Δημοσίευση κανονιστικών αποφάσεων:..Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, όπως βεβαιώνεται στο από 24-12-2003 αποδεικτικό του κλητήρα του Δήμου ..., το οποίο συνυπογράφουν δύο μάρτυρες, ο κλητήρας αυτός δημοσίευσε με τοιχοκόλληση κατά την πιο πάνω ημερομηνία στον πίνακα ανακοινώσεων του Δήμου τα θέματα του 20957/18-12-2003 πίνακα θεμάτων-αποφάσεων της 17ης συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου της 22-12-2003 και τις αποφάσεις που ελήφθησαν κατ’ αυτήν. Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έχουν εκτεθεί στις προηγούμενες σκέψεις, η προσβαλλόμενη απόφαση απέκτησε νόμιμη υπόσταση με την πιο πάνω δημοσίευσή της στις 24-12-2003, από την επομένη δε της δημοσίευσης αυτής, δηλαδή από 25-12-2003 άρχισε η προβλεπόμενη στο άρθρο 46 παρ. 1 του π.δ. 18/1989 εξηκονθήμερη προθεσμία για την προσβολή της με αίτηση ακυρώσεως. Συνεπώς, η κρινόμενη αίτηση, η οποία κατατέθηκε στη Γραμματεία του Συμβουλίου της Επικρατείας στις 19-5-2004, δηλαδή μετά την πάροδο της πιο πάνω προθεσμίας, ασκήθηκε εκπροθέσμως και πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη (βλ. ΣΕ 3273/2004 7μ., 3514/2006, 375/2007, 1869/2008 κ.α.).

Ανάθεση δημοσίων έργων:Υπό τα ανωτέρω δεδομένα, όπως έχει ήδη κριθεί με την 242/2014 πράξη του Κλιμακίου του, η κατατεθείσα από την εργοληπτική επιχείρηση "….", για το παραδεκτό της συμμετοχής της στο διαγωνισμό για την ανάθεση του ελεγχόμενου έργου, υπεύθυνη δήλωση που υπογράφεται από τον, σύμφωνα με το καταστατικό, νόμιμο εκπρόσωπό της …, με την οποία βεβαιώνει ότι τόσο αυτός όσο και ο άλλος διαχειριστής …. δεν έχουν καταδικαστεί για κάποιο από τα αδικήματα της περίπτωσης 22.2. της διακήρυξης πληρούσε τους όρους της διακήρυξης, καθόσον, σύμφωνα με το άρθρο 23.2.2.α.ii αυτής, απαιτούσε την υποβολή από τη διαγωνιζόμενη εργοληπτική επιχείρηση υπεύθυνης δήλωσης «που υπογράφεται από νόμιμο εκπρόσωπο της επιχείρησης» και βεβαιώνει «ότι τα πρόσωπα που αναφέρονται στην περίπτωση 2 του άρθρου 22», ήτοι οι δύο διαχειριστές της, «δεν έχουν καταδικαστεί για κάποιο από τα αδικήματα της περίπτωσης αυτής», χωρίς να απαιτείται προς τούτο ειδική πληρεξουσιότητα, καθόσον η πιο πάνω δήλωση δεν υπογράφεται από τον … ως φυσικό πρόσωπο για λογαριασμό δικό του και του … αλλά ως, όπως απαιτεί η διακήρυξη, νόμιμο εκπρόσωπο της επιχείρησης που βεβαιώνει, αντλώντας τη σχετική εξουσία απευθείας εκ του καταστατικού της, για την ύπαρξη ή μη συγκεκριμένων ιδιοτήτων στα πρόσωπα που διοικούν την επιχείρηση. Επομένως, η πιο πάνω διαγωνιζόμενη εργοληπτική επιχείρηση πληρούσε τις προϋποθέσεις του νόμου και της διακήρυξης για τη συμμετοχή της στο διαγωνισμό ανάθεσης του ελεγχόμενου έργου.(..)Κωλύεται η υπογραφή του σχεδίου σύμβασης που αφορά στην ανάθεση, από το Δήμο … στην κοινοπραξία εργοληπτικών επιχειρήσεων με την επωνυμία "…", του έργου "Συντήρηση και επισκευή σχολικών κτιρίων και αύλειων χώρων Δημοτικής Ενότητας …".

Η παραγραφή των αξιώσεων των φερόμενων ως δικαιούχων πρώην Προέδρων του Δ.Σ. της Δ.Ε.Υ.Α.Κ., για την καταβολή σ’ αυτούς της, κατ’ άρθρο 3 παρ. 7 του ν.1069/1980, οφειλόμενης αποζημίωσης για τις υπηρεσίες που παρείχαν στην επιχείρηση α) του …, για το χρονικό διάστημα 1.1.2008 – 31.12.2008 , αρχίζει από 1.1.2009 και λήγει πέντε (5) χρόνια μετά, στις 31.12.2013, διακόπηκε δε η εν λόγω παραγραφή με την έκδοση, για την πληρωμή της, το έτος 2013 του υπ’ αριθμ. 471 χρηματικού εντάλματος πληρωμής και άρχισε, από 1.1.2014, νέα παραγραφή, β) του …., για το χρονικό διάστημα 1.3.2009 – 31.12.2009 , αρχίζει από 1.1.2010 και λήγει, σε κάθε περίπτωση, πέντε (5) μετά, στις 31.12.2014, και γ) του ίδιου αμέσως πιο πάνω δικαιούχου, για το χρονικό διάστημα 1.1.2010 – 31.12.2010, αρχίζει από 1.1.2011 και λήγει, σε κάθε περίπτωση, πέντε (5) μετά, στις 31.12.2015. Επομένως, τόσο κατά το χρόνο αναδοχής, από το Δήμο, των χρεών της Δ.Ε.Υ.Α.Κ., με την 253/19.9.2012 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του, όσο και κατά την έκδοση των επίμαχων χρηματικών ενταλμάτων πληρωμής το έτος 2014, δεν είχε συμπληρωθεί η, οριζόμενη από το άρθρο 250 παρ. 7 Α.Κ., πενταετής παραγραφής των ως άνω αξιώσεων των φερόμενων ως δικαιούχων των εν λόγω χρηματικών ενταλμάτων πρώην Προέδρων του Δ.Σ. της επιχείρησης, όπως αβασίμως προβάλλεται με το μοναδικό λόγο διαφωνίας της Επιτρόπου. Κατ’ ακολουθίαν τούτου, οι εντελλόμενες με τα επίμαχα χρηματικά εντάλματα δαπάνες είναι κανονικές ..

Καταβολή αμοιβής σε Αντιπρόεδρο Δημοτικής Επιχείρησης:..Υπό τα ανωτέρω δεδομένα και σύμφωνα με τις νομικές σκέψεις που προηγήθηκαν, η, δυνάμει της 33/24.2.2012 απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου ..., καταβολή αμοιβής στη φερόμενη ως δικαιούχο του ελεγχόμενου χρηματικού εντάλματος Αντιπρόεδρο του Δ.Σ. της ..., για την πλήρη απασχόλησή της, πέραν των καθηκόντων της ως Αντιπροέδρου για την κάλυψη λειτουργικών αναγκών της εν λόγω δημοτικής επιχείρησης, δεν είναι νόμιμη. Τούτο διότι η διάταξη του άρθρου 6 παρ. 2 της 43254/31.7.2007 απόφασης του Υφυπουργού Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, που αποτελεί το νόμιμο έρεισμά της, καθόσον κατ' εφαρμογή αυτής έγινε η ως άνω ανάθεση από το Δημοτικό Συμβούλιο ..., κείται εκτός της σχετικής εξουσιοδότησης του άρθρου 264 περιπτ. α΄ και β΄ του Δημοτικού Κώδικα και είναι, ως εκ τούτου, ανίσχυρη. Ενώ, σε κάθε περίπτωση, για την ως άνω απασχόλησή της δεν έχει τηρηθεί η προβλεπόμενη από τις διατάξεις του ν.2190/1994 διαδικασία πρόσληψης. Εξάλλου, αβασίμως προβάλλεται από τον Πρόεδρο της ... ότι η ως άνω απασχόληση της άπτεται των καθηκόντων της ως Αντιπροέδρου της επιχείρησης, καθόσον τα ανατεθέντα καθήκοντα, όπως αυτά περιγράφονται στην προαναφερθείσα 33/24.2.2012 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου ... δεν ανάγονται στις αρμοδιότητες του Δ.Σ., όπως αυτές ορίζονται στο άρθρο 6 παρ. 1 της ίδιας πιο πάνω 43254/31.7.2007 υπουργικής απόφασης .. αλλά αφορούν στην κάλυψη των λειτουργικών αναγκών της επιχείρησης, ενώ η φερόμενη ως δικαιούχος Αντιπρόεδρος της ... δεν θα δικαιούνταν, σε κάθε περίπτωση, αποζημίωσης, αφού τέτοια αποζημίωση καταβάλλεται ήδη στον Πρόεδρο της και σύμφωνα με το άρθρο 255 παρ. 5 του Δημοτικού Κώδικα αποζημίωση καταβάλλεται μόνο σε έναν από τους δύο. Επίσης, αλυσιτελώς προβάλλεται ότι η ως άνω απασχόληση λήγει με τη θητεία του οικείου Δ.Σ., καθόσον, εν προκειμένω, η απασχόληση με αμοιβή μέλους του Δ.Σ. δημοτικής κοινωφελούς επιχείρησης είναι μη νόμιμη ανεξαρτήτως της διάρκειάς της. Ενόψει όλων των ανωτέρω, το ελεγχόμενο χρηματικό ένταλμα, με το οποίο εντέλλεται η πληρωμή της ως άνω μη νόμιμης αμοιβής δεν πρέπει να θεωρηθεί.

Αρμοδιότητα ή μη της Ειδικής Επιτροπής του άρθρου 152 του ΚΔΚ (ν. 3463/2006) προς κατ’ ουσία εξέταση της, ενώπιον του Συντονιστή Αποκεντρωμένης Διοίκησης, ασκηθείσας διοικητικής προσφυγής του άρθρου 227 του ν. 3852/2010, όταν με απόφασή της, κατ’ αποδοχή ως βάσιμης της ειδικής διοικητικής προσφυγής του άρθρου 151 του πιο πάνω Κώδικα, ακυρώνει την επί της προσφυγής του άρθρου 227 του ν. 3852/2010 απόφαση του Συντονιστή για το λόγο ότι, εσφαλμένα απέρριψε ως απαράδεκτη την προσφυγή για τυπικούς λόγους και οι έννομες συνέπειες της αποφάσεως αυτής της Ειδικής Επιτροπής επί της πράξης που είχε προσβληθεί με την προσφυγή του άρθρου 227 του ν. 3852/2010, όταν η Επιτροπή, παρότι ακυρώνει την απόφαση του Συντονιστή για τον πιο πάνω λόγο, δεν αποφαίνεται κατ’ ουσία επί της προσφυγής του άρθρου 227 του ν. 3852/2010.(..)Η Ειδική Επιτροπή του άρθρου 152 του ΚΔΚ (ν. 3463/2006), όταν, κατ’ αποδοχή ως ουσιαστικά βάσιμου σχετικού λόγου της ενώπιόν της ασκηθείσας ειδικής προσφυγής του άρθρου 151 του ιδίου Κώδικα, ακυρώνει απόφαση του Συντονιστή Αποκεντρωμένης Διοίκησης που είχε απορρίψει διοικητική προσφυγή του άρθρου 227 του ν. 3852/2010 ως απαράδεκτη για τυπικούς λόγους, καθίσταται αρμόδια προς έλεγχο της νομιμότητας της με την προσφυγή του άρθρου 227 προσβληθείσας πράξεως, ως προς τους λόγους ακυρότητας της τελευταίας αυτής προσφυγής που υποβλήθηκαν εκ νέου ενώπιον της Ειδικής Επιτροπής και επί των οποίων δεν αποφάνθηκε σε πρώτο στάδιο ο Συντονιστής, λόγω της μη νόμιμης κρίσης του περί του απαραδέκτου της προσφυγής. Η απόφαση της Ειδικής Επιτροπής του άρθρου 152 του ΚΔΚ που παραλείπει να αποφανθεί και κατ’ ουσία επί των λόγων της προσφυγής του άρθρου 227 του ν. 3852/2010, παρότι ακυρώνει την απόφαση του Συντονιστή για τον πιο πάνω λόγο (εσφαλμένη κρίση περί απαραδέκτου της προσφυγής), δεν θίγει την ισχύ και εκτελεστότητα της προσβληθείσης με την προσφυγή του άρθρου 227 του ν. 3852/2010 πράξεως που διέφυγε τον έλεγχο νομιμότητας, αλλά ούτε ο Συντονιστής Αποκεντρωμένης Διοίκησης δύναται να επιληφθεί εκ νέου της προσφυγής, εξετάζοντας αυτήν κατ’ ουσία, οι δε τυχόν πλημμέλειες των πιο πάνω αποφάσεων ελέγχονται μόνον δικαστικά με την άσκηση κατ’ αυτών του εκ του νόμου προβλεπομένου ενδίκου βοηθήματος (ομόφωνα).

Καταβολή χρηματικής ενίσχυσης σε σωματείο..:Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με τη νομική σκέψη που προηγήθηκε, πρέπει να γίνει δεκτό ότι η εντελλόμενη με το επίμαχο χρηματικό ένταλμα επιχορήγηση είναι νόμιμη, δοθέντος ότι εμπίπτει στις επιτρεπόμενες, από το άρθρο 202 παρ. 1 του Κ.Δ.Κ., περιπτώσεις παροχής από τον Δήμο επιχορηγήσεων σε συλλόγους, ενώ συντρέχουν όλες οι τασσόμενες από το ίδιο άρθρο προϋποθέσεις για τη χορήγησή της. Τούτο διότι, η εγκριθείσα με απόφαση του αρμόδιου δημοτικού συμβουλίου του Δήμου ... παροχή χρηματικής ενίσχυσης από τις εγγεγραμμένες στον προϋπολογισμό του Δήμου αντίστοιχες, μη υπερβαίνουσες το 1,5% των τακτικών εσόδων του, πιστώσεις, στο εδρεύον εντός των ορίων του Σωματείο στήριξης του Περιφερειακού Ιατρείου ... αφορά στην, υλοποιούμενη από αυτό προς εκπλήρωση του καταστατικού σκοπού του, δράση συντήρησης και ευπρεπισμού των υποδομών του ιατρείου, η οποία αποσκοπεί στη βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών υγείας και της εν γένει ποιότητας ζωής των κατοίκων του Δήμου ..., εξυπηρετεί δε για το λόγο αυτό το συμφέρον της τοπικής κοινωνίας, που αντιμετωπίζει δυσχέρειες στον τομέα της υγείας, που συνιστά το πρώτιστο αγαθό.Σύμφωνα με όσα πιο πάνω εκτέθηκαν, η ελεγχόμενη με το χρηματικό ένταλμα δαπάνη επιχορήγησης είναι νόμιμη, πλην όμως αυτό δεν δύναται να θεωρηθεί, λόγω λήξης του οικονομικού έτους σε βάρος των πιστώσεων του οποίου εκδόθηκε.

Αναφορικά με το πιο πάνω θέμα σας κοινοποιούμε την 601/2002 γνωμοδότηση του Ν.Σ.Κ. που έγινε αποδεκτή, για να λάβετε γνώση. 

Τροποποίηση καταστατκού οικοδομικού συνεταιρισμού:..Επειδή, όπως προκύπτει από τις διατάξεις των άρθρων 22 και 5 παρ. 5 του π.δ. 93/1987 (52 Α’), απαιτείται δημοσίευση στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως της απόφασης με την οποία εγκρίνεται η τροποποίηση καταστατικού οικοδομικού συνεταιρισμού, για την προσαρμογή του καταστατικού αυτού στις διατάξεις του πιο πάνω π.δ/τος. Περαιτέρω, η οριζόμενη στο άρθρο 46 παρ. 1 του π.δ. 18/1989 εξηκονθήμερη προθεσμία για την άσκηση αίτησης ακυρώσεως κατά της παραπάνω απόφασης αρχίζει, προκειμένου για τρίτους, όπως ο αιτών, που προβάλλει ότι θίγεται από την απόφαση αυτή, από τη δημοσίευση της απόφασης στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (φ. 136 Β’/1-3-1994). Συνεπώς, η κρινόμενη άιτηση, η οποία κατατέθηκε στη Γραμματεία του Συμβουλίου της Επικρατείας στις 7-6-1994, δηλαδή μετά την πάροδο της πιο πάνω προθεσμίας, πρέπει να απορριφθεί ως εκπρόθεσμη.

ΑΓΟΡΑ ΑΚΙΝΗΤΟΥ:Με τα δεδομένα αυτά, το Κλιμάκιο κρίνει ότι από τα προαναφερθέντα προκύπτει τόσο η ωφέλεια του Δήμου … από την αγορά των ως άνω ακινήτων, όσο και η μοναδικότητα των εν λόγω ακινήτων για την εκπλήρωση του επιδιωκόμενου δημοτικού σκοπού, που δικαιολογεί την χωρίς δημοπρασία απευθείας αγορά αυτών. Τούτο δε διότι, σύμφωνα με την 62/19.3.2018 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου ….., τα ανωτέρω ακίνητα προορίζονται για την ανέγερση δημοτικού σχολείου, ήτοι για την εκπλήρωση δημοτικού σκοπού, κατά την έννοια των προαναφερόμενων διατάξεων του άρθρου 75 του Κ.Δ.Κ. (σκ. ΙΙ Α), ενώ, περαιτέρω, από τα χαρακτηριστικά των ακινήτων αυτών (τοποθεσία, έκταση, σχήμα, αρτιότητα), προκύπτει ότι είναι τα μόνα κατάλληλα για την εκπλήρωση του προαναφερθέντος δημοτικού σκοπού.

Αρμοδιότητα οργάνων να γνωμοδοτούν και να αποφαίνονται επί των αιτήσεων θεραπείας σε έργα των πρωτοβάθμιων ΟΤΑ, μετά την ισχύ του άρθρου 1 παρ.3 του ΠΔ 131/98.Αρμόδιοι να αποφαίνονται επί των αιτήσεων θεραπείας σε έργα που εκτελούνται από τους πρωτοβάθμιους ΟΤΑ και γενικότερα από τα Νομικά Πρόσωπα που αναφέρονται στο άρθρο 1 παρ.1 του ΠΔ 171/87, είναι ο Γενικός Γραμματέας Περιφέρειας, αν ο αρχικός συμβατικός προϋπολογισμός του έργου δεν υπερβαίνει το ποσό των 500.000.000 δραχμών, μετά από γνώμη του Περιφερειακού Συμβουλίου Δημοσίων Έργων ή τούτου μη υπάρχοντος μετά από γνώμη του κατά το άρθρο 4 του ΠΔ 186/96 Νομαρχιακού Συμβουλίου Δημοσίων Έργων με συμμετοχή του υπό στοιχ. (ε) μέλους, αυτού που ορίσθηκε από την οικεία ΤΕΔΚ και ο Υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, για έργα αρχικού συμβατικού προϋπολογισμού που υπερβαίνει το πιο πάνω ποσό, μετά από γνώμη του Συμβουλίου Δημοσίων Έργων της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Έργων του ΥΠΕΧΩΔΕ και μετά την ισχύ του άρθρου 1 παρ.3 του Π. Δ/τος 131/98.