2133.3/76190/2018
Τύπος: Αποφάσεις
Καθορισμός ειδικότερων τεχνικών και λεπτομερειακών κριτηρίων για τον χαρακτηρισμό σκάφους ή πλωτού ναυπηγήματος ως βοηθητικού υδατοκαλλιεργειών, χορήγηση και ανανέωση αδειών βοηθητικών σκαφών και πλωτών ναυπηγημάτων βοηθητικών υδατοκαλλιεργειών, καθορισμός οργανικής σύνθεσης πληρωμάτων τους και λοιπά σχετικά θέματα.
Ιστορικό Αναθεωρήσεων (Πιλοτική Εφαρμογή)
Σχετικά Έγγραφα
2070.0/37530/2023
Καθορισμός της οργανικής σύνθεσης και των όρων-προϋποθέσεων χορήγησης ναυτιλιακών εγγράφων των πλωτών ναυπηγημάτων που χρησιμοποιούνται ως πλωτοί τερματικοί σταθμοί παραλαβής, προσωρινής αποθήκευσης, επαναεριοποίησης υγροποιημένου φυσικού αερίου και διανομής του, παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από φυσικό αέριο και διανομή της.
ΝΣΚ/404/2009
Υποχρέωση προσλήψεως φυλάκων σε πλοία, σύμφωνα με τις διατάξεις του ΠΔ 280/2000. Εφαρμογή αυτών ή μη και στα βοηθητικά ναυπηγήματα του άρθρου 4 παρ. 1 του ΝΔ 187/1973.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή
Οι διατάξεις του κατ’ εξουσιοδότηση του άρθρου 15 παρ. 11 του Ν 2743/1999 εκδοθέντος ΠΔ 280/2000, οι οποίες θεσπίζουν υποχρέωση προσλήψεως φυλάκων σε πλοία, τα οποία τελούν υπό απαγόρευση απόπλου λόγω αναγκαστικής ή συντηρητικής κατασχέσεως ή προσωρινής διαταγής των δικαστηρίων, δεν έχουν εφαρμογή μόνον επί των πλοίων κατά την έννοια του ΝΔ 187/1973, Ν 3816/1958, Ν 457/1976, ΝΔ 117/1974 ή και άλλων νομοθετημάτων, αλλά και επί των πλωτών και βοηθητικών ναυπηγημάτων, τα οποία απετέλεσαν αντικείμενο αναγκαστικής ή συντηρητικής κατασχέσεως ή προσωρινής διαταγής των δικαστηρίων, από και δια της οποίας τελούν υπό απαγόρευση απόπλου και τούτο διότι η υποχρέωση του λιμενάρχη να εμποδίσει τον απόπλου ενεργοποιείται κατά τον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας από και δια της κατασχέσεώς τους (αναγκαστικής ή συντηρητικής) ή της χορηγηθείσης προσωρινής διαταγής απαγορεύσεως του απόπλου, ασυνδέτως προς το ζήτημα αν το κατασχεθέν εμπίπτει στην έννοια του πλοίου των ανωτέρω νομοθετημάτων. (πλειοψ.)
ΣΤΕ/3189/2006
Δημοσίευση κανονιστικών διοικητικών πράξεων:..Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, με το 11/03/511/94/28.2.1995 φύλλο του Διευθυντή Πόρων του Ν.Α.Τ. εκκαθαρίστηκε το 250/1994 ναυτολόγιο ..., χρονικής περιόδου 21.4.1994 μέχρι 27.10.1994, και επιβλήθηκε στον … , πλοιοκτήτη, κατά 95%, του υπό ελληνική σημαία επαγγελματικού τουριστικού σκάφους του Ν. 438/1976 «……», 298 κ.ο.χ., διαφορά εισφορών ναυτικών και πλοιοκτήτη και πρόσθετα τέλη, συνολικά 4.916.102 δρχ. Η εκκαθάριση αυτή διενεργήθηκε βάσει της 30372/22.4.1981 αποφάσεως του Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας και οι εισφορές καθορίστηκαν στο ίδιο ύψος με τις εισφορές που καταβάλλονταν για πλοιοκτήτες και πληρώματα επιβατηγών – ακτοπλοϊκών πλοίων χωρητικότητος μέχρι 500 κόρων. Ο … με την 1174/20.1.1998 αίτηση αναθεωρήσεως ζήτησε την εκκαθάριση των εισφορών με βάση την υπό 3.2.1993 ΣΣΕ πληρωμάτων τουριστικών θαλαμηγών Σκαφών, που κυρώθηκε με την από 15.3.1994 απόφαση του Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας. Η αίτηση αυτή απορρίφθηκε με την από 25.2.1998 απόφαση του Δ.Σ. του Ν.Α.Τ. Κατά της τελευταίας αυτής απορριπτικής αποφάσεως ασκήθηκε η από 13.5.1998 προσφυγή ενώπιον του Διοικητικού Πρωτοδικείου ..., που έγινε δεκτή με την 382/2000 απόφασή του. Έφεση του Ν.Α.Τ. κατά της πρωτόδικης αποφάσεως απορρίφθηκε με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, με τη σκέψη ότι η εκκαθάριση των εισφορών έπρεπε να γίνει με βάση την ισχύουσα για το έτος 1994 ΣΣΕ και όχι βάσει της υπουργικής αποφάσεως 30372/22.4.1981. Περαιτέρω, το δευτεροβάθμιο δικαστήριο έκρινε ότι δεν ετίθετο θέμα καταργήσεως της δίκης βάσει του άρθρου 4 παρ. 4 του Ν. 2575/1998, όπως προέβαλε το Ν.Α.Τ., γιατί η διάταξη αυτή, κατά το μέρος που καταργούσε εκκρεμείς δίκες, ήταν ανίσχυρη ως αντίθετη προς τα άρθρα 4 παρ. 1, 20 παρ. 1 και 26 του Συντάγματος. Η κρίση αυτή της αναιρεσιβαλλόμενης αποφάσεως περί αντισυνταγματικότητας της διατάξεως του άρθρου 4 παρ. 4 του Ν. 2575/1998 είναι, σύμφωνα με όσα έχουν εκτεθεί στην προηγούμενη σκέψη, νόμιμη, ανεξάρτητα από τις ειδικότερες σκέψεις της προσβαλλόμενης απόφασης. Συνεπώς, ο σχετικός μοναδικός λόγος αναιρέσεως του Ν.Α.Τ. θα πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος.