Καθορισμός διαδικασίας μίσθωσης Ιδιωτ. αυτοκινήτων από Δημόσιες Υπηρεσίες και τις υπηρεσίες που αναφέρονται ή εμπίπτουν στις διατάξεις του άρθρου 1 του Ν.Δ.2396/1953

Πληρωμή δαπανών μίσθωσης αυτοκινήτων για την κάλυψη αναγκών μετακίνησης του τότε Υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης και της συνοδείας(...)Με δεδομένα τα πραγματικά αυτά περιστατικά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις νομικές σκέψεις της παρούσας, η δαπάνη του .../2010 χρηματικού εντάλματος, δεν είναι νόμιμη, καθόσον, πριν από τη μίσθωση ιδιωτικών επιβατικών αυτοκινήτων δημόσιας χρήσης (TAXI) δεν τηρήθηκε η προμνησθείσα διαδικασία της 5100/1600/10.4.1984 υπουργικής απόφασης, δηλ. δεν υποβλήθηκε αίτηση από το τότε Υπουργείο Τουριστικής Ανάπτυξης στον τότε Υπουργό Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, στην οποία να καταγράφεται, μεταξύ άλλων, ο συγκεκριμένος σκοπός της μίσθωσης με αιτιολογία, καθώς και ότι η συγκεκριμένη ανάγκη δεν μπορεί να καλυφθεί με υπηρεσιακά αυτοκίνητα. Οι δε δαπάνες των χρηματικών ενταλμάτων .../2010 και .../2010, που αφορούν τη μίσθωση ιδιωτικών αυτοκινήτων δεν αιτιολογούνται καθόσον δεν προκύπτει από κάποιο στοιχείο του φακέλου η αναγκαιότητα που οδήγησε στη μίσθωση των αυτοκινήτων αυτών

Εκμίσθωση ενός μηχανήματος περιστρεφόμενης τσάπας(...)Υπό τις περιστάσεις αυτές και σύμφωνα με τις παρατιθέμενες στη σκέψη ΙΙ διατάξεις, στο πρόσωπο του Δημοτικού Συμβούλου … συνέτρεχε κώλυμα συγγένειας, αφού είναι συγγενής εξ αίματος πρώτου βαθμού με τον ανάδοχο …. (...) Με τις διατάξεις αυτές ρυθμίστηκε από τον κοινό νομοθέτη, εντός του πλαισίου του ισχύοντος Συντάγματος (άρθρο 102 παρ. 2), στο σύνολό του το ζήτημα της διοικητικής εποπτείας επί των Ο.Τ.Α. και συνεπώς, οι προαναφερόμενες διατάξεις της 5100/1600/10.4/14.6.1984 απόφασης του Υπουργού Προεδρίας της Κυβέρνησης, οι οποίες, για την οποιαδήποτε μίσθωση ιδιωτικών αυτοκινήτων δημόσιας χρήσης από νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, περιλαμβανομένων και των Ο.Τ.Α. α΄ βαθμού, απαιτούν την προηγούμενη εγκριτική απόφαση του κατά τις διατάξεις αυτές αρμόδιου οργάνου (Γενικό Γραμματέα της οικείας Περιφέρειας, σύμφωνα με τα άρθρα 1 παρ. 1 περ. Α εδ. 14 του ν. 2647/1998 - ΦΕΚ Α΄ 237) και 2 του π.δ/τος 373/1995 - ΦΕΚ Α΄ 201), πρέπει να θεωρούνται ως σιωπηρώς καταργηθείσες (βλ. Πρ. VII Τμ. Ελ. Συν. 39/2011). (...)   Ως εκ τούτου, η συμμετοχή του τόσο στην Επιτροπή Διαγωνισμού που αξιολόγησε τις υποβληθείσες προσφορές όσο στην Δημαρχιακή Επιτροπή που κατακύρωσε το αποτέλεσμα του διαγωνισμού στον υιό του, αντιβαίνει στις διατάξεις του άρθρου 99 του ν. 3463/2006, καθιστώντας τόσο το σχετικό Πρακτικό της Επιτροπής Διαγωνισμού όσο και την 31/2010 κατακυρωτική απόφαση της Δημαρχιακής Επιτροπής, μη νόμιμα λόγω κακής σύνθεσής των συλλογικών οργάνων που τα εξέδωσαν.(...)Επιπλέον, σε ό,τι αφορά τον δεύτερο λόγο διαφωνίας, αβασίμως προβάλλεται από τον αναπληρωτή Επίτροπο ότι η μη τήρηση της διαδικασίας που προβλέπουν οι διατάξεις της Υ.Α. 5100/1600/1984 για τη μίσθωση των αυτοκινήτων δημόσιας χρήσης καθιστά την εντελλόμενη δαπάνη μη νόμιμη, δοθέντος ότι, σύμφωνα με τα εκτεθέντα ανωτέρω στη σκέψη ΙΙΙ, οι διατάξεις αυτές καταργήθηκαν σιωπηρά από εκείνες των άρθρων 148 και 149 του Κ.Δ.Κ., οι οποίες ρυθμίζουν στο σύνολό τους το ζήτημα της διοικητικής εποπτείας επί των Ο.Τ.Α. Α΄ βαθμού. 

Καθορισμός διαδικασίας μίσθωσης ιδιωτικών αυτοκινήτων από Δημόσιες Υπηρεσίες και τις υπηρεσίες που αναφέρονται ή εμπίπτουν στις διατάξεις του άρθρου 1 του ΝΔ 2396/53") δεν θίχθηκε από τη διάταξη του άρθρου 19 παρ.3 Ν.2503/97. Εξάλλου, προκειμένης μισθώσεως αυτοκινήτων έχουν εφαρμογή οι διατάξεις των άρθρων 82 επ. Ν.2362/95 για το Δημόσιο και του άρθρου 34 ΠΔ 410/95 για τους Ο.Τ.Α. α βαθμού.

Τροποποίηση της 6400/2060/1984 (ΦΕΚ 387/Β) απόφασης του Υπουργού Προεδρίας της Κυβέρνησης για τη διαδικασία αγοράς, διάθεσης κ.λπ. αυτοκινήτων των Υπηρεσιών του Δημόσιου Τομέα.

Απλούστευση διαδικασίας καταχώρισης συμβάσεων χρηματοδοτικής μίσθωσης
αυτοκινήτων σύμφωνα με την υ.α. αριθμ. Α2/40819/7167/1991
(ΑΔΑ:6Θ6Υ1-7ΣΡ)

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΕΣ ΑΝΤΑΛΛΑΓΕΣ (...) Κατά συνέπεια, οι διατάξεις της ΥΑ5100/1600/10.4/14.6.1984 «Καθορισμός διαδικασίας μίσθωσης ιδιωτικών αυτοκινήτων από Δημόσιες Υπηρεσίες και τις υπηρεσίες που αναφέρονται ή εμπίπτουν στις διατάξεις του άρθρου 1 του Ν.Δ. 2396/1953» (ΦΕΚ Β΄ 387), η οποία εκδόθηκε κατ’ εξουσιοδότηση του άρθρου 1 παρ. 1 του ν.δ/τος 2396/1953 (ΦΕΚ Α΄ 117), με τις οποίες ορίζεται ότι για τη μίσθωση ιδιωτικών αυτοκινήτων δημόσιας χρήσης από τους Ο.Τ.Α. απαιτείται απόφαση του Γενικού Γραμματέα της οικείας Περιφέρειας, σύμφωνα με τα άρθρα 1 παρ. 1 περ. Α΄ εδ. 14 του ν. 2647/1998 – ΦΕΚ Α΄ 237 και 2 του π.δ/τος 373/1995 – ΦΕΚ Α΄ 201) και όχι απλά έγκριση από τον Γενικό Γραμματέα της Περιφέρειας των σχετικών αποφάσεων των Ο.Τ.Α. στα πλαίσια του ελέγχου νομιμότητας, πρέπει να θεωρούνται ως σιωπηρώς καταργημένες (βλ. και Πράξη VII Τμ. 39/2011). (...) Υπό τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα διαλαμβάνονται  στην προηγούμενη σκέψη, το Τμήμα κρίνει ότι η εντελλόμενη δαπάνη συντελεί, ως λειτουργική κατά την έννοια των διατάξεων της παρ. 2 του άρθρου 37 του ν. 3801/2009,  στην εκπλήρωση της υπό του νόμου προβλεπόμενης αρμοδιότητας του Δήμου..... να μεριμνά για την ανάδειξη του  τοπικού   πολιτισμού  και να προωθεί πολιτιστικές ανταλλαγές εθνικής και διεθνούς εμβέλειας. Ως εκ τούτου,  ο πρώτος λόγος μη νομιμότητας της δαπάνης που προβάλλεται από τον αναπληρωτή Επίτροπο είναι ουσία αβάσιμος και πρέπει να απορριφθεί. Περαιτέρω, σύμφωνα με όσα αναπτύχθηκαν στη σκέψη ΙΙ της παρούσας, η ΥΑ5100/1600/10.4/14.6.1984,  κατ’ επίκληση της οποίας διατυπώθηκε ο δεύτερος λόγος διαφωνίας του αναπληρωτή Επιτρόπου, πρέπει να θεωρείται πλέον καταργημένη. Συνεπώς,  ο λόγος αυτός  είναι απορριπτέος ως νόμω αβάσιμος. Κατ’ ακολουθίαν των προεκτεθέντων, η εντελλόμενη με το ελεγχόμενο χρηματικό ένταλμα δαπάνη είναι νόμιμη και χρηματικό ένταλμα θα μπορούσε  να θεωρηθεί εάν δεν είχε λήξει το οικονομικό  έτος, σε βάρος των πιστώσεων του οποίου εκδόθηκε.

"Χρήση, κυκλοφορία και έλεγχος υπηρεσιακών αυτοκινήτων"

ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ με την 543/5543/2000, ΦΕΚ-376 Β' ' ΚΥΑ

Μίσθωση  επιβατικών αυτοκινήτων(..) Από το συνδυασμό των διατάξεων του άρθρου 199 παρ. 2 και 3 του Δημοτικού και Κοινοτικού Κώδικα (ν. 3463/2006), της 5100/1600/10.4.1984 απόφασης του Υπουργού Προεδρίας της Κυβέρνησης «Καθορισμός διαδικασίας μίσθωσης ιδιωτικών αυτοκινήτων από Δημόσιες Υπηρεσίες και τις υπηρεσίες που αναφέρονται ή εμπίπτουν στις διατάξεις του άρθρου 1 του Ν.Δ.2396/1953» (ΦΕΚ Β΄, 387), του άρθρου 1 παρ. 1 περ. 10 και 14 του ν. 2647/1998 «Μεταβίβαση αρμοδιοτήτων στις Περιφέρειες και την Αυτοδιοίκηση και άλλες διατάξεις» (ΦΕΚ Α΄ 237) καθώς και των άρθρων 3 παρ. 3 και 5 παρ. 4 του π.δ. 270/1981 «Όργανα, διαδικασίες, όροι δημοπρασίας εκποίησης – εκμίσθωσης Ο.Τ.Α.» (ΦΕΚ Α΄, 77) το οποίο εκδόθηκε κατ’ εξουσιοδότηση του άρθρου 194 του ν.1065/1980, συνάγεται ότι, καταρχήν, για την εκ μέρους των Δήμων μίσθωση κινητού πράγματος διεξάγεται μειοδοτική δημοπρασία, στην οποία κριτήριο κατακύρωσης είναι αυτό της χαμηλότερης τιμής (βλ. Πράξεις VII Τμ. 47/2007, 293/2007, 321/2010). Επιτρέπεται, εξαιρετικώς, η με απευθείας συμφωνία -χωρίς δηλαδή να τηρηθεί η ως άνω διαδικασία- μίσθωση κινητού πράγματος, αφενός μεν στην περίπτωση που η δημοπρασία δεν είχε αποτέλεσμα, οπότε απαιτείται αιτιολογημένη απόφαση του οικείου δημοτικού συμβουλίου, αφετέρου δε, με απόφαση του δημάρχου, στην περίπτωση που πρόκειται για μίσθωση διάρκειας τριών (3) το πολύ μηνών (βλ. πράξη VII Τμ. 321/2010, 155/2008, 174/2007). Στην τελευταία αυτή περίπτωση, εάν η μίσθωση αφορά στο ίδιο αντικείμενο δεν δύναται αυτή να επαναληφθεί μέσα στο ίδιο έτος, διότι άλλως θα καταστρατηγούνταν με τον τρόπο αυτό οι διατάξεις που επιβάλλουν τις τακτικές διαγωνιστικές διαδικασίες. Τέλος, προηγούμενη έγκριση από το Γενικό Γραμματέα της Περιφέρειας απαιτείται μόνο στην περίπτωση μίσθωσης αυτοκινήτων δημόσιας χρήσης για τη μεταφορά προσώπων, υλικών κ.λπ., όχι δε και στην περίπτωση μίσθωσης αυτοκινήτων ιδιωτικής χρήσης για τις ανάγκες των υπηρεσιών τους.(...) Με δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις προηγούμενες σκέψεις, το Τμήμα κρίνει, κατά παραδοχή του δεύτερου λόγου διαφωνίας της Επιτρόπου, ότι ο Δήμος Αθηναίων μη νομίμως προέβη, χωρίς την προηγούμενη διενέργεια δημοπρασίας, στην με απευθείας συμφωνία μίσθωση των ως άνω αυτοκινήτων. Τούτο δε διότι οι επίμαχες μισθώσεις συνιστούν απλές μισθώσεις κινητών πραγμάτων, που διέπονται από τις διατάξεις του άρθρου 199 του Δημοτικού και Κοινοτικού Κώδικα, σύμφωνα με τις οποίες, κατά τα προεκτεθέντα, η απευθείας μίσθωση κινητών επιτρέπεται είτε με απόφαση του δημάρχου για χρονικό διάστημα μέχρι τριών μηνών είτε με αιτιολογημένη απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, εφόσον όμως απέβη άκαρπη η διενεργηθείσα δημοπρασία. Εξάλλου, οι ως άνω συμβάσεις δεν συνιστούν συμβάσεις χρηματοδοτικής μίσθωσης για τις οποίες, κατά το άρθρο 193 του ιδίου Κώδικα, εφαρμόζονται οι περί προμηθειών διατάξεις, δοθέντος ότι στο περιεχόμενο αυτών δεν διαλαμβάνεται όρος για ελάχιστη τριετή χρονική διάρκεια ούτε για το δικαίωμα του μισθωτή περί αγοράς του μισθωθέντος πράγματος ή ανανέωσης της σύμβασης και οι οποίες δεν προκύπτει ότι υποβλήθηκαν στις διατυπώσεις δημοσιότητας του ν.1665/1986. Αντιθέτως, ως αβάσιμος κρίνεται ο πρώτος λόγος διαφωνίας της Επιτρόπου, δεδομένου ότι η έγκριση της μίσθωσης αυτοκινήτων από το Γ.Γ. Περιφέρειας προβλέπεται, κατά τα ανωτέρω, σε περιπτώσεις μίσθωσης Δ.Χ. και όχι Ι.Χ., ως εν προκειμένω, αυτοκινήτων. Ωστόσο, το Τμήμα κρίνει ότι τα αρμόδια όργανα του Δήμου Αθηναίων δεν ενήργησαν με πρόθεση καταστρατήγησης των κείμενων διατάξεων, αλλά συγγνωστώς υπέλαβαν ότι, ενόψει της μη έγκαιρης ολοκληρώσεως των διαδικασιών του διαγωνισμού χωρίς υπαιτιότητα του Δήμου, μπορούσαν νομίμως να προβούν στις ως άνω απευθείας αναθέσεις και συνακόλουθα στη διενέργεια των ελεγχόμενων δαπανών. Επομένως, τα υπό κρίση χρηματικά εντάλματα θα μπορούσαν να θεωρηθούν λόγω συγγνωστής πλάνης εάν δεν είχε λήξει το οικονομικό έτος 2011, σε βάρος των πιστώσεων του προϋπολογισμού του οποίου εκδόθηκαν.

ΘΕΜΑ: Πληρωμή μισθωμάτων για τη χρήση ακινήτων στα οποία στεγάζονται Δημόσιες Υπηρεσίες μετά τη λήξη της μίσθωσης.