Η Απόφαση 446/19-03-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φ.Π.Α. και Πράξης Επιβολής Προστίμου για τη φορολογική περίοδο 01/01/2018 – 31/12/2018. Ο προσφεύγων αμφισβήτησε τη μείωση του πιστωτικού υπολοίπου κατά 5.173,80 ΕΥΡΩ, η οποία προέκυψε επειδή ο έλεγχος δεν αναγνώρισε Φ.Π.Α. 5.173,80 ΕΥΡΩ επί δαπανών καθαρής αξίας 21.583,89 ΕΥΡΩ (κυρίως καυσίμων). Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε έλλειψη αιτιολογίας, παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας (λόγω απόρριψης του συνόλου των δαπανών καυσίμων) και πλημμελή διενέργεια ελέγχου. Η ΔΕΔ έκρινε τους ισχυρισμούς αβάσιμους, τονίζοντας ότι η απόρριψη των δαπανών βασίστηκε στην έλλειψη νομίμων δικαιολογητικών (όπως η μη αναγραφή αριθμού κυκλοφορίας σε Α.Λ.Π.) και ότι τα πορίσματα του ελέγχου ήταν πλήρως τεκμηριωμένα.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φ.Π.Α. και Πράξης Επιβολής Προστίμου για τη φορολογική περίοδο 01/01/2019 – 31/12/2019. Το καταλογιζόμενο ποσό ανέρχεται σε €14.527,38. Ο προσφεύγων ζήτησε την ακύρωση των πράξεων επικαλούμενος έλλειψη νόμιμης αιτιολογίας, νόμιμη καταχώρηση δαπανών και παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας και της χρηστής διοίκησης. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τους ισχυρισμούς, κρίνοντας ότι τα πορίσματα του ελέγχου ήταν τεκμηριωμένα. Η διαφορά φόρου οφείλεται στην απόρριψη Φ.Π.Α. εκπιπτόμενων δαπανών καθαρής αξίας €60.410,65. Συγκεκριμένα, απορρίφθηκαν αποδείξεις λιανικής πώλησης καυσίμων (ΑΛΠ) και τιμολόγια που δεν έφεραν τον αριθμό κυκλοφορίας του οχήματος ή αφορούσαν οχήματα σε ακινησία, ή επειδή δεν προσκομίστηκαν τα σχετικά παραστατικά. Ως εκ τούτου, η οριστική φορολογική υποχρέωση επικυρώθηκε στο αρχικό ποσό.

Η απόφαση 295/21.02.2025 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υπέβαλε ατομική επιχείρηση (χονδρικό εμπόριο επιτραπέζιων ρολογιών) κατά της οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος/πράξης επιβολής προστίμου (φορολογικό έτος 2020) του 1ου ΕΛ.ΚΕ. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ. Η αρχική πράξη επέβαλε φόρο 22.587,09€ πλέον προστίμου 11.293,55€, επειδή η φορολογική αρχή δεν αναγνώρισε προς έκπτωση δαπάνες καθαρής αξίας 51.400,00€, λόγω λήψης δύο εικονικών φορολογικών στοιχείων για ανύπαρκτες συναλλαγές. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας (έλλειψη αιτιολογίας, καλή πίστη, παραβίαση τεκμηρίου αθωότητας, αναλογικότητας και προηγούμενης ακρόασης). Η απόφαση επιβεβαίωσε την εικονικότητα των στοιχείων, επικαλούμενη την έλλειψη υλικοτεχνικής υποδομής και οικονομικής οργάνωσης του εκδότη, καθώς και το γεγονός ότι τα τραπεζικά παραστατικά πληρωμής δεν αποδείκνυαν από μόνα τους την πραγματοποίηση των συναλλαγών.

Η απόφαση 225/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2018, επιβεβαιώνοντας καταλογισμό συνολικού ποσού 77.376,47€. Ο προσφεύγων είχε λάβει και καταχωρήσει εικονικά φορολογικά στοιχεία (ανύπαρκτα ως προς τη συναλλαγή) από δύο οντότητες, συνολικής καθαρής αξίας περίπου 35.000€. Επιπλέον, κρίθηκαν μη εκπιπτόμενες δαπάνες καθαρής αξίας 70.015,50€ επειδή η εξόφλησή τους δεν έγινε με χρήση τραπεζικού μέσου πληρωμής. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντος περί έλλειψης αιτιολογίας, καλοπιστίας και παραβίασης της αρχής της αναλογικότητας, καθώς η φορολογική αρχή εξήγησε επαρκώς την εικονικότητα των εκδοτών και ο προσφεύγων δεν προσκόμισε στοιχεία που να επιβεβαιώνουν τους ισχυρισμούς του.

Η απόφαση 958/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ομόρρυθμης εταιρίας κατά Οριστικών Πράξεων Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος (€2.160,75) και Φ.Π.Α. (€2.438,46) για το φορολογικό έτος 2018. Ο καταλογισμός προέκυψε λόγω της λήψης και καταχώρησης εικονικών φορολογικών στοιχείων συνολικής καθαρής αξίας 6.773,51 ΕΥΡΩ από την εταιρεία «...............» για συναλλαγές ανύπαρκτες στο σύνολο τους. Η Δ.Ε.Δ. επικύρωσε τα πορίσματα του ελέγχου, κρίνοντας ότι η εκδότρια εταιρεία (από την οποία λήφθηκαν τα στοιχεία) δεν διέθετε την απαραίτητη υποδομή, μηχανήματα, ή προσωπικό για την παροχή αγαθών/υπηρεσιών, ενώ συμμετείχε σε κύκλωμα έκδοσης εικονικών τιμολογίων. Ως εκ τούτου, οι ισχυρισμοί της προσφεύγουσας περί ουσιαστικών και πραγματικών συναλλαγών απορρίφθηκαν.

Η απόφαση 676 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών της ΑΑΔΕ, ημερομηνίας 28-04-2025, απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της πράξης διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ και επιβολής προστίμου για τη φορολογική περίοδο 01.01.2022 - 31.12.2022. Η πράξη επέβαλε συνολικά 38.453,89€ (φόρο 25.635,93€ και πρόστιμο 12.817,96€) και δεν αναγνώρισε πιστωτικό υπόλοιπο 69.168,08€ προς επιστροφή. Η κύρια αιτία ήταν η μη αναγνώριση προς έκπτωση ΦΠΑ 23.352,02€ από δαπάνες καυσίμων συνολικής καθαρής αξίας 97.300,12€, οι οποίες τεκμηριώθηκαν με αποδείξεις λιανικών συναλλαγών (Α.Λ.Σ.) που δεν έφεραν τον απαραίτητο αριθμό κυκλοφορίας ή ΑΦΜ για να αποδειχθεί η επαγγελματική τους χρήση. Απορρίφθηκαν επίσης δαπάνες ύψους 2.516,92€ (ΦΠΑ 603,91€) λόγω μη προσκόμισης στοιχείων. Ο προσφεύγων επικαλέστηκε την αναγκαιότητα των δαπανών για τη δραστηριότητά του (χονδρικό εμπόριο σκραπ) και τις αρχές της χρηστής διοίκησης και αναλογικότητας, αλλά η ΔΕΔ έκρινε ορθή την καταλογιστική πράξη.

Η απόφαση 424/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής επιχείρησης κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και Πράξης Επιβολής Προστίμου φορολογικού έτους 2019, συνολικού ύψους 49.115,22 € (Φόρος Εισοδήματος 32.743,48 € πλέον προστίμου 16.371,74 €). Η επιχείρηση ζήτησε την ακύρωση της πράξης, προβάλλοντας κύρια τους ισχυρισμούς ότι το ένα μέλος χρησιμοποιούσε λογαριασμούς για ηλεκτρονικό τζόγο και ότι η εταιρεία είχε καταβάλει οφειλές προς το Δημόσιο του πατέρα των εταίρων, καθώς και ότι οι μη εκπιπτόμενες δαπάνες καταλογίστηκαν εσφαλμένα. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας ότι οι ισχυρισμοί περί τζόγου και χρεών ήταν αόριστοι και δεν συσχετίζονταν με τον έλεγχο. Επιπλέον, για τις μη εκπιπτόμενες δαπάνες (35.004,91 €), η προσφεύγουσα δεν προσκόμισε κανένα νεότερο στοιχείο για να αντικρούσει τις βάσιμες διαπιστώσεις του ελέγχου, αποτυγχάνοντας να φέρει το βάρος της απόδειξης.

Η απόφαση 960/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής ενός αγρότη κτηνοτρόφου κατά πράξεων της Δ.Ο.Υ. Ιωαννίνων για το φορολογικό έτος 2018. Ο προσφεύγων αμφισβήτησε τον προσδιορισμό διαφορετικής τιμής πώλησης των ζώων, τη μη εκπεσιμότητα δαπανών καυσίμων και δαπανών άνω των 500€ λόγω μη σύννομου τρόπου εξόφλησης. Η ΔΕΔ επικύρωσε τις διαπιστώσεις του ελέγχου περί υποτιμολόγησης ζώντων ζώων και μη εκπιπτόμενων δαπανών καυσίμων. Ωστόσο, αναγνώρισε προς έκπτωση δαπάνες καθαρής αξίας 32.182,35€, καθώς αποδείχθηκε ότι εξοφλήθηκαν με τραπεζικές επιταγές. Κατόπιν αυτού, η πράξη διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος τροποποιήθηκε, ενώ οι πράξεις Φ.Π.Α. και επιβολής προστίμου επικυρώθηκαν.

Η απόφαση αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής εταιρείας κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και Φ.Π.Α. για τα φορολογικά έτη 2018 έως 2021, καθώς και κατά πράξεων επιβολής προστίμων. Αρχικά, οι πράξεις βασίστηκαν στην προσδιοριστική μέθοδο «με κάθε διαθέσιμο στοιχείο» λόγω μη προσκόμισης βιβλίων από την εταιρεία. Μετά από δύο αναπομπές και την υποβολή νέων λογιστικών και μισθοδοτικών στοιχείων, ο έλεγχος αναγνώρισε εκπιπτόμενες δαπάνες και αγορές, με αποτέλεσμα την τροποποίηση (μείωση) του καταλογιζόμενου κύριου φόρου και των προστίμων Φ.Ε. και Φ.Π.Α. Ωστόσο, ο ισχυρισμός της εταιρείας περί μη ευθύνης για τη μη διάθεση των βιβλίων λόγω εσωτερικής αντιδικίας απορρίφθηκε, με αποτέλεσμα την επικύρωση των πράξεων επιβολής προστίμων περί μη τήρησης και μη διάθεσης λογιστικών αρχείων.

Η απόφαση 813 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή εταιρίας κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και επιβολής προστίμων (άρθρα 58 και 54 του Ν.4987/2022), φορολογικού έτους 2018. Η φορολογική αρχή είχε διαπιστώσει ότι η προσφεύγουσα έλαβε εικονικά φορολογικά στοιχεία, συνολικής καθαρής αξίας 34.500,00€, από εκδότρια οντότητα η οποία κρίθηκε ανίκανη να εκτελέσει τις παροχές (εργασίες κατασκευής/ανεύρεση προσωπικού). Η ΔΕΔ επικύρωσε την κρίση του ελέγχου ότι οι συναλλαγές ήταν ανύπαρκτες στο σύνολό τους, καθώς η προσφεύγουσα είχε την πραγματική εποπτεία των συνεργείων, απασχόλησε και πλήρωσε τους εργάτες, καθιστώντας τις σχετικές δαπάνες μη εκπιπτόμενες. Ως εκ τούτου, οι προσβαλλόμενες πράξεις της ΔΟΥ Λάρισας επικυρώνονται.