Τράπεζα της Ελλάδος. Έκτακτη εισφορά ν. 3808/2009 και ν. 3845/2010.(..)Η έκτακτη εισφορά που προβλέπεται από τις διατάξεις των ν. 3808/2009 και ν. 3845/2010 επιβάλλεται και στα κέρδη της Τράπεζας της Ελλάδος. Παραπομπή στην Ολομέλεια με την 182/17 γνωμοδότηση Β τμήματος

Τράπεζα της Ελλάδος. Έκτακτη εισφορά ν. 3808/2009 και ν. 3845/2010.(..)Η έκτακτη εισφορά που προβλέπεται από τις διατάξεις των ν. 3808/2009 και ν. 3845/2010 επιβάλλεται και στα κέρδη της Τράπεζας της Ελλάδος. Παραπομπή στην Ολομέλεια, λόγω σπουδαιότητας του θέματος. Εκδόθηκε η υπ' αριθ.182/2017 γνωμοδότηση της Α΄ Ολομέλειας Διακοπών.

Ρύθμιση θεμάτων εφαρμογής των διατάξεων της παρ. 1.δ. του άρθρου δεύτερου του ν. 3845/2010.

Αποστολή μηνιαίων στοιχείων του Ν. 3845/2010 στο Γ.Λ.Κ.

Εφαρμογή των Ν.3845/2010 ,3833/2010 και ης αριθμ.2/35981/0022/28.5.2010 εγκυκλίου του Υπουργού Οικονομικών στους ωρομίσθιους εκπαιδευτικούς της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης

Νόμιμη η καταβολή περικοπείσας αναλογίας επιδόματος ανθυγιεινής και επικίνδυνης εργασίας, σε εργαζομένους του κλάδου των Σχολικών φυλάκων, με σχέση εργασίας ι.δ.α.χ., καθόσον σύμφωνα με το άρθρο 1 παρ. 4 του ν. 3833/2010 και το άρθρο τρίτο παρ. 3 του ν. 3845/2010, οι περικοπές αυτές δεν ισχύουν ως προς το επίδομα ανθυγιεινής και επικίνδυνης εργασίας για τους μισθωτούς με σχέση εργασίας ι.δ.α.χ. στους οποίους δεν εφαρμόζονται οι διατάξεις του ν. 3205/2003.

Εξαίρεση ή μη του Ταμείου Εγγύησης Καταθέσεων και Επενδύσεων (ΤΕΚΕ) από την υποχρέωση απογραφής του προσωπικού του στο Μητρώο Ανθρωπίνου Δυναμικού Ελληνικού Δημοσίου (ΜΑΔΕΔ), και από την ένταξή του στο σύστημα πληρωμών της Ενιαίας Αρχής Πληρωμής (ΕΑΠ), σύμφωνα με το άρθρο δεύτερο του ν. 3845/2010.(...)Το Ταμείο Εγγύησης Καταθέσεων και Επενδύσεων (ΤΕΚΕ) εξαιρείται της υποχρέωσης απογραφής του προσωπικού του στο Μητρώο Ανθρωπίνου Δυναμικού Ελληνικού Δημοσίου (ΜΑΔΕΔ) και ένταξής του στο σύστημα πληρωμών της Ενιαίας Αρχής Πληρωμής (ΕΑΠ) που προβλέπεται στο άρθρο δεύτερο παρ. 1 β του ν. 3845/2010 (ομόφωνα).

Καθορισμός δικαιολογητικών για την παροχή περίθαλ­ψης στους άνεργους ελεύθερους επαγγελματίες κατ’ εφαρμογή των διατάξεων του ν.3845/2010 (Α΄ 65) και ν.3863/2010 (Α΄ 115).

Εάν οι διατάξεις της παρ.1 του άρθρου 47 του ν.4172/2013 έχουν εφαρμογή για τα διανεμόμενα ή κεφαλαιοποιούμενα ποσά κερδών των νομικών προσώπων και νομικών οντοτήτων, τα οποία απολαμβάνουν των προνομίων και ατελειών του Δημοσίου ή απαλλάσσονται του φόρου εισοδήματος, με βάση τις διατάξεις του άρθρου 46 του ν.4172/2013 ή ειδικές διατάξεις νόμων. (...) Οι διατάξεις της παρ.1 του άρθρου 47 του ν.4172/2013, όπως αυτές ίσχυσαν διαχρονικά, δεν έχουν εφαρμογή για τα διανεμόμενα ή κεφαλαιοποιούμενα ποσά κερδών των νομικών προσώπων και νομικών οντοτήτων τα οποία απαλλάσσονται του φόρου εισοδήματος με βάση τις διατάξεις του άρθρου 46 του ν.4172/2013 (Κ.Φ.Ε.) ή απολαμβάνουν των φορολογικών προνομίων και ατελειών του Δημοσίου με ειδικές διατάξεις νόμων (ομόφ.).

Έκτακτη εισφορά..Επειδή, όπως προελέχθη, (σκέψη 12), σύμφωνα με το άρθρο 18 παρ. 1 περ. β και γ του ν. 3758/2009, αντικείμενο της επίδικης εισφοράς αποτελεί το «συνολικό καθαρό εισόδημα» των δηλώσεων οικονομικού έτους 2008, «φορολογούμενο ή απαλλασσόμενο», εξαιρέσει των εισοδημάτων της παραγράφου 1 του άρθρου 14 και της περίπτωσης γ της παραγράφου 4 του άρθρου 45 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος. (Πρόκειται, αντιστοίχως, για την αυτοτελή φορολόγηση αποζημιώσεων στο πλαίσιο μισθωτών υπηρεσιών και την απαλλαγή ορισμένων εφάπαξ ασφαλιστικών παροχών). Όπως συνάγεται από τις διατάξεις αυτές, στην επίδικη εισφορά, πλην των συγκεκριμένων ως άνω εξαιρέσεων, υπόκειται κάθε έσοδο που εμπίπτει, κατ’ αρχήν, στο πεδίο εφαρμογής του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος, άρα και οι «αυτοτελώς φορολογούμενες ειδικές περιπτώσεις» των άρθρων 11 κ.επ. αυτού. Συνεπώς, ισχυρισμός που είχε προβληθεί εν προκειμένω ενώπιον των δικαστηρίων της ουσίας ότι δεν έπρεπε να υπαχθεί στην επίδικη εισφορά ορισμένο κονδύλιο «που αφορά αυτοτελώς φορολ. ποσά», χωρίς να διευκρινίζεται ειδικότερα η φύση των εν λόγω ποσών, δεν ήταν ουσιώδης και ορθώς κατ’ αποτέλεσμα δεν ελήφθη υπ’ όψη από το διοικητικό εφετείο, τα δε περί του αντιθέτου προβαλλόμενα με την κρινόμενη αίτηση είναι απορριπτέα. (Βλ. την ως άνω επί της αιτήσεως του κυρίως διαδίκου ΣτΕ, Ολομ., 1685/2013). Ομοίως, παράπονα της κρινόμενης αίτησης σχετικά με τον ενιαίο τρόπο εμφανίσεως στις οικείες δηλώσεις φορολογίας εισοδήματος, αφ’ ενός μεν των αυτοτελώς φορολογουμένων εσόδων των υπαγομένων στην εισφορά, αφ’ ετέρου δε των κατά τ’ ανωτέρω εξαιρουμένων από αυτήν, έτσι ώστε τα τελευταία να μη διακρίνονται και να υπόκεινται, ως μη έδει, σε εισφορά, προβάλλονται άνευ εννόμου συμφέροντος, καθώς το αναιρεσείον δεν ισχυρίζεται ούτε προκύπτει ότι στα ένδικα εισοδήματα περιλαμβάνονται και τέτοια εξαιρούμενα της εισφοράς έσοδα. Εξ άλλου, το ότι τα υποκείμενα στην εισφορά ως άνω αυτοτελώς φορολογούμενα έσοδα δηλώνονταν, όπως ισχυρίζεται το αιτούν σωματείο, προαιρετικώς στις αντίστοιχες δηλώσεις φορολογίας εισοδήματος, δεν άγει, από πλευράς επιβολής της επίδικης εισφοράς, σε άνιση ευνοϊκή μεταχείριση όσων δεν προέβησαν σε σχετική δήλωση, αφού και στους τελευταίους, πάντως, «βεβαιώνεται οίκοθεν» η εισφορά κατόπιν ελέγχου (παρ. 3 περ. α, β και δ ανωτ. άρθρου 18 ν. 3758). Συνεπώς, και οι περί του αντιθέτου λόγοι αναιρέσεως είναι αβάσιμοι και απορριπτέοι. (Βλ. την ως άνω ΣτΕ, Ολομ., 1685/2013).