Λογαριασμός Χρηματοδότησης Εταιρειών εμπορίας Πετρελαιοειδών για Μεταφορές Καυσίμων στις Προβληματικές Περιοχές της Χώρας

Τροποποίηση αδειών διύλισης και εμπορίας πετρελαιοειδών.Μετά την διάσπαση της εταιρείας «Ε. Π. Α.Ε.» (διασπώμενη) δι’ απόσχισης του κλάδου διύλισης, εμπορίας και πετροχημικών, κατά τις διατάξεις της παραγράφου 3 του άρθρου 57 του ν. 4601/2019, με την σύσταση της εταιρείας «Ε.Π. ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΗ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΙΑ ΔΙΥΛΙΣΗΣ ΕΦΟΔΙΑΣΜΟΥ ΚΑΙ ΠΩΛΗΣΕΩΝ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΕΙΔΩΝ ΚΑΙ ΠΕΤΡΟΧΗΜΙΚΩΝ» (επωφελούμενη), η οικεία δραστηριότητα διύλισης, εμπορίας και πετροχημικών της διασπώμενης εταιρείας μετέβη ex lege ως σύνολο στην επωφελούμενη, η οποία ως καθολική διάδοχος υπεισήλθε αυτοδικαίως και άνευ άλλης διατυπώσεως στα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις της διασπώμενης, συμπεριλαμβανομένων των διοικητικών αδειών που αφορούν τον εν λόγω κλάδο και, ως εκ τούτου, νομίμως ασκεί τη δραστηριότητα της διύλισης, εμπορίας και πετροχημικών πετρελαιοειδών. Περαιτέρω και με δεδομένο ότι ο μετασχηματισμός των ανωτέρω εταιρειών έχει ως συνέπεια να επέλθουν ουσιώδεις μεταβολές στα στοιχεία, βάσει των οποίων εκδόθηκαν επ’ ονόματι της διασπώμενης εταιρείας «Ε. Π. Α.Ε.» οι σχετικές άδειες διύλισης και εμπορίας πετρελαιοειδών, εν όψει και της τυπικότητας που διέπει την άσκηση της δραστηριότητας σχετικά με τη διύλιση, εμπορία, μεταφορά και αποθήκευση πετρελαίου και πετρελαιοειδών, η οποία ασκείται χάριν του γενικότερου συμφέροντος και τελεί υπό αυστηρές προϋποθέσεις, κρίνεται σκόπιμο για τη διασφάλιση της εύρυθμης λειτουργίας της αγοράς των πετρελαιοειδών να εφαρμοσθούν οι ειδικότερες ρυθμίσεις του Κανονισμού Αδειών και η Διοίκηση να χωρήσει αυτεπαγγέλτως σε τροποποίηση των χορηγηθεισών αδειών, κατά τις ειδικότερες διατάξεις της υπουργικής απόφασης Δ2/16570/2005 «Κανονισμός Αδειών» (Β 1306). Και τούτο ασχέτως του τρόπου και της διαδικασίας που εφαρμόσθηκαν κατά την έκδοσή τους (ομόφωνα).

Επειδή, όπως εκτέθηκε στην έβδομη σκέψη, η κατ’ άρθρο 30 παρ.1 του ν. 2040/1992 εισφορά προβλέφθηκε για την κάλυψη των λειτουργικών εξόδων του Οργανισμού ... για μια σειρά υπηρεσιών, τις οποίες ο Οργανισμός αυτός προσέφερε, σύμφωνα με το άρθρο 2 του ν.δ. 3853/1958, στους τομείς της γεωργικής παραγωγής, της μεταποίησης και της εμπορίας του βάμβακος, δηλαδή όχι μόνο προς τους παραγωγούς βάμβακος αλλά και προς τις εκκοκκιστικές επιχειρήσεις, όπως η αναιρεσείουσα. Όπως προκύπτει από την απόφαση της 20.7.1999 της Επιτροπής, ορισμένες από τις υπηρεσίες αυτές δεν ενέπιπταν στην έννοια της κατ’ άρθρο 92 της Συνθήκης κρατικής ενίσχυσης, από δε τις λοιπές η διαδικασία του άρθρου 93 παρ. 3 της Συνθήκης κινήθηκε από την Επιτροπή μόνο για τις υπηρεσίες πιστοποίησης και ελέγχου της ποιότητας του βάμβακος καθώς και για τις χρηματοδοτικές επιδοτήσεις στις μονάδες εκκόκκισης μέσω διαρθρωτικών προγραμμάτων..οι οποίες και τελικώς κρίθηκαν, αυτές καθαυτές, καθώς και ο τρόπος χρηματοδότησής τους με την ένδικη εισφορά, συμβατές με την κοινή αγορά. Εν όψει τούτων, η διασφάλιση της πρακτικής αποτελεσματικότητας της διάταξης του άρθρου 93 παρ. 3 της Συνθήκης δεν θα μπορούσε να αποτελέσει, κατά τα εκτεθέντα στην προηγούμενη σκέψη, τη νομική βάση για την επιστροφή στην αναιρεσείουσα εκκοκκιστική επιχείρηση του συνόλου της εισφοράς που είχε καταβάλει κατά το ένδικο χρονικό διάστημα για τις παρεχόμενες από τον Οργανισμό ... υπηρεσίες, παρά μόνο εκείνου του μέρους της εισφοράς που αναλογούσε στις υπηρεσίες για τις οποίες η Επιτροπή κίνησε την διαδικασία του άρθρου 93 της Συνθήκης, εφόσον το μέρος αυτό μπορούσε επαρκώς να προσδιορισθεί από την αναιρεσείουσα και να τεθεί υπό το δικαστικό έλεγχο. (...)Επομένως, πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος ο λόγος με τον οποίο προβάλλεται ότι το εφετείο όφειλε να ελέγξει τη νομιμότητα της ένδικης εισφοράς από την άποψη του άρθρου 92 της Συνθήκης, παρά την απόφαση της 20.7.1999 της Επιτροπής με την οποία η εισφορά αυτή, ως τρόπος χρηματοδότησης κρατικών ενισχύσεων, κρίθηκε νόμιμη.