Η υπ' αριθμόν 1278 απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε στις 20/03/2025 κατά της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου ΕΝ.Φ.Ι.Α. έτους 2025, ύψους 3.984,50€. Ο προσφεύγων αμφισβητούσε τον υπολογισμό της φορολογητέας αξίας του πρώτου ακινήτου, υποστηρίζοντας ότι η εφαρμογή του ποσοστού συνιδιοκτησίας (π.χ. 50% στην περίπτωσή του) στον παρονομαστή της σχετικής πράξης υπολογισμού (άρθρο 4, Ενότητα Γ, Ν. 4223/2013) οδηγούσε σε διπλασιασμό της φορολογητέας αξίας ανά συνιδιοκτήτη, θεωρώντας την αντιμετώπιση αυτή παράλογη. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε τους ισχυρισμούς, κρίνοντας ότι ο υπολογισμός της αντικειμενικής αξίας και του ΕΝ.Φ.Ι.Α. έγινε ορθώς σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις του Ν. 4223/2013 και του Ν. 3842/2010, καθώς και την υποβληθείσα δήλωση Ε9, τονίζοντας ότι ο έλεγχος της συνταγματικότητας των νόμων ανήκει στη δικαιοδοσία των Δικαστηρίων και όχι στα όργανα της Διοίκησης.

Η απόφαση 1394/04-09-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή του προσφεύγοντος κατά της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου ΕΝ.Φ.Ι.Α. έτους 2025, ύψους 14.024,54€. Ο προσφεύγων αμφισβητούσε τη νομιμότητα του υπολογισμού του ΕΝ.Φ.Ι.Α., επικαλούμενος αντισυνταγματικότητα διατάξεων, φορολόγηση πλασματικής αξίας ακινήτων και άνιση μεταχείριση λόγω των προσαυξήσεων. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τους ισχυρισμούς, δηλώνοντας ότι ο υπολογισμός βασίστηκε στις ισχύουσες διατάξεις του ν.4223/2013 και ότι ο έλεγχος της συνταγματικότητας ανήκει στη δικαιοδοσία των Δικαστηρίων και όχι στα όργανα της Διοίκησης.

Διαδικασία για τη χορήγηση της έκπτωσης των παρ. 1 και 2 του άρθρου 7 του ν. 4223/2013 (Α’ 287), κατά την υποβολή δηλώσεων Ενιαίου Φόρου Ιδιοκτησίας Ακινήτων (ΕΝ.Φ.Ι.Α.) έτους 2023. 

Η απόφαση 1376/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά της πράξης διοικητικού προσδιορισμού ΕΝ.Φ.Ι.Α. του έτους 2025, ύψους 508,24€. Η προσφεύγουσα ζητούσε την ακύρωση του φόρου επικαλούμενη έλλειψη φοροδοτικής ικανότητας και έλλειψη υποχρέωσης καταβολής ΕΝΦΙΑ για τρία ακίνητα (δύο διαμερίσματα και την αέρινη στήλη) στο Διδυμότειχο, τα οποία, αν και αποκτήθηκαν με αντιπαροχή, δεν της είχαν ακόμη παραδοθεί ως ημιτελή. Η Διοίκηση απέρριψε τους ισχυρισμούς, καθότι ο υπολογισμός έγινε σύμφωνα με τον νόμο Ν.4223/2013, εφαρμόζοντας τον Συντελεστή Ημιτελών Κτισμάτων (Σ.Η.Κ.) 0,4, και τονίζοντας ότι ο ΕΝΦΙΑ επιβάλλεται βάσει της κατοχής ακίνητης περιουσίας ως φορολογητέας ύλης, ανεξάρτητα από την ύπαρξη ή μη εισοδήματος.

Η απόφαση 1334 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού ΕΝ.Φ.Ι.Α. έτους 2025, ύψους 88,97€. Ο προσφεύγων ζήτησε την τροποποίηση της πράξης, ισχυριζόμενος ότι δικαιούται πλήρη απαλλαγή (100%) βάσει του άρθρου 7 του ν.4223/2013, επικαλούμενος ποσοστό αναπηρίας 86%. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή, καθώς διαπίστωσε ότι ο φορολογούμενος δεν τήρησε την ειδική διοικητική διαδικασία που προβλέπεται από την απόφαση Α.1272/2019 της ΑΑΔΕ, η οποία απαιτεί υποβολή αίτησης στον αρμόδιο Προϊστάμενο Δ.Ο.Υ. για τη χορήγηση απαλλαγών από τον ΕΝ.Φ.Ι.Α. λόγω αναπηρίας. Ως εκ τούτου, η προσφυγή απορρίφθηκε για διαδικαστικούς λόγους.

Απαλλαγή ή όχι της Τράπεζας της Ελλάδος από φόρους ή τέλη, κατ' εφαρμογή της διάταξης του άρθρου 73 παρ.1 του Καταστατικού της – Υποχρέωση ή μη καταβολής του επιβληθέντος με το ν. 4223/2013 ΕΝ.Φ.Ι.Α.(..)Κατάσταση : Μη αποδεκτή 
Η Τράπεζα της Ελλάδος, κατ' εφαρμογή της απαλλακτικής διάταξης του άρθρου 73 παρ.1 του Καταστατικού της, δεν υποχρεούται στην καταβολή του επιβληθέντος με το ν. 4223/2013 ΕΝ.Φ.Ι.Α. (Ενιαίος Φόρος Ιδιοκτησίας Ακινήτων), για τα προβλεπόμενα στον ίδιο νόμο εμπράγματα δικαιώματά της επί ακινήτων, μόνον εφόσον τα ακίνητα αυτά χρησιμοποιούνται για την εκτέλεση των εργασιών της Τράπεζας, κατά την άσκηση των υπό του Καταστατικού της προβλεπομένων εξαιρετικής φύσεως αρμοδιοτήτων της. (πλειοψ.) Παραπέμφθηκε στην Ολομέλεια και εκδόθηκε η υπ' αριθ. 323/2016 Γνωμοδότηση της Α΄ Τακτικής Ολομέλειας ΝΣΚ.

Η απόφαση 276/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός Ιερού Ναού κατά πράξεων απόρριψης τροποποιητικών δηλώσεων ΕΝ.Φ.Ι.Α. (2014-2017) και κατά ρητής απόρριψης αιτήματος διαγραφής φόρου. Ο Ναός ζητούσε απαλλαγή από τον ΕΝ.Φ.Ι.Α. (€11.477,64), ισχυριζόμενος ότι τα ακίνητα (ο Ναός και το παρεκκλήσιο) ιδιοχρησιμοποιούνται αποκλειστικά για λατρευτικό, θρησκευτικό και κοινωφελή σκοπό. Η ΔΕΔ έκρινε καταρχάς απαράδεκτο το σκέλος της προσφυγής κατά της ρητής απόρριψης. Επιπλέον, επικύρωσε τις πράξεις απόρριψης των τροποποιητικών δηλώσεων του ΚΕ.ΦΟ.Κ. Αττικής, καθώς ο Ναός υπέβαλε τα απαιτούμενα δικαιολογητικά για τη μείωση του φόρου (άνω των €300) στις 29.08.2024, δηλαδή αφού είχε ήδη συμπληρωθεί η πενταετής παραγραφή του δικαιώματος της Φορολογικής Διοίκησης για έλεγχο και έκδοση διορθωτικού προσδιορισμού φόρου για όλα τα επίμαχα έτη.

Ενιαίος Φόρος Ιδιοκτησίας Ακινήτων (ΕΝ.Φ.Ι.Α.) - Προϋποθέσεις απαλλαγής - Ακίνητα Γ.Σ.Ε.Ε.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Η Γ.Σ.Ε.Ε. απαλλάσσεται από την υποχρέωση καταβολής ΕΝ.ΦΙ.Α. για τα ακίνητά της επί των οποίων προβλέπεται η επιβολή ΕΝ.Φ.Ι.Α., υπό την προϋπόθεση ότι τα εν λόγω ακίνητα ιδιοχρησιμοποιούνται αποκλειστικά και μόνο για την εκπλήρωση ενός ή περισσοτέρων εκ των προβλεπομένων στο καταστατικό της σκοπών, οι οποίοι εμπίπτουν στους κατονομαζόμενους στο άρθρο 3 παρ.1 περ.ε’ του ν.4223/2013, το δε ζήτημα τούτο είναι πραγματικό και η επ’ αυτού έρευνα και κρίση ανήκει στη σφαίρα των αρμοδιοτήτων της φορολογικής αρχής. (ομοφ.)

Η απόφαση 1153/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή του ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ .................... κατά της πράξης εκτιμώμενου προσδιορισμού ΕΝ.Φ.Ι.Α. έτους 2014, ποσού 3.225,34€, καθώς και της αρνητικής απάντησης του ΚΕ.ΦΟ.Κ. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ για διαγραφή του φόρου. Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι η ενδικοφανής προσφυγή κατά της αρχικής πράξης (κοινοποιημένης στις 31/12/2019) ασκήθηκε εκπρόθεσμα στις 20/02/2025. Ο Ιερός Ναός αιτήθηκε την ακύρωση λόγω ιδιοχρησιμοποίησης των ακινήτων για λατρευτικό και κοινωφελές έργο, ισχυριζόμενος παραδρομή. Οι ισχυρισμοί περί νόμιμης και εμπρόθεσμης υποβολής τροποποιητικών δηλώσεων Ε9 (το 2021 και το 2024) απορρίφθηκαν ως αβάσιμοι, καθώς οι σχετικές προθεσμίες είχαν παρέλθει. Παρόλα αυτά, το έγγραφο αναφέρει τη νέα διάταξη του Ν.5193/2025, η οποία επιτρέπει σε φορολογούμενους που απαλλάσσονται από τον ΕΝ.Φ.Ι.Α. να υποβάλουν τροποποιητική δήλωση για ιδιοχρησιμοποίηση παρελθόντων ετών (έως το 2019) μέχρι την 30η Ιουνίου 2025, παρακάμπτοντας τις διατάξεις περί παραγραφής.

Η απόφαση 1036/2025 αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης απόρριψης αιτήματος μείωσης 100% επί του ΕΝ.Υ.Ι.Α. έτους 2018. Η προσφεύγουσα, ως κληρονόμος, ζητούσε την έκπτωση λόγω αναπηρίας 88% του αποβιώσαντα πατέρα της, επικαλούμενη το άρθρο 7§2δ του ν. 4223/2013. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας ότι το αρχικό αίτημα για την έκπτωση υποβλήθηκε εκπρόθεσμα στις 28/01/2025. Σύμφωνα με το άρθρο 37§1 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας, το δικαίωμα της Φορολογικής Διοίκησης να κοινοποιήσει πράξη διοικητικού προσδιορισμού φόρου για τον ΕΝΥΙΑ 2018 είχε παραγραφεί μετά τη λήξη του έτους 2023. Επομένως, το αίτημα απορρίφθηκε λόγω παραγραφής του δικαιώματος ελέγχου και προσδιορισμού φόρου.