ΝΣΚ/437/2002
Τύπος: Γνωμοδότησεις Ν.Σ.Κ.
Δεδικασμένο. Αθωωτική απόφαση ποινικού δικαστηρίου. Κυρώσεις διοικητικές. Μέθη.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή
Σε περίπτωση επιβολής σε βάρος οδηγού οχήματος των προβλεπομένων από τις διατάξεις του άρθρου 42 παρ.6 περ.γ’ του Ν 2696/1999 διοικητικών κυρώσεων, με την αιτιολογία ότι αυτός οδηγούσε ευρισκόμενος σε κατάσταση μέθης, η διαπίστωση από το ποινικό δικαστήριο, με αμετάκλητη απόφασή του, ότι η συγκέντρωση οινοπνεύματος στο αίμα του ελεγχόμενου οδηγού δεν ήταν αποτέλεσμα μέθης, αλλά χρήσεως φαρμάκων, τα οποία περιείχαν στη σύνθεσή τους οινόπνευμα, αποτελεί διάγνωση της ανυπαρξίας στοιχείου της αντικειμενικής υποστάσεως της εν λόγω παραβάσεως, η οποία υποχρεώνει τη Διοίκηση να άρει τις επιβληθείσες διοικητικές κυρώσεις.
Ιστορικό Αναθεωρήσεων (Πιλοτική Εφαρμογή)
Σχετικά Έγγραφα
ΝΣΚ/9/2007
Συνέπειες υπαγωγής ξενοδοχειακών επιχειρήσεων στις διατάξεις του άρθρου 36 του Ν 3498/2006 (άρθρου 20 Ν 3335/2005), όσον αφορά τις επιβληθείσες διοικητικές κυρώσεις πριν από την ισχύ της διάταξης του άρθρου 20 του Ν 3335/2005.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή
Οι αναφερόμενες στο ερώτημα ξενοδοχειακές επιχειρήσεις υπάγονται στις διατάξεις του άρθρου 36 του Ν 3498/2006 (άρθρου 20 Ν 3335/2005) εφόσον λειτουργούσαν κατά την ημέρα δημοσίευσης του Ν 3335/2005. Συνέπεια αυτού είναι, ότι: 1) οι διοικητικές κυρώσεις, που τους είχαν επιβληθεί μέχρι την ημέρα της δημοσίευσης, εξακολουθούν να υφίστανται, αλλά δεν εκτελούνται μέχρι την υπαγωγή των επιχειρήσεων στο ΠΔ 43/2002 και πάντως όχι πέραν της 31-12-2006 και μετά από ενδεχόμενη παράταση πέραν της 31-12-2007, 2) μετά την παρέλευση άπρακτης της 31-12-2006 ή της τελικής ημερομηνίας της παράτασης εκτελούνται οι διοικητικές κυρώσεις, που τους είχαν επιβληθεί και συνεπώς και η σφράγιση των επιχειρήσεών τους, και 3) η προσωρινή αναστολή εκτελέσεως των διοικητικών κυρώσεων, που προβλέπεται από το άρθρο 36 του Ν 3498/2006 (άρθρο 20 Ν 3335/2005) δεν συνεπάγεται και αναστολή ασκήσεως της αρμοδιότητας της Επιτροπής του άρθρου 4 παρ.6 περ.δ’ του Ν 3270/2004 για εξέταση προσφυγών των επιχειρήσεων κατά πράξεων επιβολής διοικητικών κυρώσεων, ώστε να καταστούν οριστικές και να εκτελεσθούν σε περίπτωση μη χορηγήσεως τελικά σ’ αυτές ειδικού σήματος λειτουργίας στις εκτεθείσες προθεσμίες. (πλειοψ.)
ΝΣΚ/220/2010
Φορολογία – Χορήγηση ΑΦΜ σε ομογενείς, κατόχους ΕΔΤΟ και τρόπος καταχώρησης των στοιχείων ταυτότητας αυτών στο Μητρώο – Εφαρμογή ή μη της υπ αριθ. 25/2008 απόφασης της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή
1. Η απόφαση της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, με την οποία γίνεται δεκτή προσφυγή του θιγομένου στα προσωπικά του δεδομένα (άρθρο 13 Ν 2472/1997) και επιβάλλεται στον υπεύθυνο επεξεργασίας υποχρέωση προς συγκεκριμένες ενέργειες, όπως η διόρθωση ή η διαγραφή των δεδομένων από τα τηρούμενα αρχεία, είναι εκτελεστή πράξη, δεσμευτική για τον υπεύθυνο επεξεργασίας, ο οποίος, εφόσον δεν ασκεί τα προβλεπόμενα κατά της πράξεως αυτής ένδικα μέσα, έχει υποχρέωση σε συμμόρφωση, υποκείμενος άλλως σε ποινικές και αστικές κυρώσεις. 2. Η απόφαση της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, που αποτελεί ατομική εκτελεστή διοικητική πράξη, έστω και αν έχει καταστεί αμετάκλητη και δικαστικά απρόσβλητη, δημιουργεί μεν υποχρέωση της Διοίκησης, να συμμορφωθεί προς τα υπ’ αυτής κριθέντα για τη συγκεκριμένη περίπτωση, και περαιτέρω, ενόσω, ως ατομική, δεν ισχύει έναντι πάντων, δεν υποχρεώνει τη Διοίκηση αφενός να ανακαλέσει τις ατομικές διοικητικές πράξεις που, τυχόν, έχουν εκδοθεί με περιεχόμενο όμοιο με εκείνο της ακυρωθείσας (θεώρηση στοιχείων ομογενούς εξ Αλβανίας, κατόχου ΕΔΤΟ, με καταχώρηση λατινικής γραφής), αφετέρου να προβεί σε γενικότερη ρύθμιση και στην έκδοση εγκυκλίου με περιεχόμενο σύμφωνο με εκείνο της εν λόγω απόφασης, ενόψει μάλιστα του γεγονότος ότι η απόφαση αυτή, καίτοι δεσμευτική στη συγκεκριμένη περίπτωση, δεν πείθει περί της ορθότητάς της εφόσον αντίκειται προς τη διάταξη του άρθρου 5 της 1027411/842/ΔΜ/26-2-1998 (ΦΕΚ 193/Β΄) ΑΥΟ, που εκδόθηκε κατ’ εξουσιοδότηση της διατάξεως του άρθρου 31 του Ν 2515/1997, από την οποία συνάγεται ότι η αναγραφή των στοιχείων που αφορούν τη χορήγηση ΑΦΜ θα πρέπει να ανταποκρίνεται προς τον τρόπο με τον οποίο αναγράφονται στην ταυτότητα (και όχι το Ειδικό Δελτίο Ταυτότητας Ομογενούς) ή το διαβατήριο του ενδιαφερομένου, τα οποία έχοντας γραφεί με λατινική αλφάβητο αποκλειστικώς και αποτελούν τα μόνα έγγραφα που λ