Τηλεοπτικοί σταθμοί. Διάθεση ποσού για την ενίσχυση του κινηματογράφου.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
1. Εταιρείες τηλεοπτικών σταθμών, που οφείλουν να τηρούν την προβλεπομένη από την παρ.1 του άρθρου 7 του Ν. 1866/1989 υποχρέωση της διάθεσης συγκεκριμένου ποσού εκ των ακαθαρίστων εσόδων τους για την παραγωγή ή συμπαραγωγή κινηματογραφικών ταινιών. 2. Η προθεσμία του άρθρου 3 του ΠΔ 285/1993 δεν είναι αποκλειστική. (ομοφ.)

Χερσαίοι Συνοριακοί Σταθμοί.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Οι προβλέψεις του άρθρου 17 του ΠΔ 86/1979 εις ότι αφορά την ίδρυση και εγκατάσταση των Καταστημάτων Αφορολογήτων Ειδών (ΚΑΕ), ως ειδικές, κατισχύουν των διατάξεων που προβλέπουν την χωροθέτηση των μη δημοσίων υπηρεσιών στους χερσαίους συνοριακούς σταθμούς. Η διαδικασία που ακολουθείται για την ίδρυση και αρχική εγκατάσταση του ΚΑΕ θα εφαρμοσθεί και στην περίπτωση επέκτασης ή μετεγκατάστασης.

Καθορισμός των απαιτούμενων στοιχείων και δικαιολογητικών, των διαδικασιών αποστολής ή διαβίβασής τους στη Φορολογική Διοίκηση από τους φορολογούμενους ή τρίτους καθώς και κάθε άλλης αναγκαίας λεπτομέρειας τεχνικού ή διαδικαστικού χαρακτήρα για την παράταση προθεσμιών καταβολής οφειλών από δηλώσεις Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (Φ.Π.Α.) σε κομιστές αξιογράφων, κατ’ εφαρμογή της περ. α’ της παρ. 2 του άρθρου 118 του ν. 4964/2022 «Διατάξεις για την απλοποίηση της περιβαλλοντικής αδειοδότησης, θέσπιση πλαισίου για την ανάπτυξη των Υπεράκτιων Αιολικών Πάρκων, την αντιμετώπιση της ενεργειακής κρίσης, την προστασία του περιβάλλοντος και λοιπές διατάξεις» (Α' 150).

Χορήγηση τηλεοπτικών αδειών...Περαιτέρω, από τα εκτεθέντα αναλυτικώς στην τρίτη σκέψη συνάγεται ότι το έτος 1989 άρχισαν να λειτουργούν πολλοί τηλεοπτικοί σταθμοί αυθαιρέτως και χωρίς άδεια, εκδόθηκε δε, το 1993, χωρίς διαγωνιστικές διαδικασίες, περιορισμένος αριθμός αδειών ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών τοπικής εμβέλειας με δυνατότητα τεχνικής δικτυώσεως για απόκτηση εθνικής εμβέλειας· οι άδειες, όμως, αυτές δεν ετελειώθησαν, αλλά μετά 9 μήνες ανεκλήθησαν αυτοδικαίως, έκτοτε δε, ως προς τους τελευταίους ως άνω τηλεοπτικούς σταθμούς, είτε δεν υπήρχε, για μακρά χρονικά χρονικά διαστήματα, καμία νομική κάλυψη για τη λειτουργία τους, είτε επεχειρείτο –ακόμη και μετά τη μετάβαση από την αναλογική στην ψηφιακή τηλεόραση με τα άρθρα 13 και 14 του ν. 3592/2007– η «νομιμοποίηση» της λειτουργίας τους με αλλεπάλληλες νομοθετικές διατάξεις σε συνάρτηση με την ολοκλήρωση προκηρυχθεισών διαγωνιστικών διαδικασιών (άρθρο 17 παρ. 3 ν. 2644/1998) ή, τις περισσότερες φορές, ασυνδέτως προς προηγουμένη έκδοση προκηρύξεων, επ' αόριστον, σε αντίθεση με την προαναφερθείσα νομολογία του ΣτΕ (3578/2010 Ολομ. κ.ά.). Εν όψει και του ζητήματος αυτού, κρίθηκε με την αιτιολογική έκθεση του ν. 4339/2015, «επιβεβλημένη η χορήγηση αδειών με απλοποίηση και επιτάχυνση των διαδικασιών αδειοδότησης», ενώ, όπως αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση του –προστεθέντος με τον ν. 4367/2016– άρθρου 2Α του ν. 4339/2015, η «ανάγκη άμεσης νομοθετικής παρέμβασης» καθίσταται «επιτακτική» και από τη λήξη, στις 31.12.2015, της «πολλάκις παραταθείσης» σχετικής προθεσμίας. Τέλος, με τη Σύμβαση Οικονομικής Ενίσχυσης από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας, το σχέδιο της οποίας κυρώθηκε με τον ν. 4336/2015 (Α΄ 94), η Χώρα ανέλαβε δέσμευση θεσπίσεως διαρθρωτικών δημοσιονομικών μέτρων που θα συμπεριλαμβάνουν, εκτός άλλων, και την «αναγγελία προκήρυξης δημόσιου διεθνούς διαγωνισμού υποβολής προσφορών για την απόκτηση τηλεοπτικών αδειών και την καταβολή τελών που αφορούν τη χρήση των αντίστοιχων συχνοτήτων» (άρθρο 3 παρ. Γ υποπαρ. 2.1).

ΚΥΑ Αριθ. οικ.150559/10.6.2011-ΦΕΚ 1440/Β/16.6.2011.Διαδικασίες, όροι και προϋποθέσεις για τη χορήγηση αδειών για υφιστάμενα δικαιώματα χρήσης νερού.

Τροποποιήθηκε με τις 160143/2011 (ΦΕΚ 2834 Β/15-12-2011), 110424/2012 (ΦΕΚ 1190/Β/2012,110613/2012 (ΦΕΚ 1881 Β/14-6-2012), 111084/2012, ΦΕΚ-3368 Β/17-12-2012, 190255/2013(ΦΕΚ 1137 Β/10-5-2013)

ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ , συμπεριλαμβανομένων των προ­βλεπόμενων προστίμων για αιτήσεις αδειοδότησης που ήδη, κατά την έναρξη ισχύος της παρούσας απόφασης, έχουν κατατεθεί και εκκρεμούν σε υπηρεσίες υποδοχής ή σε αρμόδιες Διευθύνσεις Υδάτων των Αποκεντρωμέ­νων Διοικήσεων με την 146896/2014 (ΦΕΚ 2878 Β/27-10-2014) ΚΥΑ   

Χορήγηση αντιγράφων ΕΔΕ στον καθού όσο εκκρεμεί η παραπομπή.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Δεν παρέχεται νομική δυνατότητα στον Πρύτανη του Ε.Μ.Π. να χορηγήσει στον αιτούντα Αναπληρωτή Καθηγητή κ. Σ.Κ. αντίγραφο του πορίσματος της διενεργηθείσας ΕΔΕ, καθώς και του συνοδεύοντος αυτήν έντυπου υλικού, για όσο χρονικό διάστημα εκκρεμεί η έκδοση απόφασης της Συγκλήτου για την παραπομπή του ή όχι στο Πειθαρχικό Συμβούλιο του άρθρου 2 του Ν. 249/1976. Επιβάλλεται να χορηγηθούν στα μέλη της Συγκλήτου του Ε.Μ.Π. τα αιτηθέντα (πόρισμα ΕΔΕ και στοιχεία του φακέλου), αφού μόνον με τον τρόπο αυτό θα παρασχεθεί η δυνατότητα στα μέλη αυτά να ασκήσουν επιτυχώς τα ανατιθέμενα καθήκοντα του πειθαρχικώς προϊσταμένου, επί του μέλους ΔΕΠ του ερωτήματος για το παράπτωμα του ασυμβίβαστου και τελικά να αποφασίσουν αιτιολογημένα για την άσκηση ή όχι πειθαρχικής δίωξης κατά του διωκόμενου αυτού μέλους ΔΕΠ. Τα μέλη της Συγκλήτου του Ε.Μ.Π., κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, ως πειθαρχικώς προϊστάμενοι, έχουν υποχρέωση να τηρούν απόλυτη εχεμύθεια για τις πληροφορίες και τα στοιχεία που περιέχονται σε γνώση τους κατά την άσκηση των καθηκόντων τους.

Από τον συνδυασμό των ανωτέρω διατάξεων συνάγεται, μεταξύ άλλων, ότι συμπληρωματικές εργασίες δημόσιου έργου νομίμως εκτελούνται μετά την έγκριση και υπογραφή σχετικής συμπληρωματικής σύμβασης μόνο εφόσον δεν έχει ακόμη εξαντληθεί η συμβατική προθεσμία περάτωσης του έργου ή η νόμιμη παράταση αυτής. Εξάλλου, η σύνταξη Α.Π.Ε. και Π.Κ.Τ.Μ.Ν.Ε. προηγείται της εκτέλεσης των υπερσυμβατικών ή νέων εργασιών, με εξαίρεση τις πρόσθετες εργασίες του άρθρου 44 του π.δ/τος 609/1985, που εκτελούνται πριν από τη σύνταξη Α.Π.Ε. κατόπιν έγγραφης εντολής της υπηρεσίας ή σε επείγουσες περιπτώσεις, κατόπιν προφορικής εντολής στον τόπο του έργου, που καταχωρείται στο ημερολόγιο του έργου. Παράταση της προθεσμίας χορηγηθείσα μετά τη λήξη της αρχικής ή της νόμιμα παραταθείσης προθεσμίας δεν αποτελεί όντως παράταση αυτής (εφόσον λαμβάνει χώρα μετά την εκπνοή της και πέραν από την καταληκτική ημερομηνία της), αλλά χορήγηση νέας προθεσμίας, η οποία όμως δεν προβλέπεται από τις προαναφερθείσες διατάξεις. Κατά συνέπεια, δαπάνες που αφορούν σε υπερσυμβατικές εργασίες δημόσιου έργου, δηλαδή αυξημένες ποσότητες ή νέες εργασίες σε σχέση με τις συμβατικές, που έχουν εκτελεστεί κατά παράβαση των ως άνω διατάξεων, δηλαδή πριν από την εμπρόθεσμη σύνταξη και έγκριση Α.Π.Ε. και μετά την εκπνοή της συμβατικής προθεσμίας εκτέλεσης του έργου ή των νόμιμα χορηγηθεισών παρατάσεων αυτής, δεν είναι νόμιμες. Αντίθετη ερμηνευτική εκδοχή θα οδηγούσε σε αποδοχή της δυνατότητας καταστρατηγήσεων των σχετικών περί προθεσμιών διατάξεων, η τήρηση των οποίων, υπαγορεύεται από λόγους δημόσιας τάξεως, εφόσον συνδέονται άμεσα με το δημόσιο συμφέρον ολοκλήρωσης του έργου και παράδοσης του έγκαιρα προς θεραπεία δημόσιου σκοπού (βλ. Πράξεις VΙΙ Τμ. 19, 86, 168, 362/2006, 79, 252/2007, 75/2009).

Υποχρεωτική χορήγηση ειδικής άδειας κατ’ άρθρο 298 παρ.7 ΔΚΚ. Ασυμβίβαστο άσκησης καθηκόντων Δ/ντού Δ/νσης Τοπικής Αυτοδιοίκησης της Περιφέρειας και δημάρχου ΟΤΑ.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
α) Η προβλεπόμενη από τη διάταξη της παρ.7 του άρθρου 298 του ΔΚΚ ειδική άδεια δεν έχει υποχρεωτικό χαρακτήρα, υπό την έννοια της αυτεπάγγελτης χορήγησής της, από την αρμόδια υπηρεσία και της αντίστοιχης υποχρέωσης χρήσης της από τον δικαιούχο. Η υποχρεωτικότητα χορήγησης εξαντλείται, μόνο, στην περίπτωση, που υποβληθεί γραπτό, σχετικό αίτημα, από τους, κατά τα ανωτέρω, δικαιούχους. (ομοφ.) β) Ο Διευθυντής της Δ/νσης Τοπικής Αυτοδιοίκησης της Περιφέρειας, ο οποίος είναι ταυτοχρόνως και δήμαρχος ΟΤΑ, που υπάγεται στη χωρική αρμοδιότητα της ίδιας Περιφέρειας, υποχρεούται, όταν πρόκειται περί ζητημάτων τα οποία αφορούν τη λήψη αποφάσεως τη διατύπωση εισήγησης ή γνώμης του, σχετικά με το δήμο, του οποίου είναι επικεφαλής, στο πλαίσιο της αρχής της αμεροληψίας, να απέχει από οποιαδήποτε ενέργεια, κατά τις ειδικότερες προβλέψεις του άρθρου 7 του Ν 2690/1999. Η αναπλήρωσή του, ως Διευθυντού, θα συντελείται κατά τους ορισμούς του άρθρου 97 του Ν 2683/1999. (πλειοψ.)

Εάν, μετά τη θέσπιση της διάταξης του άρθρου 59 παρ. 1 του ν. 4554/2018 -με το οποίο αντικαταστάθηκε το πρώτο εδάφιο της παραγράφου 1 του άρθρου 1 του ν.2345/1995- αρμόδιος για την αδειοδότηση των ιδιωτικών ιδρυμάτων παιδικής προστασίας, αλλά και για την άρση αυτής είναι ο οικείος Δήμος ή η οικεία Περιφέρεια, λαμβανομένης υπόψη και της διάταξης της παραγράφου 3 του άρθρου 59 του ν. 4554/2018 με την οποία διατηρήθηκε σε ισχύ μόνον η περίπτωση 22 της παραγράφου 3Β του άρθρου 94 του ν. 3852/2010 και όχι η περίπτωση 9 της παραγράφου 3Β της ως άνω διάταξης, με την οποία ορίζεται ότι αρμοδιότητα για τη χορήγηση αδειών ίδρυσης και λειτουργίας ιδρυμάτων παιδικής πρόνοιας σε ιδιώτες έχει ο Δήμος.(....)Η αρμοδιότητα αδειοδότησης ιδιωτικών ιδρυμάτων παιδικής προστασίας, σύμφωνα με τη διάταξη της παραγράφου 1 του άρθρου 59 του ν. 4554/2018, η οποία αντικατέστησε το πρώτο εδάφιο της παραγράφου 1 του άρθρου 1 του ν. 2345/1995 και έχει τεθεί σε ισχύ από 18.07.2018, για τη χορήγηση, στην περίπτωση του ερωτήματος, άδειας λειτουργίας προς την Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία (ΑΜΚΕ) « … » (η οποία αποτελεί φορέα ιδιωτικού τομέα), προκειμένου αυτή να παράσχει νομίμως οργανωμένες κοινωνικές υπηρεσίες που έχουν σχέση με την προστασία του παιδιού, ανήκει στην οικεία Περιφέρεια. Για την ειδικότερη αρμοδιότητα ανάκλησης της άδειας λειτουργίας του ανωτέρω φορέα, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 21 παρ.1 του ν. 2690/1999, το ερώτημα δεν διαλαμβάνει πλήρη εξιστόρηση συγκεκριμένου πραγματικού και σχετικού προβληματισμού της Διοίκησης και ως εκ τούτου για την απάντησή του δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις που θέτει το άρθρο 8 παρ. 2 του ν. 4831/2021 (ομόφωνα).

Παράταση της προθεσμίας χορηγηθείσα μετά τη λήξη της αρχικής δεν αποτελεί όντως παράταση αυτής (εφ’ όσον λαμβάνει χώρα μετά την εκπνοή της και πέραν της καταληκτικής ημερομηνίας της), αλλά χορήγηση νέας προθεσμίας, η οποία, όμως, δεν προβλέπεται από τις προαναφερθείσες διατάξεις. Κατά συνέπεια, δαπάνες που αφορούν σε εργασίες δημόσιου-δημοτικού έργου, οι οποίες έχουν εκτελεσθεί κατά παράβαση των ανωτέρω διατάξεων, δηλαδή μετά την εκπνοή της συμβατικής προθεσμίας εκτέλεσης του έργου ή των νόμιμα χορηγηθεισών παρατάσεων αυτής, δεν είναι νόμιμες. Αντίθετη ερμηνευτική εκδοχή θα οδηγούσε σε αποδοχή της δυνατότητας καταστρατήγησης των σχετικών περί προθεσμιών διατάξεων, η τήρηση των οποίων, υπαγορεύεται από λόγους δημόσιας τάξης, εφόσον συνδέονται άμεσα με το δημόσιο συμφέρον ολοκλήρωσης και παράδοσης ενός δημόσιου έργου. Εξάλλου, με την εγκριτική της παράτασης απόφαση προσδιορίζεται πάντοτε και ο υπαίτιος της καθυστέρησης των εργασιών – κύριος του έργου ή ανάδοχος, διότι, εφόσον υπαίτιος για την υπέρβαση είναι ο ανάδοχος, αφενός η εγκρινόμενη παράταση της προθεσμίας είναι ειδική «χωρίς αναθεώρηση», που σημαίνει ότι η αναθεώρηση των συμβατικών τιμών παγιώνεται στο ύψος της αναθεωρητικής περιόδου, η οποία συμπίπτει με τη λήξη της αρχικής συμβατικής προθεσμίας, αφετέρου επιβάλλονται οι σχετικές ποινικές ρήτρες, ανεξάρτητα από την έγκριση της παράτασης αυτής. Επιπλέον δε, ο προϊστάμενος της διευθύνουσας υπηρεσίας, προ της εγκρίσεως της παράτασης και σε αντιπαράσταση με τον ανάδοχο, καταρτίζει πίνακα διαχωρισμού των εργασιών, σε εκείνες που μπορούσαν και έπρεπε να εκτελεσθούν σε προηγούμενη αναθεωρητική περίοδο και στις λοιπές εργασίες. Αντιθέτως, υπάρχει υποχρέωση της διευθύνουσας υπηρεσίας να εγκρίνει την προτεινόμενη αναμόρφωση του εγκεκριμένου χρονοδιαγράμματος του έργου και την παράταση του χρόνου εκτέλεσής του «με αναθεώρηση», χωρίς να απαιτείται επιπλέον η σύνταξη του ανωτέρω πίνακα διαχωρισμού των αναγκαίων εργασιών, όταν σημειώνεται καθυστέρηση εκτέλεσης αυτών, μη οφειλόμενη σε υπαιτιότητα του αναδόχου ή η καθυστέρηση προήλθε από την εκτέλεση νέων εργασιών (πρβλ. Απόφ. Τμ. Μείζονος-Επταμελούς Σύνθεσης 3208, 3053/2011, VI Τμ. 2753/2011, Πρ. VII Τμ. 46, 2/2012, 280, 244/2010, 103, 92/2009, IV Τμ. 60/2011). Περαιτέρω, σε περίπτωση που στην εγκριτική απόφαση της προϊσταμένης αρχής για την παράταση της συμβάσεως δεν αναφέρεται αν γίνεται με αναθεώρηση ή χωρίς αναθεώρηση, θα πρέπει στην απόφαση αυτή να αναφέρεται ότι ο ανάδοχος δεν είναι υπαίτιος για την επιμήκυνση του χρόνου ολοκληρώσεως του έργου ή τουλάχιστον αυτό να προκύπτει από τα λοιπά στοιχεία του φακέλου, οπότε τεκμαίρεται ότι η προϊσταμένη αρχή σιωπηρά αποδέχθηκε ότι δεν υπάρχει υπαιτιότητα του αναδόχου (βλ. Πρ. IV Τμ. 111/2002, πρβλ. Πρ. VII Τμ. 46/2012).