Άρση κατασχέσεως Δημοσίου εις χείρας τρίτου, λόγω απαγορεύσεως αναγκαστικής εκτελέσεως. Το Δημόσιο οφείλει να προβεί σε άρση κατασχέσεων εις χείρας πιστωτικού ιδρύματος, ως τρίτου, χρηματικών απαιτήσεων προβληματικών επιχειρήσεων -υπαγομένων στο καθεστώς της ειδικής εκκαθαρίσεως των άρθρων 46 και 46α του ν. 1892/1990- για τις οποίες χρηματικές απαιτήσεις υπεβλήθησαν από το πιστωτικό ίδρυμα θετικές δηλώσεις και εν συνεχεία ανεκλήθησαν, διότι οι κατασχέσεις αυτές επεβλήθησαν κατά παράβαση της διατάξεως της παρ.4 του άρθρου 46 του ν. 1892/1990, η οποία απαγορεύει την αναγκαστική εκτέλεση. (ομοφ.)

Απαιτήσεις ιδιωτών εις βάρος Ο.Τ.Α. – Κατασχέσεις εις χείρας του Ταμείου Παρακαταθηκών & Δανείων ως τρίτου – Ακατάσχετα ή μη τα ποσά των χρηματοδοτήσεων του προγράμματος «ΘΗΣΕΑΣ».Οι επιβληθείσες εις χείρας του Ταμείου Παρακαταθηκών & Δανείων ως τρίτου κατασχέσεις για ικανοποίηση απαιτήσεων ιδιωτών σε βάρος των καθών οι κατασχέσεις Ο.Τ.Α., δεν καταλαμβάνουν τα ποσά των χρηματοδοτήσεων του προγράμματος «ΘΗΣΕΑΣ», που αφορούν συγκεκριμένα έργα, καθόσον τα ποσά αυτά αποβλέπουν στην εξυπηρέτηση ειδικών δημοτικών σκοπών και είναι ακατάσχετα. (ομοφ.)

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΥΠ’ ΑΡΙΘ. 185/2014 ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗΣ ΤΗΣ Α΄ ΤΑΚΤΙΚΗΣ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑΣ ΤΟΥ Ν.Σ.Κ. ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΑΡΣΗ ΚΑΤΑΣΧΕΣΕΩΝ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΕΠΙΒΑΛΕΙ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΟΦΕΙΛΕΤΩΝ ΥΠΟ ΕΙΔΙΚΗ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΗ ΚΑΤ’ ΑΡΘΡΟ 46 Η 46Α Ν. 1892/1990

Αναστολή εκτελέσεως κατασχέσεως εις χείρας τρίτου απαιτήσεων – Έννομες συνέπειες. Η απόφαση αναστολής εκτελέσεως της αναγκαστικής κατασχέσεως εις χείρας τρίτου μισθωμάτων, καθώς και η τυχόν χορηγηθείσα προσωρινή διαταγή αναστολής εκτελέσεως, κωλύει την είσπραξη των μισθωμάτων κατά το τυχόν μη εκτελεσθέν μέρος που αφορά, στα μετά την ημερομηνία της επελθούσης αναστολής, ληξιπρόθεσμα και απαιτητά μισθώματα. (πλειοψ.)

Αναστολή εκτελέσεως κατασχέσεως εις χείρας τρίτου απαιτήσεων – Έννομες συνέπειες. Η αναστολή εκτελέσεως της αναγκαστικής κατασχέσεως εις χείρας τρίτου απαιτήσεων, με δικαστική απόφαση ή προσωρινή διαταγή εκδοθείσα μετά την κατάσχεση, δεν αίρει την απαγόρευση καταβολής από τον τρίτο προς τον καθ’ ου η εκτέλεση, ανεξαρτήτως του λόγου για τον οποίο χορηγήθηκε η αναστολή. (πλειοψ.)

Απαλλαγή ή μη από το πρόσθετο ειδικό τέλος του άρθρου 5 του Ν 1350/1983 οδικών οχημάτων που έχουν μεταβιβαστεί στον υπόχρεο ιδιοκτήτη με τη διαδικασία της ειδικής εκκαθάρισης του άρθρου 45 του Ν 1892/1990, σύμφωνα με το άρθρο 46α παρ.13 του Ν 1892/1990.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Ο ιδιοκτήτης που προσκομίζει εκπρόθεσμα για τεχνικό έλεγχο ΚΤΕΟ όχημα, του οποίου έχει καταστεί κύριος στο πλαίσιο της διαδικασίας ειδικής εκκαθάρισης του άρθρου 45 του Ν 1892/1990, δεν απαλλάσσεται από το ειδικό πρόσθετο τέλος της παρ.4 του άρθρου 5 του Ν 1350/1983, καθόσον το τέλος αυτό, συνδεόμενο με τις προϋποθέσεις νόμιμης κυκλοφορίας του οχήματος, δεν εμπίπτει στις περιπτώσεις απαλλαγής της διάταξης του άρθρου 46α παρ.13 του Ν 1892/1990. (ομοφ.)

Σύμβαση ενεχύρασης κατά το ΝΔ 17.7/13.8.1923 – Σύμβαση πρακτορείας επιχειρηματικών απαιτήσεων (factoring) – Εκχώρηση – Κατάσχεση εις χείρας τρίτου. 1) Η σύμβαση ενεχύρασης κατά τα άρθρα 36 και 39 ν.δ. 17.7/13.8.1923 θεωρείται σύμβαση εκχώρησης υπό τις αναλυόμενες στην παρ. ΙΙΙ 2 ειδικότερες προϋποθέσεις. (ομοφ.) 2) Σε περίπτωση επιβολής εκ μέρους του Ελληνικού Δημοσίου κατάσχεσης εις χείρας τρίτου κατά τα άρθρα 30 επ. Κ.Ε.Δ.Ε. μετά την επίδοση της ως άνω σύμβασης ενεχύρασης, η κατάσχεση αυτή είναι άκυρη και συνεπώς δεν μπορεί να ικανοποιηθεί το κατασχόν Ελληνικό Δημόσιο. (ομοφ.) 3) η σύμβαση πρακτορείας επιχειρηματικών απαιτήσεων (factoring) θεωρείται σύμβαση εκχώρησης υπό τις αναλυόμενες στην παρ. ΙΙΙ 3 ειδικότερες προϋποθέσεις. (ομοφ.) 4) Σε περίπτωση επιβολής εκ μέρους του Ελληνικού Δημοσίου κατάσχεσης εις χείρας τρίτου κατά τα άρθρα 30 επ. Κ.Ε.Δ.Ε. μετά την αναγγελία της σύμβασης πρακτορείας επιχειρηματικών απαιτήσεων (factoring), που περιέχει εκχώρηση και ικανοποιεί τις παραπάνω προϋποθέσεις, η κατάσχεση αυτή είναι άκυρη και συνεπώς δεν μπορεί να ικανοποιηθεί το κατασχόν Ελληνικό Δημόσιο. (ομοφ.) 5) Η αναγγελία (μεταξύ ιδιωτών) μπορεί νομίμως να πραγματοποιηθεί με κάθε πρόσφορο (για να λάβει γνώση ο οφειλέτης) τρόπο και, συνεπώς, και με τα σύγχρονα ηλεκτρονικά μέσα επικοινωνίας (τηλεομοιοτυπία – FAX και ηλεκτρονικό ταχυδρομείο) ή με συστημένη επιστολή, πρέπει όμως να αποδεικνύεται παραχρήμα και να προσδιορίζονται σ’ αυτή επαρκώς οι απαιτήσεις, στις οποίες αφορά και η ταυτότητα του πράκτορα. Αντί της αναγγελίας μπορεί επίσης να γνωστοποιηθεί (με fax ή με οποιοδήποτε άλλο πρόσφορο τρόπο) η ίδια η σύμβαση πρακτορείας. Η μέλλουσα απαίτηση μπορεί νομίμως να εκχωρηθεί, εφόσον μπορεί να προσδιοριστεί κατ’ είδος και οφειλέτη. Η εγκυρότητα δε της σύμβασης πρακτορείας επιχειρηματικών απαιτήσεων δεν εξαρτάται κατά τον Ν. 1905/1990 από την κατάθεση αυτής στην αρμόδια Δ.Ο.Υ. (ομοφ.)

Περί της εφαρμογής ή μη των διασφαλιστικών μέτρων του άρθρου 14 του ν.2523/1997 επί του προέδρου ή των διαχειριστών Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών, ενόψει και της υπαγωγής της σε διαδικασία εκκαθάρισης, κατά το άρθρο 46α’ του ν. 1892/1990.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
α) Είναι εν γένει, επιτρεπτή η λήψη και διατήρηση των διασφαλιστικών μέτρων του άρθρου 14 του ν. 2523/1997 εις βάρος προσώπου, που κατείχε κάποια από τις ιδιότητες του άρθρου 20 παρ.1 έως 4 του ίδιου νόμου σε νομικό πρόσωπο που αναφέρεται ρητά στις εν λόγω διατάξεις, ανεξάρτητα αν το τελευταίο τελεί σε διαδικασία εκκαθάρισης, κατά το άρθρο 46α’ του ν. 1892/1990, β) και γ) ο πρόεδρος, οι διαχειριστές ως και κάθε άλλο πρόσωπο που άσκησε διοίκηση και διαχείριση σε Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών (Ε.Α.Σ.), δεν υπόκεινται στα μέτρα του άρθρου 14 του ν. 2523/1997. (ομοφ.)

Άρση κατασχέσεων λόγω υπαγωγής σε ρύθμιση οφειλών. Α) Η κατάσχεση της ακίνητης περιουσίας οφειλέτη, η οποία διενεργήθηκε μετά την υπαγωγή των χρεών του στη ρύθμιση του ν. 4305/2014, καταλαμβάνεται από την αναστολή του πρώτου εδαφίου της περ.γ’ της παρ.13 του άρθρου 51 του νόμου αυτού και συντρέχει νόμιμος λόγος άρσης της κατάσχεσης αυτής. (ομοφ.) Β) Η επιβολή της κατάσχεσης εις χείρας τρίτου, που συντελέσθηκε μετά την υπαγωγή του οφειλέτη στη ρύθμιση των χρεών του, αντίθετα προς την ισχύουσα αναστολή λήψεως αναγκαστικών μέτρων, δεν είναι νόμιμη, πλην, όμως, εφόσον δεν ακυρώθηκε δικαστικώς, παρήγαγε τις έννομες συνέπειες της κατάσχεσης εις χείρας τρίτου και για την ταυτότητα του νομικού λόγου, υπάγεται στις ρυθμίσεις των παραγράφων 13 και 16 του άρθρου 51 του ν. 4305/2014. Ως εκ τούτου τα αποδιδόμενα ποσά θα πιστώνονται σύμφωνα με την παρ.16 του άρθρου 51 του εν λόγω νόμου, ενώ η επιβληθείσα κατάσχεση αίρεται υποχρεωτικά σε ικανοποίηση αιτήματος του οφειλέτη που έχει εξοφλήσει το 50% της αρχικής βασικής ρυθμιζόμενης οφειλής, σύμφωνα με την περ.γ’ της παρ.13 του άρθρου 51 του νόμου αυτού. Όμως, η Διοίκηση, στα πλαίσια της αρχής της νομιμότητας της διοικητικής δράσης, μπορεί, μολονότι δεν ακυρώθηκε δικαστικώς η επιβληθείσα μετά τη ρύθμιση κατάσχεση, να άρει αυτήν κατόπιν αιτήματος του οφειλέτη. (πλειοψ.)

Περίπτωση υποχρέωσης μερικής άρσης της επιβληθείσας από το Ελληνικό Δημόσιο κατάσχεσης εις χείρας τρίτου (ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας) , για οφειλές που έχουν συμπεριληφθεί σε αίτηση της οφειλέτιδας του Ελληνικού Δημοσίου περί υπαγωγής των οφειλών της στο Ν 3869/2010, και της ως εκ τούτου υποχρέωσης της αρμόδιας Δ.Ο.Υ. να επιστρέφει το αποδοθέν από τον τρίτο ποσό – Ζητήματα που ανακύπτουν.  Η φορολογική διοίκηση, στο πλαίσιο της αναμόρφωσης των νομικών και πραγματικών καταστάσεων που διαμορφώθηκαν εκ της επιβολής μη νόμιμης κατάσχεσης εις χείρας τραπεζικού ιδρύματος, ως τρίτου, οφείλει να άρει την επιβληθείσα κατάσχεση και, συνακολούθως, να επιστρέψει στην καθής η εκτέλεση οφειλέτιδα το καταβληθέν από την Τράπεζα προς το Δημόσιο, συνεπεία θετικής δήλωσης, κατασχεθέν ποσό, ως αχρεωστήτως καταβληθέν. Ο τρόπος της επιστροφής (ήτοι αν το ποσό θα πιστωθεί στο λογαριασμό της δικαιούχου από τον οποίο εκταμιεύθηκε ή σε άλλον που η ίδια ήθελε υποδείξει), είναι αδιάφορος και ανάγεται στη σφαίρα των επιλογών της οφειλέτιδας. Ζήτημα συμψηφισμού απαιτήσεων του Δημοσίου με τα (μετά την άρση της επιβληθείσης κατάσχεσης) επιστρεφόμενα ποσά, δεν γεννάται, δεδομένου ότι η επιστροφή θα λάβει χώρα στο πλαίσιο αποκατάστασης της νομιμότητας, από την ενέργεια δε αυτή δεν μπορεί να ωφεληθεί το Δημόσιο με το συμψηφισμό αυτών τούτων των μη νομίμως κατασχεθεισών απαιτήσεων (ομόφ.).