Η απόφαση 366 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) εκδόθηκε στις 10.03.2025 και αφορά την ενδικοφανή προσφυγή ενός ιδιοκτήτη ατομικής επιχείρησης οδικών μεταφορών κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και προστίμων για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Η ελεγκτική αρχή είχε απορρίψει δαπάνες (πετρέλαια κίνησης, ανταλλακτικά, επισκευές) συνολικού ύψους €35.365,36 για το 2018 και €24.192,70 για το 2019, λόγω μη αναγραφής του αριθμού κυκλοφορίας των οχημάτων στα φορολογικά στοιχεία. Η ΔΕΔ έκανε μερικώς δεκτή την προσφυγή για το 2018, αποδεχόμενη δύο τιμολόγια ανταλλακτικών και παροχής υπηρεσιών συνολικής καθαρής αξίας €1.291,00, καθώς κρίθηκε ότι εσφαλμένα είχαν απορριφθεί. Για το φορολογικό έτος 2019, η αρχική πράξη του 1ου ΕΛ.ΚΕ. Θεσσαλονίκης επικυρώθηκε. Ο ισχυρισμός περί παραβίασης της αρχής της χρηστής διοίκησης απορρίφθηκε.

Η απόφαση αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής επιχείρησης οδικών μεταφορών εμπορευμάτων κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος (2018, 2019) και ΦΠΑ (2018, 2019). Η ΔΕΔ επικύρωσε την κρίση του ελέγχου περί εικονικότητας φορολογικών στοιχείων που αφορούσαν ασφαλτόστρωση. Ωστόσο, απέρριψε τον έμμεσο προσδιορισμό φορολογητέου εισοδήματος για το 2019 κρίνοντας ότι η διαπιστωθείσα εικονικότητα δεν έθιγε την αξιοπιστία των αποτελεσμάτων. Σχετικά με τις ενδοομιλικές συναλλαγές, επικύρωσε τις διαφορές που αφορούσαν το κόστος μεταφορών (2018) και το μίσθωμα γραφείου (2018), αλλά απέρριψε τις διαφορές ενδοομιλικών μεταφορών του 2019 λόγω χρήσης μη ενδεδειγμένης έκδοσης βάσης δεδομένων και τις διαφορές στις αγοραπωλησίες οχημάτων που βασίζονταν στην αναπόσβεστη αξία. Ως αποτέλεσμα, η συνολική φορολογική υποχρέωση της εταιρείας μειώθηκε σημαντικά.

Η απόφαση 540 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης επιβολής προστίμου ύψους 100,00 ευρώ, που εκδόθηκε από το ΚΕΦΟΔΕ Αττικής για το φορολογικό έτος 2018. Το πρόστιμο επιβλήθηκε λόγω εκπρόθεσμης υποβολής συγκεντρωτικής κατάστασης (ΜΥΦ). Ο προσφεύγων υποστήριξε ότι η υποβολή της 13/05/2019 ήταν τροποποιητική δήλωση για τη διόρθωση αποκλίσεων προμηθευτών, η οποία ήταν εμπρόθεσμη μέχρι 20/05/2019. Η ΔΕΔ, ωστόσο, διαπίστωσε ότι ο προσφεύγων υπέβαλε εκπρόθεσμα καταστάσεις εσόδων-πελατών μεταξύ 13/05/2019 και 16/05/2019, οι οποίες προκάλεσαν μεταβολές στην καθαρή αξία των εσόδων και στον αναλογούντα ΦΠΑ. Καθώς η εμπρόθεσμη υποβολή των αρχικών δηλώσεων ήταν η 22/04/2019, το πρόστιμο κρίθηκε ορθώς επιβληθέν.

Η απόφαση 778/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά Πράξης Επιβολής Προστίμου ύψους 100,00€, βάσει του άρθρου 53 του ν. 5104/2024. Το πρόστιμο επιβλήθηκε για εκπρόθεσμη υποβολή κατάστασης φορολογικών στοιχείων πελατών-προμηθευτών (ΜΥΦ) για το φορολογικό έτος 2018, με ημερομηνία υποβολής 13/05/2019. Η καταληκτική ημερομηνία εμπρόθεσμης υποβολής, όπως παρατάθηκε, ήταν η 22/04/2019. Η προσφεύγουσα ζήτησε ακύρωση, ισχυριζόμενη ότι η υποβολή αφορούσε διόρθωση αποκλίσεων προμηθευτών. Ωστόσο, διαπιστώθηκε ότι η υποβολή αφορούσε τροποποίηση της κατάστασης πελατών (εσόδων) και όχι διόρθωση αποκλίσεων προμηθευτών, η εμπρόθεσμη προθεσμία για την οποία ήταν η 20/05/2019. Συνεπώς, η πράξη κρίθηκε νόμιμη.

Η απόφαση 233/10.02.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης επιβολής προστίμου 100,00€ του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Ε’ Θεσσαλονίκης, για το φορολογικό έτος 2018. Το πρόστιμο επιβλήθηκε λόγω εκπρόθεσμης ηλεκτρονικής υποβολής κατάστασης φορολογικών στοιχείων εσόδων-λιανικών συναλλαγών (Μ.Υ.Φ.). Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι είχε δοθεί παράταση. Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι, παρόλο που η εμπρόθεσμη προθεσμία για το 2018 είχε παραταθεί έως την 22/4/2019, η προσφεύγουσα υπέβαλε τη δήλωση στις 08/05/2019, γεγονός που συνιστά εκπρόθεσμη υποβολή δήλωσης πληροφοριακού χαρακτήρα. Ως εκ τούτου, η πράξη επιβολής προστίμου του άρθρου 54 παρ. 1α και 2α του ν. 4987/2022 (πρώην 4174/2013) κρίθηκε ορθή, και η προσφυγή απορρίφθηκε ως αβάσιμη.

Η απόφαση 478/2025 εκδόθηκε από τον Προϊστάμενο της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών και αφορά ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Για το φορολογικό έτος 2018, ο έλεγχος είχε καταλογίσει προσαύξηση περιουσίας ύψους 218.162,03€ βασιζόμενος σε τραπεζικά υπόλοιπα. Η ΔΕΔ ακυρώνει την πράξη του 2018, κρίνοντας ότι ο έλεγχος δεν απέδειξε ότι το ποσό προήλθε από το ελεγχόμενο έτος και όχι από μεταφερόμενα υπόλοιπα παλαιότερων χρήσεων. Για το φορολογικό έτος 2019, ο έλεγχος είχε καταλογίσει 44.770€ ως προσαύξηση. Η ΔΕΔ τροποποιεί την πράξη, δεχόμενη δικαιολόγηση πίστωσης 25.000€ ως μεταφορά κεφαλαίων από άλλη τράπεζα, απορρίπτοντας άλλους ισχυρισμούς, με αποτέλεσμα τη μείωση της οφειλής για το 2019.

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας εταιρείας κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και ΦΠΑ για το φορολογικό έτος 2018. Ο έλεγχος εφάρμοσε έμμεσες μεθόδους, συγκεκριμένα την τεχνική της αρχής των αναλογιών, καθώς κρίθηκε ότι πληρούνται οι προϋποθέσεις εφαρμογής (μη αξιόπιστο λογιστικό σύστημα, μη έκδοση φορολογικών στοιχείων και μη προσκόμιση λογιστικών αρχείων). Η ΔΕΔ επικυρώνει τον προσδιορισμό αποκρυβείσας ύλης ύψους 426.313,50 € και μη εκπιπτόμενων δαπανών συνολικού ύψους 95.911,64 €, οι οποίες αφορούσαν δαπάνες μη καταχωρημένες στα βιβλία, καθώς και δαπάνες άνω των 500 € και δαπάνες μισθοδοσίας που δεν εξοφλήθηκαν με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής. Ως εκ τούτου, επικυρώνονται οι καταλογιζόμενες συνολικές διαφορές φόρου και προστίμων.

Η απόφαση 766/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της εταιρείας με Α.Φ.Μ. ………… κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος του Κ.Ε.ΜΕ.ΕΠ. για το φορολογικό έτος 2018. Η εταιρεία προσέβαλε λογιστικές διαφορές από ενδοομιλικές συναλλαγές, συνολικής αξίας 589.219,45€, για τις οποίες ο έλεγχος έκρινε ότι δεν αποδείχθηκε το όφελος (benefit test) προς το συμφέρον της προσφεύγουσας (Άρθρο 22 του ν. 4172/2013). Οι διαφορές αφορούσαν λήψη υπηρεσιών διαμεσολάβησης στην προμήθεια α’ υλών (569.670,73€), λήψη υπηρεσιών οργάνωσης και σχεδιασμού παραγωγής (14.294,15€), και επαναχρεώσεις μεταφορικών εξόδων (5.254,57€). Η απόφαση επικυρώνει τη φορολογική υποχρέωση σε φόρο 170.873,64€ και πρόστιμο 85.436,82€, συνολικού ύψους 256.310,46€.

Η απόφαση 836 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ατομικής επιχείρησης χονδρικού εμπορίου ποτών κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και επιβολής προστίμων για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Η προσφεύγουσα αμφισβήτησε νομικές πλημμέλειες του φορολογικού ελέγχου και την απόρριψη δαπανών εγγυοδοσίας κενών ειδών συσκευασίας (φιαλών/κιβωτίων), τα οποία είχε συμπεριλάβει στις αγορές με μηδενικό συντελεστή ΦΠΑ, επηρεάζοντας αρνητικά το καθαρό αποτέλεσμα. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ο έλεγχος ήταν σύννομος. Ως προς τις εγγυοδοσίες, έκρινε ότι αυτές συνιστούν ουδέτερο στοιχείο το οποίο δεν επηρεάζει το φορολογικό αποτέλεσμα ούτε το κόστος πωληθέντων, καθώς δεν αποτελούν αντικείμενο εμπορίας, και ως εκ τούτου ορθώς αφαιρέθηκαν από τις δαπάνες. Η τελική καταλογιζόμενη διαφορά φόρων, τελών και εισφορών ανέρχεται σε 1.409,53€ για το 2018 και 42.807,06€ για το 2019.

Η απόφαση 511/01-04-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή Ομόρρυθμης Εταιρείας κατά πράξης επιβολής προστίμου ύψους 100,00 € από τη Δ.Ο.Υ. Λευκάδας. Το πρόστιμο επιβλήθηκε επειδή η εταιρεία υπέβαλε εκπρόθεσμα τροποποιητική συγκεντρωτική κατάσταση πελατών-προμηθευτών για το φορολογικό έτος 2018. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι η πράξη ήταν άκυρη λόγω παρέλευσης πενταετίας και διακοπής της εταιρείας. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε ότι ο ισχυρισμός της παραγραφής ήταν αβάσιμος, καθώς η προθεσμία υποβολής των καταστάσεων για το 2018 έληγε στις 22/04/2019, και συνεπώς η πενταετής παραγραφή έληγε την 31/12/2024. Καθώς η πράξη επιβολής προστίμου εκδόθηκε την 01/11/2024, κρίθηκε νόμιμη και εμπρόθεσμη. Το οριστικό πρόστιμο παραμένει 100,00 €.