Η παρούσα απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που υποβλήθηκε κατά Πράξης Διοικητικού Προσδιορισμού ΕΝ.Φ.Ι.Α. έτους 2024. Ο προσφεύγων ζήτησε την τροποποίηση της πράξης, υποστηρίζοντας ότι ακίνητό του στον οικισμό ........., για το οποίο προσδιορίστηκε κύριος φόρος 276,28 ευρώ, έπρεπε να απαλλαγεί από τον ΕΝ.Φ.Ι.Α. βάσει του άρθρου 3 παρ. 6 περ. α του ν. 4223/2013, λόγω υλικών ζημιών από τη θεομηνία «Daniel» και την κήρυξη του Δήμου Κιλελέρ σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Ωστόσο, η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι ο προσφεύγων έλαβε γνώση της προσβαλλόμενης πράξης στις ...../2024 (βάσει εκτύπωσης από το TAXIS). Καθώς η ενδικοφανής προσφυγή κατατέθηκε μετά το πέρας της ανατρεπτικής προθεσμίας των τριάντα (30) ημερών, η ΔΕΔ απορρίπτει την προσφυγή ως απαράδεκτη λόγω εκπρόθεσμης άσκησης.

Διαδικασία διορθώσεων και χορήγηση απαλλαγών από τον Ενιαίο Φόρο Ιδιοκτησίας Ακινήτων, καθορισμός του αρμόδιου οργάνου.

Η ΠΑΡΟΥΣΑ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΕΞ ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ ΜΕ ΤΗΝ Α.1272/2019- ΦΕΚ: 2936/Β/12.7.2019:Διαδικασία διορθώσεων και χορήγηση απαλλαγών από τον Ενιαίο Φόρο Ιδιοκτησίας Ακινήτων, καθορισμός του αρμόδιου οργάνου - Τροποποίηση και κωδικοποίηση της ΠΟΛ 1163/2015 απόφασης Γ.Γ.Δ.Ε. (Β΄ 1711).

Παύση της ισχύος της με αριθ. ΠΟΛ. 1218/2014 εγκυκλίου Γ.Γ.Δ.Ε. σχετικά με την υποβολή και διαβίβαση ενδικοφανών προσφυγών κατά πράξεων διοικητικού προσδιορισμού ΕΝ.Φ.Ι.Α. (ν. 4223/2013) στη Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών(ΑΔΑ:ΒΖΠΟΗ-ΕΨΜ)

Διαδικασία για τη χορήγηση της έκπτωσης των παρ. 1 και 2 του άρθρου 7 του ν. 4223/2013 (Α’ 287), κατά την υποβολή δηλώσεων Ενιαίου Φόρου Ιδιοκτησίας Ακινήτων (ΕΝ.Φ.Ι.Α.) έτους 2023. 

Διαδικασία για τη χορήγηση της έκπτωσης ή μείωσης των παρ. 1 και 2 του άρθρου 7 του ν. 4223/2013 για τον Ενιαίο Φόρο Ιδιοκτησίας Ακινήτων (ΕΝ.Φ.Ι.Α.) έτους 2022, κατά την υποβολή τροποποιητικών δηλώσεων.

Αγορά πρώτης κατοικίας με δάνειο, στην οποία ο δανειολήπτης έχει ισόβια επικαρπία. Έκπτωση ή μη των τόκων του στεγαστικού δανείου από το φόρο εισοδήματός του. Δικαιούμενος ή μη των απαλλαγών των άρθρων 8 και 9 Κ.Φ.Ε.Των φορολογικών απαλλαγών των άρθρων 8 και 9 Κ.Φ.Ε. δικαιούται μόνο ο φορολογούμενος που αποκτά την πλήρη κυριότητα της πρώτης κατοικίας, όχι όμως και αυτός που αποκτά δικαίωμα ισόβιας επικαρπίας. (πλειοψ.) 

Απαλλαγή ή όχι της Τράπεζας της Ελλάδος από φόρους ή τέλη, κατ' εφαρμογή της διάταξης του άρθρου 73 παρ.1 του Καταστατικού της – Υποχρέωση ή μη καταβολής του επιβληθέντος με το ν. 4223/2013 ΕΝ.Φ.Ι.Α.(..)Κατάσταση : Μη αποδεκτή 
Η Τράπεζα της Ελλάδος, κατ' εφαρμογή της απαλλακτικής διάταξης του άρθρου 73 παρ.1 του Καταστατικού της, δεν υποχρεούται στην καταβολή του επιβληθέντος με το ν. 4223/2013 ΕΝ.Φ.Ι.Α. (Ενιαίος Φόρος Ιδιοκτησίας Ακινήτων), για τα προβλεπόμενα στον ίδιο νόμο εμπράγματα δικαιώματά της επί ακινήτων, μόνον εφόσον τα ακίνητα αυτά χρησιμοποιούνται για την εκτέλεση των εργασιών της Τράπεζας, κατά την άσκηση των υπό του Καταστατικού της προβλεπομένων εξαιρετικής φύσεως αρμοδιοτήτων της. (πλειοψ.) Παραπέμφθηκε στην Ολομέλεια και εκδόθηκε η υπ' αριθ. 323/2016 Γνωμοδότηση της Α΄ Τακτικής Ολομέλειας ΝΣΚ.

Η υπ' αριθμόν 1278 απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε στις 20/03/2025 κατά της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου ΕΝ.Φ.Ι.Α. έτους 2025, ύψους 3.984,50€. Ο προσφεύγων αμφισβητούσε τον υπολογισμό της φορολογητέας αξίας του πρώτου ακινήτου, υποστηρίζοντας ότι η εφαρμογή του ποσοστού συνιδιοκτησίας (π.χ. 50% στην περίπτωσή του) στον παρονομαστή της σχετικής πράξης υπολογισμού (άρθρο 4, Ενότητα Γ, Ν. 4223/2013) οδηγούσε σε διπλασιασμό της φορολογητέας αξίας ανά συνιδιοκτήτη, θεωρώντας την αντιμετώπιση αυτή παράλογη. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε τους ισχυρισμούς, κρίνοντας ότι ο υπολογισμός της αντικειμενικής αξίας και του ΕΝ.Φ.Ι.Α. έγινε ορθώς σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις του Ν. 4223/2013 και του Ν. 3842/2010, καθώς και την υποβληθείσα δήλωση Ε9, τονίζοντας ότι ο έλεγχος της συνταγματικότητας των νόμων ανήκει στη δικαιοδοσία των Δικαστηρίων και όχι στα όργανα της Διοίκησης.

Η Απόφαση 1227 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών της 07/07/2025 απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε στις 13/03/2025, η οποία στρεφόταν κατά πράξεων προσδιορισμού φόρου ΕΝ.Φ.Ι.Α. (Ν.4223/2013). Η προσφεύγουσα ζητούσε την τροποποίηση της αντικειμενικής αξίας ενός ακινήτου επικαλούμενη ότι είναι πολύ μικρότερη βάσει της σχετικής ιστοσελίδας του Υπουργείου Οικονομικών και την επιστροφή του επιπλέον φόρου που είχε πληρώσει. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή διότι κρίθηκε γενική και αόριστη, καθώς η υπόχρεη δεν μνημόνευε ρητώς τις προσβαλλόμενες πράξεις (αριθμό, ημερομηνία, έτος) ούτε τους λόγους (πλημμέλειές) τους με σαφή και συγκεκριμένο τρόπο, καθιστώντας το δικόγραφο ανεπίδεκτο δικαστικής εκτίμησης, σύμφωνα με τη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ).

Η απόφαση 1394/04-09-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή του προσφεύγοντος κατά της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου ΕΝ.Φ.Ι.Α. έτους 2025, ύψους 14.024,54€. Ο προσφεύγων αμφισβητούσε τη νομιμότητα του υπολογισμού του ΕΝ.Φ.Ι.Α., επικαλούμενος αντισυνταγματικότητα διατάξεων, φορολόγηση πλασματικής αξίας ακινήτων και άνιση μεταχείριση λόγω των προσαυξήσεων. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τους ισχυρισμούς, δηλώνοντας ότι ο υπολογισμός βασίστηκε στις ισχύουσες διατάξεις του ν.4223/2013 και ότι ο έλεγχος της συνταγματικότητας ανήκει στη δικαιοδοσία των Δικαστηρίων και όχι στα όργανα της Διοίκησης.