Η Απόφαση 742/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά Πράξης Εκτιμώμενου Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος Φ.Π. φορολογικού έτους 2019 της Δ.Ο.Υ. Πατρών. Η φορολογική αρχή είχε προσδιορίσει φόρο, θεωρώντας την προσφεύγουσα φορολογικό κάτοικο Ελλάδας, για εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες (23.345,94 ευρώ) που απέκτησε στη Ρουμανία, βάσει διασταυρώσεων δεδομένων. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι ήταν κάτοικος Ρουμανίας για το 2019 (προσκομίζοντας πιστοποιητικό φορολογικής κατοικίας, βεβαίωση εισοδήματος και στοιχεία διαμονής/εργασίας) και ότι το εισόδημα υπέκειτο σε αποκλειστική φορολόγηση στη Ρουμανία δυνάμει της Σύμβασης Αποφυγής Διπλής Φορολογίας Ελλάδας – Ρουμανίας (ν.2279/1955). Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι το κέντρο των ζωτικών συμφερόντων της προσφεύγουσας βρισκόταν στη Ρουμανία. Ως εκ τούτου, έγινε δεκτή η προσφυγή και διατάχθηκε η διενέργεια νέας εκκαθάρισης για το έτος 2019.

Η απόφαση 362/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την αποδοχή της ενδικοφανούς προσφυγής ενός φυσικού προσώπου και την ακύρωση της Πράξης Εκτιμώμενου Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2019. Η φορολογική αρχή είχε προσδιορίσει κύριο φόρο εισοδήματος και εισφορά αλληλεγγύης (συνολικά 21.575,80€) με βάση εισοδήματα από μισθωτές υπηρεσίες στη Ρουμανία. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι ήταν φορολογικός κάτοικος Ρουμανίας το 2019, προσκομίζοντας πιστοποιητικό φορολογικής κατοικίας, άδειες παραμονής και στοιχεία εργασίας. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ο προσφεύγων ήταν φορολογικός κάτοικος Ρουμανίας και, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 4172/2013 και τη Σύμβαση Αποφυγής Διπλής Φορολογίας Ελλάδας-Ρουμανίας, δεν φορολογείται στην Ελλάδα για εισόδημα αλλοδαπής προέλευσης.

Η απόφαση 568 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και επιβολής προστίμου για τα φορολογικά έτη 2020, 2021, 2022 και 2024. Ο προσφεύγων ισχυριζόταν ότι ήταν φορολογικός κάτοικος Βουλγαρίας. Η ΔΕΔ επικύρωσε τις πράξεις του Κ.Ε.ΦΟ.ΜΕ.Π., κρίνοντας ότι ο προσφεύγων ήταν φορολογικός κάτοικος Ελλάδας, καθώς πληρούσε τα κριτήρια του άρθρου 4 του ν. 4172/2013 (παραμονή άνω των 183 ημερών, ύπαρξη κύριας κατοικίας, κέντρο ζωτικών συμφερόντων). Επικυρώθηκε η καταλογισθείσα προσαύξηση περιουσίας ύψους €4.000 για το 2020 και η επιβολή φόρου πολυτελούς διαβίωσης για την κατοχή αυτοκινήτων και σκάφους αναψυχής για τα έτη 2020, 2021 και 2022, καθώς και πρόστιμο μη ανταπόκρισης σε αίτημα πληροφοριών για το 2024.

Η απόφαση αφορά την ενδικοφανή προσφυγή ενός φορολογούμενου κατά της Πράξης Εκτιμώμενου Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος 2019, η οποία εκδόθηκε λόγω μη υποβολής δήλωσης και συμπεριέλαβε εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες ύψους 177.177,14 € που απέκτησε από την Γερμανία. Ο προσφεύγων, ιρλανδικής υπηκοότητας, ισχυρίστηκε ότι ήταν φορολογικός κάτοικος Γεωργίας για το έτος 2019, όπου διέμενε πάνω από 183 ημέρες και είχε το κέντρο των ζωτικών του συμφερόντων (οικογενειακή εστία, εργασία). Προς επίρρωση των ισχυρισμών του προσκόμισε μεταξύ άλλων πιστοποιητικό φορολογικής κατοικίας Γεωργίας, στοιχεία εργασίας στην αλλοδαπή και προηγούμενες αποφάσεις της ΔΕΔ που τον αναγνώριζαν ως κάτοικο εξωτερικού. Η ΔΕΔ δέχθηκε ότι ο προσφεύγων ήταν φορολογικός κάτοικος Γεωργίας και συνεπώς φορολογείται στην Ελλάδα μόνο για εισόδημα ελληνικής πηγής (τόκοι), οδηγώντας στην αποδοχή της προσφυγής και την τροποποίηση της πράξης.

Η απόφαση 1115/2025 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ενδικοφανή προσφυγή ως απαράδεκτη λόγω εκπρόθεσμης άσκησης. Ο προσφεύγων αμφισβητούσε πράξη διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2016 (ύψους 63.810,96 €) και πράξη επιβολής προστίμου (100,00 €), οι οποίες εκδόθηκαν από τη Δ.Ο.Υ. Δ΄ Θεσσαλονίκης στις 07/11/2022 βάσει δεδομένων αυτόματης ανταλλαγής πληροφοριών από τη Ρουμανία. Οι πράξεις κοινοποιήθηκαν ηλεκτρονικά στις 10/11/2022 και θεωρήθηκαν κοινοποιημένες στις 21/11/2022. Η προθεσμία των 30 ημερών έληγε στις 21/12/2022, ωστόσο η προσφυγή κατατέθηκε στις 16/02/2025, με αποτέλεσμα την απόρριψή της.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά της σιωπηρής απόρριψης αιτήματος ανάκλησης τροποποιητικής δήλωσης φορολογίας εισοδήματος φορολογικού έτους 2018. Ο προσφεύγων ζητούσε την ανάκληση της δήλωσης, η οποία είχε υποβληθεί τον Φεβρουάριο 2024 μετά από ειδοποίηση της ΑΑΔΕ για ανακριβή δήλωση εισοδημάτων αλλοδαπής προέλευσης (Ρουμανίας), με αποτέλεσμα σημαντική αύξηση του φόρου. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι η τροποποιητική δήλωση υποβλήθηκε λόγω συγγνωστής πλάνης, καθώς θεωρούσε ότι ήταν ήδη κάτοικος Ρουμανίας από το 2016. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας ότι ο προσφεύγων δεν απέδειξε τη μόνιμη και πραγματική εγκατάστασή του στη Ρουμανία για το φορολογικό έτος 2018. Συγκεκριμένα, διαπιστώθηκε ότι διατηρούσε κύρια κατοικία και σημαντικούς οικονομικούς δεσμούς στην Ελλάδα, καθώς εργαζόταν με πλήρες ωράριο σε ελληνική εταιρία, επομένως ορθά φορολογήθηκε ως κάτοικος Ελλάδας για το παγκόσμιο εισόδημά του.

Η απόφαση 529/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε στις 13/11/2024 ως απαράδεκτη λόγω εκπρόθεσμης υποβολής. Ο προσφεύγων είχε προσβάλει την πράξη Διοικητικού Προσδιορισμού Φόρου Μεταβίβασης Ακινήτου (ΦΜΑ) του 2021, ζητώντας τη διαγραφή του φόρου ύψους 1.197,56€, καθώς ισχυριζόταν ότι η αγοραπωλησία δεν ολοκληρώθηκε ποτέ και δεν συντάχθηκε συμβόλαιο, προσκομίζοντας σχετικές βεβαιώσεις συμβολαιογράφου. Ωστόσο, η ΔΕΔ έκρινε ότι η προσβαλλόμενη πράξη κοινοποιήθηκε νομίμως ψηφιακά στις 22/07/2021. Δεδομένου ότι η προθεσμία για υποβολή ενδικοφανούς προσφυγής είναι 30 ημέρες, η υποβολή της προσφυγής το 2024 κρίθηκε εκπρόθεσμη, οδηγώντας στην απόρριψή της.

Η απόφαση (334/04-03-2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε στις 06/11/2024. Η προσφυγή ασκήθηκε από αγρότισσα του κανονικού καθεστώτος Φ.Π.Α. κατά οκτώ πράξεων επιβολής προστίμου (100€ έκαστη) της Δ.Ο.Υ. Γρεβενών, για εκπρόθεσμη υποβολή δηλώσεων Φ.Π.Α. κατά τα φορολογικά έτη 2019 έως 2022. Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι οι προσβαλλόμενες πράξεις κοινοποιήθηκαν στις 30/08/2024, και συνεπώς η ανατρεπτική προθεσμία των 30 ημερών (μετά την αναστολή του Αυγούστου) έληξε στις 30/09/2024. Καθώς η προσφυγή κατατέθηκε εκπροθέσμως, απορρίπτεται.

Η απόφαση 1167/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ενδικοφανή προσφυγή που είχε ασκήσει ένας φορολογούμενος κατά αρνητικής απάντησης της Δ.Ο.Υ. σχετικά με αίτημα απαλλαγής από τα Τέλη Κυκλοφορίας του αυτοκινήτου του (1968 κ. εκ.) λόγω αναπηρίας. Ο προσφεύγων ισχυριζόταν ότι η Δ.Ο.Υ. έσφαλε, καθώς βάσει παλαιότερων γνωματεύσεων Α.Σ.Υ.Ε. (και όχι του ΚΕ.ΠΑ.) δικαιούται την προβλεπόμενη απαλλαγή. Ωστόσο, η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη (1) διότι υποβλήθηκε εκπρόθεσμα και (2) επειδή τα τέλη κυκλοφορίας (και οι πράξεις που αφορούν αυτά) δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (Ν. 5104/2024), συνεπώς η προσβολή της πράξης έπρεπε να γίνει απευθείας στα τακτικά διοικητικά δικαστήρια.

Ερωτάται εάν οι μισθωτές των κυλικείων, τα οποία λειτουργούν στις Σχολές Εφαρμοσμένων Μαθηματικών και Φυσικών Επιστημών, Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών και Αγρονόμων και Τοπογράφων Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, μπορούν να απαλλαγούν από την υποχρέωση καταβολής μισθώματος από την 1-7-2021 μέχρι την έναρξη του νέου ακαδημαϊκού έτους.(...)Οι πράξεις της κανονιστικά δρώσας Πολιτείας για τον περιορισμό της περαιτέρω διασποράς του ιού Covid-19, συνιστούν λόγο ανωτέρας βίας, με την επίκληση του οποίου, οι μισθωτές των κυλικείων των τριών ανωτέρω Σχολών δύναται να θεωρηθεί ότι ανυπαιτίως εμποδίστηκαν στην ορθή και έγκαιρη εκπλήρωση των συμβατικών υποχρεώσεων αυτών κατά το χρονικό διάστημα από 1-7-2021 μέχρι 31-8-2021 και επομένως πρέπει να απαλλαγούν από την υποχρέωση καταβολής των αντίστοιχων μισθωμάτων. Όσον αφορά δε για το χρονικό διάστημα από 1-9-2021 μέχρι 30-9-2021 πρέπει να ισχύσει το αυτό, με τον ίδιο δικαιολογητικό λόγο, για τους μισθωτές της Σχολής Αγρονόμων Τοπογράφων Μηχανικών και της Σ.Ε.Μ.Φ.Ε. Ειδικά στην τελευταία περίπτωση, όμως, εφόσον αποδειχθεί ότι η επιχείρηση λειτούργησε σε χρόνο προγενέστερο από την 27-9-2021, πρέπει να υπάρξει μερική απαλλαγή από την υποχρέωση καταβολής του μισθώματος, κατά δίκαιη κρίση της διοίκησης και ανάλογα προς τον κύκλο εργασιών, που τυχόν πραγματοποίησε αυτή. Ανάλογη μείωση πρέπει να γίνει και για το κυλικείο της Σχολής Η.Μ.Μ.Υ., το οποίο επαναλειτούργησε από την 1-9-2021.