Εναρμόνιση της Ελληνικής Νομοθεσίας προς την Οδηγία 98/70/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 13ης Οκτωβρίου 1998 όσον αφορά την ποιότητα των καυσίμων βενζίνης και ντίζελ, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει.(καταργήθηκε με την αριθμ.316/2010/2012, ΦΕΚ 501 Β/29-2-2012)

Προσαρμογή της ελληνικής νομοθεσίας, στον τομέα της ποιότητας καυσίμων βενζίνης και ντίζελ, προς την οδηγία 2009/30/Ε.Κ. του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου

Παροχή διευκρινίσεων σχετικά με την εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 14 έως και 20 του Ν.4439/2016 «Ενσωμάτωση στην ελληνική νομοθεσία της Οδηγίας 2014/94/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 22ας Οκτωβρίου 2014 για την ανάπτυξη υποδομών εναλλακτικώνκαυσίμων, απλοποίηση διαδικασίας αδειοδότησης και άλλες διατάξεις πρατηρίων παροχής καυσίμων και ενέργειας και λοιπές διατάξεις» (ΦΕΚ Α’ 222).(ΑΔΑ:ΨΑΛΞ465ΧΘΞ-5ΥΩ)

Προμήθεια πετρελαίου κίνησης...Tο Κλιμάκιο κρίνει, κατά πλειοψηφία, ότι η μη υποδιαίρεση της σύμβασης σε τμήματα δεν αιτιολογείται νόμιμα από την αναθέτουσα αρχή, κατά παράβαση του άρθρου 59 του ν. 4412/2016, αφού τέτοια αιτιολογία δεν διαλαμβάνεται ούτε σε ειδική έκθεση του άρθρου 341 του ν. 4412/2016, ούτε στα έγγραφα της σύμβασης (βλ. σκέψη ΙΙ). Εξάλλου, τέτοια αιτιολογία δεν μπορεί να συναχθεί: α) από το ότι η προμήθεια αφορά μόνο τον Δήμο ... και όχι και τα δημοτικά νομικά του πρόσωπα, καθόσον η προμήθεια θα μπορούσε ευχερώς να διαιρεθεί όχι με γεωγραφικά ή οργανωτικά (ποιοτικά), αλλά με ποσοτικά κριτήρια, δηλαδή με μερισμό της συνολικής ποσότητας της προμήθειας (βλ. αιτιολογική σκέψη 78 Οδηγίας 2014/24/ΕΕ), β) από το ότι στον διαγωνισμό συμμετείχαν τέσσερις (4) οικονομικοί φορείς, καθόσον, πέραν του ότι τελικά κρίθηκε παραδεκτή μόνο μια από τις κατατεθείσες προσφορές, σε περίπτωση υποδιαίρεσης της προμήθειας σε τμήματα θα ήταν δυνατή η συμμετοχή περισσότερων μικρομεσαίων επιχειρήσεων εμπορίας καυσίμων, όπως επιτάσσει ο σκοπός της διάταξης του άρθρου 59 του ν. 4412/2016 (βλ. το προαναφερθέν προοίμιο της Οδηγίας 2014/24/ΕΕ), γ) από το ότι ο ανάδοχος αναλαμβάνει την υποχρέωση να εγκαταστήσει, κατά τη διάρκεια εκτέλεσης της σύμβασης, αντλία καταμέτρησης στο αμαξοστάσιο του Δήμου, με σύστημα εισροών – εκροών και σύστημα καταγραφής και εκτύπωσης της εκάστοτε κατανάλωσης, προκειμένου να διευκολύνει το γραφείο κίνησης του Δήμου (βλ. Παράρτημα ΙΙ, άρθρο 3 της διακήρυξης), καθόσον, σε περίπτωση υποδιαίρεσης της προμήθειας σε τμήματα και τυχόν ανάθεσής της σε περισσότερους αναδόχους, θα ήταν ευχερής, κατά τα δεδομένα της κοινής πείρας (βλ. ιδιωτικά πρατήρια βενζίνης), η εγκατάσταση και λειτουργία, ταυτόχρονη ή διαδοχική, περισσότερων αντλιών καταμέτρησης στον ίδιο χώρο, χωρίς να δημιουργηθεί δυσχέρεια συντονισμού των επιμέρους αναδόχων. ΑΝΑΚΛΗΘΗΚΕ ΜΕ ΤΗΝ ΕΣ/ΤΜ.6/1293/2019

Προμήθεια και εγκατάσταση συστήματος καυσίμων....Ενόψει των ανωτέρω, ο ένδικος διαγωνισμός εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της Οδηγίας 2014/25/ΕΕ και στις διατάξεις του ν. 3886/2010, ο οποίος εξακολουθεί να είναι στην κρινόμενη περίπτωση εφαρμοστέος, ενόψει των διατάξεων των άρθρων 377 παρ. 1 στοιχ. 27 του ν. 4412/2016 και των μεταβατικών διατάξεων του άρθρου 379 παρ. 7, 8 και 11 του νόμου αυτού [ως προς την κατάργηση του ν. 3886/2010 (Α΄ 173) και την έναρξη ισχύος των διατάξεων του Βιβλίου IV (άρθρα 345-374) του ιδίου νόμου], όπως οι διατάξεις αυτές ίσχυαν κατά τον κρίσιμο χρόνο, μετά την αντικατάστασή τους, με το άρθρο 87 παρ.3-6 του ν. 4478/2017 (Α΄91/23.6.2017)] (πρβλ. ΕΑ 220/2017, 187/2017 σκ.11), η δε αναφορά στο άρθρο 3 παρ. 3 του ν. 3886/2010 στην Οδηγία 2004/17/ΕΚ, πρέπει, μετά την κατάργηση της τελευταίας αυτής Οδηγίας, να θεωρηθεί ότι γίνεται, αντιστοίχως, στις διατάξεις της Οδηγίας 2014/25/ΕΕ που την αντικατέστησε (βλ. ΕΑ 41/2017). Δεδομένου, όμως, ότι, κατά τα προεκτεθέντα, πρόκειται για σύμβαση προμήθειας, η υπό κρίση αίτηση δεν υπάγεται στην αρμοδιότητα του Δ΄ Τμήματος, αλλά του Β΄ Τμήματος του Δικαστηρίου, σύμφωνα με το άρθρο 2 παρ. 2 του π.δ. 361/2001 (Α΄ 244), όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 1 παρ. 1 του π.δ. 334/2003 (Α΄ 285). Συνεπώς, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να παραπεμθεί προς εκδίκαση ενώπιον της αρμόδιας Επιτροπής Αναστολών του Β΄ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας.

Επειδή, εν προκειμένω, από τις προπαρατεθείσες διατάξεις του άρθρου 21.2 συνάγεται ότι η διακήρυξη δεν διακρίνει μεταξύ των κριτηρίων ποιοτικής επιλογής και των κριτηρίων ανάθεσης της σύμβασης. Πράγματι, τα καθορισθέντα ως άνω κριτήρια αξιολόγησης Α1, Α2, Α3, Β1 και Β2, τα οποία, κατά την ένδικη διακήρυξη, σκοπούν στην ανάδειξη της πλέον συμφέρουσας από οικονομική άποψη προσφοράς, αναφέρονται στην εμπειρία, τον αριθμό του προσωπικού, τα επαγγελματικά προσόντα των στελεχών της επιχείρησης, τον τεχνικό εξοπλισμό και τη λήψη μέτρων περιβαλλοντικής διαχείρισης. Συνεπώς, δεν αποτελούν «κριτήρια ανάθεσης», κατά την έννοια του άρθρου 53 της Οδηγίας 2004/18/ΕΚ, αλλά συνιστούν «κριτήρια ποιοτικής επιλογής», καθόσον συνάπτονται προς την τεχνική και επαγγελματική ικανότητα του διαγωνιζόμενου να εκτελέσει την οικεία σύμβαση, σύμφωνα με το άρθρο 48 της εν λόγω Οδηγίας 2004/18/ΕΚ. Ως εκ τούτου, πιθανολογείται σοβαρά ότι, κατά παράβαση των διατάξεων των άρθρων 46 και 51 του ρηθέντος πδ/τος 60/2007, ανήχθησαν με την ένδικη διακήρυξη τα ανωτέρω κριτήρια ποιοτικής επιλογής σε κριτήρια ανάθεσης της σύμβασης. Ενόψει τούτων, είναι βάσιμος ο λόγος που είχε προβάλει ο αιτών με την προσφυγή του άρθρου 3 παρ. 2 του ν. 2522/1997 και επαναλαμβάνει με την υπό κρίση αίτηση, ότι τα ανωτέρω μνημονευθέντα κριτήρια αξιολόγησης Α1, Α2, Α3, Β1 και Β2 μη νομίμως χρησιμοποιούνται για τον καθορισμό της πλέον συμφέρουσας προσφοράς, εφόσον δεν αποτελούν κριτήρια ανάθεσης αλλά κριτήρια ποιοτικής επιλογής, διότι σχετίζονται με την εμπειρία, την τεχνική και επαγγελματική επάρκεια του διαγωνιζόμενου καθώς και τον διατιθέμενο από αυτόν τεχνικό εξοπλισμό, είναι δε απορριπτέος ο προβαλλόμενος με το από 11.11.2009 υπόμνημα του Νοσοκομείου ισχυρισμός ότι τα επίμαχα κριτήρια συνδέονται με την ποιότητα και αποδοτικότητα της συγκεκριμένης παρεχόμενης υπηρεσίας. Εξάλλου, είναι απορριπτέοι ως αόριστοι οι προβαλλόμενοι με το ως άνω υπόμνημα του Νοσοκομείου ισχυρισμοί, με τους οποίους ζητείται η απόρριψη της κρινόμενης αίτησης για λόγους δημοσίου συμφέροντος αναγόμενους στην κάλυψη των αναγκών καθαρισμού του Νοσοκομείου (βλ. ΕΑ 315, 331, 547/2008), ενόψει του ότι το Νοσοκομείο δεν επικαλείται αδυναμία καθαρισμού κατ’ αλλον τρόπο (πρβλ. ΕΑ 1070/2006).