Η απόφαση 644/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φ.Π.Α. για την περίοδο 01/01/2018 έως 31/12/2018. Η πράξη είχε εκδοθεί επ' ονόματι λυθείσας εταιρείας, της οποίας ο διαχειριστής είχε αποβιώσει, και η προσφεύγουσα αναφερόταν ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο ως κληρονόμος του θανόντος. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι αγνοούσε την επαγωγή της κληρονομιάς και προέβη σε δήλωση αποποίησης εμπρόθεσμα, μόλις έλαβε θετική γνώση (στις 05/09/2024). Η ΔΕΔ, βασιζόμενη στη σχετική νομολογία και την εγκύκλιο Ε.2059/2024, έκρινε ότι η τετράμηνη προθεσμία για αποποίηση αρχίζει μόνο από τη θετική γνώση του κληρονόμου τόσο του θανάτου όσο και του λόγου της επαγωγής (συμπεριλαμβανομένων των προηγούμενων αποποιήσεων). Επειδή ο έλεγχος δεν θεμελίωσε τη θετική γνώση της προσφεύγουσας, ο ισχυρισμός της έγινε δεκτός. Κατά συνέπεια, αποφασίστηκε η τροποποίηση της πράξης ώστε η προσφεύγουσα να μη φέρεται πλέον ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο.

Η απόφαση 660/13.03.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής ασκηθείσας από φερόμενο κληρονόμο του διαχειριστή λυθείσας ετερόρρυθμης εταιρείας (θάνατος: 23/04/2020), κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, ΦΠΑ και επιβολής προστίμων για τα έτη 2018, 2019 και 2024. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι δεν είχε θετική γνώση της επαγωγής της κληρονομίας (καθώς ανήκε στην τρίτη τάξη κληρονόμων λόγω διαδοχικών αποποιήσεων) παρά μόνο τον Σεπτέμβριο του 2023, οπότε και προέβη σε δήλωση αποποίησης τον ίδιο μήνα. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ο έλεγχος δεν θεμελίωσε τη «θετική γνώση» του προσφεύγοντος για την επαγωγή της κληρονομιάς ούτε ανάμειξή του σε αυτήν. Κατά συνέπεια, οι προσβαλλόμενες πράξεις τροποποιούνται ώστε να διαγραφεί ο προσφεύγων ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο υπό την ιδιότητα του κληρονόμου του διαχειριστή.

Η απόφαση αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής από φερόμενο κληρονόμο διαχειριστή λυθείσας ετερόρρυθμης εταιρείας, ο οποίος βαρυνόταν ως αλληλεγγύως υπεύθυνος για πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ, έτους 2018 και 2019, και πρόστιμα. Οι πράξεις είχαν καταλογιστεί λόγω μη προσκόμισης λογιστικών αρχείων. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι τελούσε σε πλήρη άγνοια ως προς την επαγωγή της κληρονομιάς και τις προγενέστερες αποποιήσεις, και υπέβαλε δήλωση αποποίησης εμπρόθεσμα (04/07/2024) εντός του τετράμηνου από τη στιγμή που έλαβε θετική γνώση (10/06/2024). Η Δ.Ε.Δ. έκανε δεκτό τον ισχυρισμό, καθώς διαπίστωσε ότι ο έλεγχος δεν θεμελίωσε τη «θετική γνώση» του κληρονόμου, όπως απαιτεί η νομολογία, και διέταξε την τροποποίηση των προσβαλλόμενων πράξεων αφαιρώντας τον προσφεύγοντα ως αλληλεγγύως υπεύθυνο.

Η απόφαση 634 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά Πράξεων Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος, ΦΠΑ και επιβολής Προστίμων, φορολογικών ετών 2018 και 2019. Η προσφεύγουσα θεωρήθηκε αλληλεγγύως υπεύθυνη λόγω της ιδιότητάς της ως κληρονόμου τρίτης τάξης του θανόντος (23/04/2020) διαχειριστή της λυθείσας εταιρείας. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι δεν είχε θετική γνώση της επαγωγής της κληρονομίας και του λόγου της (των προγενέστερων αποποιήσεων) πριν την κοινοποίηση των προσβαλλόμενων πράξεων (23/10/2024), με αποτέλεσμα να έχει υποβάλει εμπρόθεσμα δήλωση αποποίησης. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ο ισχυρισμός της είναι νόμω βάσιμος, καθώς η Φορολογική Διοίκηση δεν είχε τεκμηριώσει τη θετική γνώση της προσφεύγουσας. Κατά συνέπεια, η ΔΕΔ δέχτηκε τον πρώτο λόγο της προσφυγής και τροποποίησε την Οριστική Πράξη του 4ου ΕΛΚΕ ΑΤΤΙΚΗΣ.

Η απόφαση αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά Οριστικών Πράξεων Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος, ΦΠΑ και Επιβολής Προστίμων για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Οι πράξεις είχαν εκδοθεί σε βάρος της προσφεύγουσας ως αλληλεγγύως υπεύθυνου προσώπου, στην ιδιότητα της κληρονόμου του θανόντος (23/04/2020) διαχειριστή λυθείσας ετερόρρυθμης επιχείρησης. Η ΔΕΔ (Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών) έκρινε βάσιμο τον ισχυρισμό της περί εμπρόθεσμης αποποίησης της κληρονομίας. Η ΔΕΔ δέχθηκε ότι η τετράμηνη προθεσμία για αποποίηση δεν εκκινεί χωρίς την απόδειξη της «θετικής γνώσης» του κληρονόμου τόσο για τον θάνατο όσο και για τον λόγο επαγωγής (π.χ. αποποιήσεις προηγούμενων τάξεων). Καθώς ο έλεγχος δεν θεμελίωσε αυτή τη γνώση, η αποποίηση της προσφεύγουσας κρίθηκε έγκυρη, με αποτέλεσμα την τροποποίηση των πράξεων και την άρση της αλληλέγγυας ευθύνης της.

Η απόφαση αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού ΦΠΑ και Πράξης Επιβολής Προστίμου (φορολογικού έτους 2019). Η προσφεύγουσα, ως φερόμενη κληρονόμος τρίτης τάξης του θανόντος (23/04/2020) διαχειριστή λυθείσας εταιρείας, ισχυρίστηκε ότι υπέβαλε εμπρόθεσμα δήλωση αποποίησης κληρονομίας. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) δέχεται τον ισχυρισμό, καθώς δεν προέκυψε θετική γνώση εκ μέρους της προσφεύγουσας, τόσο του θανάτου όσο και του λόγου της επαγωγής (δηλαδή των αποποιήσεων των προηγούμενων τάξεων), πριν από την κοινοποίηση των οριστικών πράξεων τον Οκτώβριο του 2024. Σύμφωνα με τη νομολογία του Αρείου Πάγου και τη σχετική εγκύκλιο της ΑΑΔΕ (Ε.2059/2024), η 4μηνη προθεσμία για αποποίηση αρχίζει μόνο από τη θετική γνώση του κληρονόμου. Ως εκ τούτου, η ΔΕΔ τροποποιεί την προσβαλλόμενη πράξη.

Η απόφαση 682/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή ενός ατόμου κατά Πράξης Επιβολής Προστίμου 250,00 €, που του καταλογίστηκε ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο υπό την ιδιότητα του κληρονόμου του θανόντος διαχειριστή λυθείσας επιχείρησης. Ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι βρισκόταν σε πλάνη ως προς τον χρόνο επαγωγής, δηλώνοντας αποποίηση εντός τετραμήνου από τη γνώση των γεγονότων. Η ΔΕΔ έκανε δεκτό τον ισχυρισμό, κρίνοντας ότι η Φορολογική Διοίκηση δεν θεμελίωσε τη «θετική γνώση» του κληρονόμου της επαγωγής και του λόγου της, όπως απαιτείται από τον Αστικό Κώδικα και τη σχετική νομολογία. Ως εκ τούτου, η πράξη επιβολής προστίμου τροποποιείται, αφαιρώντας τον προσφεύγοντα από τους υπόχρεους.

Η απόφαση αφορά την ενδικοφανή προσφυγή μιας φερόμενης κληρονόμου τρίτης τάξης, κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, ΦΠΑ και προστίμων που εκδόθηκαν από το 4ο ΕΛΚΕ Αττικής, σε βάρος λυθείσας ετερόρρυθμης εταιρείας, της οποίας ο διαχειριστής είχε αποβιώσει. Η προσφεύγουσα ζήτησε την ακύρωση των πράξεων, ισχυριζόμενη ότι αγνοούσε την επαγωγή της κληρονομίας, καθώς έλαβε θετική γνώση μόνο με την κοινοποίηση της εντολής ελέγχου, μετά την οποία προέκυψε η κλήση της, και προέβη εμπρόθεσμα σε αποποίηση. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) έκανε δεκτό ως νόμιμο τον ισχυρισμό της, τονίζοντας ότι η προθεσμία αποποίησης εκκινεί από τη θετική γνώση του κληρονόμου τόσο του θανάτου όσο και του λόγου της επαγωγής. Δέχτηκε μερικώς την προσφυγή και διέταξε την τροποποίηση όλων των προσβαλλόμενων πράξεων.

Η απόφαση 646/2025 αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής που υποβλήθηκε από τη φερόμενη κληρονόμο του αποβιώσαντος διαχειριστή λυθείσας εταιρείας, κατά Πράξης Επιβολής Προστίμου Άρθρου 85 του ΚΦΔ. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι αποποιήθηκε νομίμως και εμπροθέσμως την κληρονομιά, καθώς έλαβε θετική γνώση της επαγωγής της κληρονομίας και του λόγου της (λόγω προηγούμενων αποποιήσεων συγγενών) στις 05-09-2024, και προέβη σε αποποίηση στις 29-10-2024, εντός της τετράμηνης προθεσμίας. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών δέχθηκε ότι η Φορολογική Διοίκηση δεν θεμελίωσε τη θετική γνώση της κληρονόμου, όπως απαιτεί η νομολογία. Συνεπώς, η προσφεύγουσα αφαιρείται από το σώμα των πράξεων και δεν θεωρείται αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο για το πρόστιμο, αν και η κύρια πράξη επιβολής προστίμου επικυρώνεται.

Η απόφαση (679/2025) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και Προστίμου (συνολικού ποσού 108.712,41 €) φορολογικού έτους 2018, που εκδόθηκε εις βάρος λυθείσας ετερόρρυθμης επιχείρησης. Ο προσφεύγων είχε καταλογιστεί ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο, υπό την ιδιότητα του κληρονόμου του θανόντος διαχειριστή της εταιρείας. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών δέχθηκε τον ισχυρισμό του προσφεύγοντα ότι ο έλεγχος δεν θεμελίωσε τη «θετική γνώση» του για την επαγωγή της κληρονομιάς, όπως απαιτείται από τη νομολογία του Αρείου Πάγου και την Εγκύκλιο Ε.2059/2024 της ΑΑΔΕ, με αποτέλεσμα να μην εκκινήσει εμπρόθεσμα η τετράμηνη διορία αποποίησης. Συνεπώς, η πράξη τροποποιείται και ο προσφεύγων δεν αναγράφεται πλέον ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο.