Η απόφαση (αρ. 749/05.05.2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ατομικής επιχείρησης, η οποία ζητούσε την ακύρωση πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος/προστίμου και ΦΠΑ/προστίμου για τα φορολογικά έτη 2018, 2019 και 2020. Οι πράξεις καταλογίστηκαν λόγω μη αναγνώρισης προς έκπτωση δαπανών που αντιστοιχούσαν σε ληφθέντα εικονικά φορολογικά στοιχεία από δύο εκδότες για ανύπαρκτες στο σύνολό τους συναλλαγές. Η φορολογική αρχή τεκμηρίωσε την εικονικότητα βασιζόμενη σε εκθέσεις ελέγχου που έδειχναν έλλειψη υλικοτεχνικής υποδομής και μη τήρηση λογιστικών αρχείων από τους εκδότες. Η προσφεύγουσα δεν προσκόμισε στοιχεία που να αποδεικνύουν την πραγματοποίηση των συναλλαγών, με συνέπεια την απόρριψη των ισχυρισμών της.

Η απόφαση 750/05.05.2025 απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της εταιρείας «.........», ΑΦΜ ........., κατά τεσσάρων πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρων (εισοδήματος και Φ.Π.Α.) και επιβολής προστίμων για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Η προσφεύγουσα αμφισβήτησε την κρίση της Δ.Ο.Υ. Τρικάλων περί λήψης εικονικών φορολογικών στοιχείων από τέσσερις διαφορετικούς εκδότες. Η Δ.Ε.Δ. επικύρωσε τις πράξεις, καθώς οι εκθέσεις ελέγχου τεκμηρίωσαν την εικονικότητα των συναλλαγών λόγω έλλειψης υλικοτεχνικής υποδομής και προσωπικού στους εκδότες, χρήση πλαστών παραστατικών εξόφλησης και αδυναμία εκτέλεσης των φερόμενων παροχών. Απορρίφθηκε επίσης ο ισχυρισμός περί αντισυνταγματικότητας των προστίμων Φ.Π.Α. Η οριστική φορολογική υποχρέωση (φόροι και πρόστιμα) ανέρχεται σε 646.082,08 €.

Η απόφαση 736/02.05.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή του φορολογουμένου (ατομική επιχείρηση) κατά των οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και προστίμων των ετών 2019 και 2020 της Δ.Ο.Υ. Σερρών. Οι πράξεις αφορούσαν τη μη αναγνώριση δαπανών, συνολικής καθαρής αξίας 131.430,50€ για το 2019 και 35.000,00€ για το 2020, λόγω λήψης εικονικών φορολογικών στοιχείων. Η ΔΕΔ απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντος (έλλειψη αιτιολογίας, βάρος απόδειξης, καλή πίστη, παραβίαση τεκμηρίου αθωότητας και αναλογικότητας), καθώς κρίθηκαν βάσιμες οι διαπιστώσεις του ελέγχου ότι οι εκδότες των στοιχείων ήταν επαγγελματικά ανύπαρκτοι ή δεν διέθεταν την υποδομή για τις επίμαχες συναλλαγές. Επικυρώθηκε συνολική οφειλή 84.066,89€ για το 2019 και 9.291,77€ για το 2020.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη της ενδικοφανούς προσφυγής ιδιοκτήτη ατομικής επιχείρησης κατά τεσσάρων πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος (2020) και ΦΠΑ (2018, 2019, 2020). Ο έλεγχος διαπίστωσε ότι ο προσφεύγων έλαβε και καταχώρησε εικονικά φορολογικά στοιχεία από μια συναλλακτικώς ανύπαρκτη εκδότρια επιχείρηση, για ανύπαρκτες στο σύνολο τους συναλλαγές. Οι ενδείξεις εικονικότητας περιλαμβάνουν την ανυπαρξία υλικοτεχνικής υποδομής της εκδότριας και την εξόφληση με επιταγές που εξαργυρώνονταν άμεσα από τρίτα άτομα, γεγονός που συνάδει με εικονικές συναλλαγές. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών επικύρωσε το συνολικό καταλογιζόμενο ποσό, αν και τροποποίησε τη νομική βάση για τα πρόστιμα ΦΠΑ των ετών 2018 και 2019 από το άρθρο 54 του Ν.5104/2024 στο άρθρο 58Α του Ν.4987/2022.

Η απόφαση 76 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή του προσφεύγοντα κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και Πράξης Επιβολής Προστίμου, φορολογικού έτους 2019. Ο καταλογισμός ύψους 2.698,58 ΕΥΡΩ προήλθε από τη μη αναγνώριση δαπανών συνολικής καθαρής αξίας 7.710,00 ΕΥΡΩ, οι οποίες βασίζονταν σε εικονικά φορολογικά στοιχεία που έλαβε ο προσφεύγων από δύο εκδότες. Η ΔΕΔ επικύρωσε την πράξη, κρίνοντας ότι η φορολογική αρχή τεκμηρίωσε πλήρως την εικονικότητα των συναλλαγών, καθώς οι εκδότριες εταιρείες κρίθηκαν συναλλακτικώς ανύπαρκτες, βάσει της έλλειψης εγκαταστάσεων, προσωπικού, αγορών ή φορολογικής συμμόρφωσης. Απορρίφθηκαν όλοι οι ισχυρισμοί του προσφεύγοντα, συμπεριλαμβανομένων εκείνων περί έλλειψης αιτιολογίας, παραβίασης του τεκμηρίου αθωότητας (καθώς πρόκειται για διοικητική κύρωση) και φορολόγησης πλασματικού εισοδήματος.

Η απόφαση 1279/15.07.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά των οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ και επιβολής προστίμου για τις φορολογικές περιόδους 2019 και 2020. Οι πράξεις είχαν επιβληθεί στον προσφεύγοντα, ατομική επιχείρηση λιανικού εμπορίου ιματισμού, λόγω της μη αναγνώρισης προς έκπτωση ΦΠΑ από τη λήψη εικονικών φορολογικών στοιχείων, με συνολική καταλογιζόμενη διαφορά φόρου και προστίμου 34.758,68 €. Η ΔΕΔ απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντα (περί έλλειψης αιτιολογίας, καλοπιστίας, παραβίασης του τεκμηρίου αθωότητας, αρχών αναλογικότητας και φορολογικής ισότητας). Η απόφαση επιβεβαίωσε την εικονικότητα των εκδοτών των τιμολογίων, βάσει των εκθέσεων ελέγχου που τεκμηρίωναν την έλλειψη υλικοτεχνικής υποδομής και προσωπικού των εκδοτριών επιχειρήσεων, ενώ ο προσφεύγων απέτυχε να αποδείξει την πραγματοποίηση των συναλλαγών.

Η απόφαση 737/02.05.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη της ενδικοφανούς προσφυγής ατομικής επιχείρησης (λιανικό εμπόριο ειδών ιματισμού) κατά των οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φ.Π.Α./πράξεων επιβολής προστίμου των φορολογικών περιόδων 2019 και 2020. Η φορολογική αρχή είχε κρίνει τις συναλλαγές με τέσσερις προμηθευτές ως εικονικές, με αποτέλεσμα τη μη αναγνώριση έκπτωσης ΦΠΑ (συνολικά €39.943,32) και τον καταλογισμό συνολικού ποσού €38.302,86 για το 2019, και €7.635,93 για το 2020. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντος περί έλλειψης αιτιολογίας, καλοπιστίας, παραβίασης του τεκμηρίου αθωότητας και της αναλογικότητας, κρίνοντας βάσιμες τις διαπιστώσεις του ελέγχου ότι οι εκδότες των τιμολογίων ήταν ανύπαρκτοι ή δεν διέθεταν την απαραίτητη υποδομή για την εκτέλεση των φερόμενων πράξεων.

Η απόφαση 901/19.05.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2019 και 2020. Οι πράξεις αφορούσαν τη μείωση της δηλωθείσας ζημίας του προσφεύγοντος, ατομικού επιχειρηματία στο χονδρικό εμπόριο ειδών ιματισμού, λόγω μη αναγνώρισης δαπανών από λήψη τριών εικονικών φορολογικών στοιχείων (συν. καθαρή αξία 6.300,00€). Η ΔΕΔ επικύρωσε τα πορίσματα του ελέγχου, σύμφωνα με τα οποία ο εκδότης των στοιχείων δεν διέθετε την απαραίτητη υλικοτεχνική οργάνωση. Απορρίφθηκαν όλοι οι ισχυρισμοί του προσφεύγοντος, συμπεριλαμβανομένων αυτών περί έλλειψης αιτιολογίας, καλοπιστίας και παραβίασης του τεκμηρίου αθωότητας, καθώς δεν προσκόμισε στοιχεία που να επιβεβαιώνουν την πραγματοποίηση των συναλλαγών.

Η απόφαση 281/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού ΦΠΑ της Δ.Ο.Υ. Σύρου για τη φορολογική περίοδο 01/01/2020 – 31/12/2020. Ο προσφεύγων καταλογίστηκε με συνολικό ποσό 16.771,90 € (ΦΠΑ 11.181,27 € πλέον πρόστιμο 5.590,63 €). Ο καταλογισμός οφείλεται στη διαπίστωση ότι η ατομική επιχείρηση του προσφεύγοντος έλαβε δέκα (10) εικονικά φορολογικά στοιχεία από δύο επιχειρήσεις που κρίθηκαν ως συναλλακτικά ανύπαρκτες. Η ΔΕΔ επικύρωσε την πράξη, καθώς ο έλεγχος τεκμηρίωσε την ανυπαρξία των εκδοτών (έλλειψη έδρας, προσωπικού, αγορών) και ο προσφεύγων, φέροντας το βάρος της απόδειξης, δεν προσκόμισε στοιχεία (όπως τραπεζικά έγγραφα) που να αποδεικνύουν την αλήθεια των επίμαχων συναλλαγών.

Η απόφαση 295/21.02.2025 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υπέβαλε ατομική επιχείρηση (χονδρικό εμπόριο επιτραπέζιων ρολογιών) κατά της οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος/πράξης επιβολής προστίμου (φορολογικό έτος 2020) του 1ου ΕΛ.ΚΕ. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ. Η αρχική πράξη επέβαλε φόρο 22.587,09€ πλέον προστίμου 11.293,55€, επειδή η φορολογική αρχή δεν αναγνώρισε προς έκπτωση δαπάνες καθαρής αξίας 51.400,00€, λόγω λήψης δύο εικονικών φορολογικών στοιχείων για ανύπαρκτες συναλλαγές. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας (έλλειψη αιτιολογίας, καλή πίστη, παραβίαση τεκμηρίου αθωότητας, αναλογικότητας και προηγούμενης ακρόασης). Η απόφαση επιβεβαίωσε την εικονικότητα των στοιχείων, επικαλούμενη την έλλειψη υλικοτεχνικής υποδομής και οικονομικής οργάνωσης του εκδότη, καθώς και το γεγονός ότι τα τραπεζικά παραστατικά πληρωμής δεν αποδείκνυαν από μόνα τους την πραγματοποίηση των συναλλαγών.