Η Απόφαση 184 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αποδέχεται την ενδικοφανή προσφυγή κατά της Πράξης Εκτιμώμενου Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος Φυσικών Προσώπων του ΚΕΦΟΔΕ ΑΤΤΙΚΗΣ, φορολογικού έτους 2019. Το ΚΕΦΟΔΕ είχε καταλογίσει φόρο 4.531,31 ευρώ για εισοδήματα (μισθούς 28.295,57 ευρώ) που ο προσφεύγων έλαβε από εταιρεία στη Ρουμανία και δεν είχε δηλώσει. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι ήταν φορολογικός κάτοικος Ρουμανίας από το 2005. Η ΔΕΔ έκρινε ότι, με βάση τα προσκομισθέντα αποδεικτικά (πιστοποιητικά φορολογικής κατοικίας, σύμβαση εργασίας και κατοικίας), το κέντρο των ζωτικών συμφερόντων του βρισκόταν στη Ρουμανία, και συνεπώς πρέπει να χαρακτηριστεί ως φορολογικός κάτοικος Ρουμανίας. Ως αποτέλεσμα, η ΔΕΔ ακύρωσε την προσβαλλόμενη πράξη και η οριστική φορολογική υποχρέωση για το 2019 ορίστηκε σε 0,00 ευρώ.

Η Απόφαση 742/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά Πράξης Εκτιμώμενου Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος Φ.Π. φορολογικού έτους 2019 της Δ.Ο.Υ. Πατρών. Η φορολογική αρχή είχε προσδιορίσει φόρο, θεωρώντας την προσφεύγουσα φορολογικό κάτοικο Ελλάδας, για εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες (23.345,94 ευρώ) που απέκτησε στη Ρουμανία, βάσει διασταυρώσεων δεδομένων. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι ήταν κάτοικος Ρουμανίας για το 2019 (προσκομίζοντας πιστοποιητικό φορολογικής κατοικίας, βεβαίωση εισοδήματος και στοιχεία διαμονής/εργασίας) και ότι το εισόδημα υπέκειτο σε αποκλειστική φορολόγηση στη Ρουμανία δυνάμει της Σύμβασης Αποφυγής Διπλής Φορολογίας Ελλάδας – Ρουμανίας (ν.2279/1955). Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι το κέντρο των ζωτικών συμφερόντων της προσφεύγουσας βρισκόταν στη Ρουμανία. Ως εκ τούτου, έγινε δεκτή η προσφυγή και διατάχθηκε η διενέργεια νέας εκκαθάρισης για το έτος 2019.

Η απόφαση αφορά την ενδικοφανή προσφυγή ενός φορολογούμενου κατά της Πράξης Εκτιμώμενου Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος 2019, η οποία εκδόθηκε λόγω μη υποβολής δήλωσης και συμπεριέλαβε εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες ύψους 177.177,14 € που απέκτησε από την Γερμανία. Ο προσφεύγων, ιρλανδικής υπηκοότητας, ισχυρίστηκε ότι ήταν φορολογικός κάτοικος Γεωργίας για το έτος 2019, όπου διέμενε πάνω από 183 ημέρες και είχε το κέντρο των ζωτικών του συμφερόντων (οικογενειακή εστία, εργασία). Προς επίρρωση των ισχυρισμών του προσκόμισε μεταξύ άλλων πιστοποιητικό φορολογικής κατοικίας Γεωργίας, στοιχεία εργασίας στην αλλοδαπή και προηγούμενες αποφάσεις της ΔΕΔ που τον αναγνώριζαν ως κάτοικο εξωτερικού. Η ΔΕΔ δέχθηκε ότι ο προσφεύγων ήταν φορολογικός κάτοικος Γεωργίας και συνεπώς φορολογείται στην Ελλάδα μόνο για εισόδημα ελληνικής πηγής (τόκοι), οδηγώντας στην αποδοχή της προσφυγής και την τροποποίηση της πράξης.

Η απόφαση 503/04.03.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος (χρήση 2009) του Κ.Ε.ΦΟ.ΜΕ.Π., και επικυρώνει τη φορολογική οφειλή ύψους 607.854,74€. Ο καταλογισμός του φόρου (273.092,02€, πλέον προστίμων) βασίστηκε σε τραπεζικές πιστώσεις ύψους 705.230,05€ που κρίθηκαν ως αδικαιολόγητη προσαύξηση περιουσίας. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι ήταν φορολογικός κάτοικος εξωτερικού (Μεγάλης Βρετανίας) και άρα φορολογείται μόνο για εισοδήματα πηγής Ελλάδας. Η ΔΕΔ απέρριψε αυτό τον ισχυρισμό, καθώς διαπιστώθηκε ότι ο προσφεύγων δεν είχε προβεί ποτέ στις απαραίτητες διαδικασίες αλλαγής φορολογικής κατοικίας, παραμένοντας καταχωρημένος ως φορολογικός κάτοικος Ελλάδας.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά της σιωπηρής απόρριψης αιτήματος ανάκλησης τροποποιητικής δήλωσης φορολογίας εισοδήματος φορολογικού έτους 2018. Ο προσφεύγων ζητούσε την ανάκληση της δήλωσης, η οποία είχε υποβληθεί τον Φεβρουάριο 2024 μετά από ειδοποίηση της ΑΑΔΕ για ανακριβή δήλωση εισοδημάτων αλλοδαπής προέλευσης (Ρουμανίας), με αποτέλεσμα σημαντική αύξηση του φόρου. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι η τροποποιητική δήλωση υποβλήθηκε λόγω συγγνωστής πλάνης, καθώς θεωρούσε ότι ήταν ήδη κάτοικος Ρουμανίας από το 2016. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας ότι ο προσφεύγων δεν απέδειξε τη μόνιμη και πραγματική εγκατάστασή του στη Ρουμανία για το φορολογικό έτος 2018. Συγκεκριμένα, διαπιστώθηκε ότι διατηρούσε κύρια κατοικία και σημαντικούς οικονομικούς δεσμούς στην Ελλάδα, καθώς εργαζόταν με πλήρες ωράριο σε ελληνική εταιρία, επομένως ορθά φορολογήθηκε ως κάτοικος Ελλάδας για το παγκόσμιο εισόδημά του.

Η απόφαση 438/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά Πράξης Εκτιμώμενου Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος φυσικών προσώπων για το φορολογικό έτος 2019, ύψους 63.778,73€. Η φορολογική αρχή είχε προχωρήσει σε εκτίμηση λόγω μη υποβολής δήλωσης, παρά το εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες στη Γερμανία. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι ήταν φορολογικός κάτοικος Γερμανίας για το 2019 και προσκόμισε σχετικά δικαιολογητικά, συμπεριλαμβανομένων πιστοποιητικών φορολογικής κατοικίας και συμβάσεων εργασίας. Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι ο ισχυρισμός είναι βάσιμος, καθώς μάλιστα είχε ήδη αναγνωριστεί η φορολογική του κατοικία αλλοδαπής από τη Δ.Ο.Υ. Κατοίκων Εξωτερικού, εγκρίνοντας την υπαγωγή του στον ειδικό τρόπο φορολόγησης του άρθρου 5Γ του Ν. 4172/2013. Συνεπώς, η προσβαλλόμενη πράξη ακυρώνεται.

Η απόφαση 467/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξεων εκτιμώμενου προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, που εκδόθηκαν από τη Δ.Ο.Υ. Ξάνθης. Οι πράξεις βασίστηκαν σε εισοδήματα από μισθωτές υπηρεσίες στη Ρουμανία, τα οποία γνωστοποιήθηκαν μέσω αυτόματης ανταλλαγής πληροφοριών. Ο προσφεύγων ισχυριζόταν ότι είναι κάτοικος εξωτερικού, αλλά τα πληροφοριακά συστήματα της ΑΑΔΕ τον έδειχναν ως φορολογικό κάτοικο Ελλάδας. Καθώς οι προσβαλλόμενες πράξεις κοινοποιήθηκαν ηλεκτρονικά (31/10/2023 και 30/09/2024), η προθεσμία των 30 ημερών για την άσκηση της προσφυγής είχε παρέλθει όταν αυτή υποβλήθηκε στις 22/11/2024, κρίνοντας την εκπρόθεσμη.

Η απόφαση 568 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και επιβολής προστίμου για τα φορολογικά έτη 2020, 2021, 2022 και 2024. Ο προσφεύγων ισχυριζόταν ότι ήταν φορολογικός κάτοικος Βουλγαρίας. Η ΔΕΔ επικύρωσε τις πράξεις του Κ.Ε.ΦΟ.ΜΕ.Π., κρίνοντας ότι ο προσφεύγων ήταν φορολογικός κάτοικος Ελλάδας, καθώς πληρούσε τα κριτήρια του άρθρου 4 του ν. 4172/2013 (παραμονή άνω των 183 ημερών, ύπαρξη κύριας κατοικίας, κέντρο ζωτικών συμφερόντων). Επικυρώθηκε η καταλογισθείσα προσαύξηση περιουσίας ύψους €4.000 για το 2020 και η επιβολή φόρου πολυτελούς διαβίωσης για την κατοχή αυτοκινήτων και σκάφους αναψυχής για τα έτη 2020, 2021 και 2022, καθώς και πρόστιμο μη ανταπόκρισης σε αίτημα πληροφοριών για το 2024.

Η απόφαση 760/05.05.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που ασκήθηκε κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2018, εκδοθείσα κατόπιν τροποποιητικής δήλωσης. Ο προσφεύγων, φορολογικός κάτοικος Ελλάδος, αιτήθηκε την ακύρωση του καταλογισμού ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης που επιβλήθηκε σε δηλωθέντα μερίσματα και τόκους αλλοδαπής προέλευσης. Η ΔΕΔ έκρινε ότι, καθώς ο προσφεύγων είναι κάτοικος Ελλάδας και η χώρα έχει δικαίωμα φορολόγησης του παγκόσμιου εισοδήματος (βάσει και της ΣΑΔΦ με τις ΗΠΑ), η εισφορά αλληλεγγύης επιβλήθηκε ορθά. Συνεπώς, η προσφυγή απορρίφθηκε, διατηρώντας το τελικό χρεωστικό ποσό στα 11.309,61€.

Φορολογική μεταχείριση του εισοδήματος από μερίσματα που αποκτά φυσικό πρόσωπο – φορολογικός κάτοικος Ελλάδας από αλλοδαπή εταιρεία και πίστωση του φόρου αλλοδαπής.(ΑΔΑ:ΨΤΕ146ΜΠ3Ζ-Χ1Τ)