Αναφορικά με το πιο πάνω θέμα σας κοινοποιούμε την 601/2002 γνωμοδότηση του Ν.Σ.Κ. που έγινε αποδεκτή, για να λάβετε γνώση. 

Θέματα επιβολής του ενιαίου τέλους καθαριότητας και φωτισμού, του φόρου ηλεκτροδοτούμενων χώρων, των δυνητικών ανταποδοτικών τελών και του τέλους ακίνητης περιουσίας σε χώρους, που έχουν υπαχθεί στο καθεστώς διατήρησης ή αναστολής επιβολής κυρώσεων της εγκατασταθείσας αυθαίρετης χρήσης.α) Εάν για την πολεοδομικά προβλεπόμενη χρήση του χώρου που υπήχθη στο καθεστώς διατήρησης ή αναστολής επιβολής κυρώσεων της εγκατασταθείσας σ’ αυτόν αυθαίρετης χρήσης κατά τις διατάξεις των νόμων 3843/2010, 4014/2011, 4178/2013 και 4495/2017, δεν υπήρχε υποχρέωση καταβολής δημοτικών τελών καθαριότητας και φωτισμού, τέλους ακίνητης περιουσίας, τυχόν προβλεπόμενων ανταποδοτικών τελών και φόρου ηλεκτροδοτούμενων χώρων, δεν θα καταβληθούν για τον χώρο αυτό τα πιο πάνω ανταποδοτικά δημοτικά τέλη και ο φόρος ηλεκτροδοτούμενων χώρων, ούτε αναδρομικά, δηλαδή από την εγκατάσταση της αυθαίρετης χρήσης μέχρι την έναρξη του καθεστώς διατήρησης ή αναστολής επιβολής κυρώσεων, ούτε για το διάστημα του καθεστώτος διατήρησης της αυθαίρετης χρήσης ή αναστολής επιβολής κυρώσεων γι’ αυτήν λόγω της υπαγωγής του χώρου αυτού στις πιο πάνω διατάξεις των νόμων 3843/2010, 4014/2011,4178/2013 και 4495/2017 (ομόφ.). β) Εάν για το χώρο που υπήχθη στις πιο πάνω διατάξεις των νόμων 3843/2010, 4014/2011, 4178/2013 και 4495/2017, καταβάλλονταν, πριν την υπαγωγή, δημοτικά τέλη για δηλωθείσα ή διαπιστωθείσα, κατόπιν ελέγχου των δημοτικών αρχών, χρήση, για την οποία ίσχυε μεγαλύτερος ή μικρότερος συντελεστής σε σχέση με το συντελεστή που ισχύει για την εγκατασταθείσα στο χώρο αυτό αυθαίρετη χρήση που διατηρείται με τις διατάξεις αυτές, τα εν λόγω δημοτικά τέλη θα εξακολουθήσουν να προσδιορίζονται και να καταβάλλονται και κατά το καθεστώς διατήρησης ή αναστολής επιβολής κυρώσεων με το συντελεστή (μικρότερο ή μεγαλύτερο) της χρήσης που είχε δηλωθεί ή διαπιστωθεί πριν την υπαγωγή (ομόφ.). γ) Στην περίπτωση κατά την οποία, πριν την υπαγωγή του χώρου στις πιο πάνω διατάξεις των ν. 3843/2010, 4014/2011, 4178/2013 και 4495/2017, είχε δηλωθεί ή είχε εντοπιστεί, κατόπιν ελέγχου των δημοτικών αρχών, η αυθαίρετα εγκατασταθείσα χρήση και τα δημοτικά τέλη προσδιορίζονταν και καταβάλλονταν με το συντελεστή που ίσχυε για την χρήση αυτή, η υπαγωγή της τελευταίας σε καθεστώς διατήρησης ή αναστολής επιβολής κυρώσεων κατά τις πιο πάνω διατάξεις, δεν λαμβάνεται υπόψη για τυχόν επανακαθορισμό των δημοτικών τελών με βάση την πολεοδομικά νόμιμη χρήση του χώρου αυτού, αλλά τα δημοτικά τέλη και ο φόρος ηλεκτροδοτούμενων χώρων εξακολουθούν να επιβάλλονται όπως είχαν υπολογιστεί πριν την υπαγωγή με βάση την εγκατασταθείσα αυθαίρετη χρήση (ομόφ.). δ) Για αυθαίρετες κατασκευές που υπήχθησαν στο καθεστώς αναστολής επιβολής κυρώσεων και εξαίρεσης από την κατεδάφιση των ν. 4014/2011, 4178/2013 και 4495/2017, κατά το μέτρο που οι τελευταίες (αυθαίρετες κατασκευές) επιφέρουν αύξηση της επιφάνειας ηλεκτροδοτούμενων χώρων και του εμβαδού ακίνητης περιουσίας, δεν υφίσταται υποχρέωση υποβολής της δήλωσης που προβλέπεται στις διατάξεις των άρθρων 2 παρ. 3 του ν. 25/1975, 10 παρ. 10 του ν. 1080/1980 και 24 παρ. 5 και 15 του άρθρου 24 του ν. 2130/1993 και, ως εκ τούτου, δεν συντρέχει περίπτωση επιβολής των αντίστοιχων προστίμων μη υποβολής ή υποβολής εκπροθέσμου δηλώσεως (ομόφ.).

Μίσθωση ακινήτου προς στέγαση υπηρεσιών του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ – Καταβολή του ποσοστού 50% των μισθωμάτων – Δικαιούχος.

Το ΙΚΑ-ΕΤΑΜ υποχρεούται να καταβάλλει το ποσοστό 50% των μισθωμάτων στην νυν συγκυρία (κατά 50% εξ αδιαιρέτου) του μισθίου ακινήτου, η οποία υπεισήλθε στη θέση του συνεκμισθωτού και πρώην συγκυρίου (κατά 50%) του μισθίου Μ.Π., ένεκα της προς αυτήν μεταβιβάσεως του επί του μισθίου ιδανικού του ως άνω μεριδίου.

Διοικητικά έγγραφα κατ’ άρθρο 5 του κυρωθέντα με το άρθρο πρώτο του Ν 2690/1999 Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας και δικαίωμα προσβάσεως σ’ αυτά του καταγγέλοντα κατοχή δημοσίου κτήματος κατ’ άρθρο 25 του ΑΝ 1539/1938. Ο προκαλέσας έρευνα για το ιδιοκτησιακό καθεστώς κατεχομένου ακινήτου κατ’ άρθρο 25 του ΑΝ 1539/1938 θεμελιώνει το κατ’ άρθρο 5 παρ.1 του κυρωθέντα με το άρθρο πρώτο του Ν 2690/1999 (ΦΕΚ Α΄ 45) Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας δικαίωμα προσβάσεως και γνώσεως στα διοικητικά έγγραφα του τηρουμένου στην αρμόδια υπηρεσία φακέλου σχετικά με τη διενεργηθείσα πιο πάνω έρευνα (ομοφ.), στα οποία (διοικητικά έγγραφα) ανήκουν, κατά την έννοια του πιο πάνω άρθρου 5 του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας, τόσο η απόφαση του Γενικού Γραμματέα Δημοσιονομικής Πολιτικής του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών περί αποδοχής στο σύνολό της, της εκδοθείσης γνωμοδοτήσεως του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Δημοσίων Κτημάτων περί μη προβολής δικαιωμάτων του Δημοσίου επί της κατεχομένης εκτάσεως (ομοφ.), όσο και το ενημερωτικό σημείωμα της Προϊσταμένης της Διευθύνσεως Δημόσιας Περιουσίας προς τον Γενικό Γραμματέα Δημοσιονομικής Πολιτικής περί μη αποδοχής της πιο πάνω γνωμοδοτήσεως, το οποίο αναφέρεται κατά στοιχεία και περιεχόμενο στην τελευταία απόφαση (πλειοψ.), ενώ, αντιθέτως, δεν αποτελεί διοικητικό έγγραφο το ευρισκόμενο στον τηρούμενο φάκελο της υποθέσεως σχέδιο αποφάσεως περί μη αποδοχής της εκδοθείσης γνωμοδοτήσεως του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Δημοσίων Κτημάτων, το οποίο τελικώς δεν υπεγράφη από τον προς τούτο καθ’ ύλην αρμόδιο Γενικό Γραμματέα Δημοσιονομικής Πολιτικής, δεν έλαβε καν αριθμό πρωτοκόλλου και έτσι δεν οριστικοποιήθηκε το περιεχόμενό του (πλειοψ.).

Διοικητικά έγγραφα κατ’ άρθρο 5 του κυρωθέντα με το άρθρο πρώτο του Ν 2690/1999 Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας και δικαίωμα προσβάσεως σ’ αυτά του καταγγέλοντα κατοχή δημοσίου κτήματος κατ’ άρθρο 25 του ΑΝ 1539/1938.Ο προκαλέσας έρευνα για το ιδιοκτησιακό καθεστώς κατεχομένου ακινήτου κατ’ άρθρο 25 του ΑΝ 1539/1938 θεμελιώνει το κατ’ άρθρο 5 παρ.1 του κυρωθέντα με το άρθρο πρώτο του Ν 2690/1999 (ΦΕΚ Α΄ 45) Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας δικαίωμα προσβάσεως και γνώσεως στα διοικητικά έγγραφα του τηρουμένου στην αρμόδια υπηρεσία φακέλου σχετικά με τη διενεργηθείσα πιο πάνω έρευνα (ομοφ.), στα οποία (διοικητικά έγγραφα) ανήκουν, κατά την έννοια του πιο πάνω άρθρου 5 του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας, τόσο η απόφαση του Γενικού Γραμματέα Δημοσιονομικής Πολιτικής του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών περί αποδοχής στο σύνολό της, της εκδοθείσης γνωμοδοτήσεως του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Δημοσίων Κτημάτων περί μη προβολής δικαιωμάτων του Δημοσίου επί της κατεχομένης εκτάσεως (ομοφ.), όσο και το ενημερωτικό σημείωμα της Προϊσταμένης της Διευθύνσεως Δημόσιας Περιουσίας προς τον Γενικό Γραμματέα Δημοσιονομικής Πολιτικής περί μη αποδοχής της πιο πάνω γνωμοδοτήσεως, το οποίο αναφέρεται κατά στοιχεία και περιεχόμενο στην τελευταία απόφαση (πλειοψ.), ενώ, αντιθέτως, δεν αποτελεί διοικητικό έγγραφο το ευρισκόμενο στον τηρούμενο φάκελο της υποθέσεως σχέδιο αποφάσεως περί μη αποδοχής της εκδοθείσης γνωμοδοτήσεως του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Δημοσίων Κτημάτων, το οποίο τελικώς δεν υπεγράφη από τον προς τούτο καθ’ ύλην αρμόδιο Γενικό Γραμματέα Δημοσιονομικής Πολιτικής, δεν έλαβε καν αριθμό πρωτοκόλλου και έτσι δεν οριστικοποιήθηκε το περιεχόμενό του (πλειοψ.).

Δημοσίευση κανονιστικών αποφάσεων:..Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, όπως βεβαιώνεται στο από 24-12-2003 αποδεικτικό του κλητήρα του Δήμου ..., το οποίο συνυπογράφουν δύο μάρτυρες, ο κλητήρας αυτός δημοσίευσε με τοιχοκόλληση κατά την πιο πάνω ημερομηνία στον πίνακα ανακοινώσεων του Δήμου τα θέματα του 20957/18-12-2003 πίνακα θεμάτων-αποφάσεων της 17ης συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου της 22-12-2003 και τις αποφάσεις που ελήφθησαν κατ’ αυτήν. Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έχουν εκτεθεί στις προηγούμενες σκέψεις, η προσβαλλόμενη απόφαση απέκτησε νόμιμη υπόσταση με την πιο πάνω δημοσίευσή της στις 24-12-2003, από την επομένη δε της δημοσίευσης αυτής, δηλαδή από 25-12-2003 άρχισε η προβλεπόμενη στο άρθρο 46 παρ. 1 του π.δ. 18/1989 εξηκονθήμερη προθεσμία για την προσβολή της με αίτηση ακυρώσεως. Συνεπώς, η κρινόμενη αίτηση, η οποία κατατέθηκε στη Γραμματεία του Συμβουλίου της Επικρατείας στις 19-5-2004, δηλαδή μετά την πάροδο της πιο πάνω προθεσμίας, ασκήθηκε εκπροθέσμως και πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη (βλ. ΣΕ 3273/2004 7μ., 3514/2006, 375/2007, 1869/2008 κ.α.).

ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΡΓΑ: (...) Επειδή, η προσβαλλόμενη κανονιστική απόφαση περί προκηρύξεως του πιο πάνω διαγωνισμού, αποβλέπουσα στο γενικότερο δημόσιο συμφέρον της ομαλής λειτουργίας της δημόσιας υπηρεσίας, δεν υπόκειται κατ αρχήν σε αναστολή εκτελέσεως. Τα προβαλλόμενα δε περί βλάβης των δοκίμων μελών του πρώτου των αιτούντων, που φοιτούν στο οικείο τμήμα της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης, από τον αναμενόμενο διορισμό των υποψηφίων που θα επιτύχουν στον προκηρυχθέντα διαγωνισμό και την προβλεπόμενη τοποθέτησή τους σε Γραφεία Οικονομικών και Εμπορικών Υποθέσεων και μάλιστα σε θέση ιεραρχικά ανώτερη των πιο πάνω δοκίμων μελών του σωματείου αυτού, δεν δύνανται να δικαιολογήσουν την κατ εξαίρεση χορήγηση της ζητούμενης αναστολής.

Εκποίηση δημοτικού ακινήτου:..Επειδή, περαιτέρω, νομίμως αιτιολογείται η πρώτη προβαλλομένη πράξη του Δημοτικού Συμβουλίου καθ’ ό,τι αφορά και την αδυναμία εξευρέσεως άλλων πόρων για την χρηματοδότηση του έργου, αλλά και της μελέτης εφαρμογής του Γ.Π.Σ., με αναφορά σε όσα στοιχεία επικαλείται ο Δήμαρχος στην εισήγησή του και σε όσα στοιχεία του φακέλου επιτρεπτώς συμπληρώνουν την αιτιολογία (βλ. μεταξύ άλλων το από 17.7.2007, υπ’ αρ. 7787Β, έγγραφο του αρμοδίου Υφυπουργού ΠΕΧΩΔΕ επί αναφοράς Βουλευτή, σύμφωνα με το οποίο εξεταζόταν απλώς από το Υπουργείο η δυνατότητα εξευρέσεως πόρων για την χρηματοδότηση του βιολογικού καθαρισμού ..., καθώς και το 2985/8.6.2007 έγγραφο του Δημάρχου ... προς τον Υπουργό ΠΕΧΩΔΕ, με το οποίο ζητείται η εκταμίευση χρημάτων για την ολοκλήρωσή του, εν όψει των πιο πάνω εκκρεμών καταγγελιών στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή). Η εκτίμηση ότι δεν υπάρχουν οι αναγκαίοι πόροι στον Δήμο, ενισχύεται και από την παραδοχή του αιτούντος, ότι ο Δήμαρχος προέβη σε δανεισμό από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων για την ολοκλήρωση του έργου του βιολογικού καθαρισμού μετά την προηγηθείσα 246/26.10.2005 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, χωρίς να επιτύχει την ολοκλήρωσή του (βλ. τοποθέτησή του στην συνεδρίαση της 7.5.2007, οπότε και ελήφθη η 90/2007 απόφαση του δημοτικού συμβουλίου). Πρέπει, συνεπώς, ν’ απορριφθούν ως αβάσιμοι οι αντίθετοι λόγοι, για πλημμελή ως προς αυτό αιτιολογία της πρώτης προσβαλλομένης πράξεως, αφού δεν αμφισβητούν περαιτέρω τα πιο πάνω στοιχεία. Απορριπτέος, ομοίως, είναι και ο ειδικώτερος ισχυρισμός, σύμφωνα με τον οποίον θα έπρεπε το δημοτικό συμβούλιο, προκειμένου ν΄ αποφασίσει, να είχε υπ’ όψιν του μελέτη ή έκθεση εκτιμήσεως, που να προσδιορίζει ακριβώς το απαιτούμενο ποσό για κάθε έναν από τους δύο πιο πάνω σκοπούς· τούτο δε, διότι εν πρώτοις κάτι τέτοιο δεν απαιτείται από τον νόμο, ενώ, πάντως, δεν φαίνεται η κρίση του δημοτικού συμβουλίου να είναι κατά τούτο προϊόν κακής χρήσεως της διακριτικής του ευχέρειας, αφού από την κατά λίγες ημέρες μεταγενέστερή της, τεχνική έκθεση της 187/2008 μελέτης της Τ.Υ.Δ.Κ. (από 10.7.2008), που συνιστά επικαιροποίηση προϋφισταμένης, από το 1994 τοιαύτης, προκύπτει ότι μόνον για την κατασκευή των δευτερευόντων αγωγών θ’ απαιτηθεί ποσό 1.909.708 ευρώ (έναντι αξίας 1.210.000 ευρώ του υπό εκποίησιν ακινήτου).(....)

Καταβολή επιδότησης αγοράς κατοικίας στην περίπτωση α ) ο σύζυγος της και ο γιος της έχουν την ψιλή κυριότητα κατά 50% επί ακινήτου εντός της προβληματικής περιοχής και β ) ο πατέρας και ο παππούς της αντίστοιχα έχουν την επικαρπία εττί του ανωτέρω ακινήτου

Κοινή υπουργική απόφαση βάσει της εξουσιοδοτικής διάταξης του άρθρου 32 παρ. 4 του ν. 4604/ 2019 (Α΄ 50).