ΝΣΚ/470/2011
Τύπος: Γνωμοδότησεις Ν.Σ.Κ.
Δυνατότητα ή μη των αρμοδίων φορέων για τη διεξαγωγή κοινωνικής έρευνας σε υποθέσεις υιοθεσιών ανηλίκων, να απαιτούν νομίμως ιατρικά πιστοποιητικά για την υγεία των υποψηφίων θετών γονέων από κρατικό φορέα, με γνώμονα το συμφέρον του υιοθετούμενου θετού παιδιού.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή
Οι αρμόδιοι φορείς για τη διεξαγωγή κοινωνικής έρευνας σε υποθέσεις υιοθεσιών ανηλίκων (συμπεριλαμβανομένων των διακρατικών), μετά την ισχύ του άρθρου 5 παρ.1 του Ν.3418/2005, όπως ισχύει, νομίμως απαιτούν, ενόψει και της αναγκαιότητας ως προς τις διακρατικές υιοθεσίες αποστολής στο εξωτερικό ιατρικών πιστοποιητικών επικυρωμένων με την σφραγίδα apostille, η οποία τίθεται μόνο σε δημόσια έγγραφα, τα ως άνω πιστοποιητικά μόνον από κρατικό φορέα με γνώμονα το συμφέρον του υιοθετούμενου θετού παιδιού. (ομοφ.)
Ιστορικό Αναθεωρήσεων (Πιλοτική Εφαρμογή)
Σχετικά Έγγραφα
ΠΔ 226/1999
Υπηρεσίες και οργανώσεις αρμόδιες για τη διεξαγωγή κοινωνικής έρευνας σε υιοθεσίες ανηλίκων και για την πραγματοποίηση υιοθεσιών ανηλίκων και διαδικασία προπαρασκευής και πραγματοποίησης των εν λόγω υιοθεσιών. (όπως τροποποιήθηκε με τις διατάξεις του ν.3719/2008 ΦΕΚ Α 241/26.11.2008).
ΝΣΚ/86/2003
Πιστοποιητικά πλησιέστερων συγγενών. Περιεχόμενό τους σε περίπτωση ύπαρξης τέκνων που υιοθετήθηκαν.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή
Προκειμένου για υιοθεσίες ανηλίκων, οι οποίες συντελέσθηκαν μετά την ισχύ του Ν. 2477/1996 και υπό την αυτονόητη προϋπόθεση, ότι δεν έχουν λυθεί ή ακυρωθεί, τα υιοθετηθέντα τέκνα δεν περιλαμβάνονται στα πιστοποιητικά πλησιέστερων συγγενών των φυσικών γονέων τους. (ομοφ.)
C-721/2019
Προδικαστική παραπομπή – Άρθρα 49 και 56 ΣΛΕΕ – Ελεύθερη παροχή υπηρεσιών – Περιορισμοί – Οδηγία 2014/23/ΕΕ – Διαδικασίες ανάθεσης συμβάσεων παραχώρησης – Άρθρο 43 – Ουσιώδεις τροποποιήσεις – Στιγμιαία λαχεία – Εθνική νομοθεσία που προβλέπει την ανανέωση σύμβασης παραχώρησης χωρίς διεξαγωγή νέου διαγωνισμού – Οδηγία 89/665/ΕΟΚ – Άρθρο 1, παράγραφος 3 – Έννομο συμφέρον. Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-721/19 και C-722/19.
ΕΣ/ΚΠΕ/ΤΜ.4/145/2018
ΠΡΟΜΗΘΕΙΕΣ προσήκον μέτρο:Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις σκέψεις που προηγήθηκαν το Κλιμάκιο κρίνει ότι το Νοσοκομείο δεν αιτιολογεί επαρκώς τη διαμόρφωση της προϋπολογιζόμενης δαπάνης για το μηνιαίο ενοίκιο εκάστης δεξαμενής που περιλαμβάνεται στην επίμαχη 71/2017 σύμβαση στο ποσό των 1.000 ευρώ ανά δεξαμενή και συνολικά για δύο μήνες στο ποσό των 4.000 ευρώ (πλέον ΦΠΑ), κατ’ εφαρμογή των αρχών της χρηστής δημοσιονομικής διαχείρισης, της οικονομικότητας, της διαφάνειας και του άρθρου 45 του ν. 4412/2016. Ειδικότερα, από κανένα στοιχείο του φακέλου της σύμβασης δεν προκύπτει κατά τρόπο ειδικό και ορισμένο η τεκμηρίωση του μεγέθους της προϋπολογιζόμενης δαπάνης για την δεξαμενή (έρευνα αγοράς, συγκριτικά στοιχεία διαγωνισμών άλλων νοσοκομείων με συναφές αντικείμενο), το οποίο ανέρχεται σε ποσοστό 64,41% της συμβατικής αξίας του προμηθευθέντος υγρού οξυγόνου (χωρίς Φ.Π.Α.) και κατά την κοινή πείρα αλλά και κατά τα γνωστά στο Κλιμάκιο τούτο από άλλες υποθέσεις, παρίσταται ιδιαιτέρως υψηλό [πρβλ. την 64/2017 διακήρυξη ανοικτού ηλεκτρονικού διαγωνισμού του Γενικού Νοσοκομείου …. (17PROC001536655 2017-06-16), όπου η εκτιμώμενη αξία της σύμβασης ενοικίασης μίας δεξαμενής υγρού οξυγόνου για ένα έτος ανέρχεται στο ποσό των 2.975,76 ευρώ, πλέον Φ.Π.Α.]. Αντιθέτως μάλιστα, από τα στοιχεία του φακέλου της υπόθεσης προκύπτει, ότι η μηνιαία δαπάνη του Νοσοκομείου για την ενοικίαση των δεξαμενών το έτος 2008 (πρώτο έτος εγκατάστασης και λειτουργίας τους) ανήλθε σε 250 ευρώ ανά μήνα και δεξαμενή, στην επόμενη επταετία αυξήθηκε σταδιακά κατά 37,76% και ανήλθε στο ποσό των 344,40 ευρώ το 2015, ενώ το 2016 η εν λόγω τιμή εκτινάχθηκε στα 1.000 ευρώ, παρουσιάζοντας αύξηση κατά 190,36% σε σχέση με την τιμή του 2015 και κατά 300% σε σχέση με εκείνη του 2008. Για την ανωτέρω αλματώδη αύξηση της τιμής του εν λόγω μηνιαίου ενοικίου σε σχέση με τα προηγούμενα έτη ουδεμία αιτιολογία διαλαμβάνεται στην εισήγηση και την απόφαση των αρμοδίων οργάνων του Νοσοκομείου περί της απευθείας ανάθεσης των σχετικών υπηρεσιών μίσθωσης των δεξαμενών και τούτο, πολλώ μάλλον που από το έτος 2008 καμία διαφοροποίηση (π.χ. ως προς το μέγεθος, τις προδιαγραφές ή τα λοιπά τεχνικά στοιχεία) δεν σημειώθηκε στις δύο εγκατεστημένες από την φερόμενη ως δικαιούχο εταιρεία δεξαμενές που πιθανώς να δικαιολογούσε μία κάποια εύλογη αύξηση ενοικίου. Περαιτέρω, τέτοια αιτιολογία δεν διαλαμβάνεται ούτε και στο πρωτογενές αίτημα του Τεχνικού Τμήματος, το οποίο, όπως συνομολογεί και το ίδιο το Νοσοκομείο, συντάχθηκε, όχι βάσει προϋπολογισμένης από την αρμόδια υπηρεσία δαπάνης κατόπιν συγκριτικών στοιχείων από προηγούμενες συμβάσεις του ίδιου ή άλλων Νοσοκομείων ή έρευνας αγοράς, αλλά σύμφωνα με την προσφορά που έδωσε η φερόμενη ως δικαιούχος εταιρεία, στην αποκλειστική κυριότητα της οποίας ανήκαν οι δύο δεξαμενές αποθήκευσης οξυγόνου και ως εκ του λόγου αυτού ήταν σε πλεονεκτικότερη θέση έναντι των υπολοίπων οικονομικών φορέων να υποβάλει προσφορά διαμορφώνοντας αυθαίρετα το μίσθωμα όσο οι εν λόγω δεξαμενές παρέμεναν συνδεδεμένες στο χώρο του Νοσοκομείου. Εξάλλου, ελλείψει καταχωρημένης τιμής της ανατεθείσας υπηρεσίας στο Παρατηρητήριο Τιμών της Ε.Π.Υ. (βλ. σχετ. το 2741/16.5.2016 έγγραφο της Ε.Π.Υ.), η εντελλόμενη δαπάνη δεν δύναται να νομιμοποιηθεί δυνάμει της διάταξης του άρθρου 47 του ν. 4272/2014 (σκ. ΙΙΙ), κατά τα βασίμως προβαλλόμενα και από τον Επίτροπο, προεχόντως διότι το Νοσοκομείο δεν προβάλλει, πολλώ δε μάλλον δεν αποδεικνύει, ότι η επίμαχη συμβατική τιμή δεν υπερβαίνει την τιμή που είχε συμφωνηθεί με την τελευταία συναφθείσα σύμβαση, κατόπιν τήρησης της νόμιμης διαδικασίας, για τις ίδιες υπηρεσίες. Αλλά και πέραν αυτού, οι τιμές ενοικίου ανά μήνα και ανά δεξαμενή που αναφέρονται στο 11725/18.10.2017 έγγραφο (βλ. σκέψη IV B.) του Διοικητή του Νοσοκομείου και αφορούν τα έτη 2008 έως και 2015, ανεξαρτήτως του εάν είχαν επιτευχθεί μετά από νόμιμη διαγωνιστική διαδικασία, είναι, σε κάθε περίπτωση, σημαντικά κατώτερες από την επίμαχη τιμή. Τέλος, το Κλιμάκιο κατ’ εκτίμηση των ειδικότερων περιστάσεων της συγκεκριμένης υπόθεσης και λαμβάνοντας υπόψη ότι, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, το Νοσοκομείο μετά την άρνηση του Επιτρόπου να θεωρήσει το κρινόμενο χρηματικό ένταλμα έχει προβεί στην υπογραφή οκτώ (8) ακόμη όμοιων συμβάσεων με την ίδια εταιρεία (βλ. τις υπ΄αριθμ. 100, 128, 142, 184, 196/2017, 3, 19 και 39/2018 συμβάσεις), κρίνει ότι, ο ισχυρισμός του Νοσοκομείου περί συνδρομής λόγων υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος που επιτάσσουν την ομαλή και αδιατάρακτη λειτουργία του Νοσοκομείου προς όφελος της δημόσιας υγείας, δεν δύναται να δικαιολογήσει είτε συγγνωστή πλάνη είτε ακόμα και αυτοτελώς τη θεώρηση του ελεγχόμενου χρηματικού εντάλματος, καθόσον το δημόσιο συμφέρον εξυπηρετείται πρωτίστως με την εκ μέρους των οργάνων του Νοσοκομείου ορθολογική και συνετή διάθεση των υφιστάμενων πόρων του κατ΄εφαρμογή της αρχών της χρηστής δημοσιονομικής διαχείρισης και της οικονομικότητας και κατ’ ακολουθίαν της αποφυγής σπατάλης του δημοσίου χρήματος.