Κύρωση της από 29.6.2007 Συμφωνίας μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και της Ανώνυμης Εταιρείας «Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών», για την τροποποίηση των τμημάτων 1, 2 και 4 του Παραρτήματος 1 της Σύμβασης Ανάπτυξης Αεροδρομίου (ΣΑΑ), η οποία κυρώθηκε με τις διατάξεις του άρθρου πρώτου ν. 2338/ 1995 (Α΄ 202).

Απαλλαγή ή μη της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «ΔΙΕΘΝΗΣ ΑΕΡΟΛΙΜΕΝΑΣ ΑΘΗΝΩΝ Α.Ε.» από το Ε.Τ.ΑΚ. των ετών 2008 και 2009, που επιβλήθηκε με το Ν. 3634/2008.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Η ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία «ΔΙΕΘΝΗΣ ΑΕΡΟΛΙΜΕΝΑΣ ΑΘΗΝΩΝ Α.Ε.», δεν απαλλάσσεται της υποχρεώσεως καταβολής του Ενιαίου Τέλους Ακινήτου (Ε.Τ.ΑΚ.), που επιβλήθηκε με το Ν. 3634/2008, είναι, δε, άλλο το ζήτημα της ενδεχόμενης αποζημιωτικής ευθύνης του Δημοσίου, κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 5.2 της κυρωθείσης με το Ν. 2338/1995 Συμβάσεως Αναπτύξεως νέου Αεροδρομίου Σπάτων. (ομοφ.)

Φορολογική μεταχείριση κερδών παρελθουσών χρήσεων από νομικά πρόσωπα της περ.α΄του άρθρου 45 του ΚΦΕ τα οποία διανέμονται ή κεφαλαιοποιούνται και προέρχονται από φορολογικά έτη που τα υπόψη νομικά πρόσωπα απαλλάσσονταν της φορολογίας εισοδήματος, σύμφωνα με το άρθρο 46 του ΚΦΕ ή και με ειδικές διατάξεις νόμων. ΑΔΑ:ΨΔΑΕ46ΜΠ3Ζ-752

Σχετικά με τον τρόπο φορολόγησης των διανεμομένων κερδών, κατά το άρθρο 47 παρ. 1 του ν. 4172/2013.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
Σε περίπτωση ύπαρξης φορολογικών ζημιών παρελθουσών χρήσεων, οι οποίες, μεταφερόμενες, συνεπάγονται ζημιογόνο αποτέλεσμα σε ένα φορολογικό έτος και ταυτόχρονα διανομής κερδών (λόγω ύπαρξης λογιστικών κερδών) ή κεφαλαιοποίησης των κερδών αυτών στο ίδιο φορολογικό έτος, τα προς διανομή ή κεφαλαιοποίηση ποσά, για τα οποία δεν έχει καταβληθεί φόρος εισοδήματος, φορολογούνται ως κέρδη από επιχειρηματική δραστηριότητα, κατ’ εφαρμογή των διατάξεων της παρ. 1, εδάφ. δεύτερο, του άρθρου 47 του ν.4172/2013, ξεχωριστά (αυτοτελώς), μη συναθροιζόμενα με τα λοιπά αποτελέσματα (κέρδη ή ζημίες), χωρίς να τίθεται ζήτημα διπλής φορολογήσεώς τους, αφού φορολογούνται για πρώτη και μόνη φορά κατά τη διανομή ή την κεφαλαιοποίηση. (ομόφ.)

Ερμηνεία της διάταξης του άρθρου 12.2.5 του Ν 2338/95 «Κύρωση Σύμβασης Ανάπτυξης του νέου Διεθνούς Αεροδρομίου της Αθήνας στα Σπάτα, ίδρυση της εταιρείας Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών ΑΕ, έγκριση περιβαλλοντικών όρων και άλλες διατάξεις».(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Η απαλλακτική διάταξη του άρθρου 12.2.5 λειτουργεί μόνον υπέρ του αλλοδαπού προσωπικού, το οποίο προσλαμβάνεται από την Εταιρεία Αεροδρομίου, τα Συγγενή με αυτήν Νομικά Πρόσωπα ή οποιονδήποτε εργολάβο ή υπεργολάβο για τις ανάγκες του Έργου, όπως αυτό προσδιορίζεται στην Σύμβαση, υπό την απαραίτητη προϋπόθεση ότι η παροχή εργασίας δεν θα υπερβαίνει τους έξη μήνες, συνεχώς ή διακεκομμένως παρεχομένη, από την ημέρα εισόδου του αλλοδαπού εργαζόμενου στην Ελλάδα. Συνεπώς, λόγω της καθιερούμενης κατά τα άνω αντικειμενικής απαλλαγής η αμοιβή που καταβάλλεται στο αλλοδαπό προσωπικό το οποίο απασχολείται για τις ανάγκες του έργου, απαλλάσσεται από κάθε φόρο στην Ελλάδα για ένα εξάμηνο από την ημέρα που εισήλθε στην Ελλάδα.

Φορολογία εισοδήματος ανώνυμης εταιρίας στο στάδιο εκκαθάρισης – Εκποίηση ακινήτων ανώνυμης εταιρίας.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Σε περίπτωση διάλυσης ημεδαπής ανώνυμης εταιρίας ο εκκαθαριστής υποχρεούται στην πώληση όλων των περιουσιακών της στοιχείων και στη συνέχεια διανομή του προϊόντος της εκκαθάρισης στους μετόχους, οπότε θα τύχουν εφαρμογής οι διατάξεις των άρθρων του Ν 2238/1994 «Κύρωση του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος» (ΚΦΕ) για τον προσδιορισμό του εισοδήματος της υπό εκκαθάριση εταιρίας με τον συνυπολογισμό της υπερτίμησης του κεφαλαίου της λόγω της άνω πωλήσεως, και για φορολόγηση στο όνομα της εταιρίας των επιπλέον κερδών που λαμβάνουν οι μέτοχοι, πέραν της συνεισφοράς τους στο κεφάλαιο της εταιρίας και των φορολογηθέντων κατά τις διατάξεις του ΚΦΕ. Δε νοείται διανομή ακινήτου της εταιρίας μεταξύ των μετόχων της.

Η απόφαση 888/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της εταιρείας «.........», η οποία ζητούσε την ακύρωση τριών οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φ.Π.Α. και επιβολής προστίμου για τις φορολογικές περιόδους 2018, 2019 και 2020. Οι πράξεις επιβλήθηκαν από το 1ο ΕΛ.ΚΕ. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ λόγω της μη αναγνώρισης προς έκπτωση Φ.Π.Α. εισροών, συνολικού ποσού 1.195.385,40 €, καθώς η προσφεύγουσα δεν προσκόμισε τα αντίστοιχα φορολογικά στοιχεία εξόδων από τρεις εταιρείες (τα οποία θεωρήθηκαν εικονικά από το ΣΔΟΕ). Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε τον ισχυρισμό της προσφεύγουσας περί μη κοινοποίησης της εντολής ελέγχου ως αβάσιμο, καθώς και τον ισχυρισμό περί λανθασμένου εξωλογιστικού προσδιορισμού κερδών, διότι οι επιμέρους πράξεις αφορούσαν τον προσδιορισμό Φ.Π.Α. και όχι τον υπολογισμό του φορολογητέου εισοδήματος. Συνεπώς, η οριστική φορολογική υποχρέωση (φόρος και πρόστιμο) παραμένει συνολικά στο ύψος των 1.793.072,10 €.

Φορολογία εισοδήματος από κινητές αξίες (τόκοι δανείων).(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
α) Τα ανταλλάγματα, που έλαβε ένα πρόσωπο από άλλο, βάσει της εμφανιζόμενης στα μεταξύ τους ιδιωτικά συμφωνητικά συμφωνίας για χορήγηση κεφαλαίου από το πρώτο για την αγορά από το δεύτερο μετοχών της ημεδαπής εταιρίας «….Α.Ε.», και τα οποία (ανταλλάγματα) ανήρχοντο σε ποσοστό (50% και αργότερα 75%) επί των προσωπικών κερδών από την άνω εταιρία του δευτέρου (λήπτη του κεφαλαίου και ακολούθως κυρίου, αμέσως ή εμμέσως, του συνόλου των μετοχών, διαχειριστή κλπ της εν λόγω εταιρίας), δεν μπορεί, με βάση το διδόμενο πραγματικό, να θεωρηθούν εισόδημα αυτού από κινητές αξίες (τόκοι δανείων ημεδαπής προέλευσης), σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 24 (παρ.1 περ.γ’ πρώτο εδάφιο) και 25 (παρ.3) του Ν 2238/1994 «Κύρωση Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος» (ΚΦΕ), και γι’ αυτό δεν υπόκειται στην προβλεπόμενη από τις διατάξεις της παρ.4 του άρθρου 54 του ίδιου νόμου παρακράτηση φόρου με συντελεστή 20%, καθόσον δεν προκύπτει από το περιεχόμενο του συμφωνητικού υποχρέωση απόδοσης του χορηγηθέντος κεφαλαίου. β) Η σχέση που φαίνεται συνδέει τα αναφερόμενα στο ερώτημα φυσικά πρόσωπα με βάση αποκλειστικώς και μόνο τα εν λόγω συμφωνητικά είναι εκείνη της παρακοινωνίας (εσωτερική εταιρία χωρίς εμφανές φορολογικό ενδιαφέρον).

Φορολογία εισοδήματος. Ο «πρόσθετος φόρος» του άρθρου 1 του ν. 2523/1997 έχει το χαρακτήρα διοικητικής κύρωσης. Δεν έχει εφαρμογή η ενωσιακή αρχή της αναδρομικής εφαρμογής της ελαφρύτερης διοικητικής κύρωσης διότι η κύρωση δεν παρουσιάζει επαρκή σύνδεσμο με το δίκαιο της Ένωσης. Η αρχή της αναδρομικής εφαρμογής της ελαφρύτερης διοικητικής κύρωσης για παράβαση της φορολογικής νομοθεσίας αποτελεί γενική αρχή του ημεδαπού φορολογικού δικαίου. Πότε η αρχή αυτή δεν έχει πεδίο εφαρμογής. Η παρ. 1 του άρθρου 26 του ν. 3943/2011 είναι ευμενέστερη για τους φορολογούμενους σε σχέση με τις προϊσχύσασες διατάξεις, διότι μειώθηκε σε 120% το ανώτατο όριο του ποσοστού του πρόσθετου φόρου για ανακριβή δήλωση. Εφαρμογή της διάταξης αυτής και για φύλλα ελέγχου που είχαν ήδη εκδοθεί και αφορούν σε ανακριβείς δηλώσεις φορολογίας εισοδήματος των χρήσεων 2003 και 2004. Αν λόγος προσφυγής ερείδεται σε γενική αρχή του ενωσιακού δικαίου, μη δυνάμενη να εφαρμοσθεί, το διοικητικό δικαστήριο εξετάζει το λόγο και με βάση τον αντίστοιχο κανόνα του ημεδαπού δικαίου ή/και της ΕΣΔΑ. Η αναίρεση ασκήθηκε παραδεκτά κατά το άρθρο 12 παρ. 1 του ν.3900/2010. Απορρίπτεται η αναίρεση (επικυρώνει την αριθμ. 2230/2015 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Θεσσαλονίκης).