Η υπ' αριθμόν 870 απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. και επιβολής προστίμων για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Η φορολογική αρχή εφάρμοσε την έμμεση τεχνική ελέγχου της «αρχής των αναλογιών», διαπιστώνοντας ότι το δηλούμενο εισόδημα του προσφεύγοντος δεν επαρκούσε για την κάλυψη των δαπανών διαβίωσης και υπήρχε προσαύξηση περιουσίας από άγνωστη πηγή το 2018 (4.333,03€). Ο προσφεύγων αμφισβήτησε την εφαρμογή των έμμεσων τεχνικών, τον υπολογισμό των ακαθάριστων εσόδων και τον χαρακτηρισμό της προσαύξησης περιουσίας. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς του, επικυρώνοντας τις καταλογιζόμενες διαφορές φόρου εισοδήματος (2.036,61€ για το 2018 και 1.639,62€ για το 2019) και Φ.Π.Α. (2.094,28€ για το 2018 και 2.694,04€ για το 2019), καθώς και τα αντίστοιχα πρόστιμα.

Η απόφαση 916/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά ενδικοφανή προσφυγή κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος, Φ.Π.Α. και επιβολής προστίμων Κ.Φ.Δ. για τις φορολογικές περιόδους 2018 και 2019. Η προσφεύγουσα αμφισβήτησε κυρίως τα πορίσματα του ελέγχου σχετικά με αποκρυβέντα έσοδα και τη μη αναγνώριση επιχειρηματικών δαπανών λόγω έλλειψης δικαιολογητικών ή μη εξόφλησης με τραπεζικό μέσο. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε τους περισσότερους ισχυρισμούς, επικυρώνοντας τις πράξεις ΦΠΑ και τις πράξεις φόρου εισοδήματος του 2018. Ωστόσο, έκανε μερικώς δεκτή την προσφυγή για το 2019, αναγνωρίζοντας μία δαπάνη ύψους 2.100,00€, για την οποία κρίθηκε βάσιμη η εξόφληση με τραπεζικό μέσο. Κατόπιν αυτού, η οριστική πράξη προσδιορισμού φόρου εισοδήματος του 2019 τροποποιήθηκε.

Η απόφαση 319/13-02-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά Οριστικών Πράξεων Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Ο προσφεύγων, ατομική επιχείρηση λιανικού εμπορίου παλαιών ανταλλακτικών, είχε δηλώσει ζημίες. Η Φορολογική Διοίκηση εφάρμοσε έμμεσες μεθόδους ελέγχου (αρχή των αναλογιών), καθώς κρίθηκε ότι το δηλούμενο εισόδημα δεν επαρκούσε για την κάλυψη των προσωπικών δαπανών διαβίωσης (άρθρο 28 παρ. 2 του ν. 4172/2013). Ο έλεγχος προσδιόρισε τα ακαθάριστα έσοδα χρησιμοποιώντας τον μέσο όρο μικτού κέρδους ομοειδών επιχειρήσεων (28,09% για το 2018, 28,99% για το 2019). Η ΔΕΔ επικύρωσε τις προσβαλλόμενες πράξεις, κρίνοντας ότι οι προϋποθέσεις για την εφαρμογή έμμεσων μεθόδων πληρούνταν και ότι η επιλογή των ομοειδών επιχειρήσεων ήταν ορθή.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και προστίμων για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, με συνολικό καταλογιζόμενο ποσό 15.566,99 € και 48.621,39 € αντίστοιχα. Ο έλεγχος εφάρμοσε την έμμεση τεχνική ανάλυσης ρευστότητας επειδή το δηλούμενο οικογενειακό εισόδημα του προσφεύγοντα (π.χ., 4.969,15 € το 2018) κρίθηκε ανεπαρκές για την κάλυψη των δαπανών διαβίωσης (18.119,49 € το 2018). Η απόφαση απέρριψε τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντα περί αοριστίας της έκθεσης, μη πλήρωσης των προϋποθέσεων έμμεσου ελέγχου, και ανακρίβειας των καταναλωτικών δαπανών, επιβεβαιώνοντας έτσι τα αρχικά πορίσματα του ελέγχου και τα καταλογιζόμενα ποσά.

Η απόφαση αφορά την εν μέρει αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά των πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος των φορολογικών ετών 2018 και 2019, που εκδόθηκαν από τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. Πολυγύρου. Ο έλεγχος εφάρμοσε έμμεσες τεχνικές, συγκεκριμένα την ανάλυση ρευστότητας, λόγω ανεπάρκειας του δηλούμενου εισοδήματος του προσφεύγοντα για την κάλυψη των δαπανών διαβίωσης. Ενώ οι περισσότεροι ισχυρισμοί του προσφεύγοντα απορρίφθηκαν, η Δ.Ε.Δ. έκανε δεκτό τον ισχυρισμό περί συνυπολογισμού των εισοδημάτων και δαπανών της συζύγου του για το 2018. Κατόπιν αυτής της τροποποίησης, η αρχική πράξη για το 2019 επικυρώνεται (παραμένει €102.333,83), ενώ η πράξη του 2018 τροποποιείται, μειώνοντας το συνολικό καταλογιζόμενο ποσό από €76.466,59 σε €74.084,53.

Η απόφαση 728/02.05.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξεων της Δ.Ο.Υ. Καβάλας για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Ο έλεγχος είχε προσδιορίσει τα ακαθάριστα έσοδα με την έμμεση μέθοδο της Αρχής των Αναλογιών λόγω μερικής μη ανταπόκρισης του προσφεύγοντα στην πρόσκληση προσκόμισης φορολογικών αρχείων. Η Δ.Ε.Δ. επικύρωσε τις οριστικές πράξεις φόρου εισοδήματος και τις πράξεις επιβολής προστίμου του άρθρου 54 του ν.4987/2022 για τα έτη 2018, 2019 και 2024. Ωστόσο, τροποποίησε τις πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού Φ.Π.Α. για το 2018 και 2019, καθώς ο προσφεύγων προσκόμισε πρόσθετα παραστατικά αγορών. Κατόπιν αναπομπής στην ελεγκτική αρχή, αναγνωρίστηκε επιπλέον Φ.Π.Α. εισροών με βάση τα νέα στοιχεία, με αποτέλεσμα τη μείωση της διαφοράς Φ.Π.Α. για το 2018 και τη διαμόρφωση πιστωτικού υπολοίπου για το 2019.

Η απόφαση 836 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ατομικής επιχείρησης χονδρικού εμπορίου ποτών κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και επιβολής προστίμων για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Η προσφεύγουσα αμφισβήτησε νομικές πλημμέλειες του φορολογικού ελέγχου και την απόρριψη δαπανών εγγυοδοσίας κενών ειδών συσκευασίας (φιαλών/κιβωτίων), τα οποία είχε συμπεριλάβει στις αγορές με μηδενικό συντελεστή ΦΠΑ, επηρεάζοντας αρνητικά το καθαρό αποτέλεσμα. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ο έλεγχος ήταν σύννομος. Ως προς τις εγγυοδοσίες, έκρινε ότι αυτές συνιστούν ουδέτερο στοιχείο το οποίο δεν επηρεάζει το φορολογικό αποτέλεσμα ούτε το κόστος πωληθέντων, καθώς δεν αποτελούν αντικείμενο εμπορίας, και ως εκ τούτου ορθώς αφαιρέθηκαν από τις δαπάνες. Η τελική καταλογιζόμενη διαφορά φόρων, τελών και εισφορών ανέρχεται σε 1.409,53€ για το 2018 και 42.807,06€ για το 2019.

Η απόφαση 463/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός φορολογούμενου που δραστηριοποιείται στις κατασκευαστικές εργασίες. Ο προσφεύγων αμφισβήτησε οριστικές πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ και Φόρου Εισοδήματος για τα έτη 2018 και 2019, καθώς και πρόστιμα. Οι πράξεις εδράζονται στη διαπίστωση λήψης είκοσι τεσσάρων (24) εικονικών φορολογικών στοιχείων συνολικής καθαρής αξίας €95.180,00 από συναλλακτικά ανύπαρκτες επιχειρήσεις. Λόγω μη προσκόμισης λογιστικών αρχείων, ο έλεγχος προσδιόρισε τα εισοδήματα με βάση κάθε διαθέσιμο στοιχείο, απορρίπτοντας όλες τις μη τεκμηριωμένες δαπάνες. Η ΔΕΔ επικύρωσε τις προσβαλλόμενες πράξεις, κρίνοντας ότι οι διαπιστώσεις του ελέγχου ήταν βάσιμες και ότι οι ισχυρισμοί του προσφεύγοντος περί πραγματικότητας των συναλλαγών και καλής πίστης ήταν αβάσιμοι.

Η απόφαση (Αριθμός 614/15-04-2025) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019 της Δ.Ο.Υ. Πολυγύρου. Ο προσφεύγων αμφισβήτησε τη νομιμότητα της προσφυγής του ελέγχου στις έμμεσες τεχνικές προσδιορισμού εισοδήματος (αρχή των αναλογιών), καθώς και τον εσφαλμένο υπολογισμό της μέσης τιμής πώλησης. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε νόμιμη την προσφυγή στις έμμεσες τεχνικές λόγω μη επάρκειας του δηλούμενου εισοδήματος για την κάλυψη δαπανών, ωστόσο δέχτηκε τον ισχυρισμό του περί εσφαλμένης εφαρμογής της τεχνικής. Ως αποτέλεσμα, ακυρώθηκε η πράξη φόρου εισοδήματος του 2019 και τροποποιήθηκαν οι πράξεις φόρου εισοδήματος 2018 και Φ.Π.Α. 2018 και 2019 με βάση επαναπροσδιορισμένα ακαθάριστα έσοδα μετά την επαναξιολόγηση της μεθόδου.

Η απόφαση 82, που εκδόθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 21-01-2025 από τη Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών, αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά τριών οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2017, 2018 και 2019. Η προσφεύγουσα αμφισβήτησε τους προσδιορισμούς φόρου, συνολικού ύψους 5.570,26€ για το 2017, 4.065,59€ για το 2018 και 42.731,84€ για το 2019, οι οποίοι βασίστηκαν σε έλεγχο λόγω εμβασμάτων μέσω ΕΛΤΑ. Η προσφεύγουσα επικαλέστηκε δάνειο 95.000€ για την κάλυψη των τεκμηρίων, αλλά ο έλεγχος απέρριψε τον ισχυρισμό περί ύπαρξης βέβαιης χρονολογίας του ιδιωτικού συμφωνητικού δανείου. Επίσης, απορρίφθηκαν οι ισχυρισμοί περί παραγραφής του φορολογικού έτους 2017, καθώς και περί παραβίασης της αρχής της αναλογικότητας, της φοροδοτικής ικανότητας, της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης και περί έλλειψης αιτιολογίας.