Η απόφαση αφορά την αίτηση ακύρωσης του Δήμου Θέρμης Θεσσαλονίκης κατά της σιωπηρής απόρριψης του αιτήματός του για εξαίρεση της Κοινωφελούς Επιχείρησης «Δημοτική Κοινωφελής Επιχείρηση Πολιτισμού, Περιβάλλοντος και Αθλητισμού Θέρμης» (Δ.Ε.Π.Π.ΑΘ.) από την αυτοδίκαιη κατάργηση/λύση που προβλέπεται στα άρθρα 27 και 29 του ν. 5056/2023. Το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε ότι ο νομοθέτης είναι αρμόδιος να καθορίζει τον τρόπο οργάνωσης και λειτουργίας των ΟΤΑ, και ότι οι σχετικές ρυθμίσεις του ν. 5056/2023 δεν αντίκεινται στο άρθρο 102 του Συντάγματος. Ωστόσο, δέχθηκε την αίτηση ακύρωσης της σιωπηρής απόρριψης, καθώς ο Υπουργός Εσωτερικών όφειλε να εκδώσει ρητή και αιτιολογημένη πράξη σχετικά με την πλήρωση των κριτηρίων εξαίρεσης της Δ.Ε.Π.Π.ΑΘ. Η υπόθεση αναπέμπεται στη Διοίκηση για νόμιμη κρίση.

ΑΔΕΙΑ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ (...) Επειδή, εν προκειμένω, το Φ14/1173/9.9.2004 έγγραφο της Διεύθυνσης Βιομηχανίας της Ν.Α. Κορινθίας, με το οποίο απορρίφθηκε η ανωτέρω από 16.8.2004 αίτηση του αιτούντος να ανακληθεί η επίμαχη άδεια εγκατάστασης, δεν έχει εκτελεστό χαρακτήρα, εφόσον, όπως προκύπτει από το περιεχόμενό του εκδόθηκε χωρίς νέα έρευνα του πραγματικού της υπόθεσης. Εξάλλου, η 126/2000 απόφαση του Δήμου δεν αποτελεί νεότερο κρίσιμο στοιχείο, ενόψει του οποίου η Διοίκηση θα είχε υποχρέωση να επανεξετάσει την υπόθεση, εφόσον, με αυτήν ο Δήμος απλώς αποφασίζει στο εξής να γνωμοδοτεί θετικά μόνο για άδειες εγκατάστασης δραστηριοτήτων ήπιας όχλησης σε συγκεκριμένες θέσεις. Για τον ίδιο λόγο, στερούνται εκτελεστού χαρακτήρα η «σιωπηρή απόρριψη» της από 16.12.2004 νέας αίτησης ανάκλησης της επίμαχης άδειας, καθώς και η «σιωπηρή απόρριψη» από τον Γενικό Γραμματέα Περιφέρειας Πελοποννήσου της από 14.4.2005 προσφυγής του αιτούντος. Τέλος, η Φ14/314/17. 3.2000 άδεια εγκατάστασης δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι συμπροσβάλλεται παραδεκτά με την κρινόμενη αίτηση, εφόσον ως προς την πράξη αυτή η αίτηση είναι προδήλως εκπρόθεσμη (ΣτΕ 2406/2001). Δια ταύτα Απορρίπτει την αίτηση.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής εταιρείας κατά της τεκμαιρόμενης σιωπηρής απόρριψης του αιτήματος επιστροφής αχρεωστήτως καταβληθέντος ΦΠΑ ποσού 633.871,16 ευρώ. Το ποσό αυτό αφορούσε εκπτώσεις λόγω τζίρου κατά το 2021, τις οποίες η εταιρεία συμπεριέλαβε με επιφύλαξη σε τροποποιητική δήλωση ΦΠΑ, καταβάλλοντας στη συνέχεια τον φόρο. Ενώ προηγούμενη ενδικοφανής προσφυγή έγινε δεκτή, ακυρώνοντας τη σιωπηρή απόρριψη της αρχικής επιφύλαξης, η εταιρεία υπέβαλε νέα τροποποιητική δήλωση ζητώντας επιστροφή. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την τρέχουσα προσφυγή ως απαράδεκτη και άνευ αντικειμένου, διότι διαπιστώνει ότι το επίμαχο αίτημα επιστροφής εκκρεμεί για έλεγχο από την αρμόδια Υποδιεύθυνση του ΚΕ.ΦΟ.Δ.Ε., και ως εκ τούτου δεν υφίσταται η προσβαλλόμενη σιωπηρή απόρριψη.

Επειδή, ενόψει των ανωτέρω, η Διοίκηση όφειλε, μετά και την αποδοχή της από 17.11.2009 γνωμοδοτήσεως του Ν.Σ.Κ., καθώς και την επανασύσταση στις 27.4.2010 του Κ.Ο.Ε. για επανέλεγχο της επενδύσεως, να αποσαφηνίσει τη δημιουργηθείσα νομική κατάσταση και να άρει την υφιστάμενη εκκρεμότητα με την έκδοση ρητής αποφάσεως (πρβλ. ΣτΕ 92/2016), κρίνοντας αν συντρέχουν οι νόμιμες προϋποθέσεις, κατά τις διατάξεις που παρατίθενται στη σκέψη 3, για την πιστοποίηση της ολοκληρώσεως και παραγωγικής λειτουργίας της επενδύσεως, καθώς και για τον καθορισμό του ύψους και την καταβολή της επίμαχης επιχορηγήσεως, όπως αυτή θα είχε διαμορφωθεί, κατά τα προβλεπόμενα στάδια και στο σύνολό της, από την έναρξη υλοποιήσεως της επενδύσεως έως την ολοκλήρωση και την έναρξη της παραγωγικής της λειτουργίας. Ως εκ τούτου, η σιωπηρή απόρριψη της από 19.4.2011 αιτήσεως της αιτούσης εταιρείας συνιστά, κατά το άρθρο 45 παρ. 4 του π.δ. 18/1989 (Α΄ 8), παράλειψη οφειλόμενης νόμιμης ενέργειας της Διοικήσεως να αποφανθεί επί της εν λόγω αιτήσεως. Για τον λόγο αυτόν, βασίμως προβαλλόμενο, η αίτηση πρέπει να γίνει δεκτή, να ακυρωθεί η ανωτέρω σιωπηρή απόρριψη και η υπόθεση να αναπεμφθεί στη Διοίκηση, προκειμένου να επιληφθεί της ανωτέρω αιτήσεως και να αποφανθεί επ' αυτής με την έκδοση ρητής πράξεως, παρέλκει δε κατόπιν αυτού ως αλυσιτελής η έρευνα των λοιπών λόγων ακυρώσεως.

Με την ως άνω υπ’ αριθμ. Α112/2022 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Κομοτηνής (Τμήμα Β΄ - Τριμελές – Ακυρωτικός Σχηματισμός) ακυρώθηκε η σιωπηρή απόρριψη της ως άνω προδικαστικής προσφυγής της προσφεύγουσας από την Α.Ε.Π.Π. και ήδη Ε.Α.ΔΗ.ΣΥ., αναπέμφθηκε δε η υπόθεση στην Α.Ε.Π.Π. και ήδη Ε.Α.ΔΗ.ΣΥ., προκειμένου να ασκήσει την επιβαλλόμενη από το νόμο αρμοδιότητά της. 

ΠΡΟΜΗΘΕΙΑ ΥΦΑΣΜΑΤΟΣ: Ενόψει των ισχυρισμών αυτών, η αναθέτουσα αρχή όφειλε, κατά τα προεκτεθέντα, να εκτιμήσει αιτιολογημένα τη σοβαρότητα και βαρύτητα των περί την επαγγελματική δραστηριότητα αδικημάτων του νομίμου εκπροσώπου της εν λόγω εταιρείας και να κρίνει αν στη συγκεκριμένη περίπτωση επηρεάζουν τη φερεγγυότητα και αξιοπιστία του υποψήφιου προμηθευτή. Επομένως, για το λόγο αυτό, που βασίμως προβάλλεται, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να γίνει δεκτή και να ακυρωθεί η σιωπηρή απόρριψη της προσφυγής του αιτούντος κατά της υπ’ αριθμ. πρωτ. … αποφάσεως του Γενικού Γραμματέα Εμπορίου, καθ’ ο μέρος με αυτή έγινε καταρχήν αποδεκτή η προσφορά της εταιρείας «…».Ακυρώνει τη σιωπηρή απόρριψη της κατ’ άρθρο 3 παρ. 2 του ν. 2522/1997 προσφυγής του αιτούντος κατά της υπ’ αριθμ. πρωτ. … αποφάσεως του Γενικού Γραμματέα Εμπορίου, καθ’ ο μέρος με αυτή έγινε καταρχήν αποδεκτή η προσφορά της εταιρείας «…», κατά τα εκτιθέμενα στο αιτιολογικό.

Με την προδικαστική προσφυγή η προσφεύγουσα ζητά να ακυρωθούν: α) η πράξη απόρριψης της προσφοράς της από το σύστημα ΕΣΗΔΗΣ, η οποία συντελέστηκε στις 31/7/2023, β) η παράλειψη της αναθέτουσας αρχής να της επιτρέψει να υποβάλει προσφορά κατόπιν αιτήματός της, πριν την αποσφράγιση των υποβληθεισών προσφορών, και γ) η σιωπηρή απόρριψη του σχετικού αιτήματός της. 

Η απόφαση του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που κατατέθηκε κατά της σιωπηρής απόρριψης αίτησης αμφισβήτησης του ελάχιστου ετήσιου εισοδήματος βάσει του άρθρου 28Α ΚΦΕ για το φορολογικό έτος 2023. Ο φορολογούμενος είχε ζητήσει την ακύρωση της πράξης προσδιορισμού φόρου, επικαλούμενος αντικειμενικούς λόγους ανωτέρας βίας, συγκεκριμένα τη φοίτησή του σε λύκειο και κατόπιν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Η αρμόδια Δ.Ο.Υ. δεν εξέτασε την αίτηση εντός της προβλεπόμενης τρίμηνης προθεσμίας, με αποτέλεσμα τη σιωπηρή απόρριψή της. Κατά την εξέταση της ενδικοφανούς προσφυγής, η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι η προσφυγή είχε ασκηθεί εκπρόθεσμα (πέραν της 30ήμερης προθεσμίας από την συντέλεση της σιωπηρής απόρριψης). Συνεπώς, η ΔΕΔ αποφασίζει την απόρριψη της ενδικοφανούς προσφυγής ως απαράδεκτης λόγω της εκπρόθεσμης άσκησής της.

Σύμφωνα με την πάγια νομολογία του Συμβουλίου τα Επικρατείας η Διακήρυξη (Προκήρυξη) του Διαγωνισμού αποτελεί κανονιστική πράξη, η οποία διέπει τον δημόσιο διαγωνισμό και δεσμεύει τόσο τη δημόσια Αρχή, η οποία διενεργεί αυτόν όσο και τους διαγωνιζόμενους.Η παράβαση των διατάξεων (όρων) αυτής συνιστά παράβαση νόμου και οδηγεί σε ακυρότητα των εγκριτικών πράξεων του αποτελέσματος του διαγωνισμού και των κατακυρωτικών αυτού πράξεων (ΣτΕ Ολομ. 2137/1993,ΣτΕ 2162/1990, 3642/1989, 2772/1986, ΣτΕ ολομ. 668/1974 ΣτΕ 1327/1978, 1828/1967, 2518/1964, 414/1955 132/1949, 1630//1950, 1803/19787), υπό την προϋπόθεση ότι η παραβιασθείσα διάταξη (όρος), το μεν δεν αντίκειται στην κείμενη νομοθεσία (καθόσον άλλως είναι ανίσχυρη - ΣτΕ 1754/1996, 697/1951 μ 569/1947, 928/1936), το δε αποβλέπει στην ουσιώδη εξυπηρέτηση του δια της δημοπρασίας επιδιωκόμενου σκοπού (Βλ. Μ. Καραναστάση : Οι προμήθειες του Δημοσίου κ.λ.π. σελ. 37 σημ, 8. σελ. 79 σημ. 9, ΣτΕ 98/1962, 1668/1954).Σημειώνεται  ότι οι όροι της Διακήρυξης πρέπει να ερμηνεύονται στενά και αυστηρά (ΣτΕ 1630/1950).Σε περίπτωση που η ίδια η Διακήρυξη χρησιμοποιεί όρους όπως «Με ποινή αποκλεισμού οι προμηθευτές πρέπει...», «Η μη προσκόμιση δικαιολογητικών ... συνεπάγεται τον αποκλεισμό από τον διαγωνισμό», «Με ποινή απαραδέκτου οι συμμετέχοντες πρέπει ...» και άλλους παρόμοιους, είναι προφανές ότι οι όροι αυτοί θεωρούνται ουσιώδεις και συνεπώς οποιαδήποτε απόκλιση της προσφοράς από αυτούς οδηγεί σε απόρριψη της.

Συνέπειες παρόδου απράκτου του προβλεπόμενου από τη διάταξη του άρθρου 95 του ν. 3079/2002 τριμήνου για την αποδοχή της αιτήσεως αποστρατείας αξιωματικού Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ. και συναφή ζητήματα πειθαρχικού ελέγχου του αξιωματικού.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Η πάροδος απράκτου του προβλεπόμενου από τη διάταξη του άρθρου 95 του ν. 3079/2002 τριμήνου για την αποδοχή της αιτήσεως αποστρατείας του αξιωματικού του ερωτήματος έχει ως συνέπεια την τεκμαιρόμενη σιωπηρή απόρριψη της αιτήσεώς του και, επομένως, συντρέχει περίπτωση εφαρμογής σε βάρος αυτού, ως τελούντος εν ενεργεία, των προβλεπομένων κατά νόμο διαδικασιών άσκησης πειθαρχικού ελέγχου. (ομοφ.) ΑΠΟΔΕΚΤΗ