Έκδοση οικοδομικής άδειας και έκταση ελέγχου του ιδιοκτησιακού καθεστώτος σε εποικιστικό ακίνητο εντός σχεδίου πόλεως – Μη εφαρμογή του άρθρου 4 του Ν 3127/2003.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
α) Η αρμόδια Πολεοδομία μπορεί να χωρήσει στην έκδοση οικοδομικών αδειών, κατόπιν παρεμπίπτοντος ελέγχου του ιδιοκτησιακού καθεστώτος του ακινήτου, πλην όμως όχι με εξαντλητική και σε βάθος έρευνα, εκφεύγουσα ενδεχομένως των αρμοδιοτήτων της, άλλως και υπό την αντίθετη εκδοχή (ότι ενδεχομένως προβαίνει σε περαιτέρω διερεύνηση), εφ όσον, μετά από την διεξαχθείσα εις βάθος έρευνα, γίνει δεκτό ότι κύριος του ακινήτου παραμένει το Δημόσιο, δεδομένου ότι δεν επέρχεται με την οριστικοποίηση και την μεταγραφή της πράξεως εφαρμογής μεταβολή στο δικαίωμα κυριότητας επί των εναπομενουσών μετά την ρυμοτόμηση εκτάσεων, δεν κωλύεται να εκδώσει την αιτούμενη οικοδομική άδεια, αφού οποιαδήποτε διεκδίκηση εκ μέρους του Δημοσίου αποκρούεται από τον υπόχρεο ιδιώτη με την ένσταση της καταχρηστικής ασκήσεως του δικαιώματος αυτού, εφ όσον βεβαίως συντρέχουν οι τιθέμενες από τη νομολογία σχετικές προϋποθέσεις. (ομοφ.) β) Επίσης, οι διατάξεις του άρθρου 4 του Ν 3127/2003 δεν έχουν εφαρμογή επί εκτάσεων διεπομένων από τις διατάξεις της εποικιστικής νομοθεσίας. (πλειοψ.)

Νομιμοποίηση της υπηρεσιακής καταστάσεως υπαλλήλου, ο οποίος επί μακρό χρονικό διάστημα, αν και υπάλληλος κατηγορίας ΥΕ, εξελίχθηκε μισθολογικώς και βαθμολογικώς, κατά πλάνη της υπηρεσίας, ως υπάλληλος κατηγορίας ΔΕ.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
Η υπηρεσιακή κατάσταση υπαλλήλου του Κτηματολογικού Γραφείου Ρόδου, ο οποίος επί μακρό χρονικό διάστημα, που υπερβαίνει την πενταετία, πεπλανημένως εξελισσόταν βαθμολογικώς και μισθολογικώς ως υπάλληλος κατηγορίας ΔΕ ενώ ανήκε στην κατηγορία ΥΕ, νομιμοποιείται για το παρελθόν, εφ όσον οι σχετικές διοικητικές πράξεις δεν μπορούν να ανακληθούν λόγω παρόδου ευλόγου χρόνου από την έκδοσή τους. Για το μέλλον, όμως, οι εν λόγω διοικητικές πράξεις δεν μπορούν να αποτελέσουν έρεισμα για θεμελίωση περαιτέρω δικαιωμάτων του ανωτέρω υπαλλήλου. Εξεταστέα η περίπτωση μετατάξεώς του στη κατηγορία ΔΕ.

Αρμόδιο πειθαρχικό όργανο για την αίτηση επανάληψης πειθαρχικής δίκης κατά υπαλλήλου εμμίσθου υποθηκοφυλακείου.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Η αίτηση επαναλήψεως της πειθαρχικής δίκης κατά υπαλλήλου εμμίσθου υποθηκοφυλακείου, ο οποίος μετά την ισχύ του άρθρου 92 παρ.4 του Συντάγματος, όπως τούτο αναθεωρήθηκε κατά το έτος 2001, χαρακτηρίζεται πλέον ως δικαστικός υπάλληλος, θα απευθυνθεί στο κατ’ άρθρο 143 παρ.2 του Ν 2683/99 (Κώδικας Δημοσίων Υπαλλήλων) πρωτοβάθμιο πειθαρχικό συμβούλιο, εφ’ όσον το υπό δίωξη πειθαρχικό παράπτωμα τελέσθηκε καθ’ όν χρόνον ο εν λόγω υπάλληλος είχε την ιδιότητα του πολιτικού και όχι του δικαστικού υπαλλήλου. (ομοφ.)

Αστική ευθύνη δημοσίου-καταβολή αποζημίωσης από σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου:..Επειδή, κατά την έννοια των ανωτέρω διατάξεων, υπάλληλος του Δημοσίου, συνδεδεμένος κατά το παρελθόν με αυτό με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου και υπαχθείς στις διατάξεις του Ν. 993/1979 όπως κωδικοποιήθηκαν με το Π.Δ. 410/1988, ο οποίος, εν συνεχεία, διορίσθηκε σε θέση μονίμου δημοσίου υπαλλήλου κατ' εφαρμογή του άρθρου 1 Ν. 1476/1984 και διατήρησε τόσο το δικαίωμα συταξιοδοτήσεώς του από το Ι.Κ.Α., κάνοντας χρήση της ευχέρειας που του παρείχε σχετικώς το άρθρο 1 Ν. 1583/1985, όσο και το αντίστοιχο καθεστώς επικουρικής ασφαλίσεως και πρόνοιας, διατηρούμενο υποχρεωτικώς κατά το άρθρο 3 του νόμου αυτού, διατηρεί, εφ' όσον συντρέχει περίπτωση, το δικαίωμα απολήψεως της κατ' άρθρο 49 παρ. 4 Ν. 993/1979 εφ' άπαξ αποζημιώσεως, η οποία συνιστά παροχή προνοιακού χαρακτήρα. 

Επειδή ο πρώτος λόγος αναιρέσεως, κατά τον οποίο τα τακτικά διοικητικά δικαστήρια εστερούντο δικαιοδοσίας για την εκδίκαση της προκείμενης διαφοράς, πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος, εφ' όσον η αναιρεσίβλητη, στρεφόμενη κατά του Ελληνικού Δημοσίου, ζήτησε με την ανωτέρω αγωγή της που στηρίζεται στις διατάξεις του άρθρ. 105 Εισ. Ν.Α.Κ. την αποκατάσταση της ζημίας που υπέστη από την παράλειψη των οργάνων του να της χορηγήσουν την επίμαχη αποζημίωση.Επειδή, ο λόγος αναιρέσεως περί εσφαλμένης ερμηνείας και εφαρμογής των προπαρατεθεισών διατάξεων είναι, εν όψει της εννοίας που δόθηκε σ' αυτές στην τρίτη σκέψη της αποφάσεως, απορριπτέος ως αβάσιμος.

Διορισμοί – ανακλήσεις διορισμών εκπαιδευτικών κλάδου ΠΕ09.(...)Το ΥΠΕΠΘ έχει υποχρέωση σε συμμόρφωση σε ακυρωτική απόφαση διοικητικού δικαστηρίου να προβεί στην ανάκληση διορισμού 27 εκπαιδευτικών του κλάδου ΠΕ09 που διεγράφησαν από τον πίνακα του ΑΣΕΠ έτους 2000 (πλειοψ.), και παράλληλα να προβεί στον αναδρομικό διορισμό 14 εκπαιδευτικών του ίδιου κλάδου που ενεγράφησαν στο νέο ανασυντεταγμένο πίνακα του ΑΣΕΠ και δύναται να ανακαλέσει το διορισμό οκτώ εκπαιδευτικών του ίδιου κλάδου ως εγγεγραμμένων στον πίνακα επιτυχόντων του έτους 2000, ο οποίος έχει γίνει κατά παράβαση του άρθρου 6 του Ν 2525/97 και του άρθρου 14 παρ.8 περ.θ’ του Ν 1566/85, εφ’ όσον δεν έχει παρέλθει διετία από τη δημοσίευση των σχετικών πράξεων (ομόφωνα).

Αποφάσεις δημοτικού συμβουλίου- αίτηση ακυρώσεως:Επειδή, στον φάκελο της υπόθεσης περιλαμβάνονται δύο «αποδεικτικά δημοσιεύσεως αποφάσεων» του Δήμου ..., σύμφωνα με τα οποία στις 18.11.1998 τοιχοκολλήθηκαν «στο προς τούτο προορισμένο μέρος» του Δημοτικού Καταστήματος του Δήμου ... αντίγραφα του πρακτικού 14 της από 17.11.1998 συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου του ανωτέρω Δήμου, «όπου είναι [καταχωρημένες]» οι προσβαλλόμενες αποφάσεις 251 και 252/1998 της ανωτέρω δημοτικής αρχής. Τα εν λόγω αποδεικτικά φέρουν το ονοματεπώνυμο και την υπογραφή του δημοτικού κλητήρα, ο οποίος διενήργησε την τοιχοκόλληση, καθώς και τα ονοματεπώνυμα και τις υπογραφές των δύο παρισταμένων μαρτύρων. Με την κατά τα ανωτέρω τοιχοκόλληση, η οποία μάλιστα υπερέβαινε τις απαιτήσεις του νόμου εφ’ όσον δημοσιεύθηκαν ολόκληρες και όχι απλώς πίνακας με τον αριθμό και τα ουσιώδη στοιχεία τους, οι προσβαλλόμενες πράξεις απέκτησαν, σύμφωνα με τα προεκτεθέντα, νόμιμη υπόσταση, άρχισε δε από την επομένη 19.11.1998 και η εξηκονθήμερη προθεσμία προσβολής τους με αίτηση ακυρώσεως από την αιτούσα, τρίτη ως προς τις προσβαλλόμενες. Η κατά τα ανωτέρω προθεσμία έληξε στις 18.1.1999, εξηκοστή πρώτη ημέρα από της ενάρξεώς της εφ’ όσον η εξηκοστή ημέρα (17.1.1999) ήταν κατά νόμο εξαιρετέα (Κυριακή). Συνεπώς, η κρινόμενη αίτηση, η οποία ασκήθηκε με την κατάθεση του δικογράφου στο Συμβούλιο της Επικρατείας στις 26.5.1999, είναι απορριπτέα ως εκπρόθεσμη. Και ναι μεν προβάλλει η αιτούσα, με το από 22.6.2011 υπόμνημα, το οποίο υπεβλήθη εντός της ταχθείσης κατά τη συζήτηση προθεσμίας, ότι η τυχόν απόρριψη της αιτήσεως ως εκπρόθεσμης αντίκειται στα άρθρα 20 παρ. 1 του Συντάγματος και 6 παρ. 1 της ΕΣΔΑ (διάταξη εφαρμοστέα εν προκειμένω εφ’ όσον η αιτούσα, η οποία εκμεταλλεύεται ξενοδοχειακό συγκρότημα στην περιοχή, ισχυρίζεται ότι από τις προσβαλλόμενες πράξεις θίγονται περιουσιακής φύσεως – και συνεπώς, «αστικής φύσεως» κατά την έννοια της διάταξης αυτής - δικαιώματά της), είναι, όμως, οι ισχυρισμοί αυτοί απορριπτέοι ως αβάσιμοι, σύμφωνα με τα διαλαμβανόμενα στην προηγούμενη σκέψη.Επειδή, κατόπιν τούτων, πρέπει να απορριφθεί η κρινόμενη αίτηση και να γίνει δεκτή η ασκηθείσα παρέμβαση.

Α.Ε.Ι. – Εκλογή μέλους ΔΕΠ – Αντικατάσταση μελών ΔΕΠ – Υποβολή Εισηγητικής Έκθεσης από ένα μέλος.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
1) Εφ’ όσον από το Νόμο (άρθρο 24 παρ.3δ του Ν. 3549/2007), δεν προκύπτει ότι η πρόταση του οικείου Τομέα είναι δεσμευτική για τη Γ.Σ.Ε.Σ. κατά τη συγκρότηση του Εκλεκτορικού Σώματος για την εκλογή ή εξέλιξη μέλους ΔΕΠ, ο ορισμός από τη Γ.Σ.Ε.Σ. του μέλους ΔΕΠ κ. Ι.Δ. αντί του προτεινόμενου από τον οικείο Τομέα κ. Κ.Λ., είναι σύννομος. 2) Τα τυχόν παραιτούμενα μέλη της Τριμελούς Εισηγητικής Επιτροπής, εφόσον είναι μέλη του Εκλεκτορικού Σώματος, εκπίπτουν από αυτό και αντικαθίστανται νομίμως. Με δεδομένο ότι οι εισηγητές κ.κ. Α.Β. και Δ.Μ., είχαν ορισθεί ως μέλη του Εκλεκτορικού Σώματος με την ιδιότητα του μέλους ΔΕΠ που ανήκει στον οικείο Τομέα και ο μεν κ. Α.Β. παραιτήθηκε από μέλος ΔΕΠ στο Ε.Μ.Π., ο δε κ. Δ.Μ. απεβίωσε αιφνιδίως, οι ως άνω έπρεπε να αντικατασταθούν σύμφωνα με το Νόμο. Δεν είναι νοητή η σύνταξη έκθεσης της Τριμελούς Εισηγητικής Επιτροπής από ένα μόνο μέλος. Δεν είναι σύννομη η σύνταξη και η υποβολή μεμονωμένου εισηγητικού σημειώματος εκ μέρους του εναπομείναντος μέλους κ. Κ.Π.

Ειδική άδεια της παρ.7 του άρθρου 298 ΠΔ 410/1995 χορηγείται κατόπιν αιτήσεως και όχι αυτεπαγγέλτως. Προαιρετική η χρήση της από γιατρό του κλάδου γιατρών ΕΣΥ που έχει εκλεγεί Δήμαρχος.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Η ειδική άδεια που προβλέπεται στην παρ.7 του άρθρου 298 του ΠΔ 410/1995 δεν έχει υποχρεωτικό χαρακτήρα υπό την έννοια της αυτεπαγγέλτου χορηγήσεώς της από την αρμόδια υπηρεσία και της αντιστοίχου υποχρεώσεως χρήσεώς της από τον δικαιούχο. Η άδεια χορηγείται υποχρεωτικώς από την υπηρεσία μόνον εφ’ όσον υποβληθεί σχετικό αίτημα από τον ενδιαφερόμενο, ο οποίος, λαμβάνοντας υπ’ όψιν τα επιτασσόμενα από το άρθρο 49 του Δημοτικού και Κοινοτικού Κώδικα, θα σταθμίσει κατά πόσον η λήψη της είναι αναγκαία προκειμένου να ανταποκριθεί πλήρως και αποτελεσματικώς στα καθήκοντα του αιρετού αξιώματός του. (πλειοψ.)

Καθεστώς πριμοδότησης αιγοπροβείου κρέατος. Υποβολή αίτησης πριμοδότησης από ανήλικη δια του επιτρόπου της. Διορισμός ειδικού επιτρόπου για τη μεταβίβαση των εν λόγω δικαιωμάτων προς την κόρη του επιτρόπου, λόγω κωλύματος του τελευταίου.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
α) Ανήλικη, που κληρονόμησε την εκμετάλλευση των γονέων της, είναι μεν δικαιούχος των, λόγω κληρονομίας, δικαιωμάτων πριμοδότησης που κατείχαν οι εκλιπόντες, εφ’ όσον διατηρείται η λειτουργία της εκμετάλλευσης, πλην όμως τόσο η υποβολή αίτησης πριμοδότησης, όσο και η καταβολή της πριμοδότησης θα γίνεται, μέχρι την ενηλικίωσή της στον, κατά το αστικό δίκαιο, επίτροπο και διαχειριστή της περιουσίας της, ο οποίος είναι έναντι των αρμοδίων αρχών νομικώς και οικονομικώς υπεύθυνος για την εκμετάλλευση. β) Ο Γ.Λ. δεν μπορεί, ως επίτροπος της ανήλικης ανηψιάς του, να την εκπροσωπήσει στη μεταβίβαση των δικαιωμάτων πριμοδότησης προς την κόρη του (και διάδοχο της δικής του εκμετάλλευσης), διότι υπάρχει ή δύναται να δημιουργηθεί σύγκρουση συμφερόντων της επιτροπευομένης, από αυτόν, ανήλικης και της κόρης του, κατά το άρθρο 1627 Α.Κ. και για τον λόγο αυτό πρέπει για τη μεταβίβαση αυτή να διορισθεί ειδικός επίτροπος από το Δικαστήριο σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 1628 Α.Κ. γ) Η τήρηση ή μη των διατυπώσεων του άρθρου 1624 Α.Κ. (γνωμοδότηση εποπτικού συμβουλίου και άδεια δικαστηρίου), για την εν λόγω μεταβίβαση από τον ειδικό επίτροπο που θα διορισθεί από το Δικαστήριο, θα εξαρτηθεί από την εκτίμηση, αν και κατά πόσο τόσο η απόλυτη αξία των δικαιωμάτων πριμοδότησης, όσο και η σχετική λειτουργική τους αξία μέσα στο περιουσιακό σύνολο αποτελεί ή όχι σημαντικό μέρος της περιουσίας της ανήλικης επιτροπευομένης.

Εκτέλεση δημόσιου συγκοινωνιακού έργου- ανάδειξη αναδόχου:... Με τα δεδομένα αυτά, το γεγονός ότι η αιτούσα δεν υπέβαλε προσφορά στον επίμαχο διαγωνισμό δεν της αποστερεί το έννομο συμφέρον προς άσκηση της κρινομένης αιτήσεως, εφ’ όσον ισχυρίζεται ότι η υποβολή προσφοράς εκ μέρους της κατέστη αδύνατη λόγω των προβαλλομένων με την κρινόμενη αίτηση πλημμελειών της διακηρύξεως του διαγωνισμού και, ειδικότερα, λόγω της ανωτέρω εξαιρετικά συντόμου προθεσμίας υποβολής των προσφορών των διαγωνιζομένων, η οποία θεσπίσθηκε από τη διάταξη του άρθρου 7.4 της διακηρύξεως, ο δε περί του αντιθέτου ισχυρισμός της «....» είναι απορριπτέος ως αβάσιμος. Περαιτέρω, εφ’ όσον, σύμφωνα με τις αναφερθείσες σε προηγούμενη σκέψη διατάξεις, ο ένδικος διαγωνισμός εμπίπτει στο πεδίον εφαρμογής της οδηγίας 2004/17/ΕΚ, αφ’ ενός μεν η διακήρυξή του έπρεπε να δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αφ’ ετέρου δε ως ελάχιστη προθεσμία υποβολής των προσφορών έπρεπε να ορισθεί το χρονικό διάστημα των πενήντα δύο ημερών από την ημερομηνία αποστολής της διακηρύξεως του διαγωνισμού προς δημοσίευση στην εν λόγω Επίσημη Εφημερίδα. Συνεπώς, εφ’ όσον εν προκειμένω η διακήρυξη του διαγωνισμού δημοσιεύθηκε, κατά τα προαναφερθέντα, μόνο στον ελληνικό τύπο, ορίσθηκε δε ως καταληκτική προθεσμία υποβολής των προσφορών το χρονικό διάστημα των δέκα εννέα ημερών από τη δημοσίευση αυτή, πιθανολογείται σοβαρώς ότι συνέτρεξε παραβίαση των ως άνω διεπουσών τον διαγωνισμό διατάξεων, κατά τα βασίμως προβαλλόμενα με την κρινόμενη αίτηση.(...)Επειδή, η Επιτροπή Αναστολών, σταθμίζοντας, σύμφωνα με το άρθρο 5 του ν. 3886/2010, τα συμφέροντα των διαδίκων, κρίνει ότι οι ανωτέρω ισχυρισμοί της «....» δεν αρκούν για να θεωρηθεί ότι συντρέχει εν προκειμένω επιτακτικός λόγος δημοσίου συμφέροντος, ο οποίος, σταθμιζόμενος προς τη βλάβη της αιτούσης, θα επέβαλλε την απόρριψη της κρινομένης αιτήσεως ασφαλιστικών μέτρων. Τούτο δε διότι –ανεξαρτήτως της δυνατότητος της «....» να συνεχίσει την ακολουθούμενη μέχρι σήμερα (προς αντιμετώπιση των καθυστερήσεων κατά την εξέλιξη του προκηρυχθέντος με την ... διακήρυξη διαγωνισμού) πρακτική της διεξαγωγής διαγωνισμών βραχείας διαρκείας- η ανωτέρω εταιρεία δύναται, πάντως, όπως η ίδια αναφέρει στο από 6.6.2013 έγγραφο συμπληρωματικών απόψεων, είτε να προβεί σε απ’ ευθείας ανάθεση των σχετικών υπηρεσιών είτε να προσφύγει στην διαδικασία των διαπραγματεύσεων. Εν όψει των ανωτέρω, η Επιτροπή Αναστολών κρίνει ότι πρέπει να γίνει δεκτή η υπό κρίση αίτηση και να ανασταλεί η εκτέλεση της ... διακηρύξεως της «....» μέχρι τη δημοσίευση οριστικής αποφάσεως του Συμβουλίου της Επικρατείας επί της αιτήσεως ακυρώσεως, την οποία οφείλει να ασκήσει η αιτούσα εντός τριάντα ημερών από την έκδοση της παρούσης αποφάσεως, προκειμένου να διατηρηθεί η ισχύς του διατασσομένου ασφαλιστικού μέτρου (άρθρο 5 παρ. 7 του ν. 3886/2010), κατόπιν δε τούτου παρέλκει ως αλυσιτελής η έρευνα των λοιπών αιτιάσεων που προβάλλονται με την κρινόμενη αίτηση κατά της ανωτέρω διακηρύξεως.