Άρση κατασχέσεως Δημοσίου εις χείρας τρίτου, λόγω απαγορεύσεως αναγκαστικής εκτελέσεως. Το Δημόσιο οφείλει να προβεί σε άρση κατασχέσεων εις χείρας πιστωτικού ιδρύματος, ως τρίτου, χρηματικών απαιτήσεων προβληματικών επιχειρήσεων -υπαγομένων στο καθεστώς της ειδικής εκκαθαρίσεως των άρθρων 46 και 46α του ν. 1892/1990- για τις οποίες χρηματικές απαιτήσεις υπεβλήθησαν από το πιστωτικό ίδρυμα θετικές δηλώσεις και εν συνεχεία ανεκλήθησαν, διότι οι κατασχέσεις αυτές επεβλήθησαν κατά παράβαση της διατάξεως της παρ.4 του άρθρου 46 του ν. 1892/1990, η οποία απαγορεύει την αναγκαστική εκτέλεση. (ομοφ.)

Άρση κατασχέσεως Δημοσίου εις χείρας τρίτου, λόγω ανακλήσεως θετικής δηλώσεως. Το Δημόσιο οφείλει να προβεί σε άρση κατασχέσεων εις χείρας πιστωτικού Ιδρύματος, ως τρίτου, χρηματικών απαιτήσεων προβληματικών επιχειρήσεων -υπαγομένων στο καθεστώς της ειδικής εκκαθαρίσεως των άρθρων 46 και 46α του ν. 1892/1990- για τις οποίες χρηματικές απαιτήσεις υπεβλήθησαν από το πιστωτικό ίδρυμα θετικές δηλώσεις και εν συνεχεία ανεκλήθησαν, διότι οι κατασχέσεις αυτές επεβλήθησαν κατά παράβαση της διατάξεως της παρ.4 του άρθρου 46 του ν. 1892/1990, η οποία απαγορεύει την αναγκαστική εκτέλεση. (πλειοψ.)

Η Απόφαση 641/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά Πράξης Επιβολής Προστίμου ύψους 100,00€, για το φορολογικό έτος 2018, η οποία είχε εκδοθεί από την Προϊσταμένη του ΚΕ.ΦΟ.Δ.Ε. ΑΤΤΙΚΗΣ. Το πρόστιμο επιβλήθηκε βάσει του άρθρου 53 του ν. 5104/2024 (ΚΦΔ) λόγω εκπρόθεσμης υποβολής συγκεντρωτικής κατάστασης φορολογικών στοιχείων (ΜΥΦ) πελατών. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι η εκπρόθεσμη υποβολή αφορούσε τροποποίηση εξόδων, χωρίς τροποποίηση των εσόδων που είχαν δηλωθεί εμπρόθεσμα. Η ΔΕΔ, εξετάζοντας την πορεία των δηλώσεων μέσω της εφαρμογής «Έλεγχος Εκπρόθεσμων Δηλώσεων ΜΥΦ» της ΑΑΔΕ, διαπίστωσε ότι η εκπρόθεσμη τροποποιητική δήλωση αφορούσε διόρθωση αποκλίσεων στα υποβληθέντα στοιχεία πελατών – εσόδων και λιανικών συναλλαγών. Ως εκ τούτου, η ΔΕΔ έκρινε ότι στοιχειοθετείται πλήρως η επιβολή του προστίμου και απέρριψε την ενδικοφανή προσφυγή, επικυρώνοντας την πράξη επιβολής προστίμου.

Η Απόφαση 775/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά Πράξης Επιβολής Προστίμου ύψους 200,00€, που επιβλήθηκε για την εκπρόθεσμη υποβολή συγκεντρωτικών καταστάσεων φορολογικών στοιχείων (ΜΥΦ) πελατών-προμηθευτών για το φορολογικό έτος 2018. Η προσφεύγουσα υπέβαλε τις καταστάσεις στις 31/05/2019, μετά τις καταληκτικές ημερομηνίες (22/04/2019 και 20/05/2019), διαπράττοντας την παράβαση του άρθρου 53 του ν.5104/2024. Η ΔΕΔ έκρινε ότι, για το έτος 2018, η εκπρόθεσμη υποβολή των αρχικών καταστάσεων ΜΥΦ θεωρείται μία ενιαία δήλωση και επισύρει μόνο ένα πρόστιμο 100,00€, αντί για το επιβληθέν συνολικό ποσό των 200,00€. Ως εκ τούτου, η πράξη προστίμου τροποποιήθηκε στο ορθό ποσό των 100,00€.

Η απόφαση 318/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής και την ακύρωση πράξης επιβολής προστίμου ύψους 100,00 ευρώ, που είχε επιβληθεί από τη ΔΟΥ Χαλκίδας για το φορολογικό έτος 2018. Το πρόστιμο είχε επιβληθεί λόγω εκπρόθεσμης υποβολής τροποποιητικής δήλωσης συγκεντρωτικής κατάστασης (ΜΥΦ). Η προσφεύγουσα υποστήριξε ότι η τροποποίηση αφορούσε αποκλειστικά τη διόρθωση στοιχείων προμηθευτών, ενώ τυχόν στοιχεία εσόδων είχαν περιληφθεί εκ παραδρομής. Η ΔΟΥ Χαλκίδας, στην έκθεση απόψεών της, παραδέχθηκε ότι η πράξη επιβολής προστίμου εκδόθηκε εσφαλμένα. Ως εκ τούτου, η ΔΕΔ ακύρωσε το πρόστιμο, κρίνοντας ότι δεν στοιχειοθετείται η παράβαση της εκπρόθεσμης υποβολής δήλωσης πληροφοριακού χαρακτήρα.

Η απόφαση αφορά αίτηση αναστολής εκτέλεσης της υπ' αριθμ. 12/2017 καταλογιστικής Πράξης του Β' Κλιμακίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου, με την οποία καταλογίστηκε στον αιτούντα ποσό 458.039,01 ευρώ, καθώς και συναφών πράξεων διοικητικής εκτέλεσης (ταμειακή βεβαίωση και αναγκαστικές κατασχέσεις εις χείρας τρίτου). Το Τμήμα απέρριψε το αίτημα αναστολής της καταλογιστικής πράξης (12/2017) διότι είχε ήδη εκτελεστεί μέσω των κατασχέσεων. Ωστόσο, δέχθηκε την αναστολή εκτέλεσης των πράξεων διοικητικής εκτέλεσης, κρίνοντας ότι η άμεση εκτέλεση θα επιφέρει στον αιτούντα δυσχερώς επανορθώσιμη οικονομική βλάβη. Η αναστολή ισχύει μέχρι τη δημοσίευση οριστικής απόφασης επί της εκκρεμούς ανακοπής, με τους τραπεζικούς λογαριασμούς να αποδεσμεύονται, ενώ τα ήδη κατασχεθέντα ποσά παραμένουν κατασχεμένα.

Παροχή διευκρινίσεων σχετικά με την εξέταση των προϋποθέσεων για την έκδοση απόφασης αδρανοποίησης κατασχέσεων εις χείρας τρίτου σύμφωνα με το άρθρο 23 του ν. 4738/2020. όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 229 του ν. 5193/2025 (Α΄56/11-4-2025) ΑΔΑ:6ΑΟΑ46ΜΠ3Ζ-5ΑΞ
Σχετ: 1. Η εγκύκλιος Ε. 2065/25-8-2022 του Διοικητή της Α.Α.Δ.Ε.
2. Η οδηγία Ο. 3018/25-4-2025 του Διοικητή της Α.Α.Δ.Ε.  

Ποιες οι έννομες συνέπειες της μετά την έναρξη ισχύος των διατάξεων του άρθρου 64 του ν. 4646/2019 άρσης αναγκαστικών κατασχέσεων που είχαν επιβληθεί εις χείρας τραπεζών ως τρίτων πριν από την έναρξη ισχύος των διατάξεων αυτών, σε βάρος προέδρων και διευθυνόντων συμβούλων εταιρειών - οφειλετών του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ.(...)1) Ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος εταιρείας ευθυνόταν προσωπικά λόγω ιδιότητας και για τις οφειλές της εταιρείας, που ανάγονται στην περίοδο από τον ημερολογιακό μήνα 8ο/2012 έως και τον ημερολογιακό μήνα 10ο/2012 και οι επιβληθείσες για την είσπραξή τους κατασχέσεις ήταν νόμιμες. Με την επίδοση των κατασχετηρίων στις τράπεζες ως τρίτες α) συντελέσθηκε αυτοδίκαια η αναγκαστική εκχώρηση της κατασχεθείσας απαίτησης [από τις τράπεζες στον κατασχόντα πιστωτή (ΕΦΚΑ)] και β) η κατασχεθείσα απαίτηση κατέστη αυτοδίκαια δημόσιο έσοδο με δικαιούχο τον ΕΦΚΑ εξ ειδικής διαδοχής και το αποτέλεσμα αυτό δεν θίγεται, γιατί η γενόμενη μετά την έναρξη ισχύος των διατάξεων του άρθρου 64 του ν. 4646/2019 άρση των κατασχέσεων, δεν ανατρέπει ex tunc τα έννομα αποτελέσματα που επήλθαν από την επιβολή των κατασχέσεων. Τα χρηματικά ποσά των οφειλών της εταιρείας που ανάγονται στην περίοδο από τον ημερολογιακό μήνα 8ο/2012 έως και τον ημερολογιακό μήνα 10ο/2012, τα οποία α) αναγκαστικά εκχωρήθηκαν στον ΕΦΚΑ με την επίδοση των κατασχετηρίων στις τράπεζες ως τρίτες και β) (ενώ παραμένουν δεσμευμένα) δεν έχουν αποδοθεί μέχρι τώρα στην κατασχούσα Υπηρεσία, δεν επιτρέπεται να αποδεσμευθούν, αλλά η τράπεζα υποχρεούται και μετά την έναρξη ισχύος του άρθρου 64 του ν. 4646/2019 να τα αποδώσει στην κατασχούσα Υπηρεσία ΚΕΑΟ (Κέντρο Είσπραξης Ασφαλιστικών Οφειλών). Μη νόμιμο και απορριπτέο είναι και το αίτημα «για επιστροφή χρηματικών ποσών τα οποία έχουν αποδοθεί στην (εισπραχθεί από την) κατασχούσα Υπηρεσία (ΚΕΑΟ), από επιβληθείσες κατασχέσεις εις χείρας τραπεζών κατά τις προϊσχύσασες διατάξεις, πριν την έναρξη ισχύος (δημοσίευση) του ν. 4646/2019», διότι τα χρηματικά αυτά ποσά έχουν εισπραχθεί νόμιμα από την Υπηρεσία (ΚΕΑΟ) ως δημόσια έσοδα, κατ’ ενάσκηση δέσμιας αρμοδιότητάς της. 2) Η μετά την έναρξη ισχύος των διατάξεων του άρθρου 64 του ν. 4646/2019 άρση των κατασχέσεων εις χείρας των τραπεζών ως τρίτων, οι οποίες είχαν επιβληθεί σε βάρος του προέδρου και διευθύνοντος συμβούλου εταιρείας πριν την έναρξη ισχύος των διατάξεων αυτών για τις οφειλές της εταιρείας που ανάγονται στον ημερολογιακό μήνα 12ο/2009, δεν ανατρέπει ex tunc τα έννομα αποτελέσματα που επήλθαν από την επιβολή των κατασχέσεων και τα χρηματικά ποσά των οφειλών της εταιρείας που ανάγονται στον ημερολογιακό μήνα 12ο/2009, τα οποία α) αναγκαστικά εκχωρήθηκαν στον ΕΦΚΑ με την επίδοση των κατασχετηρίων στις τράπεζες ως τρίτες και β) δεν έχουν αποδοθεί μέχρι τώρα στην κατασχούσα Υπηρεσία, δεν επιτρέπεται να αποδεσμευθούν, αλλά η τράπεζα υποχρεούται και μετά την έναρξη ισχύος του άρθρου 64 του ν. 4646/2019 να τα αποδώσει στην κατασχούσα Υπηρεσία (ΚΕΑΟ). Μη νόμιμο και απορριπτέο είναι και το αίτημα «για επιστροφή χρηματικών ποσών τα οποία έχουν αποδοθεί στην (εισπραχθεί από την) κατασχούσα Υπηρεσία (ΚΕΑΟ) από επιβληθείσες κατασχέσεις εις χείρας τραπεζών κατά τις προϊσχύσασες διατάξεις, πριν την έναρξη ισχύος (δημοσίευση) του ν. 4646/2019», διότι τα χρηματικά αυτά ποσά έχουν εισπραχθεί νόμιμα από την Υπηρεσία (ΚΕΑΟ) ως δημόσια έσοδα, κατ’ ενάσκηση δέσμιας αρμοδιότητάς της.

Η Απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών 541/2025 αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής και την ακύρωση πράξης επιβολής προστίμου ύψους 100,00 ευρώ, φορολογικού έτους 2018, που εκδόθηκε από τη ΔΟΥ Νάξου. Το πρόστιμο επιβλήθηκε για εκπρόθεσμη υποβολή συγκεντρωτικής κατάστασης (ΜΥΦ). Ο προσφεύγων υποστήριξε ότι η επίμαχη υποβολή έγινε εκ παραδρομής, καθώς ο σκοπός ήταν η υποβολή τροποποιητικής δήλωσης για τη διόρθωση αποκλίσεων προμηθευτών. Η ΔΕΔ, κατόπιν ελέγχου, διαπίστωσε ότι δεν υπήρχαν άλλες εκπρόθεσμες δηλώσεις. Συνεπώς, έκρινε ότι η εκ παραδρομής υποβολή δεν στοιχειοθετεί την επιβολή προστίμου σύμφωνα με τις αρχές της χρηστής διοίκησης και ακύρωσε την πράξη επιβολής προστίμου, οδηγώντας σε οριστική φορολογική υποχρέωση 0,00 ευρώ.

Η απόφαση 765 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά Πράξης Επιβολής Προστίμου φορολογικού έτους 2018, συνολικού ποσού 200,00€. Το πρόστιμο επιβλήθηκε λόγω εκπρόθεσμης υποβολής συγκεντρωτικών καταστάσεων (ΜΥΦ) εσόδων και εξόδων Β’ τριμήνου 2018. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι η υποβολή έγινε εκ παραδρομής, ισχυρισμός που απορρίφθηκε, καθώς διαπιστώθηκε ότι είχε πράγματι εκπρόθεσμα δηλώσει έσοδα. Ωστόσο, η ΔΕΔ αποφασίζει την τροποποίηση της πράξης, μειώνοντας το πρόστιμο από 200,00€ σε 100,00€, καθώς, σύμφωνα με τις οδηγίες, επιβάλλεται ένα μόνο πρόστιμο 100€ ανά έτος για εκπρόθεσμη υποβολή δηλώσεων ΜΥΦ του 2018 και εφεξής.