Καθορισμός αποζημίωσης των μελών και των γραμματέων των Επιτροπών Επιλύσεως Δασικών Αμφισβητήσεων (Ε.Ε.Δ.Α.) για την επίλυση διαφορών αναφερομένων στο χαρακτηρισμό μίας περιοχής ή τμήματος.

Νομιμότητα σχεδίων συμβάσεων για την προμήθεια αντιδραστηρίων και αναλώσιμου υλικού.Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά ανωτέρω (σκέψη ΙΙΙ), το Κλιμάκιο κρίνει ότι η διαδικασία τεχνικής αξιολόγησης για τα είδη της κατηγορίας 2 (αντιδραστήρια χωρίς συνοδό εξοπλισμό), για τα οποία υπήρξαν περισσότερες της μίας τεχνικά αποδεκτής προσφοράς, και για τα οποία η Επιτροπή προέβη στη βαθμολόγησή τους αποκλειστικά με βάση, τα οριζόμενα στο Παράρτημα Γ’ της διακήρυξης, στοιχεία της ομάδας τεχνικών προδιαγραφών, ποιότητας και απόδοσης του άρθρου 20 παρ.2 του π.δ.394/1996, στην οποία (ομάδα) και αποδόθηκε συνολικός συντελεστής βαρύτητας 100%, αντί του προβλεπόμενου από την ανωτέρω διάταξη μέχρι ποσοστό 80%, και χωρίς να ληφθούν υπόψη και στοιχεία της ομάδας τεχνικής κάλυψης και υποστήριξης, με συντελεστή βαρύτητας τουλάχιστον 20% (και όχι πάνω από 30%) είναι νομικά πλημμελής. (..) Επί της προαναφερόμενης διαδικασίας του ελεγχόμενου διαγωνισμού και μετά από έλεγχο και των λοιπών στοιχείων του φακέλου, το Κλιμάκιο διαπιστώνει ουσιώδεις νομικές πλημμέλειες, που κωλύουν την υπογραφή των ελεγχόμενων σχεδίων συμβάσεων, και ειδικότερα ότι: α) Η βαθμολόγηση των προσφορών για τα είδη της κατηγορίας 2 της διακήρυξης, που κρίθηκαν τεχνικά αποδεκτές, με βάση τα κριτήρια της οικείας διακήρυξης είναι μη νόμιμη και επομένως μη νόμιμη είναι και η κατακύρωση των αποτελεσμάτων του διαγωνισμού στις εταιρείες που αναδείχθηκαν προμηθεύτριες για τα είδη αυτά, ήτοι στις εταιρείες 1. … για τα είδη με α/α 9 και 10 (της κατηγορίας 2) και 2. … για τα είδη με α/α 11, 12, 13 και 16 (της κατηγορίας 2). β) Η προσφορά της εταιρείας … για αναλυτή και αντιδραστήρια για τη μελέτη μεσογειακών συνδρόμων και αιμοσφαιρινοπαθειών και αντιδραστήρια με συνοδό εξοπλισμό (Β της κατηγορίας 1) έπρεπε να έχει απορριφθεί ως απαράδεκτη, λόγω μη αναφοράς στην προσφορά της του ονόματος, του τύπου και του οίκου κατασκευής του προσφερόμενου από αυτή αναλυτή (συνοδού εξοπλισμού) για το είδος Β της κατηγορίας 1 της διακήρυξης, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 18 παρ.1 του π.δ.394/1996, κι επομένως είναι μη νόμιμη η κατακύρωση του εν λόγω είδους στην εταιρείας αυτή. Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, το Κλιμάκιο κρίνει ότι α) κωλύεται η υπογραφή των συμβάσεων μεταξύ του Γενικού Νοσοκομείου ... «...» και των εταιρειών: … για το είδος «αναλυτής και αντιδραστήρια για τη μελέτη μεσογειακών συνδρόμων και αιμοσφαιρινοπαθειών και αντιδραστήρια με συνοδό εξοπλισμό» (Β της κατηγορίας 1), …  για τα είδη με α/α  11, 12, 13 και 16 της κατηγορίας «αντιδραστήρια αιματολογικού εργαστηρίου διάφορα (χωρίς συνοδό εξοπλισμό) και …. για τα είδη με α/α  9 και 10 της κατηγορίας «αντιδραστήρια αιματολογικού εργαστηρίου διάφορα (χωρίς συνοδό εξοπλισμό)  και β) δεν κωλύεται η υπογραφή των συμβάσεων μεταξύ του Γενικού Νοσοκομείου ... «...» και των εταιρειών που αναδείχθηκαν μειοδότριες για την προμήθεια των λοιπών ειδών του διαγωνισμού 27/2004.

Ασφαλιστική ενημερότητα(...) Επειδή, κατά τα ήδη κριθέντα, το άρθρο 6 του π.δ/τος 394/1996, στο οποίο παραπέμπει η διακήρυξη απαιτεί πιστοποιητικό ασφαλιστικής ενημερότητας του ίδιου του νομικού προσώπου της εταιρείας για τα απασχολούμενα από αυτήν πρόσωπα, όχι δε και πιστοποιητικά ασφαλιστικής  ενημερότητας των μελών της διοίκησης του ατομικώς, ως απασχολουμένων προσώπων νοουμένων και των μελών του οργάνου διοίκησης του νομικού προσώπου, μόνον όμως, εάν αυτά τυχόν απασχολούνται με σχέση(...) Ο λόγος αυτός της αιτήσεως δεν πιθανολογείται σοβαρώς ως βάσιμος διότι εφ όσον οι ανωτέρω εταίροι και τα λοιπά πρόσωπα δεν περιλαμβάνονται στο προσωπικό της παρεμβαίνουσας δεν απαιτείτο, σύμφωνα με όσα ανεφέρθησαν στη σκέψη 7, υποβολή ως προς αυτά, πιστοποιητικού ασφαλιστικής ενημερότητας για την συμμετοχή της παρεμβαίνουσας στον επίδικο διαγωνισμό.εξαρτημένης εργασίας στο νομικό πρόσωπο (ΕΑ 326/2003, 383/2003, 6/2004, 24/2005).

Επειδή, τέλος, προβάλλεται ότι, κατά παράβαση του ενιαίου μέτρου κρίσεως, η αναθέτουσα αρχή, παρ’ότι διεπίστωσε ότι η εταιρεία «…» δεν προσκόμισε τα απαραίτητα έγγραφα των «ειδικών όρων», αρκέσθηκε στην υπεύθυνη δήλωσή της περί τηρήσεως των όρων της διακηρύξεως, ενώ, αντιθέτως, απέκλεισε την αιτούσα, η οποία υπέβαλε αντίστοιχη υπεύθυνη δήλωση. Ο λόγος, όμως, αυτός δεν πιθανολογείται σοβαρώς ως βάσιμος, δεδομένου ότι η αιτούσα δεν επικαλείται πλημμέλεια της προσφοράς της ως άνω εταιρείας όμοια με αυτήν ένεκα της οποίας εχώρησε ο αποκλεισμός της δικής της προσφοράς και η οποία προβλεπόταν, όπως αναφέρθηκε στην σκέψη 7, από τους «γενικούς», και όχι από τους «ειδικούς», όρους της διακηρύξεως. Επειδή, ενόψει των ανωτέρω, πιθανολογείται σοβαρώς ότι η αναθέτουσα αρχή νομίμως απέρριψε την προσφορά της αιτούσας, η δε υπό κρίση αίτηση είναι απορριπτέα.

Περί της διαδικασίας της εκκαθαρίσεως και εντολή πληρωμής των εξόδων των Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου, της επιλύσεως ανακυπτουσών αμφισβητήσεων μεταξύ διατακτών και υπηρεσιών εκκαθαρίσεως και εντολής πληρωμής των δαπανών, ως και περί του τύπου των χρηματικών ενταλμάτων πληρωμής

Πτώχευση. Σύνδικος. Προστασία της πτωχευτικής περιουσίας και των συμφερόντων του πτωχού. Δικαίωμα ή μη άσκησης προσφυγής και υποβολής προτάσεως διοικητικής επιλύσεως της διαφοράς από τον πτωχό.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Μετά την κήρυξη της πτωχεύσεως δικαίωμα ασκήσεως προσφυγής και υποβολής προτάσεως διοικητικής επιλύσεως της διαφοράς (διοικητικός ή δικαστικός συμβιβασμός) έχει μόνον ο σύνδικος της πτωχεύσεως. (ομοφ.) Σε περίπτωση, όμως, κατεπείγοντος και αδράνειας του συνδίκου της πτωχεύσεως, ο πτωχός νομιμοποιείται, κατ’ εξαίρεση, στη λήψη των αναγκαίων μέτρων για την προστασία της πτωχευτικής περιουσίας και των συμφερόντων του, ασκώντας προσφυγή κατά των πράξεων της φορολογικής αρχής ή υποβάλλοντας πρόταση διοικητικής επιλύσεως της διαφοράς. (πλειοψ.)

Προμήθεια επιδεσμικού υλικού: ζητείται η ανάκληση της 143/2015 πράξης του ΣΤ΄ Κλιμακίου,Με βάση τα ανωτέρω και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη σκέψη I, το Τμήμα κρίνει ότι το ως άνω έγγραφο δεν συνιστά παραδεκτή αίτηση ανάκλησης κατά της 143/2015 πράξης του ΣΤ΄ Κλιμακίου, διότι στο έγγραφο αυτό δεν περιέχεται κανένας λόγος ανάκλησης αυτής. Αντίθετα το Γ.Ν. , λαμβάνοντας υπόψη του την ως άνω (143/2015) πράξη και προκειμένου να συμμορφωθεί προς αυτήν, προέβη, με το από 31.7.2015 Πρακτικό της Επιτροπής του Διαγωνισμού, το οποίο και ενέκρινε, στην τροποποίηση του προηγούμενου από 1.4.2015 Πρακτικού της Επιτροπής καθώς και στην έκδοση 18 σχεδίων συμβάσεων-πλαισίου και επομένως υφίσταται νέο, επιγενόμενο τμήμα της διαδικασίας επιλογής αναδόχου, ικανό να άρει το διαπιστωθέν κώλυμα υπογραφής των συμβάσεων, το οποίο ιδρύει αρμοδιότητα του Κλιμακίου για τη διενέργεια του προβλεπόμενου ελέγχου νομιμότητας επ’ αυτού. Συντρέχει, επομένως, νόμιμος λόγος αναπομπής της παρούσας υπόθεσης στο ΣΤ΄ Κλιμάκιο, προκειμένου να ασκήσει την αρμοδιότητά του για έλεγχο του εν λόγω επιγενόμενου τμήματος της διαδικασίας καθώς και των σχετικών εγγράφων και σχεδίων – συμβάσεων, που συνιστούν νέα έγγραφα της διαδικασίας του διαγωνισμού, τα οποία δεν ήλεγξε. Αναπέμπει την υπόθεση στο ΣΤ΄ Κλιμάκιο προκειμένου να ασκήσει την αρμοδιότητά του, σύμφωνα με τα ειδικότερα εκτιθέμενα στο σκεπτικό της παρούσας απόφασης.

Εξώδικος συμβιβασμός:ζητείται παραδεκτώς η ανάκληση της 106/2017 πράξης του Κλιμακίου Προληπτικού Ελέγχου Δαπανών στο IV Τμήμα​(...)Με δεδομένα τα ανωτέρω, το Τμήμα κρίνει ότι δεν συντρέχει λόγος να αποστεί από τις κρίσεις του Κλιμακίου, στις ορθές σκέψεις και αιτιολογίες της πράξης του οποίου εμμένει. Περαιτέρω, ως προς τους ισχυρισμούς που προβάλλονται με την αίτηση ανάκλησης, κρίνει τα εξής: α) Η εντελλόμενη δαπάνη, η οποία κρίθηκε με την πράξη του Κλιμακίου μη νόμιμη χωρίς να έχει εκδοθεί θετική για την ανωτέρω εταιρεία, τελεσίδικη απόφαση, με την οποία να επιδικάζονται υπέρ αυτής αξιώσεις για το κρίσιμο χρονικό διάστημα, δεν εμπίπτει, σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη σκέψη V, στο πεδίο εφαρμογής της διάταξης του άρθρου 4 του ν. 4132/2013, που δεν συνιστά, ούτως ή άλλως, νομιμοποιητική διάταξη, αλλά αποσκοπεί απλώς στην τακτοποίηση των υφιστάμενων μέχρι 31.12.2011 δημοσιονομικών εκκρεμοτήτων των νοσοκομείων προς τρίτους, όσα δε αντίθετα προβάλλει το αιτούν και η παρεμβαίνουσα είναι αβάσιμα και  απορριπτέα. β) Όπως έγινε δεκτό ανωτέρω, το Ελεγκτικό Συνέδριο, το οποίο κατά τον προληπτικό έλεγχο των δαπανών δικαιούται να εξετάζει παρεμπιπτόντως, με την επιφύλαξη τυχόν ύπαρξης δεδικασμένου, την πράξη του συμβιβασμού ως προς την τήρηση των νομίμων προϋποθέσεων, δηλαδή τόσο ως προς τα τυπικά εξωτερικά στοιχεία αυτής όσο και ως προς το υπαρκτό, κατά το ουσιαστικό δίκαιο, της απαίτησης, σε εξόφληση της οποίας οι δαπάνες αυτές εντέλλονται (βλ. σκεψ. ΙV), έκρινε με τις προεκτεθείσες στην πράξη του Κλιμακίου ορθές επάλληλες αιτιολογίες ότι η δεύτερη παράταση της 97/29.10.2004 αρχικής σύμβασης δεν είναι νόμιμη. Η επικαλούμενη δε 161/2011 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Λάρισας, που εκδόθηκε επί αγωγής που άσκησε η Γεωργία Περιστέρη κατά του Νοσοκομείου, δεν ασκεί έννομη επιρροή επί της συγκεκριμένης υπόθεσης, καθώς αφορά στην αρχική σύμβαση παροχής υπηρεσιών φύλαξης (97/2014), που είχε συνάψει το Νοσοκομείο με την ανωτέρω και όχι στην παράταση αυτής για το χρονικό διάστημα από 1.2.2006 έως 15.10.2006 που αποτελεί και την αιτία του επίμαχου εξώδικου συμβιβασμού και ως εκ τούτου, δεν απορρέει από αυτή δεδικασμένο που να δεσμεύει το Ελεγκτικό Συνέδριο. Άλλωστε, τα ανωτέρω ήταν γνωστά στα όργανα του αιτούντος και συνεπώς, δεν μπορεί να γίνει δεκτό ότι συγγνωστώς υπέλαβαν ότι μπορούσαν να προβούν στη σύναψη του επίμαχου συμβιβασμού. και γ) Αβασίμως το αιτούν ισχυρίζεται ότι τα όργανά του συγγνωστώς υπέλαβαν ότι υπήρχε η δυνατότητα της επιπλέον παράτασης. Τούτο, διότι η 16357/25.8.2010 διακήρυξη που προσκομίζει για την τεκμηρίωση του ισχυρισμού αυτού αφορά σε διαγωνιστική διαδικασία που διεξήχθη πολύ μεταγενέστερα από το χρονικό σημείο που αποφασίσθηκε η δεύτερη μη νόμιμη παράταση της σύμβασης, και ως εκ τούτου δεν παρέχει  έρεισμα ικανό να οδηγήσει το Τμήμα σε τέτοιου είδους κρίση και τούτο ανεξαρτήτως του ότι στο υπογεγραμμένο συμβατικό κείμενο- του οποίου οι όροι ήταν σαφείς- δεν υπήρχε τέτοια πρόβλεψη (για δεύτερη παράταση με σύμφωνη γνώμη του αναδόχου) και ως εκ τούτου δεν δύναται το αιτούν να επικαλείται όλως αορίστως πάγιες προηγούμενες πρακτικές προκειμένου να δικαιολογήσει μη νόμιμες ενέργειές των οργάνων του.Απορρίπτει την αίτηση.​

Συμφωνητικό εξώδικου συμβιβασμού (για παροχή υπηρεσιών καθαριότητας) :ζητείται παραδεκτώς ανάκληση της 109/2017 πράξης του Κλιμακίου Προληπτικού Ελέγχου Δαπανών στο IV Τμήμα:Υπό τα ανωτέρω δεδομένα, το Τμήμα κρίνει ότι δεν συντρέχει λόγος να αποστεί από όσα ορθώς δέχθηκε το Κλιμάκιο με την 109/2017 πράξη του. Ειδικότερα, ως προς τους ισχυρισμούς που προβάλλονται με την αίτηση ανάκλησης, κρίνει τα εξής: Απορριπτέος τυγχάνει ο ισχυρισμός του αιτούντος ότι νομίμως προσέφυγε σε επέκταση της αρχικής σύμβασης εν όψει των αναγκών καθαριότητας των νέων χώρων Μ.Α.Φ. και Τ.Ε.Π. και της προβλεπόμενης στο άρθρο 24 παρ. 4 του π.δ. 394/1996 δυνατότητας τροποποίησης της αρχικής σύμβασης διότι: α) Οι ανάγκες καθαριότητας των συγκεκριμένων χώρων είναι πάγιες, συνεπώς προβλέψιμες και δεν αποδεικνύεται ότι το αιτούν κατέβαλε την ενδεδειγμένη επιμέλεια για την έγκαιρη νόμιμη ανάθεση της καθαριότητάς τους, εν όψει και του συμφωνηθέντος χρόνου παράδοσης αυτών και β) τα συμβαλλόμενα μέρη δεν μπορούσαν να προβούν, κατ΄επίκληση της ανωτέρω διάταξης, με νεότερη κοινή συμφωνία τους σε τροποποίηση των ουσιωδών όρων της διακήρυξης και της σύμφωνης με αυτούς οικείας σύμβασης, που προσδιορίζουν το φυσικό και οικονομικό συμβατικό αντικείμενο, επιφέροντας δια της τροποποιήσεως την επέκτασή του, όπως συνέβη εν προκειμένω. Αβασίμως υποστηρίζει περαιτέρω το αιτούν ότι ο Επίτροπος του Ελεγκτικού Συνεδρίου δεν μπορούσε να ελέγξει παρεπιμπτόντως τη νομιμότητα της 201/13.3.2003 απόφασης του Δ.Σ του Νοσοκομείου δεδομένου ότι, σύμφωνα με όσα έχουν γίνει δεκτά ανωτέρω στη σκέψη IΙΙ, αυτή ασκεί ουσιώδη επιρροή στη νομιμότητα της ελεγχόμενης δαπάνης. Ομοίως, ο ισχυρισμός του αιτούντος ότι η εντελλόμενη δαπάνη είναι νόμιμη μέχρι του ποσού των 15.000 ευρώ για το οποίο το Νοσοκομείο μπορούσε να προβεί σε απευθείας ανάθεση χωρίς να συντρέχουν οι ειδικές προϋποθέσεις του ν. 2286/1995 αβασίμως προβάλλεται και πρέπει να απορριφθεί, διότι αιτία έκδοσης των επίμαχων χρηματικών ενταλμάτων είναι ο εξώδικος συμβιβασμός, σύμφωνα με τους όρους του οποίου η συμφωνία παραίτησης από την αγωγή της αναδόχου προϋποθέτει εξόφληση του συνόλου του αιτηθέντος με την εν λόγω αγωγή ποσού και όχι μέρους αυτού με άλλη νομική βάση. Αναφορικώς δε με την επικαλούμενη εφαρμογή του άρθρου 4 του ν. 4132/2013, εφόσον δεν προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου η έκδοση από αρμόδιο δικαστήριο τελεσίδικης θετικής απόφασης ως προς την επίμαχη απαίτηση της φερόμενης ως δικαιούχου εταιρείας, η επίμαχη δαπάνη, κριθείσα ορθώς από το Κλιμάκιο ως μη νόμιμη, δεν δύναται να αποτελέσει νόμιμη αιτία σύναψης εξώδικου συμβιβασμού για την τακτοποίηση ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων του Νοσοκομείου προς τρίτους βάσει της εν λόγω διάταξης. Τούτο δε διότι, σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά ανωτέρω στις σκέψεις V και VI, η εν λόγω διάταξη η οποία σε κάθε περίπτωση δεν είναι νομιμοποιητική, προϋποθέτει εγκυρότητα και νομιμότητα της υποκείμενης του συμβιβασμού αιτίας και συνεπώς, ο προβαλλόμενος από το αιτούν ισχυρισμός ως προς τη δυνατότητα εφαρμογής της και σε περιπτώσεις αξιώσεων ερειδόμενων σε μη νόμιμη σύμβαση παροχής υπηρεσιών είναι απορριπτέος ως αβάσιμος. Περαιτέρω, οι αποφάσεις 161/2011 και 153/2016 του Διοικητικού Εφετείου Λάρισας που επικαλείται το αιτούν εκδόθηκαν επί αγωγών που ασκήθηκαν κατ’ αυτού από άλλη ανάδοχο, η οποία παρείχε υπηρεσίες φύλαξης και ως εκ τούτου, δεν ασκούν έννομη επιρροή επί της συγκεκριμένης υπόθεσης. Εξάλλου, δεν μπορεί να αναγνωριστεί υπέρ των οργάνων του αιτούντος συγγνωστή πλάνη, της οποίας όλως αορίστως γίνεται επίκληση από το αιτούν, το οποίο έχει προσφύγει σε σειρά μη νόμιμων αναθέσεων των επίμαχων υπηρεσιών. Τέλος, το Τμήμα κρίνει ότι πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος και ο ισχυρισμός περί συνδρομής λόγων επιτακτικού δημοσίου συμφέροντος, οι οποίοι επιβάλουν τη θεώρηση του ανωτέρω χρηματικού εντάλματος, καθόσον το δημόσιο συμφέρον εξυπηρετείται προεχόντως με την τήρηση της νομιμότητας και όχι με παραβιάσεις της εθνικής νομοθεσίας (Ε.Σ. Πρ. ΙV Tμ.57, 42/2016, πρβλ. VI Τμ. αποφ. 1249, 1254/2011). Απορρίπτει την αίτηση.

Προμήθεια ειδών ιματισμού-ένδυσης-υπόδησης...Με βάση τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στην προηγούμενη σκέψη, το Τμήμα κρίνει ότι οι δαπάνες για την προμήθεια ειδών ιματισμού-ένδυσης-υπόδησης, μέσω του ανοικτού διαγωνισμού, της 31.8.2000 και στολών εργασίας μέσω της διενέργειας του κλειστού διαγωνισμού της 14.11.2000 δεν είναι νόμιμες, εφόσον δεν ήταν νόμιμη η κατακύρωση των συγκεκριμένων ως άνω ειδών, αφού η επιτροπή του διαγωνισμού είχε δέσμια αρμοδιότητα να προτείνει την κατακύρωση του αποτελέσματος των διαγωνισμών στις εταιρίες των οποίων οι προσφορές αξιολογήθηκαν ως τεχνικώς αποδεκτές και τα είδη παρέχονταν με τη χαμηλότερη τιμή. Αξιολογήσεις δε ή συγκρίσεις ως προς το τεχνικώς αποδεκτό, ποιοτικό από επόψεως κατασκευής και άρτιο των προσφερόμενων ειδών δεν μπορούσαν να γίνουν από την επιτροπή του διαγωνισμού μετά την αποσφράγιση και των οικονομικών προσφορών των συμμετεχουσών εταιριών. Κατ’ επέκταση και οι αποφάσεις του Δ.Σ. του Νοσοκομείου … περί κατακυρώσεως του αποτελέσματος των εν λόγω διαγωνισμών ως προς τα συγκεκριμένα είδη σε προμηθευτές - μη μειοδότες είναι ομοίως νομικά πλημμελείς με συνέπεια να είναι μη νόμιμες, εκ του λόγου τούτου, οι υπό κρίση δαπάνες. Περαιτέρω ο προβαλλόμενος ισχυρισμός περί κατακυρώσεως των αποτελεσμάτων των διαγωνισμών σε μη μειοδότες, λόγω της μικρής αποκλίσεως, που εμφανίζουν οι τιμές των προμηθευτών σε σύγκριση με εκείνες των πραγματικών μειοδοτών και της ποιοτικής ανωτερότητας των πρώτων έναντι των τελευταίων, είναι αβάσιμος, διότι το κριτήριο της χαμηλότερης τιμής επιβάλλεται από τη διακήρυξη ως αποκλειστικό και υποχρεωτικό μέτρο για την κατακύρωση με μόνη τη σύγκριση της προσφερόμενης από κάθε συμμετέχοντα τιμής. Πρέπει να σημειωθεί ότι, οι σχετικές αποκλίσεις των τιμών ενός εκάστου των ειδών (στον ανοικτό διαγωνισμό ανέρχονται συνολικά στο ποσό των 3.184.407 δρχ. και στον κλειστό διαγωνισμό στο ποσό των 315.400 δρχ. + Φ.Π.Α.) και είναι ιδιαίτερα μεγάλες. Συνακόλουθα, τα κρινόμενα χρηματικά εντάλματα δεν πρέπει για τους λόγους αυτούς να θεωρηθούν, ενώ παρέλκει ως αλυσιτελής η εξέταση του έτερου λόγου διαφωνίας της Επιτρόπου.