ΤΑΜΠΥ /ΥΕΘΑ. Δικαιούχος εφ άπαξ βοηθήματος.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Δικαιούχος του εφ άπαξ βοηθήματος θανόντος ασφαλισμένου στο ΤΑΜΠΥ /ΥΕΘΑ είναι, εφόσον δεν υπάρχουν εν ζωή οι γονείς του, και ο αδελφός του που έχει υιοθετηθεί από άλλη οικογένεια πριν από την ισχύ του Ν 2447/1996.

ΙΚΑ-ΕΤΑΜ – Χρόνος παραγραφής της αξίωσης τέως ιατρού του Ιδρύματος, για την απόληψη του εφ’ άπαξ βοηθήματος από τον Ε.Λ.Π.Π. (ειδικό λογαριασμό προνοίας προσωπικού) του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
Η αξίωση του τέως ιατρού του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ Μ.Κ., προς απόληψη του καθορισθέντος εφ’ άπαξ βοηθήματος δεν έχει παραγραφεί.

Περί καθορισμού του τρόπου και του  ποσού  του καταβλητέου εφ άπαξ βοηθήματος υπό του Επικουρικού Ταμείου υπαλλήλων Αστυνομίας Πόλεων εις του μετόχους τούτου

Καταβολή ή μη από το ΙΚΑ-ΕΤΑΜ των εξόδων κηδείας των προερχομένων από το ΤΣΠ-ΑΤΕ συνταξιούχων οι οποίοι αποβιώνουν μετά την ένταξη (1-1-2007) του Κλάδου Σύνταξης του Ταμείου τούτου στον αντίστοιχο Κλάδο του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Το εφ’ άπαξ βοήθημα καταβάλλεται στους επιμεληθέντες της κηδείας των προερχομένων από το ΤΣΠ-ΑΤΕ συνταξιούχων, οι οποίοι αποβιώνουν μετά την ένταξη (1-1-2007) του Κλάδου Σύνταξης του Ταμείου τούτου στον αντίστοιχο Κλάδο του ΙΚΑ, λόγω της πλήρους εξομοίωσης που θεσπίζει η διάταξη της παρ.8 του άρθρου 5 του Ν 3028/2002 για τους συνταξιούχους αυτής της κατηγορίας με τους λοιπούς συνταξιούχους του ΙΚΑ και συνακόλουθα της εφαρμογής και στους πρώτους της ανωτέρω (περί χορήγησης εφ’ άπαξ βοηθήματος κηδείας) διάταξης του άρθρου 32 του ΑΝ 1846/1951. (πλειοψ.)

Προκαταβολές έναντι του εφάπαξ βοηθήματος στους μετόχους του ΜΤΝ/ΕΛ-ΤΑΝ (άρθρο 18 ν.δ. 398/1974). Όρια εντός των οποίων ασκείται το δικαίωμα από τους μετόχους.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Ο μέτοχος του ΜΤΝ/ΕΛ-ΤΑΝ δικαιούται να ζητήσει προκαταβολή έναντι του εφάπαξ, με την συνδρομή και των λοιπών τασσομένων υπό των διατάξεων προϋποθέσεων, ή προς τον σκοπόν αποκτήσεως ιδιόκτητης στέγης για την κάλυψη των υφισταμένων στεγαστικών αναγκών του, ή προς τον σκοπό της επεκτάσεως ή της βελτιώσεως υφισταμένης ιδιοκτήτου στέγης για την κάλυψη των στεγαστικών αναγκών του, κατ’ επιλογή μιας μόνον εκ των δυνατοτήτων αυτών και όχι κατ’ ενάσκηση και των δύο δυνατοτήτων σωρευτικώς, ούτε με την υποβολή διαδοχικών αιτήσεων, έστω και αν κάποια εξ αυτών αναφέρεται σε χορήγηση συμπληρωματικής καταβολής. Από καμία διάταξη, όμως, δεν προβλέπεται ότι το ανωτέρω δικαίωμα ασκείται μόνον άπαξ και, κατά συνέπεια, δεν αποκλείεται η δυνατότητα του δικαιούχου να ζητήσει τη χορήγηση συμπληρωματικού ποσού προκαταβολής, μέχρι καλύψεως του κατά περίπτωση τιθεμένου ανωτάτου ορίου, εκτός αν η δυνατότητα αυτή αποκλεισθεί με την έκδοση σχετικής αποφάσεως του ΔΣ του ΜΤΝ.

Αποζημίωση συνταξιοδότησης.(...)Κατά την έννοια των ανωτέρω διατάξεων, το προσωπικό των Δήμων με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, που δεν υπάγεται για τη χορήγηση σύνταξης στην ασφάλιση του Δημοσίου, όταν συμπληρώσει τις προϋποθέσεις για λήψη σύνταξης από τον ασφαλιστικό φορέα στον οποίο υπάγεται, δικαιούται από την υπηρεσία του αποζημίωση λόγω συνταξιοδότησης, η οποία υπολογίζεται όπως η αποζημίωση λόγω καταγγελίας, μειωμένη κατά τα προβλεπόμενα στο νόμο.  Η επικουρική ασφάλιση και η συμπλήρωση των προϋποθέσεων απόληψης επικουρικής σύνταξης δεν αποτελεί προϋπόθεση, αλλά συνιστά περίπτωση περαιτέρω περιορισμού της μειωμένης αποζημίωσης.  Αντιθέτως, η υπαγωγή του αποχωρούντος υπαλλήλου σε φορέα που έχει ως σκοπό τη χορήγηση στους ασφαλισμένους του εφάπαξ βοηθήματος, δεν κωλύει ούτε περιορίζει την παράλληλη καταβολή σε αυτόν της ανωτέρω αποζημίωσης λόγω συνταξιοδότησης (ΑΠ 1720/2012, ΝΣΚ 112/1997, Ε.Σ. Κλ. Τμ. VΙΙ Πρακτικά Συν. 7η/12.3.2013).   (...)Επιπλέον, οι διατάξεις του άρθρου 4 του ν. 103/1975 (Α΄167) τις οποίες επικαλείται μεταξύ άλλων η Επίτροπος και οι οποίες αποκλείουν την παράλληλη καταβολή στους αποχωρούντες υπαλλήλους άλλου εφ’ άπαξ χρηματικού βοηθήματος ή αποζημιώσεως, αφορούν αποκλειστικά στο βοήθημα που χορηγείται βάσει των διατάξεων του νόμου αυτού και δεν εφαρμόζονται στην προκειμένη περίπτωση. Τέλος, ο λόγος περί αντίθεσης στην αρχή της ισότητας προβάλλεται αορίστως, επιπλέον δε, η κρίσιμη διάταξη, η οποία είναι γενική, εφαρμόζεται αδιακρίτως σε όλους τους υπαλλήλους με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου και δεν προκύπτει ότι εισάγει διαφορετική μεταχείριση μεταξύ υπαλλήλων που βρίσκονται σε όμοιες συνθήκες.  

Ταμείο Αλληλοβοηθείας Ναυτικού. Αξιωματικοί. Εφάπαξ. Παραγραφή.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
1. Οι απόστρατοι Διδάσκαλοι του Πολεμικού Ναυτικού, οι οποίοι αρχικώς αποστρατεύθηκαν και δικαιώθηκαν εφάπαξ βοηθήματος με το βαθμό του Πλοιάρχου, μετέπειτα δε προήχθησαν αναδρομικώς στο βαθμό του Αρχιπλοιάρχου και αποστρατεύθηκαν εκ νέου με το βαθμό αυτό από του χρόνου της αρχικής αποστρατείας των, με προεδρικό διάταγμα που εκδόθηκε κατ εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 30 του Ν 2109/1992, δικαιούνται συμπληρωματικού εφάπαξ βοηθήματος. Το δικαίωμα προς απόληψη του συμπληρωματικού εφάπαξ βοηθήματος γεννάται από και δια της δημοσιεύσεώς του κατά τα ανωτέρω εκδοθέντος αποκαταστατικού προεδρικού διατάγματος, το ύψος δε του εν λόγω επιδόματος συνίσταται στη διαφορά μεταξύ εκείνου το οποίο έλαβαν κατά την αρχική έξοδό των εκ των τάξεων του στρατεύματος με βάση το βαθμό του Πλοιάρχου και εκείνου που πρέπει να λάβουν, κατά τις κείμενες διατάξεις, με βάση το βαθμό του Αρχιπλοιάρχου κατά τον χρόνο της εξόδου των εκ των τάξεων του στρατεύματος, συνεπεία της νέας αποστρατείας των με το προαναφερθέν π.δ/μα, ο οποίος, στη συγκεκριμένη περίπτωση, συμπίπτει προς αυτόν της αρχικής εξόδου. (ομόφωνα) 2. Οι διατάξεις του άρθρου 31 του Ν 1027/1980, με τις οποίες θεσπίσθηκε το απαράγραπτο του δικαιώματος προς απόληψη συντάξεως και άλλων ασφαλιστικών παροχών, εφαρμόζονται σε όλους γενικώς τους ασφαλισμένους Οργανισμών Κοινωνικής Ασφαλίσεως, επομένως και στους ασφαλισμένους του ΤΑΝ που υπάγεται στον έλεγχο και την εποπτεία του Υπουργείου Εθνικής Αμύνης (άρθρο 1 ΝΔ 398/1974), έστω και αν η παράγραφος 1 του παραπάνω άρθρου 31 αναφέρεται σε Ασφαλιστικούς Οργανισμούς αρμοδιότητος του Υπουργείου Κοινωνικών Υπηρεσιών, η μνεία του οποίου οφείλεται στο γεγονός ότι κατά τον χρόνο θεσπίσεως των διατάξεων αυτών οι Ασφαλιστικοί Οργανισμοί υπήγοντο κατά κανόνα στην αρμοδιότητα του Υπουργείου Κοινωνικών Υπηρεσιών. Από της ενάρξεως ισχύος του ως άνω άρθρου 31 του Ν 1027/1980 καταργήθηκε κάθε αντίθετη διάταξη της τότε κείμενης νομοθεσίας, αφορώσα στην παραγραφή του δικαιώματος τούτου, επομένως καταργήθηκε και η διάταξη του άρθρου 19 παρ.1 του ΝΔ 398/1974 κατά το μέρος που εθέσπιζε πενταετή παραγραφή του δικαιώματος απολήψεως του εφάπαξ βοηθήματος, χωρίς πάντως η ίδια διάταξη να θίγεται κατά το μέρος που θεσπίζει παραγραφή της αξιώσεως προς απόληψη του εφάπαξ βοηθήματος μετά την αναγνώριση του σχετικού δικαιώματος ή παραγραφή άλλων απαιτήσεων κατά του ΤΑΝ. (πλειοψ.)

ΠΑΡΑΓΡΑΦΗ..Εσφαλμέμνη δασμολογική κατάταξη..:Επειδή, εφ’ όσον, κατά τα γενόμενα δεκτά με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, η εταιρεία «Σ. ... Α.Β.Ε.Ν.Ε» είχε ασκήσει προσφυγή κατά της 53/20.6.1996 αποφάσεως της Ανώτατης Επιτροπής Τελωνειακών Αμφισβητήσεων (Α.Ε.Τ.Α.), παραπονούμενη για την εσφαλμένη δασμολογική κατάταξη των προς εξαγωγή τυροκομικών προϊόντων της, νομίμως, σύμφωνα με την σκέψη 4, το διοικητικό εφετείο έκρινε ότι η άσκηση της προσφυγής αυτής διέκοψε την παραγραφή της αξιώσεώς της προς ανόρθωση της ζημίας την οποία η εταιρεία υπέστη από την εσφαλμένη αυτή δασμολογική κατάταξη και ότι, περαιτέρω, κατά τον χρόνο ασκήσεως της αγωγής (28.8.2003), η εν λόγω αξίωση δεν είχε παραγραφεί, διότι δεν είχαν παρέλθει πέντε έτη από την δημοσίευση της 69/2003 αποφάσεως του Διοικητικού Πρωτοδικείου … επί της ως άνω προσφυγής με την οποία ξεκίνησε ο χρόνος της νέας παραγραφής της αξιώσεως. Συνεπώς, πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος ο προβαλλόμενος με την αίτηση του Ελληνικού Δημοσίου λόγος αναιρέσεως ότι η αξίωση της εταιρείας, γεννηθείσα και καταστάσα δικαστικώς επιδιώξιμη το έτος 1996, κατά το οποίο έλαβε χώρα η ζημιογόνα εσφαλμένη δασμολογική κατάταξη, είχε υποπέσει, εξ αυτού του λόγου, κατά τον χρόνο ασκήσεως της αγωγής στην πενταετή παραγραφή που προβλέπει ο νόμος.Επειδή, σύμφωνα με τα εκτεθέντα στην σκέψη 5, νομίμως το διοικητικό εφετείο όρισε την έναρξη της έντοκης καταβολής του επιδικασθέντος υπέρ της εταιρείας χρηματικού ποσού στον χρόνο επιδόσεως της αγωγής και όχι σε προγενέστερους χρόνους κατά τους οποίους υποβλήθηκαν η διασάφηση εξαγωγής ή η εξώδικη δήλωση της εταιρείας προς το Δημόσιο και, συνεπώς, τα περί του αντιθέτου προβαλλόμενα με τον μόνο λόγο αναιρέσεως της αιτήσεως της εταιρείας είναι αβάσιμα και πρέπει να απορριφθούν, όπως και η αίτηση αυτή στο σύνολό της.Επειδή, σύμφωνα με τα εκτεθέντα στην σκέψη 6 και κατά τον βασίμως προβαλλόμενο με την αίτηση του Ελληνικού Δημοσίου λόγο αναιρέσεως, δεν είναι νόμιμη η κρίση του διοικητικού εφετείου ότι οι επιδικασθέντες υπέρ της αναιρεσείουσας τόκοι πρέπει να υπολογισθούν βάσει του εκάστοτε ισχύοντος για τους ιδιώτες επιτοκίου υπερημερίας και όχι με το προβλεπόμενο από το άρθρο 21 του κώδικα νόμων περί δικών του Δημοσίου, επιτόκιο σε ποσοστό 6%. Συνεπώς, πρέπει η αίτηση αυτή να γίνει εν μέρει δεκτή και η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση να αναιρεθεί κατά το μέρος που αφορά το ύψος του επιτοκίου βάσει του οποίου πρέπει να υπολογισθούν οι οφειλόμενοι στην εταιρεία τόκοι επί του ποσού της καταβαλλόμενης από το Δημόσιο αποζημιώσεως. ...Αναιρεί εν μέρει την 222/2008 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου …σύμφωνα με το αιτιολογικό.

Προμήθεια αντιδραστηρίων...Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά ανωτέρω, το Τμήμα κρίνει ότι:i) Όσον αφορά στα είδη με α/α 94 (για το οποίο δεν συντρέχει η αναφερόμενη στη σκέψη IV της παρούσας πλημμέλεια, καθόσον, σύμφωνα με τους σχετικούς πίνακες σύγκρισης τιμών που προσκομίστηκαν στο Τμήμα - βλ. σκέψη V της παρούσας - το είδος αυτό κατακυρώθηκε σε χαμηλότερη τιμή από την αντίστοιχη του διαγωνισμού έτους 2007 του αιτούντος Υπουργείου), 150, 237, και 421 (και ανεξαρτήτως του αν συντρέχει ως προς τα τρία αυτά είδη η αναφερόμενη στη σκέψη IV της παρούσας πλημμέλεια), ορθώς κρίθηκε από το Κλιμάκιο ότι μη νομίμως κατακυρώθηκαν, καθόσον η οικονομική προσφορά των οικείων αναδόχων υπερέβαινε ουσιωδώς την, κατά την οικεία διακήρυξη, προϋπολογισθείσα για τα ως άνω είδη δαπάνη. Συγκεκριμένα, οι αυξήσεις των προσφερόμενων τιμών σε σχέση με την προϋπολογισθείσα δαπάνη των ειδών αυτών (συμπεριλαμβανομένου Φ.Π.Α. 23% σε αμφότερες τις τιμές) ανέρχονται για το είδος με α/α 94 σε ποσοστό 52,87% (κατακυρωθείσα τιμή 2.140,20 ευρώ έναντι προϋπολογισθείσας δαπάνης 1.400,00 ευρώ), για το είδος με α/α 150 σε ποσοστό 122,81% (κατακυρωθείσα τιμή 7.018,38 ευρώ έναντι προϋπολογισθείσας δαπάνης 3.150,00 ευρώ), για το είδος με α/α 237 σε ποσοστό 117,96% (κατακυρωθείσα τιμή 3.269,34 ευρώ έναντι προϋπολογισθείσας δαπάνης 1.500,00 ευρώ) και για το είδος με α/α 421 σε ποσοστό 36,12% (κατακυρωθείσα τιμή 245,016 ευρώ έναντι προϋπολογισθείσας δαπάνης 180,00 ευρώ). Κατά συνέπεια, δεδομένου ότι τα ως άνω ποσοστά απόκλισης των οικονομικών προσφορών των οικείων αναδόχων από τον προϋπολογισμό, είναι τέτοια, ώστε οι υπερβάσεις αυτών να θεωρούνται ουσιώδεις, στοιχειοθετείται με βάση τα πραγματικά δεδομένα της υπόθεσης υπέρβαση των ακραίων ορίων της διακριτικής ευχέρειας της αναθέτουσας αρχής, απορριπτομένων ως αλυσιτελώς προβαλλόμενων των ανωτέρω ισχυρισμών του αιτούντος Υπουργείου. Πέραν δε της μη νομιμότητας του οικείου διαγωνισμού, με την ως άνω κατακύρωση παραβιάστηκαν και οι αρχές της ανάπτυξης υγιούς ανταγωνισμού και της ίσης μεταχείρισης των υποψηφίων, εφ’ όσον απετράπησαν ενδεχομένως υποψήφιοι από την υποβολή αντίστοιχων ή και καλύτερων προσφορών από αυτές των αναδόχων, γνωρίζοντας ότι το ύψος αυτών δεν μπορεί να υπερβεί το ποσό της προϋπολογιζόμενης δαπάνης.(...)Ανακαλεί εν μέρει την 56/2013 πράξη του ΣΤ΄ Κλιμακίου 

Έκταση εφαρμογής των αποφάσεων 3, 4 και 5/2007 του Α.Ε.Δ. –Αντισυνταγματικότητα νόμου – Κλάδοι Πρόνοιας Ταμείων Ν 2084/1992 – Εφάπαξ παροχή, νομική φύση, παραγραφή – Δεδικασμένο – Τοκογονία.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
1) Οι συγκεκριμένες αποφάσεις του Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου ισχύουν έναντι όλων των νομικών προσώπων (φορέων) που καλούνται να εφαρμόσουν τη διάταξη της παρ.3 του άρθρου 57 του Ν 2084/1992 περί καθορισμού ανωτάτου ορίου στο εφάπαξ βοήθημα, αλλά και έναντι των ασφαλισμένων που υπάγονται στους φορείς αυτούς και δικαιούνται εφάπαξ επιδόματος από αυτούς. Οι φορείς αυτοί, που αναφέρονται στην παρ.1 του άρθρου 57 του Ν 2084/1992, πρέπει μετά την ανωτέρω ημερομηνία δημοσιεύσεως των αποφάσεων του Α.Ε.Δ. να καταβάλουν το βοήθημα αυτό, χωρίς να εφαρμόζουν την περί ανωτάτου ορίου διάταξη της παρ.3 του ιδίου άρθρου, σύμφωνα με τα οριζόμενα αναλυτικώς στους οικείους νόμους, που τους διέπουν ή σύμφωνα με τα οριζόμενα στο καταστατικό αυτών. Τυχόν δίκες, που θα ανοιχθούν στο μέλλον από δικαιούχους του εφάπαξ βοηθήματος, εξ αφορμής της αρνήσεως των φορέων αυτών, που εκδηλώθηκε μετά την 16-4-2007, να καταβάλουν στο ακέραιο το εφάπαξ βοήθημα, δεν προσδοκάται να έχουν ευνοϊκή γα τους φορείς αυτούς έκβαση (πλειοψ.). 2) Η έκδοση των αποφάσεων του Α.Ε.Δ., με τις οποίες δεν ορίζεται προγενέστερος χρόνος ισχύος τους, κατ’ εναρμόνιση με την παγία αρχή της μη αναδρομικότητας των νόμων, ισοδυναμεί με νομοθετική μεταβολή, οι συνέπειες της οποίας δεν μπορεί παρά να επέρχονται εφεξής (ex nunc) και να εφαρμόζονται σε όσες έννομες σχέσεις αναπτύσσονται και τελειούνται μετά τη νομοθετική αυτή μεταβολή. Αξιώσεις που συνίστανται στη λήψη συγκεκριμένης παροχής από τα Ταμεία και ικανοποιήθηκαν δια καταβολής σε χρονικό σημείο, κατά το οποίο η επίμαχη διάταξη είχε πλήρη ισχύ και έναντι πάντων, και, με δεδομένο ότι δεν αμφισβητήθηκε το ύψος αυτής από τους δικαιούχους-δανειστές, έπαυσαν να υφίστανται στο νομικό κόσμο, αποσβεσθείσες δια καταβολής (416 ΑΚ). Ουδόλως δε τίθεται ζήτημα παραγραφής των σχετικών αξιώσεων, που γεννήθηκαν και ικανοποιήθηκαν πριν την ημερομηνία ισχύος της αποφάσεως του Α.Ε.Δ. (πλειοψ.). 3) Δεν ανατρέπεται το δεδικασμένο σε όσες περιπτώσεις υπήρξε αμετάκλητη δικαστική απόφαση. (ομοφ.) 4) Νομίμως οι διοικήσεις των Ταμείων αρνούνται την εφαρμογή αμετακλήτων αποφάσεων από τις οποίες απορρέει (δυσμενές) δεδικασμένο για τους δικαιούχους ενάγοντες της εφάπαξ παροχής. (ομοφ.) 5) Υπό την επιφύλαξη άλλων τυχόν νομικών ζητημάτων, που χρήζουν διευκρινήσεως, ενδείκνυται: α) Στις εκκρεμείς υποθέσεις που έχουν ασκηθεί ένδικα μέσα από τα εν λόγω Ταμεία να επακολουθήσει αποδοχή των αποφάσεων που έχουν προσβληθεί και παραίτηση από το εκκρεμές ένδικο μέσο, β) Στις εκκρεμείς υποθέσεις που έχουν ασκηθεί ένδικα μέσα από τους ασφαλισμένους-δικαιούχους, να γίνει αποδοχή των αποφάσεων που θα εκδοθούν, χωρίς περαιτέρω συνέχιση των σχετικών δικών. (ομοφ.) 6) Τόκοι οφείλονται μόνο στη περίπτωση νόμιμης επιδόσεως αγωγής. (ομοφ.) 7) Η συνταγματικότητα άλλων ομοίου περιεχομένου διατάξεων περί ανωτάτου ορίου στην εφάπαξ παροχή και συγκεκριμένα καθ’ όσον αφορά στο Ταμείο ΟΑΠ – ΔΕΗ κρίνεται μόνο από την Ολομέλεια του Σ.τ.Ε. και δεν εφαρμόζονται οι αποφάσεις του Α.Ε.Δ. (ομοφ.).