Εκπαίδευση Πυροσβεστών Πενταετούς Υποχρέωσης επιτυχόντων-επιλαχόντων της παρ. 3 του άρθρου 15 του ν. 3938/2011 (Α' 61)

Καθορισμός ανωτάτου ορίου αριθμού επιτρεπόμενων κατ' έτος ημερών μετακίνησης εκτός έδρας, μονίμων Πυροσβεστών, Πυροσβεστών Δασικών Επιχειρήσεων, Πυροσβεστών Πενταετούς Υποχρέωσης, Πυροσβεστών εποχικής απασχόλησης και Πυροσβεστικού προσωπικού επί θητεία.

α) Εφαρμογή ή μη της διάταξης της παραγράφου 15 του άρθρου 3 του ν. 3234/2004 σε Πυροσβέστη Πενταετούς Υποχρέωσης, ο οποίος είχε υπαχθεί στην κατάσταση της μόνιμης διαθεσιμότητας και είχε υποβάλει σχετική αίτηση να λάβει το προβλεπόμενο από αυτήν επίδομα αναπηρίας, ενόσω αυτή ίσχυε και β) εφαρμογή ή μη στον εν λόγω πυροσβέστη των νεότερων διατάξεων της υπ’ αριθμ. 8002/14/7-β΄/3-1-2018 κοινής υπουργικής απόφασης των Αναπληρωτών Υπουργών Εσωτερικών και Οικονομικών, που εκδόθηκε κατ’ εξουσιοδότηση της περ.ΣΤ΄ του άρθρου 127 του ν. 4472/2017, προς χορήγηση του ως άνω επιδόματος, που χορηγείται στο μόνιμο πυροσβεστικό προσωπικό. (...) α) Το ΝΣΚ δεν έχει αρμοδιότητα να γνωμοδοτήσει επί του πρώτου σκέλους του εν λόγω ερωτήματος (πλειοψ.). β) Πυροσβέστης Πενταετούς Υποχρέωσης, που έχει υπαχθεί στην κατάσταση της μόνιμης διαθεσιμότητας, δεν υπάγεται στις διατάξεις της υπ’ αριθμ. 8002/14/7-β΄/3-1-2018 κοινής υπουργικής απόφασης των Αναπληρωτών Υπουργών Εσωτερικών και Οικονομικών, που εκδόθηκε κατ’ εξουσιοδότηση της περ.ΣΤ΄ του άρθρου 127 του ν. 4472/2017, ώστε να του χορηγηθεί το προβλεπόμενο από αυτήν επίδομα αναπηρίας, που χορηγείται στο μόνιμο πυροσβεστικό προσωπικό (ομόφ.).

Ασυμβίβαστο κατοχής δύο οργανικών θέσεων μέλους ΔΕΠ ΑΕΙ πλήρους απασχόλησης.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Η απαγόρευση κατοχής μόνιμης οργανικής θέσης στον ευρύτερο δημόσιο τομέα καταλαμβάνει όλα τα μέλη ΔΕΠ ΑΕΙ πλήρους και μερικής απασχόλησης και ανεξαρτήτως αν υπηρετούν επί θητεία. Η θέση Ερευνητή βαθμίδας Γ στο Ινστιτούτο Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών του ΕΚΕΦΕ «ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ» θεωρείται μόνιμη οργανική θέση του δημόσιου τομέα κατά την έννοια της περ.δ της παρ.1 του άρθρου 6 του Ν 2530/1997. Συνεπώς μέλος ΔΕΠ ΑΕΙ, πλήρους απασχόλησης που υπηρετεί σε κενή οργανική θέση της βαθμίδας του Επίκουρου Καθηγητή με θητεία δεν μπορεί να κατέχει παράλληλα και θέση Ερευνητή βαθμίδας Γ στο Ινστιτούτο Πληροφορικής και Επικοινωνιών του ΕΚΕΦΕ «ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ», διότι εμπίπτει στο ασυμβίβαστο της ανωτέρω διατάξεως.

Διαδικασία πλήρωσης της θέσης του Διευθυντή Πανεπιστημιακής Κλινικής και δυνατότητα πλήρωσης της θέσης αυτής για θητεία τριών (3) μηνών.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Η ανάθεση της Διεύθυνσης της Πανεπιστημιακής Κλινικής σε μέλος ΔΕΠ, που έχει τα υπό του νόμου προβλεπόμενα προσόντα (ή η εκλογή μέλους ΔΕΠ στη θέση αυτή), γίνεται με τη διαδικασία και τα κριτήρια που ορίζουν οι διατάξεις των άρθρων 28 παρ.22 του Ν 2083/1992 και 7 του Ν 1268/1982, για θητεία τριών (3) ετών.

Διαθεσιμότητα - Κατάργηση θέσης υπαλλήλου με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου του ΥΠΕΚΑ - Δυνατότητα ή μη εξέτασης από τη Διοίκηση υποβληθέντος αιτήματος περί μετάταξής του.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Δε δύναται να εξετασθεί από τη Διοίκηση το αίτημα υπαλλήλου του ΥΠΕΚΑ με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, περί μετάταξής του από την ειδικότητα ΤΕ Υπαλλήλου Γραφείου, την οποία κατέχει, σε θέση ειδικότητας ΤΕ Μηχανικών Γεωτεχνολογίας και Περιβάλλοντος σύμφωνα με τον τίτλο σπουδών του, για το λόγο ότι αυτός έχει τεθεί ήδη σε διαθεσιμότητα, μετά την έκδοση της με αριθμ. οικ. 50790/16-9-2013 απόφασης των Υπουργών Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, που επέφερε την κατάργηση της θέσης του. (ομοφ.)

Μοριοδότηση ή μη θητείας αποσπασμένου υπαλλήλου του ΕΟΤ, που διανύθηκε σε θέση ευθύνης προβλεπόμενης στον Εσωτερικό Κανονισμό Λειτουργίας της ΕΤΑ Α.Ε.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Η διάταξη της παρ.3 του άρθρου 18 του Ν 2636/1998 που μεταξύ των άλλων προβλέπει ότι ο χρόνος απόσπασης μόνιμου υπαλλήλου του ΕΟΤ στην ΕΤΑ Α.Ε. θεωρείται ως χρόνος πραγματικής υπηρεσίας του υπαλλήλου στην οργανική του θέση για κάθε συνέπεια, δεν αφορά και τη θητεία του σε προβλεπομένη στον Εσωτερικό Κανονισμό Λειτουργίας θέση ευθύνης της ΕΤΑ Α.Ε. και συνεπώς δεν μοριοδοτείται το διανυθέν σε αυτή χρονικό διάστημα κατά τα προβλεπόμενα στο άρθρο 85 του ισχύοντα Κώδικα Δημοσίων Πολιτικών Διοικητικών και Υπαλλήλων ΝΠΔΔ, ως αντικαταστάθηκε με το άρθρο πρώτο του Ν 3839/2010 και ισχύει.

ΚΑΤΑΛΟΓΙΣΜΟΙ:Με την αίτηση αυτή ζητείται η ακύρωση της Φ81.2(2.1.3)/4313/35/24.2.2011 αποφάσεως του Γενικού Γραμματέα Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής με θέμα «Απένταξη από τη Δράση 2.1.3 του έργου της εταιρίας με την επωνυμία “… Α.Ε.” με τίτλο “Επένδυση εξοικονόμησης ενέργειας στο στάδιο παραγωγής φύτρου”. Η απένταξη αποφασίσθηκε λόγω μη τήρησης του όρου της πενταετούς λειτουργίας της επένδυσης, κατά τα προβλεπόμενα στον Κανονισμό ΕΚ 1260/1999 (άρ. 30 παρ. 4) και τον Οδηγό Ενεργειακών Επενδύσεων (άρ. 6 παρ. 3).(....)Εξάλλου, η κατ’ επιλογή της αιτούσας υπαγωγή της στις διατάξεις των Κανονισμών 320/2006 και 968/2006 και η ανάληψη της υποχρέωσης διάλυσης των εγκαταστάσεών της δεν αποτελεί λόγο μη εφαρμογής των διατάξεων του Κανονισμού 1260/1999, αφού, άλλωστε, η υπαγωγή αυτή δεν ήταν υποχρεωτική, αλλά αποτέλεσε επιχειρηματική επιλογή της αιτούσας, η οποία προέβη σε μετεγκατάσταση της δραστηριότητάς της σε άλλο κράτος, αβασίμως δε προβάλλονται τα αντίθετα. Εν όψει τούτων, αβασίμως προβάλλεται ότι η διαταχθείσα επιστροφή δεν πρέπει να αφορά το σύνολο του καταβληθέντος ποσού, αλλά μόνο αυτό που αναλογεί στον χρόνο που δεν διατηρήθηκε η παραγωγική δραστηριότητα, δοθέντος ότι η επιστροφή του συνόλου του ποσού προβλέπεται ρητώς στους όρους της χρηματοδότησης, ενώ προκύπτει και από τη φύση του εν λόγω όρου, ο οποίος αποβλέπει στο αποτέλεσμα, το οποίο επέρχεται με τη λειτουργία της επιχείρησης για ένα ελάχιστο χρονικό διάστημα. Απορρίπτει την αίτηση.

Διαθεσιμότητα:Νόμιμη η καταβολή από Δήμο ποσού 7.336,12 ευρώ, σε υπάλληλό του, ως δαπάνη αποδοχών μισθοδοσίας της για το χρονικό διάστημα από 14.4.2014 έως 31.12.2014, κατά το οποίο αυτή τελούσε σε καθεστώς διαθεσιμότητας, υπό την ιδιότητα της δημοτικής αστυνομικού στον οικείο Δήμο, καθόσον νομίμως ετέθη με την σχετική διαπιστωτική πράξη του Δημάρχου, η ανωτέρω υπάλληλος του Δήμου, με σχέση εργασίας δημοσίου δικαίου, κλάδου ΔΕ της δημοτικής αστυνομίας, με βαθμό ΣΤ' (άρθρο 6 του ν.4024/2011, α'226), σε καθεστώς διαθεσιμότητας από 14.4.2014 (ημερομηνία δημοσίευσης του ν.4257/2014) και για χρονικό διάστημα οκτώ (8) μηνών, λόγω αυτοδίκαιης κατάργησης του κλάδου της δημοτικής αστυνομίας, κατά τα προβλεπόμενα στις διατάξεις του άρθρου 70 του ν.4257/2014. Περαιτέρω, ανεξαρτήτως της νομιμότητας ή μη της αναδρομικότητας του διορισμού της, από 12.9.2010, σύμφωνα με την απόφαση (ΦΕΚ Γ'1159/27.8.2014) του Δημάρχου σε κενή οργανική θέση του κλάδου ΔΕ της δημοτικής αστυνομίας με βαθμό Δ' και ήδη βαθμό ΣΤ', η ως άνω πράξη διορισμού ουδόλως συνέχεται με την εντελλόμενη δαπάνη, που αφορά αποδοχές μισθοδοσίας της ως άνω υπαλλήλου του Δήμου για χρονικό διάστημα οκτώ (8) μηνών, ήτοι από 14.4.2014 έως 31.12.2014, κατά το οποίο αυτή τελούσε σε καθεστώς διαθεσιμότητας σύμφωνα με την κατά τα ανωτέρω διαπιστωτική πράξη του Δημάρχου και σε εφαρμογή των προβλεπομένων στις διατάξεις του άρθρου 70 του ν. 4257/2014.

ΠΑΡΑΓΡΑΦΗ..Παράλειψη διορισμού σε μόνιμη θέση δημοσίου υπαλλήλου:Με την κρινομένη αίτηση προβάλλεται ότι το «δευτεροβάθμιο δικαστήριο έπρεπε, σε κάθε περίπτωση, να δεχθεί το σχετικό λόγο έφεσης του Ελληνικού Δημοσίου, ότι οι ένδικες αξιώσεις υπόκεινται στη διετή παραγραφή του άρθρου 90 παρ. 3 του ν. 2362/1995 και να απορρίψει ως παραγεγραμμένες τις αξιώσεις του χρονικού διαστήματος από 1.1.1997 έως και 31.12.1999, δοθέντος ότι η αγωγή των αναιρεσιβλήτων κατατέθηκε στη Γραμματεία του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών στις 28.12.2001 και από τότε επήλθε, σύμφωνα με το άρθρο 75 παρ. 2 του ν. 2717/1999, Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, η διακοπή της». Ο λόγος, όμως, αυτός, καθ’ ο μέρος αφορά στην παραγραφή των αξιώσεων του έτους 1999, πρέπει να απορριφθεί, διότι, κατά τα προεκτεθέντα, το Διοικητικό Εφετείο δεν έκρινε επί του ζητήματος της παραγραφής των εν λόγω αξιώσεων ούτε, άλλωστε, όφειλε να διαλάβει σχετική κρίση, εφόσον επί του ζητήματος της εν γένει παραγραφής των ενδίκων αξιώσεων είχε επιληφθεί το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, ο δε σχετικός λόγος εφέσεως αναφερόταν μόνον στα έτη 1997 και 1998 (ΣτΕ 2758/2012, 2152/2010, 1514/2007, 3064/2005). Κατά τα λοιπά, ήτοι καθ’ ο μέρος αφορά στην παραγραφή των αξιώσεων των ετών 1997 και 1998, ο ως άνω λόγος αναιρέσεως είναι βάσιμος, διότι η προπαρατεθείσα κρίση του Διοικητικού Εφετείου περί πενταετούς παραγραφής των ως άνω αξιώσεων δεν παρίσταται νόμιμη, διότι, κατά τα ανωτέρω γενόμενα δεκτά, οι εν λόγω μισθολογικές αξιώσεις δημοσίων υπαλλήλων υπόκεινται στη διετή παραγραφή της παρ. 3 του άρθρου 90 του ν. 2362/1995, η οποία αρχίζει από της γενέσεως αυτών (ενδεικτικώς, ΣτΕ 2504/2013).