Ρύθμιση θεμάτων του καλλιτεχνικού προσωπικού των Κρατικών Ορχηστρών Αθηνών και Θεσσαλονίκης.

Δυνατότητα ή μη κατάταξης αλλοδαπών μουσικών σε οργανικές θέσεις ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου των Κρατικών Ορχηστρών Αθηνών και Θεσσαλονίκης, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 1 του Ν 3320/2005.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Είναι δυνατή η κατάταξη των αλλοδαπών, μη ομογενών και μη υπηκόων Κρατών-Μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μουσικών, σε οργανικές θέσεις ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου των Κρατικών Ορχηστρών Αθηνών και Θεσσαλονίκης, κατ’ εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 4 παρ.4 του Συντάγματος, 4 του Ν 3528/2007, 7 του ΠΔ 410/1988, 26 παρ.15 του Ν 2085/1992 και 1 του Ν 3320/2005.

Διαδικασία προσλήψεως καλλιτεχνικού προσωπικού Κρατικών Ορχηστρών Αθηνών και Θεσσαλονίκης

Περί δημιουργίας βιομηχανικών ζωνών εις την περιοχήν Δ και καθορισμού βιομηχανικών κλάδων, δυναμένων να εγκατασταθούν άνευ περιορισμών, εντός της περιοχής ταύτης, συμφώνως προς τας διατάξεις του άρθ. 5 του Ν.Δ. 1377/73.

Περί συμπληρώσεως της υπ΄ αριθ. 45/10-4-1973 Πράξεως του Υπουργικού Συμβουλίου “περί δημιουργίας βιομηχανικών ζωνών εις την περιοχήν Δ΄ και καθορισμού βιομηχανικών κλάδων, δυναμένων να εγκατασταθούν άνευ περιορισμών εντός της περιοχής ταύτης, συμφώνως προς τας διατάξεις του άρθρου 5 του Ν.Δ. 1377/1973.

Αποζημίωση λόγω υπερωριακής απασχόλησης...Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά ανωτέρω, το Κλιμάκιο κρίνει ότι η απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Νοσοκομείου περί καθιέρωσης υπερωριακής απασχόλησης του μονίμου και με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου και ορισμένου χρόνου προσωπικού (πλην ιατρών) του Νοσοκομείου για το έτος 2018, καθώς και η 3897/27.2.2018 απόφαση της Διοικήτριας του εν λόγω Νοσοκομείου περί συγκρότησης συνεργείου υπερωριακής απασχόλησης για το μήνα Μάρτιο του ίδιου έτους δεν δύνανται να αποτελέσουν νόμιμο έρεισμα για την καταβολή αποζημίωσης στους φερόμενους ως δικαιούχους υπαλλήλους. Και τούτο διότι δεν διαλαμβάνουν πλήρη και ειδική αιτιολογία, με αναφορά σε συγκεκριμένα στοιχεία, από τα οποία να προκύπτει η συνδρομή ειδικών περιστάσεων (εκτάκτων, εποχικών ή επειγουσών υπηρεσιακών αναγκών), που δικαιολογούν την καθιέρωση υπερωριακής απασχόλησης των υπαλλήλων αυτών κατά το επίμαχο χρονικό διάστημα. Αντιθέτως, στις αποφάσεις αυτές γίνεται γενική και αόριστη επίκληση της ανάγκης παροχής υπερωριακής εργασίας και της 24ωρης λειτουργίας του Νοσοκομείου. Λαμβάνοντας, όμως, υπόψη ότι: 1) με το έγγραφο επανυποβολής, το Νοσοκομείο προβάλλει ότι η παρασχεθείσα υπερωριακή εργασία ήταν αναγκαία, λόγω της υποστελέχωσης του Τμήματος Παραϊατρικού προσωπικού, της Διοικητικής και της Τεχνικής Υπηρεσίας του Νοσοκομείου, προς απόδειξη δε του ισχυρισμού αυτού προσκομίζει πίνακες, από τους οποίους προκύπτει ότι α) στο Τμήμα Παραϊατρικού Προσωπικού καλύπτονται 63 οργανικές θέσεις μονίμων υπαλλήλων, από τις προβλεπόμενες 88, β) στη Διοικητική Υπηρεσία καλύπτονται 56 οργανικές θέσεις μονίμων υπαλλήλων από τις προβλεπόμενες 82 και γ) στην Τεχνική Υπηρεσία καλύπτονται 21 οργανικές θέσεις μονίμων υπαλλήλων από τις προβλεπόμενες 31 και 2) την ανάγκη επαρκούς στελέχωσης των ανωτέρω υπηρεσιών με προσωπικό, προκειμένου να συνεχιστεί απρόσκοπτα η παροχή υπηρεσιών υγείας, κρίνει ότι τα όργανα του Νοσοκομείου χωρίς πρόθεση καταστρατήγησης των προεκτεθεισών διατάξεων υπέλαβαν ότι μπορούσαν νομίμως να προχωρήσουν στην ανάθεση πρόσθετης υπερωριακής εργασίας στους ανωτέρω υπαλλήλους. Μειοψήφησε η Πάρεδρος Χρυσούλα Μιχαλάκη, η οποία υποστήριξε την άποψη ότι δεν δικαιολογείται πλάνη των αρμοδίων οργάνων του Νοσοκομείου ως προς την έννοια των διατάξεων αυτών. Πλην όμως, η γνώμη αυτή δεν εκράτησε. Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, η εντελλόμενη με το ελεγχόμενο χρηματικό ένταλμα πληρωμής δαπάνη δεν είναι νόμιμη, πλην όμως αυτό θα μπορούσε να θεωρηθεί λόγω συγγνωστής πλάνης.

1) Εφαρμογή ή μη των διατάξεων του άρθρου 22 του Π.Δ. 422/1981 περί κρατήσεως 3% υπέρ Μ.Τ.Π.Υ. στις δαπάνες του Ε.Ο.Π.Υ.Υ., για προμήθεια φαρμακευτικών ιδιοσκευασμάτων και υγειονομικού υλικού. 2) Εφαρμογή ή μη των διατάξεων του άρθρου 23 παρ.2 του Π.Δ. 422/1981, επί των δαπανών φαρμακευτικής περιθάλψεως του Ε.Ο.Π.Υ.Υ.1) Στις δαπάνες του «Εθνικού Οργανισμού Παροχών Υπηρεσιών Υγείας» (Ε.Ο.Π.Υ.Υ.), από της ενάρξεως της λειτουργίας του και εντεύθεν, για προμήθεια φαρμακευτικών ιδιοσκευασμάτων και υγειονομικού υλικού πρέπει να γίνεται κράτηση 3% υπέρ του Μετοχικού Ταμείου Πολιτικών Υπαλλήλων (Μ.Τ.Π.Υ)., όταν συντρέχουν οι προϋποθέσεις του άρθρου 22 παρ. Α’ του Π.Δ. 422/1981. (πλειοψ.) 2) Από της εντάξεως των κλάδων υγείας του Ιδρύματος Κοινωνικών Ασφαλίσεων (Ι.Κ.Α.) και του Οργανισμού Γεωργικών Ασφαλίσεων (Ο.Γ.Α.) ως υπηρεσιών, αρμοδιοτήτων και προσωπικού στον Ε.Ο.Π.Υ.Υ. και την κατάργησή τους ως κλάδων υγείας Ι.Κ.Α και Ο.Γ.Α, υφισταμένου πλέον μόνο ενός κλάδου υγείας, αυτού του Ε.Ο.Π.Υ.Υ, στον οποίο είναι ασφαλισμένοι πρώην ασφαλισμένοι Ι.Κ.Α., Ο.Γ.Α., Ο.Π.Α.Δ., Ο.Α.Ε.Ε., κ.α., δεν υφίστανται πλέον δαπάνες των κλάδων υγείας του Ι.Κ.Α και του Ο.Γ.Α. για προμήθειες, εκτελούμενα έργα κ.λπ., αλλά μόνο δαπάνες του Εθνικού Οργανισμού Παροχών Υπηρεσιών Υγείας (Ε.Ο.Π.Υ.Υ.), οι οποίες υπάγονται στην κράτηση 3% υπέρ Μ.Τ.Π.Υ., όταν συντρέχουν οι προϋποθέσεις του άρθρου 22 παρ.Α’ του Π.Δ. 422/1981. Η εξαίρεση του άρθρου 23 παρ.2 περ.θ’ του Π.Δ. 422/1981 αφορά στην φαρμακευτική περίθαλψη η οποία υπάρχει προκειμένης παροχής φαρμάκων και αναλώσιμου υγειονομικού υλικού στους ασφαλισμένους, είτε από τα ιδιωτικά φαρμακεία είτε από τα φαρμακεία του Ε.Ο.Π.Υ.Υ. και όχι επί προμήθειας από τον Ε.Ο.Π.Υ.Υ. φαρμάκων και αναλώσιμου υγειονομικού υλικού από τις φαρμακευτικές εταιρείες. (πλειοψ.)

Δυνατότητα συνέχισης της διαδικασίας μετατροπής του Τομέα Επικουρικής Ασφάλισης Υπαλλήλων Αστυνομίας Πόλεων (ΤΕΑΥΑΠ) και του Τομέα Επικουρικής Ασφάλισης Ελληνικής Χωροφυλακής (ΤΕΑΧ) του ΤΕΑΠΑΣΑ, σε Ν.Π.Ι.Δ. υποχρεωτικής ασφάλισης, με την επωνυμία «Ταμείο Επαγγελματικής Ασφάλισης Υπαλλήλων Αστυνομίας Πόλεων και Χωροφυλακής» (TEA - ΥΑΠΕΧ), μετά την ένταξη των Τομέων αυτών στο Ε.Τ.Ε.Α.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
Η διαδικασία μετατροπής των τομέων επικουρικής ασφάλισης ΤΕΑΥΑΠ και ΤΕΑΧ του Τ.Ε.Α.Π.Α.Σ.Α., σε ν.π.ι.δ., ανεξαρτήτως των διατάξεων βάσει των οποίων ξεκίνησε, καταργήθηκε, με τη ρητή ένταξη, από 1-9-2015, των δύο αυτών τομέων, στο Ε.Τ.Ε.Α. Τυχόν ενέργειες που έγιναν (εκπόνηση αναλογιστικής μελέτης, υποβολή αίτησης, σύνταξη και υποβολή καταστατικού κλπ), εφόσον δεν τελεσφόρησαν πριν τις 30.06.2015, με την έκδοση της προβλεπόμενης εγκριτικής υπουργικής απόφασης περί δημιουργίας του νέου φορέα, απέβαλαν το νόμιμο έρεισμά τους, ενόψει της ένταξης στο Ε.Τ.Ε.Α. όλων των περιγραφόμενων στο νόμο τομέων και κλάδων, που δεν είχαν μέχρι τότε ενταχθεί με την ολοκλήρωση της διαδικασίας μετατροπής. Η Διοίκηση (Συμβούλιο Κοινωνικής Ασφάλισης, Εθνική Αναλογιστική Αρχή, Υπουργός κλπ) οφείλει να μην εξετάσει περαιτέρω την υπόθεση και την υποβληθείσα αίτηση, ανεξαρτήτως του σταδίου στο οποίο αυτή ευρίσκεται.

Παροχή υπηρεσιών: Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά ανωτέρω, το Κλιμάκιο κρίνει ότι μη νομίμως ανατέθηκε στη φερόμενη ως δικαιούχο εταιρεία η παροχή των επίμαχων υπηρεσιών, στο τμήμα διαλογής του ακάθαρτου ιματισμού και διανομής του καθαρού ιματισμού στα τμήματα του νοσοκομείου και στο τμήμα κεντρικής αποστείρωσης, καθόσον οι εργασίες αυτές δεν είναι, κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας, ειδικής φύσης, ώστε η διεκπεραίωσή τους να απαιτεί εξειδικευμένες γνώσεις ή εμπειρία, αλλά ανάγονται στα πάγια και συνήθη καθήκοντα του προσωπικού της Διοικητικής –Οικονομικής Υπηρεσίας και δη του Τμήματος Επιστασίας και Ιματισμού, όσον αφορά το Χ.Ε. 125 και του Τμήματος Τεχνικού, όσον αφορά το Χ.Ε. 126, μη αποδεικνυομένης της αδυναμίας του Νοσοκομείου να εκτελέσει τις επίμαχες εργασίες με το υπάρχον προσωπικό του, λαμβανομένου υπόψη του αριθμού των συνολικά προβλεπομένων θέσεων  στις συγκεκριμένες Υπηρεσίες σύμφωνα με τα άρθρα 11και 14 του Οργανισμού του.(βλ. ανωτέρω σκέψη υπό II. B.)  Ειδικά δε ως προς τις προβλεπόμενες θέσεις του Τμήματος Επιστασίας και Ιματισμού, όπου έχει τοποθετηθεί και υπηρετεί μια μόνο υπάλληλος, που ανήκε στον Κλάδο ΥΕ Προσωπικού Καθαριότητας Εργατών, ο ισχυρισμός του Νοσοκομείου περί απουσίας κατά τον κρίσιμο χρόνο ανάθεσης και παροχής των επίμαχων υπηρεσιών 4 εκ των 5 υπηρετούντων (επί συνόλου 5 οργανικών  θέσεων), καθώς επίσης και ο ισχυρισμός ότι στο εν λόγω Νοσοκομείο δεν υπηρετεί κανένας Κλιβανιστής, ενώ ο Κλάδος Τεχνικού , στον οποίο ανήκει, προβλέπει εννέα (9) οργανικές θέσεις (εκ των οποίων μια Κλιβανιστή), δεν ασκεί εν προκειμένω επιρροή, αφού  δεν προκύπτει ότι τα ανωτέρω δεν ανάγονται στη σφαίρα ευθύνης των αρμοδίων οργάνων του Νοσοκομείου, το οποίο όφειλε να προγραμματίσει εγκαίρως την αναπλήρωσή τους ή να μεριμνήσει για τη μεταφορά προσωπικού από άλλες οργανικές μονάδες του Νοσοκομείου ή για τη διεκπεραίωση, έστω και προσωρινά, των επίμαχων, απλών και όχι εξειδικευμένων, εργασιών από το προσωπικό τυχόν άλλων κλάδων του. Ως εκ τούτου, ο προβαλλόμενος λόγος διαφωνίας της Επιτρόπου παρίσταται βάσιμος, με συνέπεια τη μη νομιμότητα της εντελλόμενης δαπάνης.

Περίληψη της αποφάσεως 1. Προσφυγή λόγω παραβάσεως — Απόφαση του Δικαστηρίου με την οποία διαπιστώνεται η παράβαση — Μη τήρηση της υποχρεώσεως εκτελέσεως αποφάσεως — Χρηματοοικονομικές κυρώσεις (Άρθρο 228 § 2 EΚ) 2. Προσέγγιση των νομοθεσιών — Διαδικασίες προσφυγής στον τομέα της σύναψης συμβάσεων κρατικών προμηθειών και δημοσίων έργων — Οδηγία 89/665 (Άρθρο 226 EΚ και 228 EΚ• οδηγία 89/665 του Συμβουλίου, άρθρο 3) 3. Προσέγγιση των νομοθεσιών — Διαδικασίες προσφυγής στον τομέα της σύναψης συμβάσεων κρατικών προμηθειών και δημοσίων έργων — Οδηγία 89/665 (Άρθρο 226 EΚ και 228 EΚ• οδηγία 89/665 του Συμβουλίου, άρθρο 2 § 6, εδ. 2) 4. Προσέγγιση των νομοθεσιών — Διαδικασίες προσφυγής στον τομέα της σύναψης δημοσίων συμβάσεων — Οδηγία 92/50 (Άρθρο 226 EΚ• οδηγία 92/50 του Συμβουλίου) 5. Κράτη μέλη — Υποχρεώσεις — Παράβαση — Δικαιολογητικός λόγος αντλούμενος από την εσωτερική έννομη τάξη — Δεν επιτρέπεται (Άρθρο 226 EΚ) 1. Στο πλαίσιο της διαδικασίας του άρθρου 228, παράγραφος 2, ΕΚ, η προσφυγή δεν είναι απαράδεκτη διότι η Επιτροπή δεν ζητεί πλέον την επιβολή χρηματικής ποινής. Πράγματι, εφόσον το Δικαστήριο είναι αρμόδιο να αποφασίζει την επιβολή χρηματοοικονομικής κυρώσεως, μη προταθείσας από την Επιτροπή, η προσφυγή δεν καθίσταται απαράδεκτη για το γεγονός και μόνον ότι η Επιτροπή θεωρεί, σε κάποιο στάδιο της ενώπιον του Δικαστηρίου διαδικασίας, ότι δεν τίθεται πλέον ζήτημα επιβολής χρηματικής ποινής. (βλ. σκέψεις 21-22) 2. Η ιδιαίτερη διαδικασία του άρθρου 3 της οδηγίας 89/665, για τον συντονισμό των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων περί της εφαρμογής των διαδικασιών προσφυγής στον τομέα της σύναψης συμβάσεων κρατικών προμηθειών και δημοσίων έργων, δυνάμει της οποίας η Επιτροπή μπορεί να παρεμβαίνει σε κράτος μέλος εφόσον θεωρήσει ότι έχει διαπραχθεί σαφής και κατάφωρη παράβαση των κοινοτικών διατάξεων περί συμβάσεων του δημοσίου, αποτελεί προληπτικό μέτρο το οποίο δεν μπορεί ούτε να παρεκκλίνει από τις εκ του άρθρου 226 ΕΚ και 228 ΕΚ αρμοδιότητες της Επιτροπής ούτε να τις υποκαταστήσει. (βλ. σκέψη 23) 3. Μολονότι η διάταξη του άρθρου 2, παράγραφος 6, δεύτερο εδάφιο, της οδηγίας 89/665, για τον συντονισμό των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων περί της εφαρμογής των διαδικασιών προσφυγής στον τομέα της σύναψης συμβάσεων κρατικών προμηθειών και δημοσίων έργων, επιτρέπει στα κράτη μέλη να διατηρούν τα αποτελέσματα συμβάσεων συναφθεισών κατά παράβαση οδηγιών στον τομέα της συνάψεως δημοσίων συμβάσεων και προστατεύει, με τον τρόπο αυτό, τη δικαιολογημένη εμπιστοσύνη των αντισυμβαλλομένων, δεν μπορεί όμως να έχει ως αποτέλεσμα να θεωρείται ότι η έναντι τρίτων συμπεριφορά της αναθέτουσας αρχής είναι σύμφωνη προς το κοινοτικό δίκαιο ύστερα από τη σύναψη τέτοιων συμβάσεων. Ωστόσο, μολονότι η διάταξη αυτή δεν επηρεάζει την εφαρμογή του άρθρου 226 ΕΚ, δεν επηρεάζει ούτε την εφαρμογή του άρθρου 228 ΕΚ, ειδάλλως συρρικνώνεται το περιεχόμενο των διατάξεων της Συνθήκης περί δημιουργίας της εσωτερικής αγοράς. Περαιτέρω, η διάταξη αυτή αφορά, όπως προκύπτει από τη διατύπωσή της, την αποκατάσταση την οποία ο θιγείς από παράβαση διαπραχθείσα εκ μέρους της αναθέτουσας αρχής μπορεί να επιτύχει από την αρχή αυτή. Ωστόσο, λόγω της εξειδίκευσής της, η διάταξη αυτή δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι διέπει και τη σχέση μεταξύ ενός κράτους μέλους και της Κοινότητας, σχέση η οποία εμπίπτει στο πλαίσιο των άρθρων 226 ΕΚ και 228 ΕΚ. (βλ. σκέψεις 33-35) 4. Ακόμη και αν υποτεθεί ότι, σε περίπτωση λύσης της συναφθείσας κατά παράβαση της οδηγίας 92/50 σύμβασης, οι αρχές της ασφάλειας δικαίου και της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, η αρχή pacta sunt servanda καθώς και το δικαίωμα της ιδιοκτησίας μπορούν να αντιταχθούν στην αναθέτουσα αρχή από τον αντισυμβαλλόμενό της, ένα κράτος μέλος δεν μπορεί, εν πάση περιπτώσει, να τα επικαλεστεί για να δικαιολογήσει τη μη εκτέλεση αποφάσεως διαπιστώνουσας παράβαση βάσει του άρθρου 226 ΕΚ και, ως εκ τούτου, να απεκδύεται της ευθύνης που υπέχει από το κοινοτικό δίκαιο. (βλ. σκέψη 36) 5. Ένα κράτος μέλος δεν μπορεί να επικαλείται διατάξεις, πρακτικές ή καταστάσεις της εσωτερικής του έννομης τάξης για να δικαιολογήσει τη μη τήρηση των υποχρεώσεων και προθεσμιών που απορρέουν από το κοινοτικό δίκαιο. (βλ. σκέψη 38)