ΘΕΜΑ: «Χρήση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και Αριθμού Διαδικτυακης Ανάρτησης (ΑΔΑ) για τη διακίνηση διοικητικών εγγράφων». 

Δέσμευση του Δημοσίου από συμφωνία πιστωτών – επιχείρησης, κατά το άρθρο 44 Ν 1892/1990. Ειδική εκκαθάριση άρθρου 46α Ν 1892/1990. Λήψη ή μη διασφαλιστικών μέτρων για τα συμφέροντα του Δημοσίου.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
α) Στη συμφωνία του άρθρου 44 του Ν 1892/1990 περιλαμβάνονται και τα χρέη προς το Δημόσιο που βεβαιώθηκαν μετά την επικύρωση αυτής από το Εφετείο, ύστερα από φορολογικό έλεγχο, εφόσον αυτά ανάγονται σε προγενέστερες οικονομικές χρήσεις, εκτός εάν προβλέπεται διαφορετικά στη συμφωνία. β) Εάν περιληφθεί στη συμφωνία του άρθρου 44 του Ν 1892/1990 όρος αντίθετος προς το νόμο ή καταχρηστικός και η συμφωνία επικυρωθεί από το Εφετείο υπάρχει δεσμευτική κρίση για το Δημόσιο, με την επιφύλαξη άσκησης τριτανακοπής ή υποβολής αίτησης ανάκλησης της σχετικής απόφασης, εφόσον συντρέχουν οι νόμιμες προϋποθέσεις. γ) Στη συγκεκριμένη συμφωνία, μεταξύ πιστωτών και της επιχείρησης «ΑΘΗΝΑΪΚΗ ΧΑΡΤΟΠΟΙΙΑ Α.Ε.» μπορεί να υποστηριχθεί ότι κατ’ εφαρμογή ειδικής πρόβλεψης της εν λόγω συμφωνίας δεν υπάγονται στη ρύθμιση οι απαιτήσεις του Δημοσίου που ανέκυψαν μετά τη δημοσίευση της απόφασης του Εφετείου, ύστερα από φορολογικό έλεγχο. δ) Ορθά διενεργήθηκε φορολογικός έλεγχος σε Α.Ε. για τις χρήσεις 1993-1997, μετά τη θέση της εταιρείας αυτής στην ειδική εκκαθάριση του άρθρου 46α του Ν 1892/1990, δεδομένου ότι το Δημόσιο όφειλε να βεβαιώσει και αναγγείλει τις απαιτήσεις του, ακολουθήθηκε δε, σύμφωνα με τη γνώμη που κρατεί στη νομολογία, η ορθή διαδικασία με την κοινοποίηση των σχετικών διοικητικών πράξεων στην εκκαθαρίστρια, η οποία εκπροσωπεί την επιχείρηση δικαστικά και εξώδικα. Κατά συνέπεια η εκκαθαρίστρια τράπεζα έχει το δικαίωμα να προτείνει τη διοικητική επίλυση της διαφοράς και να ασκήσει προσφυγή κατά των σχετικών φύλλων ελέγχου. Η βεβαίωση των οφειλών που ενδέχεται να προκύψουν από τον έλεγχο θα γίνει σε βάρος της Α.Ε., η οποία δεν έχει λυθεί και της οποίας συνεπώς η νομική προσωπικότητα εξακολουθεί να υφίσταται. ε) Οι απαιτήσεις του Δημοσίου κατά της επιχείρησης λόγω μη απόδοσης του Φ.Π.Α. περιλαμβάνονται στη συμφωνία του άρθρου 44 του Ν 1892/1990, δεδομένου ότι η απόδοση του Φ.Π.Α. προς το Δημόσιο αποτελεί φορολογική υποχρέωση της ίδιας της επιχείρησης και όχι τρίτου. στ) Τα διασφαλιστικά μέτρα για τα συμφέροντα του Δημοσίου που ορίζουν οι διατάξεις του άρθρου 14 του Ν 2523/1997 δεν αποκλείεται να επιβληθούν και σε περίπτωση εξωλογιστικού προσδιορισμού των αποτελεσμάτων της επιχείρησης, κατά τις διατάξεις του άρθρου 32 του Ν 2238/1994 και 48 του Ν 2859/2000, ισχύει οι ενέργειες της Διοίκησης να στηρίζονται σε αιτιολογημένη Ειδική Έκθεση Ελέγχου. Στις περιπτώσεις, όμως, που η επιχείρηση έχει τεθεί στο καθεστώς εκκαθάρισης της περιουσίας της κατά τις διατάξεις του Ν 1386/1983 ή των άρθρων 46, 46α και 46β του Ν 1892/1990, έχουν εφαρμογή οι διατάξεις του άρθρου 9 παρ. 3 του Ν 1386/1983, δηλαδή αμέσως μετά τη δημοσίευση της απόφασης του Εφετείου που ορίζει τον εκκαθαριστή απαγορεύεται η αναγκαστική εκτέλεση και η λήψη προσωρινών, συντηρητικών ή προφυλακτικών μέτρων κατά της επιχείρησης και αναστέλλονται οι τυχόν εκκρεμείς σχετικές διαδικασίες. Συνεπώς, ούτε τα διασφαλιστικά για τα συμφέροντα του Δημοσίου μέτρα του άρθρου 14 του Ν 2523/1997 επιτρέπεται να ληφθούν, στην περίπτωση του συγκεκριμένου ερωτήματος, κατά της περιουσίας της Α.Ε., η οποία έχει τεθεί στο καθεστώς εκκαθάρισης του άρθρου 46α του Ν 1892/1990 (ομοφ.). Παραπομπή με την υπ' αριθ. 284/2005 Ατομική Γνωμοδότηση ΝΣΚ.