Η παρούσα απόφαση του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2023, με χρεωστικό ποσό 3.893,35€. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι φορολογήθηκε τεκμαρτά βάσει ελαχίστου καθαρού εισοδήματος (14.534,52€), ενώ είχε δηλώσει ζημιά, υποστηρίζοντας ότι η πράξη παραβιάζει το Σύνταγμα. Η Διοίκηση απέρριψε την προσφυγή, καθώς ο προσφεύγων δεν ακολούθησε την προβλεπόμενη διαδικασία για την αμφισβήτηση του τεκμαρτού εισοδήματος – δηλαδή, δεν συμπλήρωσε τον κωδικό 443 του εντύπου Ε1, όπως απαιτείται από το άρθρο 28Α παρ. 4 του ΚΦΕ και την Α.1055/2024 Απόφαση.

Η απόφαση 1134/17-06-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά της απόφασης της ΔΟΥ Πρέβεζας, με την οποία είχε απορριφθεί αίτηση της προσφεύγουσας για αμφισβήτηση του ελάχιστου τεκμαρτού εισοδήματος ύψους 14.534,52€ για το φορολογικό έτος 2023, επικαλούμενη αντικειμενικούς λόγους σύμφωνα με το άρθρο 28Α παρ. 3 του Ν.4172/2013. Η ΔΕΔ έκρινε ότι οι ισχυρισμοί της προσφεύγουσας περί αδυναμίας άσκησης της δραστηριότητας λόγω ανωτέρας βίας (καταστροφή κτιρίου, μη έκδοση οικοδομικής άδειας, οικονομική αδυναμία) δεν αποδεικνύονται από έγγραφα δημόσιας αρχής, αλλά μόνο από τεχνική έκθεση ιδιώτη μηχανικού, και δεν συγκροτούν τις περιοριστικά αναφερόμενες περιπτώσεις ανωτέρας βίας, με αποτέλεσμα την επικύρωση της αρχικής απορριπτικής απόφασης.

Η απόφαση (Αρ. 1203/01.07.2025) του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023, ύψους 2.212,10€, η οποία βασίστηκε στον προσδιορισμό ελάχιστου τεκμαρτού εισοδήματος από επιχειρηματική δραστηριότητα (14.534,52€). Ο προσφεύγων, φορολογικός κάτοικος αλλοδαπής, ισχυρίστηκε ότι το τεκμαρτό ποσό έπρεπε να μειωθεί λόγω εισοδημάτων από μισθωτή εργασία στο εξωτερικό, βάσει του άρθρου 28Β ΚΦΕ, ή λόγω ανωτέρας βίας. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ο προσφεύγων δεν είχε υποχρέωση δήλωσης εισοδήματος μισθωτής εργασίας στην Ελλάδα και, επομένως, δεν μπορούσε να εφαρμοστεί η μείωση. Επιπλέον, απέρριψε τους ισχυρισμούς για ανωτέρα βία, καθώς ο προσφεύγων δεν είχε ακολουθήσει τη νόμιμη διαδικασία αμφισβήτησης του τεκμηρίου, είτε μέσω αίτησης για αντικειμενικούς λόγους (Άρθρο 28Α παρ. 3) είτε μέσω αιτήματος διενέργειας ελέγχου (Άρθρο 28Α παρ. 4), με τη συμπλήρωση του κωδικού 443.

Η Απόφαση 138/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της Πράξης Διοικητικού Προσδιορισμού Φόρου (φορολογικό έτος 2023) της Δ.Ο.Υ. Αργοστολίου, η οποία επέβαλε ελάχιστο τεκμαρτό εισόδημα ύψους 14.534,52 € βάσει των άρθρων 28Α-28Δ του ΚΦΕ. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι το ακίνητό της (τουριστική επιπλωμένη κατοικία) ήταν υπό ανέγερση και μη λειτουργικό, συνεπώς δεν είχε παραχθεί εισόδημα. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η προσφεύγουσα δεν ακολούθησε τη νόμιμη διαδικασία αμφισβήτησης του τεκμηρίου (άρθρο 28Α παρ. 4 ΚΦΕ και Απόφαση Α.1055/2024) καθώς δεν υπέβαλε αίτημα ελέγχου, με αποτέλεσμα την απώλεια του σχετικού δικαιώματος. Παράλληλα, για τους αντικειμενικούς λόγους (μη ολοκλήρωση ακινήτου), κρίθηκε ότι δεν προσκομίστηκαν πλήρη και επαρκή αποδεικτικά στοιχεία. Ως εκ τούτου, η αρχική πράξη φόρου επικυρώνεται, με καταλογιζόμενο ποσό πληρωμής 4.406,18 €.

Η απόφαση 591/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της φορολογουμένης κατά της απόφασης απόρριψης της Δ.Ο.Υ. Έδεσσας. Η προσφεύγουσα αμφισβητούσε το ελάχιστο τεκμαρτό εισόδημα, ύψους 14.534,52 €, που της επιβλήθηκε για το φορολογικό έτος 2023, επικαλούμενη λόγους ανωτέρας βίας. Συγκεκριμένα, ανέφερε σοβαρά προβλήματα υγείας του συζύγου της με αναπηρία 67%, τα οποία την εμπόδιζαν να εργάζεται συνεχώς. Η ΔΕΔ επικύρωσε την απορριπτική απόφαση, κρίνοντας ότι ο επικαλούμενος λόγος δεν περιλαμβάνεται στους αντικειμενικούς λόγους αμφισβήτησης του άρθρου 28Α παρ. 3 του Ν.4172/2013, ούτε και στις περιπτώσεις μειώσεων των άρθρων 28Β, 28Γ και 28Δ. Τονίστηκε, επίσης, ότι η προσφεύγουσα δεν είχε επιλέξει τη διαδικασία αίτησης ελέγχου για ιδιαίτερους λόγους (άρθρο 28Α παρ. 4) κατά την υποβολή της δήλωσης φορολογίας εισοδήματος.

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας επιτηδευματία (λιανικό εμπόριο) κατά της πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2023. Η προσφεύγουσα αμφισβητούσε το τεκμήριο του ελάχιστου ετήσιου εισοδήματος (€11.149,77), προβάλλοντας δύο βασικούς λόγους: α) την αντισυνταγματικότητα της διάταξης του άρθρου 28Α ΚΦΕ περί τεκμαρτού εισοδήματος (παραβίαση αρχών ισότητας και φοροδοτικής ικανότητας), και β) αντικειμενικούς λόγους (σοβαρή νοσηλεία μετά την απώλεια της κόρης της), ισχυριζόμενη μηδενικό εισόδημα. Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι οι αντικειμενικοί λόγοι (νοσηλεία) είχαν ήδη εξεταστεί από τη Φορολογική Διοίκηση, η οποία μείωσε αναλογικά το τεκμήριο (από €14.375,24 σε €11.149,77). Επίσης, έκρινε ότι ο έλεγχος της συνταγματικότητας των νόμων ανήκει αποκλειστικά στη δικαιοδοσία των Δικαστηρίων και όχι στα όργανα της Διοίκησης. Ως εκ τούτου, η ενδικοφανής προσφυγή απορρίφθηκε, με την οριστική φορολογική υποχρέωση να παραμένει στα €1.152,95.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής, με ημερομηνία κατάθεσης 29.10.24, κατά Πράξης Διοικητικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος. Ο προσφεύγων ζητούσε την ακύρωση της πράξης, ισχυριζόμενος ότι δεν ασκεί ατομική δραστηριότητα λόγω σοβαρού προβλήματος υγείας, το οποίο δεν του επέτρεψε να δηλώσει τη διακοπή αυτής, με αποτέλεσμα να προσδιοριστεί ελάχιστο καθαρό εισόδημα ύψους 14.534,52€. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη για δύο λόγους. Πρώτον, διότι ο προσφεύγων είχε ήδη ασκήσει προηγούμενη ενδικοφανή προσφυγή κατά της ίδιας πράξης, η οποία είχε απορριφθεί. Δεύτερον, η κρινόμενη προσφυγή ασκήθηκε εκπρόθεσμα, καθώς η πράξη θεωρήθηκε κοινοποιηθείσα στις 15.07.24, ενώ η προσφυγή κατατέθηκε στις 29.10.24, δηλαδή μετά την πάροδο της προβλεπόμενης προθεσμίας των τριάντα (30) ημερών.

Η απόφαση 34/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της Πράξης Διοικητικού Προσδιορισμού Φορολογίας Εισοδήματος φορολογικού έτους 2023. Η πράξη επέβαλε φόρο ύψους 1.820,82 € βάσει του τεκμαρτού ελάχιστου καθαρού εισοδήματος ύψους 12.734,52 €, κατ’ εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 28Α-28Δ του ν.4172/2013 (τεκμήριο). Η προσφεύγουσα αμφισβήτησε το τεκμήριο επικαλούμενη αντίθεση σε συνταγματικές αρχές. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε την προσφυγή, καθώς η φορολογούμενη δεν ακολούθησε την προβλεπόμενη διαδικασία αμφισβήτησης (μη συμπλήρωση κωδικού 443 του εντύπου Ε1), και έκρινε ότι ο έλεγχος των συνταγματικών ισχυρισμών ανήκει στην αποκλειστική δικαιοδοσία των Δικαστηρίων.

Η απόφαση 1042/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή φορολογουμένης κατά πράξης προσδιορισμού φόρου εισοδήματος ύψους 1.919,54 € για το φορολογικό έτος 2023, ο οποίος βασίστηκε στο ελάχιστο τεκμαρτό εισόδημα επιχειρηματικής δραστηριότητας σύμφωνα με τα άρθρα 28Α-28Γ του Ν. 4172/2013. Η προσφεύγουσα ζήτησε την ακύρωση, επικαλούμενη αντικειμενικούς λόγους αδυναμίας άσκησης δραστηριότητας λόγω εγκυμοσύνης και τοκετού (3/6/2023). Η ΔΕΔ έκρινε ότι η φορολογούμενη δεν προσκόμισε τα προβλεπόμενα δικαιολογητικά για την εγκυμοσύνη (βεβαίωση από ΗΓΙΚΑ ή δημόσιο νοσοκομείο) και επιπλέον εξέδωσε τρία τιμολόγια παροχής υπηρεσιών μετά την ημερομηνία τοκετού (26/06/2023, 25/09/2023, 02/11/2023), γεγονός που καταρρίπτει τον ισχυρισμό της περί αντικειμενικής αδυναμίας. Συνεπώς, η Φορολογική Διοίκηση ενήργησε ορθά και νόμιμα, διατηρώντας την αρχική υποχρέωση.

Η απόφαση 242 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023, ύψους 1.007,34€ (736,51€ κύριος φόρος και 270,83€ τέλος επιτηδεύματος), καθώς και κατά της σιωπηρής απόρριψης αίτησης αμφισβήτησης του τεκμαρτού ελάχιστου ετήσιου εισοδήματος (10.432,34€) βάσει του Άρθρου 28Α ΚΦΕ. Η προσφυγή κατά της πράξης προσδιορισμού φόρου κρίθηκε εκπρόθεσμη. Ο προσφεύγων επικαλέστηκε αντικειμενικούς λόγους για μείωση του τεκμηρίου λόγω της γέννησης της θυγατέρας του (23/10/2022), ζητώντας την εφαρμογή της διάταξης του άρθρου 28Α παρ. 3 περ. δ. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό, καθώς η εν λόγω διάταξη αφορά την αδυναμία άσκησης δραστηριότητας λόγω εγκυμοσύνης ή κατά τους δώδεκα (12) μήνες μετά τον τοκετό, προϋποθέσεις που αφορούν τη σύζυγο, όχι τον ίδιο. Με βάση την αρχή της νομιμότητας, η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή, διατηρώντας την οριστική φορολογική υποχρέωση.