Η απόφαση (Αρ. 1203/01.07.2025) του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023, ύψους 2.212,10€, η οποία βασίστηκε στον προσδιορισμό ελάχιστου τεκμαρτού εισοδήματος από επιχειρηματική δραστηριότητα (14.534,52€). Ο προσφεύγων, φορολογικός κάτοικος αλλοδαπής, ισχυρίστηκε ότι το τεκμαρτό ποσό έπρεπε να μειωθεί λόγω εισοδημάτων από μισθωτή εργασία στο εξωτερικό, βάσει του άρθρου 28Β ΚΦΕ, ή λόγω ανωτέρας βίας. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ο προσφεύγων δεν είχε υποχρέωση δήλωσης εισοδήματος μισθωτής εργασίας στην Ελλάδα και, επομένως, δεν μπορούσε να εφαρμοστεί η μείωση. Επιπλέον, απέρριψε τους ισχυρισμούς για ανωτέρα βία, καθώς ο προσφεύγων δεν είχε ακολουθήσει τη νόμιμη διαδικασία αμφισβήτησης του τεκμηρίου, είτε μέσω αίτησης για αντικειμενικούς λόγους (Άρθρο 28Α παρ. 3) είτε μέσω αιτήματος διενέργειας ελέγχου (Άρθρο 28Α παρ. 4), με τη συμπλήρωση του κωδικού 443.

Η απόφαση 43/13-01-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός φορολογούμενου κατά της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου φορολογικού έτους 2023. Ο προσφεύγων αμφισβητούσε τη φορολόγηση της ατομικής του επιχείρησης βάσει του ελάχιστου ποσού καθαρού εισοδήματος (€14.534,52) των άρθρων 28Α-28Δ του ΚΦΕ, ισχυριζόμενος ότι δεν είχε ούτε έσοδα ούτε έξοδα το 2023. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή, καθώς ο φορολογούμενος δεν ακολούθησε την προβλεπόμενη διαδικασία για την αμφισβήτηση του τεκμαρτού εισοδήματος, δηλαδή δεν συμπλήρωσε τον σχετικό κωδικό της δήλωσης Ε1 ούτε ζήτησε τη διενέργεια ελέγχου σύμφωνα με την παρ. 4 του άρθρου 28Α του ΚΦΕ. Ως εκ τούτου, απώλεσε το δικαίωμα αμφισβήτησης. Κατά συνέπεια, η πράξη προσδιορισμού φόρου συνολικού ύψους 2.861,97€ επικυρώθηκε νομίμως.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά της αρνητικής απάντησης του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Ε’ Θεσσαλονίκης σχετικά με την αίτηση αμφισβήτησης του ελάχιστου ετήσιου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2023, σύμφωνα με τα άρθρα 28Α-28Δ του ΚΦΕ. Ο προσφεύγων, ένας επιτηδευματίας, είχε προσδιορισμένο τεκμαρτό εισόδημα 14.534,52€, αν και ισχυρίστηκε μηδενικό κύκλο εργασιών το 2023 λόγω λύσης σύμβασης ανεξάρτητων υπηρεσιών. Η Δ.Ο.Υ. απέρριψε αρχικά το αίτημα καθώς ο προσφεύγων δεν είχε προβεί σε διακοπή της επαγγελματικής του δραστηριότητας. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας ότι η λύση της σύμβασης δεν συνιστά ανωτέρα βία που να εμποδίζει την άσκηση δραστηριότητας. Επιπλέον, ο προσφεύγων δεν ακολούθησε την προβλεπόμενη διαδικασία για την αμφισβήτηση του τεκμηρίου, καθώς δεν συμπλήρωσε τον κωδικό 443 του εντύπου Ε1.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023, στην οποία καθορίστηκε ελάχιστο καθαρό εισόδημα 14.534,52€ για την προσφεύγουσα δικηγόρο. Οι προσφεύγοντες προέβαλαν ως λόγους ακύρωσης αντικειμενικούς λόγους (αδυναμία εργασίας για 2 μήνες λόγω κατάγματος και χειρουργείου) και συνταγματικές ενστάσεις κατά των διατάξεων του άρθρου 28Α του ΚΦΕ περί τεκμαρτού εισοδήματος. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας ότι η φορολογούμενη απέτυχε να ακολουθήσει την προβλεπόμενη ψηφιακή διαδικασία (Α.1055/2024) για την αμφισβήτηση του τεκμηρίου βάσει αντικειμενικών λόγων. Επιπλέον, οι ισχυρισμοί περί αντισυνταγματικότητας κρίθηκαν ότι εμπίπτουν στην αποκλειστική δικαιοδοσία των Δικαστηρίων, δεσμεύοντας τη Διοίκηση. Ως εκ τούτου, η προσβαλλόμενη πράξη κρίθηκε νόμιμη.

Η Απόφαση 684/2025 αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που υποβλήθηκε κατά της σιωπηρής απόρριψης επιφύλαξης, την οποία υπέβαλε η προσφεύγουσα επί της δήλωσης φορολογίας εισοδήματος 2023. Η επιφύλαξη αφορούσε την αμφισβήτηση του ελάχιστου (τεκμαρτού) εισοδήματος ύψους 14.534,52€, βάσει των άρθρων 28Α-28Δ του Ν. 4172/2013, ισχυριζόμενη αντισυνταγματικότητα των διατάξεων και πραγματικές ζημίες. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας ότι η προσφεύγουσα δεν ακολούθησε τη νόμιμη διαδικασία αμφισβήτησης (π.χ., συμπλήρωση κωδικού 443 στο Ε1) και ότι οι ισχυρισμοί περί αντισυνταγματικότητας ξεπερνούν την αρμοδιότητα της Διοίκησης. Επιπλέον, τα ιατρικά δικαιολογητικά που προσκομίστηκαν δεν αφορούσαν το φορολογικό έτος 2023. Επομένως, η οριστική φορολογική υποχρέωση (προς πληρωμή) ύψους 3.163,25€ επικυρώνεται.

Η απόφαση 21/08.01.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή του προσφεύγοντος κατά της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023 του ΚΕΦΟΔΕ Αττικής. Ο προσφεύγων, δικηγόρος, αμφισβητούσε το συνολικό καταλογιζόμενο ποσό ύψους 5.237,61 € (που περιλαμβάνει κύριο φόρο 4.534,87 €, προκαταβολή φόρου 346,85 €, λοιπά συμβεβαιούμενα 30,89 € και τέλος επιτηδεύματος 325,00 €). Ο προσδιορισμός έγινε με την εφαρμογή του τεκμήριου ελάχιστου καθαρού εισοδήματος (12.634,32 €) των άρθρων 28Α-28Δ του ν.4172/2013, μολονότι ο ίδιος είχε δηλώσει ζημία (1.740,68 €) από την επιχειρηματική δραστηριότητα. Η διοίκηση απέρριψε την προσφυγή, καθώς ο προσφεύγων δεν συμπλήρωσε τον κωδικό 443 για την αμφισβήτηση του ελάχιστου εισοδήματος ούτε ακολούθησε τη διαδικασία ελέγχου (παρ. 4 άρθρου 28Α), ενώ οι ισχυρισμοί του περί αντισυνταγματικότητας ανήκουν στην αρμοδιότητα των Δικαστηρίων.

Η απόφαση 395/12-03-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά Πράξης Διοικητικού Προσδιορισμού φόρου εισοδήματος Φυσικού Προσώπου για το φορολογικό έτος 2023. Ο προσφεύγων ζητούσε την ακύρωση της πράξης και τον υπολογισμό του φόρου βάσει του πραγματικού δηλωθέντος εισοδήματος, και όχι βάσει του ελάχιστου τεκμαρτού εισοδήματος που προσδιορίστηκε κατ' εφαρμογή των άρθρων 28Α-28Δ του ν. 4172/2013. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών έκρινε ότι ορθώς και νομίμως ενήργησε η Φορολογική Διοίκηση, καθώς ο προσφεύγων δεν είχε συμπληρώσει τους Κωδικούς 443-444 του εντύπου Ε1, οι οποίοι απαιτούνταν για την νόμιμη αμφισβήτηση του τεκμηρίου και την αιτούμενη διενέργεια ελέγχου. Ως εκ τούτου, το τελικό χρεωστικό υπόλοιπο διατηρήθηκε στο ποσό των 2.240,79 €.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη της ενδικοφανούς προσφυγής μιας φορολογουμένης κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2023, η οποία αφορούσε την επιβολή ελάχιστου τεκμαρτού εισοδήματος. Η προσφεύγουσα, εκμεταλλεύτρια σχολικού κυλικείου και οδηγός ταξί (δευτερεύουσα δραστηριότητα), αμφισβητούσε το ποσό. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών αποφάσισε ότι η αναλογική μείωση του τεκμαρτού εισοδήματος λόγω χρονικού περιορισμού στη μία δραστηριότητα (σχολικό κυλικείο) δεν εφαρμόζεται, καθώς ασκούσε παράλληλα και τη δραστηριότητα των υπηρεσιών ταξί χωρίς χρονικό περιορισμό. Επιπλέον, το δικαίωμα αμφισβήτησης του ελάχιστου ποσού (κωδ. 443) απωλέστηκε, επειδή δεν συμπλήρωσε το προβλεπόμενο ερωτηματολόγιο εντός της εξήντα (60) ημερών προθεσμίας. Ως εκ τούτου, επικυρώθηκε η οριστική φορολογική υποχρέωση ύψους 3.301,99€.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά Πράξης Διοικητικού Προσδιορισμού Φόρου του φορολογικού έτους 2023, η οποία προέκυψε από τον προσδιορισμό ελάχιστου καθαρού εισοδήματος (άρθρα 28Α-28Δ ΚΦΕ) στο ποσό των 23.868,52€. Ο προσφεύγων είχε επιχειρήσει να μειώσει αυτό το ποσό σε 16.675,00€ μέσω εκπρόθεσμης τροποποιητικής δήλωσης, επιμερίζοντας αναδρομικά πωλήσεις σε νέο ΚΑΔ με ημερομηνία έναρξης 31/12/2023. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή. Η απόρριψη βασίστηκε στο σκεπτικό ότι η αναδρομική τροποποίηση του Ε3 δεν ήταν ορθή, διότι οι εν λόγω συναλλαγές αφορούσαν το διάστημα 01/01/2023 – 31/12/2023, δηλαδή πριν την έναρξη του νέου ΚΑΔ. Επίσης, ο προσφεύγων δεν ακολούθησε τη νόμιμη διαδικασία (άρθρο 28Α παρ. 4 ΚΦΕ) για την αμφισβήτηση του τεκμαρτού εισοδήματος, μη συμπληρώνοντας τον κωδικό 443 στο έντυπο Ε1. Ως αποτέλεσμα, επικυρώθηκε η οριστική φορολογική υποχρέωση ποσού 5.674,40€.

Η απόφαση 55/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της Πράξης Διοικητικού Προσδιορισμού Φορολογίας Εισοδήματος φορολογικού έτους 2023. Η πράξη είχε προσδιορίσει ελάχιστο καθαρό εισόδημα 14.534,52 € βάσει των άρθρων 28Α επ. του ν.4172/2013. Ο προσφεύγων αμφισβητεί το τεκμήριο ως αντίθετο σε συνταγματικές αρχές (ισότητα, αναλογικότητα, δικαστική προστασία) και ως εσφαλμένο, βασιζόμενο στον κατώτατο μισθό εξαρτημένης εργασίας. Η Διεύθυνση αποφάσισε την απόρριψη, καθώς ο προσφεύγων δεν ακολούθησε την προβλεπόμενη διοικητική διαδικασία αμφισβήτησης (μη συμπλήρωση κωδικού 443 του εντύπου Ε1) και επειδή ο έλεγχος συνταγματικών κανόνων ανήκει στην αποκλειστική δικαιοδοσία των δικαστηρίων. Επικυρώνεται η αρχική πράξη, με οριστικό ποσό επιστροφής φόρου 121,92 €.