορριφθεί με αποφάσεις της Υπηρεσίας στις 05.11.2019. Συνεπώς, η υπό κρίση προσφυγή αποτελούσε δεύτερη προσφυγή κατά των ίδιων πράξεων.