Καθορισμός ανώτατου ορίου των κατά μήνα χιλιομέτρων που επιτρέπεται να πραγματοποιούν οι Επιθεωρητές και οι υπάλληλοι της Ειδικής Υπηρεσίας Επιθεωρητών Περιβάλλοντος, με ιδιόκτητα μεταφορικά μέσα. 

Καθορισμός χιλιομετρικής αποζημίωσης των μετακινουμένων υπαλλήλων για υπηρεσία με ιδιόκτητα μεταφορικά μέσα.

Καθορισμός χιλιομετρικής αποζημίωσης των μετακινουμένων υπαλλήλων για υπηρεσία με ιδιόκτητα μεταφορικά μέσα.

ΚΑΤΑΡΓΕΙΤΑΙ ΑΠΟ 01.01.2024 ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡ.1 ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 42 ΤΟΥ Ν.5045/2023-ΦΕΚ:136/Α/29.07.2023

Συμπλήρωση της απόφασης καθορισμού ανωτάτου ορίου επιτρεπόμενων ημερών κίνησης εκτός έδρας υπαλλήλων υπηρετούντων στην Περιφερειακή Ενότητα Θεσσαλονίκης για το 2016.

Με τις διατάξεις του άρθρου 2 του ν. 2685/1999, προσδιορίσθηκε, πλην άλλων, το εννοιολογικό περιεχόμενο των ημερών εκτός έδρας μετακίνησης των υπαλλήλων, ο τρόπος καθορισμού του ανώτατου αριθμού των ημερών μετακίνησης σε μηνιαία βάση, το γενικό ανώτατο όριο των κατά μήνα και κατ’ έτος επιτρεπόμενων μετακινήσεων (120 ημέρες) καθώς και οι προϋποθέσεις υπέρβασης του κατά περίπτωση τιθέμενου ορίου. Ειδικότερα, σύμφωνα με την ως άνω διάταξη, επιτρέπεται η υπέρβαση του εν λόγω ορίου με την έκδοση κοινής απόφασης του Υπουργού Οικονομικών και του κατά περίπτωση αρμοδίου Υπουργού μόνο για την αντιμετώπιση έκτακτων γεγονότων καθώς και σε ειδικές κατηγορίες υπαλλήλων (υπαλλήλων του Υπουργείου Ανάπτυξης, μηχανικών του Υπουργείου Περιβάλλοντος, υπαλλήλων του ΣΔΟΕ, γεωτεχνικών υπαλλήλων) για την εξυπηρέτηση ιδιαίτερων υπηρεσιακών αναγκών. Περαιτέρω, με την παράγραφο 1 του άρθρου 9 του ν. 3833/2010, στο πλαίσιο εξορθολογισμού του συστήματος πραγματοποίησης και αποζημίωσης των μετακινήσεων με σκοπό τον περιορισμό των λειτουργικών εξόδων του Δημοσίου (βλ. την επί του εν λόγω άρθρου αιτιολογική έκθεση του σχετικού νόμου), περιορίσθηκε το γενικό ανώτατο όριο των κατά μήνα και κατ’ έτος επιτρεπόμενων μετακινήσεων στις εξήντα (60) ημέρες, με δυνατότητα υπέρβασής του κατά είκοσι ημέρες, χωρίς όμως να μεταβάλλονται οι προϋποθέσεις της υπέρβασης αυτής, δηλαδή η υποχρεωτική έκδοση κοινής υπουργικής απόφασης, η συνδρομή έκτακτων συνθηκών ή η κάλυψη ιδιαίτερων υπηρεσιακών αναγκών για τις ειδικές κατηγορίες υπαλλήλων που μνημονεύονται στις σχετικές διατάξεις. Και τούτο, διότι όπως προκύπτει από τη γραμματική διατύπωση του άρθρου 9 παρ. 1 του ν. 3833/2010 και ειδικότερα από τη ρητή παραπομπή στις διατάξεις του άρθρου 2 παρ. 3 του ν. 2685/1999, ως προς το ζήτημα της υπέρβασης, με το νόμο αυτό δεν επήλθε αντικατάσταση του συστήματος των μετακινήσεων που εισήγαγε ο ν. 2685/1999 αλλά τροποποίηση συγκεκριμένων ρυθμίσεων αυτού (βλ. και την σχετική αιτιολογική έκθεση του νόμου), μεταξύ άλλων και ως προς το γενικό ανώτατο όριο των επιτρεπόμενων μετακινήσεων, χωρίς να απαλείφονται οι λοιποί νόμιμοι όροι πραγματοποίησής τους, όπως προβλέπονται από το γενικό νομοθέτημα του ν. 2685/1999. Εξ άλλου, με την ίδια διάταξη του άρθρου 9 του ν. 3833/2010, όπως αυτή συμπληρώθηκε με το άρθρο 49 παρ. 1 του ν. 3871/2010, δόθηκε μεν η δυνατότητα και περαιτέρω υπέρβασης του ανωτάτου μηνιαίου ορίου μετακινήσεων, δηλαδή και πέραν των είκοσι ημερών, η δυνατότητα όμως αυτή συνοδεύτηκε με την θέσπιση ειδικών προς τούτο προϋποθέσεων, που συνίστανται στην έκδοση και πάλι κοινής υπουργικής απόφασης εφόσον συντρέχουν «έκτακτες υπηρεσιακές ανάγκες και εφόσον το προσωπικό που ασκεί τα συγκεκριμένα υπηρεσιακά καθήκοντα δεν επαρκεί», ενώ στην απόφαση αυτή πρέπει να προσδιορίζονται οι ειδικότητες, τα συγκεκριμένα υπηρεσιακά καθήκοντα στα οποία αφορά η υπέρβαση καθώς και ο μέγιστος επιτρεπόμενος αριθμός των καθ’ υπέρβαση του ανωτάτου ορίου ημερών μετακίνησης. Επομένως και υπό το καθεστώς του ν. 3833/2010, θεσπίζεται ένα κατ’ αρχήν γενικό ανώτατο όριο επιτρεπόμενων μετακινήσεων σε μηνιαία και ετήσια βάση, η όποια δε υπέρβασή του τελεί υπό τους όρους του άρθρου 2 παρ. 3 του ν. 2685/1999 σε συνδυασμό με αυτούς του άρθρου 9 παρ. 1 του ν. 3833/2010. Σε κάθε δε περίπτωση για την πραγματοποίηση μετακινήσεων καθ’ υπέρβαση του ανωτάτου ορίου απαιτείται η προηγούμενη έκδοση κοινής υπουργικής απόφασης και η συνδρομή των λοιπών ουσιαστικών προϋποθέσεων των εν λόγω διατάξεων. Αντίθετη ερμηνευτική εκδοχή σύμφωνα με την οποία η υπέρβαση των 60 ημερών μετακίνησης κατά μήνα και κατ’ έτος μέχρι την κάλυψη της αριθμητικής οροφής των είκοσι ημερών, δύναται να πραγματοποιηθεί χωρίς την έκδοση σχετικής υπουργικής απόφασης και χωρίς την τήρηση των ως άνω ουσιαστικών προϋποθέσεων, εκτός του ότι θα αντέβαινε το γράμμα της παρ. 1 του άρθρου 9 του ν. 3833/2010, θα αναιρούσε και τον ίδιο τον σκοπό της διάταξης που έγκειται στην περιστολή των δημοσίων δαπανών μέσω της θέσπισης πιο αυστηρών προϋποθέσεων για τις υπηρεσιακές μετακινήσεις.

Επειδή, με τις διατάξεις του άρθρου 3 παράγραφος 5,6 και 8 του ν. 2346/1995 ¨Δαπάνες κίνησης των μετακινούμενων προσώπων με εντολή του Δημοσίου εντός και εκτός επικράτειας για εκτέλεση υπηρεσίας και άλλες διατάξεις¨( Φ.Ε.Κ. 220 Α),που, κατά τη διάταξη της παραγράφου 2 του άρθρου 12 του ίδιου Νόμου, εφαρμόζονται ανάλογα και για τις μετακινήσεις των υπαλλήλων των Ν.Π.Δ.Δ. των Ο.Τ.Α. και των νομαρχιακών αυτοδιοικήσεων, ορίζεται, μεταξύ άλλων, ότι στα οδοιπορικά έξοδα των μετακινούμενων εκτός έδρας υπαλλήλων για εκτέλεση υπηρεσίας περιλαμβάνεται και η δαπάνη χιλιομετρικής αποζημίωσης, όταν επιτρέπεται για τις μετακινήσεις τους αυτές η χρήση ιδιωτικής χρήσεως αυτοκινήτου, ότι η χιλιομετρική αποζημίωση για τις μετακινήσεις αυτές καθορίζεται με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Μεταφορών και Επικοινωνιών, ότι οι υπάλληλοι επιτρέπεται να χρησιμοποιούν μόνο το δικό τους επιβατικό αυτοκίνητο ή μέλους της οικογενείας τους, ύστερα από έγκριση του αρμόδιου υπουργού ή των αναφερόμενων στις διατάξεις της παρ.5 του άρθρου 2 του νόμου τούτου προσώπων, για τις μετακινήσεις τους εκτός έδρας και μέσα στα όρια του νομού, στον οποίον υπηρετούν, ανεξάρτητα αν οι περιοχές στις οποίες κινούνται εξυπηρετούνται από συγκοινωνιακά μέσα και ότι κατά τις εν λόγω μετακινήσεις τους θα πρέπει, ανεξαρτήτως νομοθετικής πρόβλεψης, για οικονομία χρόνου και εξόδων, να ακολουθούν την πιο σύντομη οδό (τέτοια πρόβλεψη υπήρχε στο άρθρο 7 παρ.4 του ν.δ. 65/73- βλ. και σχετ. πρ. Ι Τμ. Ελ. Συν. 302/93, 633/92, 301/85, Πρακτ. Ι Τμ. 31ης /10-10-95 Συν. θέμα Γ΄κ.α.).

ΙΚΑ. Υπάλληλοι. Νομιμότητα καταλογισμού των αποδοχών που ελήφθησαν από υγειονομικό υπάλληλο του ΙΚΑ από λήξη ανωτάτου ορίου διάρκειας διαθεσιμότητας λόγω ασθενείας μέχρι κοινοποίηση απόφασης λύσεως υπηρεσιακής σχέσης.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Προεδρεύων: Α.Σοφός, Αντιπρόεδρος Εισηγητής: Δ.Αναστασόπουλος, Πάρεδρος Ο καταλογισμός των καταβληθεισών αποδοχών σε υγειονομικό υπάλληλο του ΙΚΑ από λήξεως του ανωτάτου ορίου διάρκειας διαθεσιμότητας λόγω ασθενείας (ΠΔ 611/77, άρθρο 186 παρ.2) μέχρι κοινοποιήσεως της απόφασης λύσεως της υπηρεσιακής σχέσης (ΠΔ 611/77, άρθρο 258 παρ.1), αναφέρεται στο διάστημα από 15-7-1993 (πέρας των δύο μηνών από λήξη διαθεσιμότητας, ΠΔ 611/77, άρθρο 94 παρ.3) και μετά, και αναγκαία διέρχεται από την ύπαρξη ή όχι καλής πίστης στον εισπράξαντα υπάλληλο κατά τις γενικές αρχές του διοικητικού δικαίου.

Περί του απασχολουμένου κατ' έτος στο ΥΠ.ΠΟ. ωρομισθίου προσωπικού, δεν επιτρέπεται υπέρβαση του αριθμού των 1390 ωρών κατά 510 ώρες.Οι Προϊστάμενοι των Υπηρεσιών του ΥΠ.ΠΟ., μετά τη λήξη της συμβάσεως ωρομισθίου προσωπικού που συνήφθη για αριθμό ωρών μικρότερο των 1390, δεν επιτρέπεται να προβαίνουν στην παράταση της, μέχρι συμπληρώσεως 1390 ωρών. Μετά την εξάντληση τριών (3) διαδοχικών συμβάσεων με συνολική διάρκεια μικρότερη των είκοσι τεσσάρων (24) μηνών, μπορεί ο απασχολούμενος, μετά τη συμπλήρωση τριμήνων διακοπών, να συνάψει άλλες μη διαδοχικές συμβάσεις μέχρι τη συμπλήρωση του ανωτάτου ορίου των είκοσι τεσσάρων (24) μηνών.

Ομαδικές απολύσεις – Όμιλος επιχειρήσεων – Θυγατρική εταιρία.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Για την απόλυση εργαζομένων, που απασχολούνται σε εταιρία θυγατρική ομίλου επιχειρήσεων, ο υπολογισμός του ανωτάτου ορίου απολύσεων ανά μήνα, που προβλέπεται από την εκάστοτε ισχύουσα απόφαση του Υπουργού Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας, η οποία εκδίδεται κατ’ εξουσιοδότηση του άρθρου 1 παρ.2 του Ν 1387/1983, πραγματοποιείται επί του αριθμού των εργαζομένων στην εταιρία αυτή και όχι επί του συνολικού αριθμού των εργαζομένων στις επιχειρήσεις του ομίλου.

Ενορκη Διοικητική Εξέταση - Προκαταρκτική έρευνα. Οικονομικοί Επιθεωρητές. Δημόσιοι υπάλληλοι.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Είναι δυνατή η κατά τις διατάξεις του άρθρου 126 του Ν 2683/1999 διενέργεια προκαταρκτικής έρευνας από υπάλληλο του Κλάδου Οικονομικών Επιθεωρητών με βαθμό Α σε βάρος υπαλλήλων των λοιπών κλάδων του Υπουργείου Οικονομικών με βαθμό Διευθυντή. Αντιθέτως, δεν είναι δυνατή η κατά τις διατάξεις του άρθρου 127 του Ν 2683/1999 διενέργεια ΕΔΕ. [ Η γνωμοδότηση, καταλήγουσα στο ανωτέρω πόρισμα, αποφαίνεται προηγουμένως επί των εξής ζητημάτων: α) της έννοιας των περί προκαταρκτικής έρευνας και ΕΔΕ διατάξεων του Ν 2683/1999 (νέου ΥΚ), της φύσεως, της αρμοδιότητος και των διατυπώσεων διενεργείας αυτών, ως και των περιορισμών διενεργείας των από διάφορα διοικητικά όργανα από άποψη βαθμού, β) της αρμοδιότητος των Οικονομικών Επιθεωρήσεων και των Οικονομικών Επιθεωρητών του Υπουργείου Οικονομικών κατά τις διατάξεις του Ν 2343/1995 και του ΠΔ 211/1996 και την μετά την έναρξη της ισχύος αυτών τύχη (κατάργηση ή διατήρηση της ισχύος) των προγενεστέρων διατάξεων του ΝΔ 1264/1942 ].