Η απόφαση του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής που υποβλήθηκε από τη φερόμενη κληρονόμο του αποβιώσαντος διαχειριστή λυθείσας εταιρείας, κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος 2018 συνολικού ποσού 108.712,41 €. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι αποποιήθηκε νομίμως και εμπροθέσμως την κληρονομιά, καθώς έλαβε θετική γνώση της επαγωγής της (λόγω διαδοχικών αποποιήσεων προηγούμενων τάξεων) μόλις τον Σεπτέμβριο του 2024. Η ΔΕΔ, επικαλούμενη τη νομολογία του Αρείου Πάγου και την εγκύκλιο Ε.2059/2024, έκρινε ότι η φορολογική αρχή δεν θεμελίωσε τη θετική γνώση της προσφεύγουσας περί της επαγωγής πριν την αποποίηση. Κατά συνέπεια, η ΔΕΔ αποδέχτηκε τον ισχυρισμό, διατάσσοντας την αφαίρεση της προσφεύγουσας από τις προσβαλλόμενες πράξεις ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο, ενώ επικύρωσε την πράξη προσδιορισμού φόρου κατά τα λοιπά.

Η απόφαση 662 εκδόθηκε στις 13/03/2025 από τον Προϊστάμενο της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών. Αφορά ενδικοφανή προσφυγή κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φ.Π.Α./Πράξης Επιβολής Προστίμου για την φορολογική περίοδο 1.1.2018-31.12.2018. Η προσφεύγουσα αναφέρεται ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο, ως κληρονόμος του θανόντος διαχειριστή λυθείσας ετερόρρυθμης επιχείρησης. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι αποποιήθηκε την κληρονομιά εμπρόθεσμα (29/10/2024), εντός 4μήνου από τη γνώση της επαγωγής (05/09/2024), καθώς αγνοούσε τον θάνατο και τις προηγούμενες αποποιήσεις. Η απόφαση δέχεται μερικώς την προσφυγή, κρίνοντας ότι ο έλεγχος δεν θεμελίωσε τη θετική γνώση της επαγωγής και του λόγου της από την προσφεύγουσα. Συνεπώς, αποφασίζεται μη αναγραφή της προσφεύγουσας ως αλληλεγγύως υπεύθυνου προσώπου στην προσβαλλόμενη πράξη.

Η απόφαση 646/2025 αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής που υποβλήθηκε από τη φερόμενη κληρονόμο του αποβιώσαντος διαχειριστή λυθείσας εταιρείας, κατά Πράξης Επιβολής Προστίμου Άρθρου 85 του ΚΦΔ. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι αποποιήθηκε νομίμως και εμπροθέσμως την κληρονομιά, καθώς έλαβε θετική γνώση της επαγωγής της κληρονομίας και του λόγου της (λόγω προηγούμενων αποποιήσεων συγγενών) στις 05-09-2024, και προέβη σε αποποίηση στις 29-10-2024, εντός της τετράμηνης προθεσμίας. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών δέχθηκε ότι η Φορολογική Διοίκηση δεν θεμελίωσε τη θετική γνώση της κληρονόμου, όπως απαιτεί η νομολογία. Συνεπώς, η προσφεύγουσα αφαιρείται από το σώμα των πράξεων και δεν θεωρείται αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο για το πρόστιμο, αν και η κύρια πράξη επιβολής προστίμου επικυρώνεται.

Η απόφαση 614 του 2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής που υποβλήθηκε από τη φερόμενη κληρονόμο του διαχειριστή λυθείσας ετερόρρυθμης επιχείρησης. Η προσφεύγουσα αμφισβήτησε πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, ΦΠΑ και επιβολής προστίμων για τα έτη 2018, 2019 και 2024, με τις οποίες θεωρήθηκε αλληλεγγύως υπεύθυνη. Η ΔΕΔ δέχτηκε τον ισχυρισμό της προσφεύγουσας ότι δεν είχε αποκτήσει θετική γνώση (κατά τον Αστικό Κώδικα) της επαγωγής της κληρονομίας, λόγω των προηγούμενων αποποιήσεων συγγενών Α' και Β' τάξης, και ότι προέβη σε εμπρόθεσμη αποποίηση. Καθώς ο έλεγχος δεν θεμελίωσε τη θετική γνώση στον απαιτούμενο χρόνο, αποφασίστηκε η τροποποίηση των προσβαλλόμενων πράξεων και η απαλοιφή της προσφεύγουσας ως αλληλεγγύως υπεύθυνου προσώπου.

Η απόφαση 634 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά Πράξεων Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος, ΦΠΑ και επιβολής Προστίμων, φορολογικών ετών 2018 και 2019. Η προσφεύγουσα θεωρήθηκε αλληλεγγύως υπεύθυνη λόγω της ιδιότητάς της ως κληρονόμου τρίτης τάξης του θανόντος (23/04/2020) διαχειριστή της λυθείσας εταιρείας. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι δεν είχε θετική γνώση της επαγωγής της κληρονομίας και του λόγου της (των προγενέστερων αποποιήσεων) πριν την κοινοποίηση των προσβαλλόμενων πράξεων (23/10/2024), με αποτέλεσμα να έχει υποβάλει εμπρόθεσμα δήλωση αποποίησης. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ο ισχυρισμός της είναι νόμω βάσιμος, καθώς η Φορολογική Διοίκηση δεν είχε τεκμηριώσει τη θετική γνώση της προσφεύγουσας. Κατά συνέπεια, η ΔΕΔ δέχτηκε τον πρώτο λόγο της προσφυγής και τροποποίησε την Οριστική Πράξη του 4ου ΕΛΚΕ ΑΤΤΙΚΗΣ.

Η απόφαση 655/12.3.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής φερόμενης κληρονόμου κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2018, ύψους 108.712,41€. Η προσφεύγουσα θεωρούνταν αλληλεγγύως υπεύθυνη ως κληρονόμος του διαχειριστή λυθείσας ετερόρρυθμης επιχείρησης. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι αγνοούσε την επαγωγή της κληρονομίας λόγω των προγενέστερων αποποιήσεων και προχώρησε σε αποποίηση εντός της τετράμηνης προθεσμίας από τη στιγμή της θετικής γνώσης της. Η ΔΕΔ δέχτηκε τον ισχυρισμό, κρίνοντας, με βάση τον Αστικό Κώδικα και τη νομολογία, ότι για την έναρξη της προθεσμίας αποποίησης απαιτείται θετική γνώση της επαγωγής και του λόγου της. Καθώς ο έλεγχος δεν απέδειξε τη θετική γνώση, αποφασίστηκε η τροποποίηση της πράξης και η μη αναγραφή της προσφεύγουσας ως αλληλεγγύως υπεύθυνου προσώπου.

Η απόφαση 659/12.3.2025 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή μιας κληρονόμου κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού ΦΠΑ (φορολογικής περιόδου 01/01/2019-31/12/2019), που την καθιστούσε αλληλεγγύως υπεύθυνη για φορολογικό χρέος λυθείσας ετερόρρυθμης επιχείρησης. Η επιχείρηση είχε λάβει πράξη καταλογισμού φόρου συνολικού ποσού 48.974,28 € επειδή ο έλεγχος δεν δέχτηκε τις δηλωθείσες εισροές της. Η προσφεύγουσα ζήτησε την ακύρωση της πράξης, καθώς ισχυρίστηκε ότι αγνοούσε την επαγωγή της κληρονομιάς λόγω διαδοχικών αποποιήσεων και ότι αποποιήθηκε την κληρονομιά εμπρόθεσμα (29.10.2024), μόλις έλαβε γνώση του γεγονότος (5.9.2024). Η Δ.Ε.Δ. έκανε μερική αποδοχή της προσφυγής, κρίνοντας ότι ο έλεγχος δεν θεμελίωσε τη θετική γνώση της προσφεύγουσας για την επαγωγή της κληρονομίας και επομένως δεν πρέπει να αναγραφεί ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο.

Η απόφαση 657/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής που υποβλήθηκε από τη φερόμενη κληρονόμο του διαχειριστή λυθείσας ετερόρρυθμης εταιρείας, κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού ΦΠΑ. Η καταλογιζόμενη διαφορά φόρου για τη φορολογική περίοδο 2018 ανέρχεται σε €49.629,98. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι αγνοούσε πλήρως την επαγωγή της κληρονομίας, λόγω προγενέστερων αποποιήσεων, και προέβη σε εμπρόθεσμη αποποίηση μόλις έλαβε θετική γνώση. Η ΔΕΔ δέχτηκε ότι ο έλεγχος δεν θεμελίωσε τη «θετική γνώση» της κληρονομικής επαγωγής και συνεπώς ο καταλογισμός είναι μη νόμιμος, αποφασίζοντας την τροποποίηση της πράξης ώστε η προσφεύγουσα να μην αναγραφεί ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο.

Η απόφαση 644/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φ.Π.Α. για την περίοδο 01/01/2018 έως 31/12/2018. Η πράξη είχε εκδοθεί επ' ονόματι λυθείσας εταιρείας, της οποίας ο διαχειριστής είχε αποβιώσει, και η προσφεύγουσα αναφερόταν ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο ως κληρονόμος του θανόντος. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι αγνοούσε την επαγωγή της κληρονομιάς και προέβη σε δήλωση αποποίησης εμπρόθεσμα, μόλις έλαβε θετική γνώση (στις 05/09/2024). Η ΔΕΔ, βασιζόμενη στη σχετική νομολογία και την εγκύκλιο Ε.2059/2024, έκρινε ότι η τετράμηνη προθεσμία για αποποίηση αρχίζει μόνο από τη θετική γνώση του κληρονόμου τόσο του θανάτου όσο και του λόγου της επαγωγής (συμπεριλαμβανομένων των προηγούμενων αποποιήσεων). Επειδή ο έλεγχος δεν θεμελίωσε τη θετική γνώση της προσφεύγουσας, ο ισχυρισμός της έγινε δεκτός. Κατά συνέπεια, αποφασίστηκε η τροποποίηση της πράξης ώστε η προσφεύγουσα να μη φέρεται πλέον ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο.

Η απόφαση 681/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή του προσφεύγοντος κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φ.Π.Α./Επιβολής Προστίμου (φορολογική περίοδος 01/01/2018-31/12/2018). Ο προσφεύγων αναφερόταν στην πράξη ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο, υπό την ιδιότητα του κληρονόμου του θανόντος διαχειριστή λυθείσας ετερόρρυθμης εταιρείας («………………»). Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι αγνοούσε πλήρως την επαγωγή της κληρονομίας λόγω διαδοχικών αποποιήσεων και προχώρησε σε αποποίηση μόλις έλαβε γνώση (5.9.2024), εντός τετραμήνου (29.10.2024). Η απόφαση έκρινε τον ισχυρισμό του νόμω βάσιμο με βάση τη νομολογία του Αρείου Πάγου και την εγκύκλιο Ε.2059/2024 της ΑΑΔΕ, σύμφωνα με την οποία απαιτείται θετική γνώση της επαγωγής και του λόγου της για την έναρξη της προθεσμίας αποποίησης. Η ΔΕΔ δέχτηκε εν μέρει την προσφυγή και τροποποίησε την πράξη, απαλλάσσοντας τον προσφεύγοντα από την ιδιότητα του αλληλεγγύως υπεύθυνου προσώπου.