Η απόφαση 644/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φ.Π.Α. για την περίοδο 01/01/2018 έως 31/12/2018. Η πράξη είχε εκδοθεί επ' ονόματι λυθείσας εταιρείας, της οποίας ο διαχειριστής είχε αποβιώσει, και η προσφεύγουσα αναφερόταν ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο ως κληρονόμος του θανόντος. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι αγνοούσε την επαγωγή της κληρονομιάς και προέβη σε δήλωση αποποίησης εμπρόθεσμα, μόλις έλαβε θετική γνώση (στις 05/09/2024). Η ΔΕΔ, βασιζόμενη στη σχετική νομολογία και την εγκύκλιο Ε.2059/2024, έκρινε ότι η τετράμηνη προθεσμία για αποποίηση αρχίζει μόνο από τη θετική γνώση του κληρονόμου τόσο του θανάτου όσο και του λόγου της επαγωγής (συμπεριλαμβανομένων των προηγούμενων αποποιήσεων). Επειδή ο έλεγχος δεν θεμελίωσε τη θετική γνώση της προσφεύγουσας, ο ισχυρισμός της έγινε δεκτός. Κατά συνέπεια, αποφασίστηκε η τροποποίηση της πράξης ώστε η προσφεύγουσα να μη φέρεται πλέον ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο.

Η απόφαση αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής ενός φερόμενου κληρονόμου του θανόντος διαχειριστή λυθείσας ετερόρρυθμης επιχείρησης, κατά πέντε οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, ΦΠΑ και προστίμων για τα φορολογικά έτη 2018, 2019 και 2024. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι δεν είχε αποκτήσει την ιδιότητα του κληρονόμου λόγω της εμπρόθεσμης υποβολής δήλωσης αποποίησης, καθώς τελούσε σε άγνοια των διαδοχικών αποποιήσεων των προηγούμενων κληρονόμων. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) υιοθέτησε τον ισχυρισμό, τονίζοντας ότι η τετράμηνη προθεσμία αποποίησης αρχίζει μόνο από τη θετική γνώση του κληρονόμου τόσο του θανάτου όσο και του λόγου της επαγωγής. Καθώς ο έλεγχος δεν θεμελίωσε τη θετική γνώση του προσφεύγοντος, η ΔΕΔ αποφασίζει την τροποποίηση όλων των προσβαλλόμενων πράξεων, αφαιρώντας τον προσφεύγοντα από το σώμα αυτών ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο.

Η απόφαση 678/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής του ενδιαφερομένου, ο οποίος φέρεται ως κληρονόμος του διαχειριστή λυθείσας ετερόρρυθμης επιχείρησης. Ο προσφεύγων αμφισβήτησε τον καταλογισμό Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φ.Π.Α./Επιβολής Προστίμου, συνολικού ποσού 48.974,28€, ισχυριζόμενος έλλειψη θετικής γνώσης της επαγωγής της κληρονομιάς λόγω διαδοχικών αποποιήσεων των προηγούμενων τάξεων κληρονόμων. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών έκρινε ότι ο έλεγχος δεν θεμελίωσε τη θετική γνώση του προσφεύγοντος για την επαγωγή και τον λόγο της, με βάση τον Αστικό Κώδικα και τη νομολογία του Αρείου Πάγου (1534/2011) και την εγκύκλιο Ε.2059/2024 της ΑΑΔΕ, και συνεπώς δέχθηκε τον ισχυρισμό. Ως αποτέλεσμα, η πράξη διορθωτικού προσδιορισμού τροποποιείται και ο προσφεύγων δεν αναγράφεται ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο.

Η απόφαση 681/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή του προσφεύγοντος κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φ.Π.Α./Επιβολής Προστίμου (φορολογική περίοδος 01/01/2018-31/12/2018). Ο προσφεύγων αναφερόταν στην πράξη ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο, υπό την ιδιότητα του κληρονόμου του θανόντος διαχειριστή λυθείσας ετερόρρυθμης εταιρείας («………………»). Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι αγνοούσε πλήρως την επαγωγή της κληρονομίας λόγω διαδοχικών αποποιήσεων και προχώρησε σε αποποίηση μόλις έλαβε γνώση (5.9.2024), εντός τετραμήνου (29.10.2024). Η απόφαση έκρινε τον ισχυρισμό του νόμω βάσιμο με βάση τη νομολογία του Αρείου Πάγου και την εγκύκλιο Ε.2059/2024 της ΑΑΔΕ, σύμφωνα με την οποία απαιτείται θετική γνώση της επαγωγής και του λόγου της για την έναρξη της προθεσμίας αποποίησης. Η ΔΕΔ δέχτηκε εν μέρει την προσφυγή και τροποποίησε την πράξη, απαλλάσσοντας τον προσφεύγοντα από την ιδιότητα του αλληλεγγύως υπεύθυνου προσώπου.

Η απόφαση 659/12.3.2025 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή μιας κληρονόμου κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού ΦΠΑ (φορολογικής περιόδου 01/01/2019-31/12/2019), που την καθιστούσε αλληλεγγύως υπεύθυνη για φορολογικό χρέος λυθείσας ετερόρρυθμης επιχείρησης. Η επιχείρηση είχε λάβει πράξη καταλογισμού φόρου συνολικού ποσού 48.974,28 € επειδή ο έλεγχος δεν δέχτηκε τις δηλωθείσες εισροές της. Η προσφεύγουσα ζήτησε την ακύρωση της πράξης, καθώς ισχυρίστηκε ότι αγνοούσε την επαγωγή της κληρονομιάς λόγω διαδοχικών αποποιήσεων και ότι αποποιήθηκε την κληρονομιά εμπρόθεσμα (29.10.2024), μόλις έλαβε γνώση του γεγονότος (5.9.2024). Η Δ.Ε.Δ. έκανε μερική αποδοχή της προσφυγής, κρίνοντας ότι ο έλεγχος δεν θεμελίωσε τη θετική γνώση της προσφεύγουσας για την επαγωγή της κληρονομίας και επομένως δεν πρέπει να αναγραφεί ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο.

Η απόφαση αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής από φερόμενο κληρονόμο διαχειριστή λυθείσας ετερόρρυθμης εταιρείας, ο οποίος βαρυνόταν ως αλληλεγγύως υπεύθυνος για πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ, έτους 2018 και 2019, και πρόστιμα. Οι πράξεις είχαν καταλογιστεί λόγω μη προσκόμισης λογιστικών αρχείων. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι τελούσε σε πλήρη άγνοια ως προς την επαγωγή της κληρονομιάς και τις προγενέστερες αποποιήσεις, και υπέβαλε δήλωση αποποίησης εμπρόθεσμα (04/07/2024) εντός του τετράμηνου από τη στιγμή που έλαβε θετική γνώση (10/06/2024). Η Δ.Ε.Δ. έκανε δεκτό τον ισχυρισμό, καθώς διαπίστωσε ότι ο έλεγχος δεν θεμελίωσε τη «θετική γνώση» του κληρονόμου, όπως απαιτεί η νομολογία, και διέταξε την τροποποίηση των προσβαλλόμενων πράξεων αφαιρώντας τον προσφεύγοντα ως αλληλεγγύως υπεύθυνο.

Η απόφαση 657/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής που υποβλήθηκε από τη φερόμενη κληρονόμο του διαχειριστή λυθείσας ετερόρρυθμης εταιρείας, κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού ΦΠΑ. Η καταλογιζόμενη διαφορά φόρου για τη φορολογική περίοδο 2018 ανέρχεται σε €49.629,98. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι αγνοούσε πλήρως την επαγωγή της κληρονομίας, λόγω προγενέστερων αποποιήσεων, και προέβη σε εμπρόθεσμη αποποίηση μόλις έλαβε θετική γνώση. Η ΔΕΔ δέχτηκε ότι ο έλεγχος δεν θεμελίωσε τη «θετική γνώση» της κληρονομικής επαγωγής και συνεπώς ο καταλογισμός είναι μη νόμιμος, αποφασίζοντας την τροποποίηση της πράξης ώστε η προσφεύγουσα να μην αναγραφεί ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο.

Η απόφαση 660/13.03.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής ασκηθείσας από φερόμενο κληρονόμο του διαχειριστή λυθείσας ετερόρρυθμης εταιρείας (θάνατος: 23/04/2020), κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, ΦΠΑ και επιβολής προστίμων για τα έτη 2018, 2019 και 2024. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι δεν είχε θετική γνώση της επαγωγής της κληρονομίας (καθώς ανήκε στην τρίτη τάξη κληρονόμων λόγω διαδοχικών αποποιήσεων) παρά μόνο τον Σεπτέμβριο του 2023, οπότε και προέβη σε δήλωση αποποίησης τον ίδιο μήνα. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ο έλεγχος δεν θεμελίωσε τη «θετική γνώση» του προσφεύγοντος για την επαγωγή της κληρονομιάς ούτε ανάμειξή του σε αυτήν. Κατά συνέπεια, οι προσβαλλόμενες πράξεις τροποποιούνται ώστε να διαγραφεί ο προσφεύγων ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο υπό την ιδιότητα του κληρονόμου του διαχειριστή.

Η απόφαση 663/13.03.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή μιας φερόμενης κληρονόμου κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού ΦΠΑ (περιόδου 2019) και Πράξης Επιβολής Προστίμου, συνολικού ύψους €48.974,28, που καταλογίστηκε ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο για οφειλές λυθείσας ετερόρρυθμης επιχείρησης. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι αποποιήθηκε την κληρονομιά στις 29/10/2024 εμπροθέσμως, καθώς έλαβε θετική γνώση της επαγωγής της κληρονομίας (λόγω αποποίησης όλων των προηγούμενων τάξεων) μόλις στις 05/09/2024. Η ΔΕΔ δέχθηκε τον ισχυρισμό, κρίνοντας βάσει της νομολογίας του Αρείου Πάγου και της εγκυκλίου Ε.2059/2024 της ΑΑΔΕ, ότι ο έλεγχος δεν θεμελίωσε τη θετική γνώση της επαγωγής και ότι η αποποίηση ήταν έγκυρη και εμπρόθεσμη. Συνεπώς, η απόφαση τροποποιεί την προσβαλλόμενη πράξη ώστε να μη φέρεται η προσφεύγουσα ως κληρονόμος και αλληλέγγυα υπεύθυνη.

Η απόφαση 642/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή κληρονόμου κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος του φορολογικού έτους 2019, η οποία αφορούσε τον αποβιώσαντα διαχειριστή λυθείσας ετερόρρυθμης εταιρείας. Η προσφεύγουσα υποστήριξε ότι αποποιήθηκε εμπρόθεσμα την κληρονομιά (την 05-09-2024), καθώς έλαβε θετική γνώση της επαγωγής της κληρονομίας (λόγω διαδοχικών αποποιήσεων προηγούμενων τάξεων) μόλις την ημερομηνία αυτή, ισχυρισμός που δεν αναιρέθηκε από τον έλεγχο. Η Δ.Ε.Δ., βασιζόμενη στη νομολογία του Αρείου Πάγου και στην εγκύκλιο Ε.2059/2024 περί θετικής γνώσης της επαγωγής ως απαραίτητη προϋπόθεση για την έναρξη της προθεσμίας αποποίησης, δέχτηκε τον ισχυρισμό. Ως εκ τούτου, η προσφυγή έγινε μερικώς δεκτή, επικυρώνοντας την πράξη προσδιορισμού φόρου αλλά αφαιρώντας την προσφεύγουσα από το σώμα της πράξης ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο.