" Χορήγηση εφάπαξ μηνιαίου ποσού εξόδων κινήσεως και καταβολή μηνιαίου επιμισθίου στους ελεγκτές γιατρούς".

Τροποποίηση της 2052382/4684/0022/6.8.91 ΚΥΑ "Χορήγηση εφάπαξ μηνιαίου ποσού εξόδων κινήσεως στους Ελεγκτές γιατρούς" (ΦΕΚ 616/Β/6.8.91). (Β' 1003).

Χορήγηση στους ιατρούς δημόσιας υγείας ΕΣΥ, των εξόδων κινήσεως και του μηνιαίου επιμισθίου που λαμβάνουν οι ελεγκτές ιατροί, δυνάμει του άρθρου 60 παρ.4 και 5 του Ν 1943/91, καθώς και των παροχών του Ν 3205/03 που λαμβάνουν οι ιατροί του ΕΣΥ.  Η ανάθεση σε ιατρό δημόσιας υγείας ΕΣΥ της παράλληλης άσκησης καθηκόντων ελεγκτή ιατρού, δυνάμει του άρθρου 60 παρ.5 του Ν 1943/1991, δεν συνιστά κατοχή δεύτερης θέσης αλλά άσκηση από τον εν λόγω ιατρό πρόσθετων καθηκόντων, πέραν των κυρίων καθηκόντων της οργανικής του θέσης, και επομένως δεν εμπίπτει στην απαγόρευση του άρθρου 104 παρ.1 του Συντάγματος. Πλην όμως, οι προβλεπόμενες στις παρ.4 και 5 του ως άνω άρθρου 60 παροχές (έξοδα κινήσεως και μηνιαίο επιμίσθιο), συνιστούν πρόσθετες αποδοχές κατά την έννοια του άρθρου 104 παρ.2 του ισχύοντος Συντάγματος, και επομένως, συναθροιζόμενες με άλλες τυχόν πρόσθετες παροχές, δεν θα πρέπει να υπερβαίνουν τις αποδοχές της οργανικής του θέσης, στις οποίες σαφώς περιλαμβάνεται και το προβλεπόμενο στο άρθρο 16 παρ.4 του Ν 3172/2003 μηνιαίο επίδομα επιφυλακής. Δεδομένης της πλήρους μισθολογικής εξομοίωσης των ιατρών δημόσιας υγείας ΕΣΥ με τους αντίστοιχου βαθμού ιατρούς του ΕΣΥ, που επήλθε με το άρθρο 16 παρ.4 του Ν 3172/2003, οι αποδοχές τους καθορίζονται σύμφωνα με το ειδικό μισθολόγιο των ιατρών του ΕΣΥ (Β΄ Μέρος – Κεφάλαιο Γ΄ του Ν 3205/2003), αποκλειομένης της εφαρμογής των διατάξεων του Α΄ Μέρους του Ν 3205/2003.

Προϋποθέσεις και Διαδικασίες για την χορήγηση εκπαιδευτικών αδειών στους γιατρούς ΕΣΥ.

Χορήγηση έκτακτης εφάπαξ οικονομικής ενίσχυσης ποσού εξακοσίων σαράντα οκτώ ευρώ (648,00 €) στους εργαζομένους των επιχειρήσεων που επλήγησαν από τις πυρκαγιές στην Περιφέρεια Αττικής στις 23 και 24 Ιουλίου 2018.

Καταβολή αντισταθμίσματος διαχειριστικών λαθών στους Ελεγκτές Εσόδων – Εξόδων και Εισπράκτορες ΟΤΑ.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Οι Ελεγκτές Εσόδων-Εξόδων ΟΤΑ (ΔΕ 14) και οι Εισπράκτορες ΟΤΑ (ΔΕ 15), οι οποίοι καλύπτουν προσωποπαγείς θέσεις στις ταμειακές υπηρεσίες των Δήμων που υπηρετούν, δικαιούνται του επιδόματος αντισταθμίσματος διαχειριστικών λαθών κατ’ ανάλογο εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 12 του Ν 2503/1997, εφόσον πράγματι ασκούν καθήκοντα ελέγχου εσόδων- εξόδων και είσπραξης εσόδων των Δήμων αποκλειστικά κατά πλήρες ωράριο ημερήσιας απασχόλησης ή τουλάχιστον κατά κύρια απασχόληση. (ομοφ.)

Χορήγηση εφάπαξ ποσού έκτακτης οικονομικής παροχής για το έτος 2009.

Αναπροσαρμογή του προβλεπόμενου από την παρ. 1 του άρθρου 49 του ν. 4186/2013 ποσού, ως έξοδα κινήσεως, στους επιμελητές του Συμβουλίου της Επικρατείας, των πολιτικών και ποινικών δικαστηρίων και των εισαγγελιών αυτών και των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων.

Χορήγηση κατ αποκοπή εξόδων κίνησης στους υπαλλήλους των Ο.Τ.Α.

Φορολογική μεταχείριση των οδοιπορικών εξόδων που καταβάλλονται σε μέλη Δ.Σ. και άλλα στελέχη αθλητικών ομοσπονδιών.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
α) Οι παρεχόμενες από αθλητικές ομοσπονδίες, οι οποίες συνιστούν ενώσεις των αθλητικών σωματείων, προς τους ερασιτέχνες αθλητές αποζημιώσεις οδοιπορικών εξόδων, μέχρι του ποσού των 1.200.000 δραχμών, ετησίως, δεν θεωρούνται εισόδημα κατά την ρητή διάταξη του άρθρου 4 παρ.4 , περ.ε’ του Ν 2238/1994. β) Οι καταβαλλόμενες από αθλητικές ομοσπονδίες προς μέλη του διοικητικού συμβουλίου, ως και άλλα στελέχη των εν λόγω ομοσπονδιών, αποζημιώσεις οδοιπορικών εξόδων, του αυτού περίπου ως άνω ποσού ετησίως, δεν παρέχονται ως αντάλλαγμα της προσωπικής εργασίας των ως άνω προσώπων, αλλά μόνον για την αντιμετώπιση των εξόδων κινήσεως, διαμονής και διατροφής αυτών, όταν μετακινούνται σε διάφορους τόπους, ως συνοδοί αθλητικών αποστολών και εκπρόσωποι των ομοσπονδιών, κατά τα κοινώς γνωστά, ούτε αποτελούν καρπούς των περιουσιακών τους στοιχείων, μη θεωρούμενες εισόδημα και μη δυνάμενες, επομένως, να φορολογηθούν κατά την Ζ’ πηγή του άρθρου 4 παρ.2 του Ν 2238/1994.