ΠΑΡΟΧΗ ΟΔΗΓΙΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΑΛΛΑΓΗ ΤΩΝ ΥΠΟΧΡΕΩΝ ΤΗΣ ΠΑΡ.2 ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 57 ΤΟΥ ν.4646/2019 (Α' 201) ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΉ ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ ΕΠΙΤΗΔΕΥΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 31 ΤΟΥ ν.3986/2011 (Α' 152) ΑΔΑ:6ΝΖ146ΜΠ3Ζ-87Μ

ΠΑΡΟΧΗ ΟΔΗΓΙΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΩΝ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΤΟΥ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥ ΕΔΑΦΙΟΥ ΤΗΣ ΠΑΡ.3 ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 31 ΤΟΥ ν.3986/2011 (Α' 152), ΟΠΩΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗΚΑΝ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 25 ΤΟΥ ν.4797/2021 (Α' 66), ΠΕΡΙ ΑΝΑΣΤΟΛΗΣ ΤΗΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗΣ ΚΑΤΑΒΟΛΗΣ ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ ΕΠΙΤΗΔΕΥΜΑΤΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟ ΕΤΟΣ 2020 ΤΩΝ ΑΓΡΟΤΩΝ ΚΑΝΟΝΙΚΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ ΦΠΑ.

Επιβολή τέλους χαρτοσήμου στην κρατική επιχορήγηση των πολιτικών κομμάτων. Παραπομπή στην Ολομέλεια του Ν.Σ.Κ., λόγω σπουδαιότητας και συναρμοδιότητας του Ειδικού Γραφείου Νομικού Συμβούλου Φορολογίας του Ν.Σ.Κ.

Τύπος και περιεχόμενο της πράξης διοικητικού προσδιορισμού του τέλους επιτηδεύματος

οικονομικού έτους 2013 σε νομικά πρόσωπα και λοιπά θέματα για την επιβολή και την

είσπραξή του.

Καθορισμός και επιβολή τέλους για τη χρηματοδότηση της Ρυθμιστικής Αρχής Λιμένων (Ρ.Α.Λ.) και διαδικασίες είσπραξης και απόδοσης αυτού. 

Τύπος και περιεχόμενο του εκκαθαριστικού σημειώματος για την επιβολή της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης στα εισοδήματα των φυσικών προσώπων και της έκτακτης εισφοράς σε αντικειμενικές δαπάνες οικονομικού έτους 2011 και του τέλους επιτηδεύματος σε φυσικά και νομικά πρόσωπα.

Διευκρινήσεις για την επιβολή της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης στα πρόσωπα που παρουσιάζουν βαριές κινητικές αναπηρίες σε ποσοστό από ογδόντα τοις εκατό (80%) και άνω και του τέλους επιτηδεύματος σε εμπόρους λαϊκών αγορών.

Επιβολή τέλους επιτηδεύματος σε νομικά πρόσωπα και νομικές οντότητες που λειτουργούν ορισμένους μήνες μέσα στη χρήση, λόγω έναρξης εργασιών εντός της χρήσης (υποδωδεκάμηνη περίοδος).

Υπαγωγή της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΑ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ» και δ.τ. «ΕΛΤΑ» στο κεφάλαιο Α' ή Β' του ν. 3429/2005. Υπαγωγή της εταιρείας «ΕΛΤΑ» στο κεφάλαιο Α' ή Β' του ν. 3429/2005, ως προς το βαθμολογικό και μισθολογικό καθεστώς του πάσης φύσεως προσωπικού της.α) Η εταιρεία «ΕΛΤΑ» υπάγεται από τις 1-7-2011, στο Κεφάλαιο Α' του ν. 3429/2005, καθ’ όσον ο λόγος για τον οποίο είχε υπαχθεί στο Κεφάλαιο Β’, ήτοι η έκδοση της υπ' αριθ. 136/2002 αποφάσεως της Δ.Ε.Α., με την οποία είχε τεθεί σε καθεστώς ενάρξεως των διαδικασιών εισαγωγής της στο Χρηματιστήριο Αθηνών με σκοπό την αποκρατικοποίησή της, έπαυσε να υφίσταται μετά την έγκριση, με τον ν. 3985/2011, του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012-2015 (ΜΠΔΣ). (πλειοψ.) β) Η εταιρεία «ΕΛΤΑ», ως προς το βαθμολογικό και μισθολογικό καθεστώς του πάσης φύσεως προσωπικού της, υπάγεται στο Κεφάλαιο Β' του ν. 3429/2005, κατ’ εφαρμογή της διατάξεως του τελευταίου εδαφίου της παρ. 1 του άρθρου 9 του ν.3986/2011, καθόσον πριν από την παραχώρηση από το Ελληνικό Δημόσιο της πληρεξουσιότητας στο ΤΑΙΠΕΔ, με την από 30-11- 2011 σύμβαση, για την αντιπροσώπευση του Δημοσίου, κατά την άσκηση των δικαιωμάτων ψήφου στις γενικές συνελεύσεις της εταιρείας, υπαγόταν στο Κεφάλαιο Β' του ν. 3429/2005. (πλειοψ.) Παραπέμπεται στην Πλήρη Ολομέλεια, λόγω οριακής πλειοψηφίας. Είχε εκδοθεί αρχικά η υπ’ αριθμ. 311/2014 γνωμοδότηση του Α΄ Τμήματος, κατόπιν της οποίας το ερώτημα παραπέμφθηκε αρμοδίως στην Ολομέλεια από τον ερωτώντα Υπουργό.

Εισφορά αλληλεγγύης- αποφυγή διπλής φορολογίας..Επειδή, από τις παραπάνω διατάξεις του άρθρου 63 παρ. 1 εδαφ. β΄ και παρ. 5 εδαφ. α΄ του ΚΦΔ, ερμηνευόμενες ενόψει και της ανάγκης διαφύλαξης του ωφέλιμου αποτελέσματος της προβλεπόμενης στο άρθρο αυτό ενδικοφανούς διαδικασίας (η οποία σκοπεί στην επανεξέταση από τη φορολογική Διοίκηση των ζητημάτων που εγείρονται από τον φορολογούμενο σε σχέση με ορισμένη πράξη που έχει εκδοθεί σε βάρος του, ώστε είτε να επιλυθεί το πρόβλημα, ταχέως, από την ίδια τη Διοίκηση είτε, τουλάχιστον, να εκκαθαριστούν επαρκώς τα λυσιτελώς τιθέμενα νομικά ή/και πραγματικά ζητήματα, προκειμένου, αφενός, να μην επιβαρύνεται ασκόπως ο φόρτος των δικαστηρίων και, αφετέρου, να εξυπηρετείται η οικονομία και η αποτελεσματικότητα της οικείας ένδικης διαδικασίας επίλυσης της διαφοράς και του ασκούμενου στο πλαίσιό της ελέγχου του διοικητικού δικαστηρίου) προκύπτει ότι η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) της ΑΑΔΕ υποχρεούται κατ’ αρχήν να αποφαίνεται ρητά και αιτιολογημένα επί (εκάστου) των λόγων της ενδικοφανούς προσφυγής. Ωστόσο, τούτο δεν σημαίνει ότι η ΔΕΔ υποχρεούται να εξετάσει το σύνολο των νομικών και πραγματικών ζητημάτων που μπορούν να εγερθούν στο πλαίσιο της εξέτασης της ενδικοφανούς προσφυγής, εάν, προκειμένου να αποφανθεί επί (εκάστου) των λόγων της προσφυγής, αρκεί να εκφέρει κρίση επί ορισμένων εκ των ζητημάτων αυτών, η οποία καθις τά, κατ’ αρχήν, αλυσιτελή την έρευνα των υπολοίπων. Πράγματι, η αντίθετη ερμηνευτική εκδοχή, αφενός, δεν βρίσκει επαρκές έρεισμα στο γράμμα των ως άνω διατάξεων του άρθρου 63 του ΚΦΔ και στον προαναφερόμενο σκοπό της προβλεπόμενης σε αυτό ενδικοφανούς διαδικασίας και, αφετέρου, θα επέβαλε στην ΔΕΔ ένα υπέρμετρο βάρος, ασύμβατο προς την αρχή της εύρυθμης και ορθολογικής λειτουργίας της, με τις εντεύθεν επιπτώσεις στην ταχύτητα και στην αποτελεσματικότητα του έργου της και, συνακόλουθα, στην αποτελεσματικότητα της εν λόγω διαδικασίας. Συνεπώς, εάν ο φορολογούμενος υποστηρίζει με την ενδικοφανή προσφυγή του ότι η προσβαλλόμενη πράξη της ελληνικής φορολογικής Διοίκησης, περί επιβολής σε βάρος του φόρου επί του εισοδήματός του, αντιβαίνει σε διάταξη Σύμβασης Αποφυγής Διπλής Φορολογίας, δυνάμει της οποίας το βαρυνόμενο εισόδημά του δεν υπόκειται σε φόρο στην ημεδαπή, η ΔΕΔ δύναται να απορρίψει τον οικείο λόγο, με την αιτιολογία ότι ο επίμαχος φόρος δεν εμπίπτει καν στο πεδίο εφαρμογής της Σύμβασης, χωρίς να απαιτείται να εξετάσει εάν συντρέχουν στη συγκεκριμένη υπόθεση οι (λοιπές) προϋποθέσεις εφαρμογής της διάταξης της Σύμβασης που επικαλείται ο φορολογούμενος. Περαιτέρω, σε τέτοια περίπτωση, η παράγραφος 5 του άρθρου 79 του ΚΔΔ (όπως αυτή προστέθηκε με το άρθρο 20 παρ. 1 του ν. 3900/2010, το οποίο αποβλέπει στην επιτάχυνση της επίλυσης από τα αρμόδια διοικητικά δικαστήρια των διαφορών από πράξεις ή παραλείψεις της φορολογικής Διοίκησης), ερμηνευόμενη σε συνδυασμό με τις προαναφερόμενες διατάξεις του ΚΦΔ, έχει την έννοια ότι το διοικητικό δικαστήριο, εάν δεχθεί ως βάσιμο τον προβαλλόμενο λόγο προσφυγής ότι δεν είναι νόμιμη η παραπάνω αιτιολογική βάση της απόρριψης της ενδικοφανούς προσφυγής, ούτε εξετάζει το ίδιο εάν συντρέχουν οι προϋποθέσεις εφαρμογής της διάταξης της Σύμβασης που επικαλέσθηκε ο βαρυνόμενος φορολογούμενος ούτε χορηγεί την επιδιωκόμενη απαλλαγή από τον επίμαχο ημεδαπό φόρο (ούτε διατάσσει την επιστροφή του τυχόν καταβληθέντος ποσού φόρου), θεωρώντας ως δεδομένη την (μη αμφισβητηθείσα από τη Διοίκηση) συνδρομή των εν λόγω προϋποθέσεων (την οποία η ΔΕΔ δεν εξέτασε και δεν όφειλε να ερευνήσει), αλλά παραπέμπει την υπόθεση στη ΔΕΔ, προκειμένου αυτή να αποφανθεί το πρώτον επί της εφαρμογής της διάταξης της Σύμβασης, στην οποία στηρίζεται η επιδιωκόμενη από τον προσφεύγοντα ακύρωση του επίμαχου φόρου. (...)Επειδή, η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών της ΑΑΔΕ απέρριψε την από 14.12.2017 ενδικοφανή προσφυγή της προσφεύγουσας, κατά το μέρος της που βασιζόταν στο άρθρο VII της ΣΑΔΦ, με την προεκτεθείσα μη νόμιμη αιτιολογία, χωρίς να εξετάσει εάν συντρέχουν, εν προκειμένω, οι προϋποθέσεις εφαρμογής του άρθρου αυτού. Ενόψει τούτου και σύμφωνα με όσα έγιναν κατά πλειοψηφία ερμηνευτικώς δεκτά στην προηγούμενη σκέψη, η υπόθεση πρέπει να παραπεμφθεί στη Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών της ΑΑΔΕ, προκειμένου αυτή να αποφανθεί αιτιολογημένα (το αργότερο εντός εξήντα ημερών από την κοινοποίηση της παρούσας απόφασης στο Διοικητή της ΑΑΔΕ) επί του σκέλους της ανωτέρω ενδικοφανούς προσφυγής που στηρίζεται στο άρθρο VII της ΣΑΔΦ, με το δεδομένο ότι η ένδικη εισφορά εμπίπτει στο πεδίο του άρθρου I της ΣΑΔΦ.