Η απόφαση 223/05.02.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την ενδικοφανή προσφυγή ενός ατομικού επιχειρηματία παροχής υπηρεσιών τυχερών παιχνιδιών κατά πράξεων οριστικού διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2018, 2019 και 2020. Οι προσβαλλόμενες πράξεις της Δ.Ο.Υ. Πατρών δημιουργήθηκαν λόγω μη αναγνώρισης δαπανών (όπως καύσιμα και είδη διατροφής) ως εκπιπτόμενες. Η ΔΕΔ αποδέχτηκε την προσφυγή και ακύρωσε τις πράξεις για λόγους τυπικής πλημμέλειας. Κρίθηκε βάσιμος ο ισχυρισμός του προσφεύγοντα περί ανύπαρκτης και ανεπαρκούς αιτιολογίας στην έκθεση ελέγχου της Δ.Ο.Υ. Πατρών, καθώς αυτή υιοθέτησε τα πορίσματα άλλης υπηρεσίας χωρίς επαρκείς δικές της επαληθεύσεις και παρουσίασε αναντιστοιχία στο σκεπτικό της. Η αρμόδια φορολογική αρχή εντέλλεται να ενεργήσει εκ νέου, τηρώντας τη νόμιμη διαδικασία.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη της ενδικοφανούς προσφυγής ενός ατομικού επιχειρηματία κατά τεσσάρων Πράξεων Επιβολής Προστίμου, συνολικού ύψους 176.534,48 ευρώ, που του επιβλήθηκαν για τα φορολογικά έτη 2018 έως 2021. Τα πρόστιμα επιβλήθηκαν λόγω μη έκδοσης 25.666 Αποδείξεων Λιανικών Συναλλαγών, καθώς εντοπίστηκαν αποκλίσεις στις πωλήσεις βάσει εισπράξεων από τράπεζες, κάρτες και αντικαταβολές. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε τους λόγους της προσφυγής, συμπεριλαμβανομένου του ισχυρισμού περί εσφαλμένου υπολογισμού ΦΠΑ και μη λήψης υπόψη επιστροφών πωλήσεων, καθώς ο προσφεύγων δεν προσκόμισε τα απαιτούμενα παραστατικά (τεκμήρια) για την τεκμηρίωση των ισχυρισμών του. Ως εκ τούτου, οι προσβαλλόμενες πράξεις επικυρώνονται.

Η απόφαση 901/19.05.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2019 και 2020. Οι πράξεις αφορούσαν τη μείωση της δηλωθείσας ζημίας του προσφεύγοντος, ατομικού επιχειρηματία στο χονδρικό εμπόριο ειδών ιματισμού, λόγω μη αναγνώρισης δαπανών από λήψη τριών εικονικών φορολογικών στοιχείων (συν. καθαρή αξία 6.300,00€). Η ΔΕΔ επικύρωσε τα πορίσματα του ελέγχου, σύμφωνα με τα οποία ο εκδότης των στοιχείων δεν διέθετε την απαραίτητη υλικοτεχνική οργάνωση. Απορρίφθηκαν όλοι οι ισχυρισμοί του προσφεύγοντος, συμπεριλαμβανομένων αυτών περί έλλειψης αιτιολογίας, καλοπιστίας και παραβίασης του τεκμηρίου αθωότητας, καθώς δεν προσκόμισε στοιχεία που να επιβεβαιώνουν την πραγματοποίηση των συναλλαγών.

Η απόφαση 573/08-04-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός ατομικού επιχειρηματία χονδρικού εμπορίου ξηρών καρπών. Η προσφυγή στρεφόταν κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Βασικός λόγος καταλογισμού του φόρου εισοδήματος ήταν η μη αναγνώριση δαπανών αγορών συνολικού ύψους 970.762,13€ (2018) και 1.143.320,52€ (2019), επειδή η εξόφλησή τους, αξίας άνω των 500€, δεν έγινε με χρήση τραπεζικού μέσου πληρωμής, σύμφωνα με το άρθρο 23 περ. β’ του ν. 4172/2013. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντος, επιβεβαιώνοντας τις συνολικές οφειλές (φόρος, πρόστιμο, εισφορά αλληλεγγύης) ύψους 744.482,93€ για το 2018 και 879.374,89€ για το 2019, καθώς και τις πράξεις ΦΠΑ.

Η απόφαση (Αριθμ. 431/19-03-2025) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός επιχειρηματία παροχής υπηρεσιών μεταφοράς ασφάλτου κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. για τα φορολογικά έτη 2021 και 2022. Ο προσφεύγων αμφισβήτησε κυρίως την απόρριψη δαπανών βενζίνης (65.624 λίτρα το 2021 και 39.927 λίτρα το 2022) και δαπανών ανακατασκευής κτιρίου. Η φορολογική αρχή έκρινε την κατανάλωση βενζίνης υπερβολική και μη παραγωγική, καθώς ο προσφεύγων ήταν ο μοναδικός χειριστής μηχανημάτων, καθιστώντας αδύνατη την ταυτόχρονη και συνεχή χρήση όλων των βενζινοκίνητων εργαλείων. Απέρριψε επίσης τις δαπάνες ανακατασκευής (συμπεριλαμβανομένης πισίνας) ως προσωπικές καταναλωτικές. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών επικύρωσε τις προσβαλλόμενες πράξεις και τη συνολική φορολογική οφειλή.

Η απόφαση 960/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής ενός αγρότη κτηνοτρόφου κατά πράξεων της Δ.Ο.Υ. Ιωαννίνων για το φορολογικό έτος 2018. Ο προσφεύγων αμφισβήτησε τον προσδιορισμό διαφορετικής τιμής πώλησης των ζώων, τη μη εκπεσιμότητα δαπανών καυσίμων και δαπανών άνω των 500€ λόγω μη σύννομου τρόπου εξόφλησης. Η ΔΕΔ επικύρωσε τις διαπιστώσεις του ελέγχου περί υποτιμολόγησης ζώντων ζώων και μη εκπιπτόμενων δαπανών καυσίμων. Ωστόσο, αναγνώρισε προς έκπτωση δαπάνες καθαρής αξίας 32.182,35€, καθώς αποδείχθηκε ότι εξοφλήθηκαν με τραπεζικές επιταγές. Κατόπιν αυτού, η πράξη διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος τροποποιήθηκε, ενώ οι πράξεις Φ.Π.Α. και επιβολής προστίμου επικυρώθηκαν.

Η απόφαση 1013 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, Φ.Π.Α., και επιβολής προστίμων της Δ.Ο.Υ. Έδεσσας για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Ο προσφεύγων αμφισβήτησε την εγκυρότητα των πράξεων, ισχυριζόμενος παραγραφή του δικαιώματος του Δημοσίου και πλημμελή αιτιολογία, κυρίως λόγω της μη αναγνώρισης δαπανών. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε αμφότερους τους ισχυρισμούς. Διαπίστωσε ότι οι προσβαλλόμενες πράξεις κοινοποιήθηκαν εμπρόθεσμα (έως 31-12-2024), εντός της πενταετούς προθεσμίας παραγραφής. Επίσης, έκρινε νόμιμη τη μη αναγνώριση δαπανών, καθώς ο προσφεύγων δεν προσκόμισε το μητρώο παγίων και τα παραστατικά αγορών του 2018, τα οποία υποχρεούταν να διαφυλάσσει μέχρι το τέλος του 2024. Συνεπώς, επικυρώθηκαν τα καταλογιζόμενα ποσά φόρου και προστίμων (συνολικά άνω των 25.000€).

Η υπ' αριθμό 31/09.01.2025 απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός ατομικού επιχειρηματία που δραστηριοποιείται στην κατασκευή μηχανημάτων, κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. της Δ.Ο.Υ. Λάρισας για το φορολογικό έτος 2018. Οι πράξεις επιβλήθηκαν λόγω της μη αναγνώρισης προς έκπτωση συνολικής καθαρής αξίας €78.663,00 από οκτώ (8) φορολογικά στοιχεία, τα οποία κρίθηκαν ως εικονικά ως προς το σύνολο της συναλλαγής, καθώς αφορούσαν ανύπαρκτες συναλλαγές. Η ΔΕΔ έκρινε βάσιμες τις διαπιστώσεις του ελέγχου ότι η εκδότρια των τιμολογίων δεν διέθετε την απαραίτητη υλικοτεχνική υποδομή για την παροχή των αγαθών/υπηρεσιών, ενώ ο προσφεύγων δεν απέδειξε την πραγματοποίηση των συναλλαγών ούτε την καλοπιστία του ως λήπτη, η οποία εν τέλει δεν εξετάζεται στην περίπτωση αυτή. Ως εκ τούτου, επικυρώθηκε η συνολική φορολογική υποχρέωση ύψους €75.437,04 (συμπεριλαμβανομένων φόρων και προστίμων).

Η απόφαση 111/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξεων του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Δράμας. Οι προσβαλλόμενες πράξεις αφορούσαν οριστικές πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος/Φ.Π.Α. και επιβολής προστίμων για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, καθώς και πράξη επιβολής προστίμου άρθρου 54 Ν. 4987/2022 για το φορολογικό έτος 2024. Ο προσφεύγων, ατομική επιχείρηση λιανικού εμπορίου, ζητούσε την ακύρωση των πράξεων, ισχυριζόμενος εσφαλμένο προσδιορισμό εισοδήματος και ΦΠΑ μέσω της έμμεσης τεχνικής των αναλογιών, καθώς και εσφαλμένη απόρριψη δαπανών μισθοδοσίας. Η ΔΕΔ έκρινε τους ισχυρισμούς αβάσιμους, καθώς ο έλεγχος εφάρμοσε νόμιμα την αρχή των αναλογιών λόγω παραβάσεων, και ο προσφεύγων δεν προσκόμισε στοιχεία για την απόδειξη του ύψους των εσόδων του ούτε για την εκπεσιμότητα των δαπανών μισθοδοσίας. Επίσης, απέρριψε τους ισχυρισμούς περί παραβίασης των αρχών της αναλογικότητας, χρηστής διοίκησης και δικαιολογημένης εμπιστοσύνης. Ως αποτέλεσμα, η αρχική φορολογική υποχρέωση διατηρείται στα καταλογισθέντα ποσά, συνολικού ύψους 134.401,55€ για το 2018, 96.819,74€ για το 2019 (εισόδημα/ειδική εισφορά/πρόστιμο), 158.918,86€ για το ΦΠΑ 2018 και 143.401,22€ για το ΦΠΑ 2019, συν τα πρόστιμα άρθρου 54 Ν. 4987/2022.

Η απόφαση 466/21.03.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός παραγωγού ακατέργαστου γάλακτος κατά τεσσάρων οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Ο προσφεύγων αμφισβήτησε την απόρριψη δαπανών, ύψους €124.815,33 για το 2018 και €148.226,00 για το 2019, οι οποίες κρίθηκαν μη εκπιπτόμενες. Οι κυριότεροι λόγοι απόρριψης περιλάμβαναν την έλλειψη αποδεικτικών πληρωμής με τραπεζικό μέσο για ποσά άνω των €500, τη μη τεκμηρίωση δαπανών καυσίμων, τον αυθαίρετο υπολογισμό ζημιών από θανάτωση ζώων και μη καταβληθεισών ασφαλιστικών εισφορών. Η ΔΕΔ επικύρωσε τις προσβαλλόμενες πράξεις, τροποποιώντας μόνο τη νομική βάση επιβολής προστίμου στον ν. 4987/2022.